Such a nice winter day~ (Nyx Krios)

Dit was waarschijnlijk de eerste keer dat ze zo snel in haar leven een date had geregeld met iemand die ze echt heel kort kende. Eigenlijk te kort… maar dates waren er tenslotte om elkaar beter te leren kennen en niet, omdat je elkaar leuk moest vinden, dat kwam vaak pas bij de derde of date of nog later pas. Je kon elkaar ook niet gelijk leuk vinden als je elkaar niet goed genoeg kende. Al had je altijd uitzonderingen, maar Riddle geloofde niet helemaal in love on first sight, daar ging sowieso altijd veel meer tijd over heen voordat je echt een soort van band had opgebouwd. De roodharige was dan ook een beetje wantrouwend naar dit hele gebeuren, maar langzaam aan begon de jongen toch een soort van geloofwaardig over te komen. Al kon ze nog steeds niet helemaal plaatsen wat ze nou van hem vond, maar goed. Ze had hem gezegd dat het dan maar in de avond moest gebeuren, hun ‘date’. Ze kreeg echter een opmerking terug waar ze een beetje van snoof, wat ze zelf dacht? Well, meneer hier had het zelf al meerdere keren gezegd dus dan was het logisch ja, dan was het ook onnodig geweest om haar te vragen wanneer, al was een precieze tijd wel fijn. De roodharige reageerde daarom niet op zijn vraag, maar wel op zijn volgende voorstel of half 7 een goede tijd was. De roodharige knikte instemmend, lichtelijk was er een glimlachje verschenen. Flavia was ondertussen weer naar Hiro en de bal toe gerend om verder te spelen, met de vreemde Flareon er ook nog bij. Ze keek even uit over zee en liet haar blik naar de dijk toe glijden toen hij sprak dat ze daar bovenop de dijk afspraken, want dat was tenslotte een goede plek om te meeten. De roodharige knikte weer instemmend en het glimlachje stond nog op steeds haar gezicht. Misschien kon ze op deze manier misschien wel een leuke vriendschap beginnen, met jongens kon je namelijk ook gewoon vrienden zijn. Het was tenslotte ook maar een date. Ze haalde even haar Holo Caster tevoorschijn en keek naar de tijd, het was echt al laat… was ze toch veel langer hier dan ze had verwacht. “Nou…dan ga ga ik maar, want het is al laat” begon ze “Dan zie ik je om half 7 morgen wel” sprak ze met een lichtelijk glimlachje. Nogmaals, ze had geen idee wat ze er van moest gaan verwachten. Met die glimlach op haar gelaat draaide ze zich om en stak ze nog haar hand op met een zwaai gebaar. “Flavia! Hiro!” riep ze haar pokémon bij elkaar om deze vervolgens terug te laten keren in hun pokéballs. Ze moest even grinniken, dit werd nog wat. De roodharige verdween vervolgens van het strand af, richting huis.

De dag voor deze was de meest aparte dag die ze mee gemaakt had in een lange tijd. Een persoon als Nyx kwam je tenslotte niet elke dag tegen. Zeker na het begin had ze niet veel meer van de jongen verwacht, maar hij liet haar het tegendeel bewijzen door haar serieus mee te vragen op een date, al was het meer een gedwongen iets dan dat hij haar echt had gevraagd. Gek genoeg had de roodharige niks op tegen gehad, meer ook omdat ze hem wel is wilde testen hiermee. Zeker in het begin geloofde ze er namelijk geen reet van en ging ze nooit geloven dat een dude als hij op een ‘date’ wilde met mevrouw hier. Na alle verwachtingen in hadden ze dus een ‘date’ geregeld, al was dit duidelijk iets gewoon om vriendelijk te doen. Ze ging vanzelf wel merken wat het deze keer ging worden. De roodharige had echter wel even bedenkelijk voor de spiegel gestaan. Als ze zichzelf te veel zou op tutten zou hij nog denken dat ze hem echt probeerde te imponeren, maar als ze zich als een slons zou kleden zou ze zich absoluut niet op haar gemak voelen, al moest ze zich überhaupt nog op de date voorbereiden in haar hoofd, geweldig. Uiteindelijk had ze maar voor iets gekozen wat niet al te chique was, maar wel casual genoeg om dagelijks mee rond te rennen. Haar haar had ze gedaan en wat subtiel make-up, ze wilde niet rond lopen als een opgedirkte barbie pop tenslotte.

Na een kleine reisje terug naar Ambrette Town, was ze weer beland op dezelfde plek waar ze gisteren ook heen was gekomen met haar twee pokémon. Die deze keer waren verstopt in hun pokéballs, ze had haar gehele team mee in haar handtas, voordelen van handtassen. Het waren letterlijk bodemloze putten waar je bijna je hele garderobe plus badkamer in kwijt kon. Nyx kwam al snel in zicht na een wandeling en nadat ze dus de plek in zicht kreeg waar ze hadden afgesproken. Gelukkig voor haar was hij er wel en… had hij dit niet als een grote grap in elkaar gezet, dat zou echt nog gênanter zijn geweest dan toen ze hem gisteren om zijn nek sprong en hij expres zulk gedrag begon te vertonen. Als ze er terug aan dacht was ze eigenlijk nog steeds een beetje unhappy. De roodharige schudde haar hoofd lichtjes en toen ze eenmaal zo goed als naast Nyx beland was, opende ze haar mond “Goedenavond” sprak ze met een glimlach op haar gezicht. De jongen zat op de reling, maar met zijn hoofd richting het water en well… “Niet vallen he” mompelde ze dan ook gelijk als eerst nadat ze hem begroet had. De roodharige begaf zich ook even naar de reling, maar ze nam al snel weer afstand… nee, hoogtes waren iets waar ze totaal niet mee kon handelen, ze stond het liefst gewoon met twee voeten op de vaste grond, veel prettiger.

De jongen bleef op zijn plaats zitten toen ze hem een goedenavond wenste. Ze bleef hem dan ook aan kijken, had de zee hem gehypnotiseerd ofzo? Al vond ze dat niet zo gek, de zee was iets waar ze heel lang naar kon staren, omdat het super fijn was om naar te staren. Ze kreeg wel een goedenavond terug, maar nog geen blik van hem. Daarna had ze opgemerkt dat hij maar niet moest vallen want uh… dat zou niet zo gezellig zijn, voornamelijk voor hem. Al had ze deze reactie niet echt aan zien komen, waardoor ze wat verrast zijn kant op keek en een lichtelijke blos, want why? Gewoon omdat dat soort opmerkingen gewoon… urgh, het was maar goed dat de jongen de andere kant op keek en haar gezicht voor nu even niet kon zien. Ze probeerde zichzelf dan ook even te herstellen “Dat zou wel triest zijn ja…” mompelde ze, al was er moeilijk uit te halen of ze het triest vond voor hem dat hij ter pletter viel of triest voor zichzelf dat ze dan alleen was en legit iemand zag vallen… Nee, niet oke. Daarnaast had ze waarschijnlijk een van haar pokemon tevoorschijn gehaald om een poging te doen om hem niet dood te laten vallen al had ze geen idee of hij zelf ook pokemon had die hem zouden kunnen redden. Ze kende voor nu tenslotte alleen zijn Flareon. Eindelijk draaide Nyx zich om, om van de reling af te komen en hij keek haar daarna aan om vervolgens een ‘niet slecht’ uit te spreken. Ze wist niet zo goed of dat een compliment moest zijn of… oke ze moest niet te veel nadenken bij Nyx hier, dat was niet goed voor haar brein. Ze snoof even “Dat neem ik aan als compliment, zelfs als het er geen was” sprak ze waarna ze een pluk rode haren uit haar gezicht schoof achter haar oor. “Hetzelfde geld voor jou” sprak ze met een glimlach toen ze even zijn outfit had bestudeerd, dat was in luttele seconden gedaan namelijk. “Dus, wat is het plan of moet er nog een komen?” vroeg ze vervolgens nieuwsgierig. Riddle was niet bepaald het type die altijd alles aan de dude overliet dus ja, maar als het al geregeld was?

Complimentje of niet, ze nam het wel zo aan, zelfs met de geheimzinnige blik die Nyx nu op had gezet. Het maakte haar echter heel nieuwsgierig nu, maar dat wilde hij misschien ook uitlokken op deze manier. Ze liet het er nu maar dus voor even bij zitten, aangezien ze hem maar een compliment had terug gegeven, maar zijn reactie was natuurlijk veel groter en eigenlijk nu wel een beetje zoals verwacht, waardoor ze lichtelijk had moeten grinniken. Hij was onder de indruk dat hij nu al een compliment had gekregen, terwijl het nog vroeg op de avond was. Ze rolde eventjes met haar ogen, maar moest daarbij wel even grinniken. Riddle had naar het plan gevraagd, zo nieuwsgierig als ze was en er kwam een antwoord dat hij of ze het nou wilde geloven of niet een man met een plan. Gosh, wat was het met zijn opmerkingen vandaag. De ene na de andere liet haar op z’n minst glimlachen, want hoe je het ook wendde of keerde, hij was gevat. Ze haalde een hand door haar rode haren en keek even de omgeving rond, nu was ze wel benieuwd waar ze dan precies heen gingen “Goed om te horen” sprak ze op zijn woorden waarna haar blauwe ogen hem dus weer aan keken. Al was het nu tijd om te gaan, daar leek het op, aangezien hij zijn hand naar haar uit stak. Tja, ze gingen hier niet de hele avond blijven staan in de kou. Als dat wel zo was geweest dan was Riddle heel snel naar huis gegaan, dat wist ze wel zeker. Gelukkig was dat niet het geval en stak ze ook haar hand naar hem uit om de zijne dus vast te pakken en vervolgens te knikken op zijn vraag of ze er klaar voor was “Ja, hoor, meneer” sprak ze een tikkeltje plagend aangezien hij zo formeel bezig was en zich gedroeg als een gentleman. Riddle vond het misschien wel een tikkeltje raar dat ze nu al zijn hand vast hield, ach ja, niet te veel moest ze erover nadenken, het hoorde allemaal wel bij het mooie toneelstukje als ze op date zouden gaan. Ze mocht ook niet te veel over Nyx hier oordelen, ze was al enorm blij dat hij op was komen dagen.

Nyx ging verder over het onderwerp complimenten. Hij sprak dat hij nu begreep waarom mensen het fijn vond om ze te krijgen waardoor ze hem wat geamuseerd aan keek, hij ging verder dat je er helemaal vrolijk van werd. Dat was dan ook wel te zien bij de jongeman die dat ook nog is dol enthousiast uit sprak. Oke, dit was op zoveel manieren zo amuserend om te horen en ook om aan te zien trouwens. Ze kon het niet laten om lichtelijk te grinniken om zijn woorden "Daarom zijn complimentjes alleen maar goed om te maken" sprak ze, beetje proberend zijn woorden te bevestigen, want well ze was het er met hem eens. Nyx had echter zijn hand uitgestoken naar haar en om hem diehard af te wijzen, vond ze misschien een beetje te ver gaan voor nu dus ze had zijn hand maar aangenomen, maar nadat ze weer in beweging waren gekomen, werd haar hand alweer snel los gelaten. To be honest vond ze het zelf niet zo heel erg, ze snapte het ook wel, ze kende elkaar nu een paar uur? Met elkaar hand in hand lopen gingen een beetje te ver, voor haar doen, voor zijn doen blijkbaar ook dus. Daarnaast snapte ze sowieso niet helemaal hoe mensen zo de hele dag rond konden lopen hand in hand, wel naast elkaar of course. Nyx zijn woorden trokken Riddle echter uit haar gedachten over hand in hand lopen. Hij sprak dat hij hoopte dat ze vis lustte. Ze keek hem wat verrast aan, dat leek er dus op dat ze naar een visrestaurant gingen? Niet zo gek hier aan zee. Ze schudde haar hoofd "Oh dat vind ik zo ranzig!" kwam er eerst uit... eigenlijk wilde ze hem even op stang jagen al zou ze ook wel van hem verwachten dat het hem dan toch niks boeide. Ze glimlachte lichtjes "Nee hoor, ik ben een makkelijke eter" voegde ze eraan toe. Ze lustte echt bijna alles, dus ook vis kon ze gewoon weg werken als het moest.