On The Road To The Pokémon Village[Quest]

Cindy was onderweg naar de Winding Woods en op dit moment liep ze daarom in Snowbelle City. Het was hier een stuk kouder dan ze had verwacht, ondanks dat ze zich toch wat warmer gekleed had, gezien ze wist dat ze hier doorheen moest voor ze bij de Winding Woods aan zou komen. Ze had met de persoon die de quest had aangevraagd afgesproken bij de ingang, dan zouden ze daarna vertrekken naar de Pokemon Village. Ze was er zelf ook nog nooit geweest, maar ze vertrouwde erop dat ze de weg er wel naartoe zou kunnen vinden. Ook al had ze al wel wat rondgevraagd voor ze het echt zelf zou gaan proberen.
Al snel zag ze de ingang verschijnen en zag er een man naast staan die hoogstwaarschijnlijk degene was die om haar had gevraagd. "Bent u degene die een ranger nodig had om naar de Pokemon Village te komen?" Vroeg ze zodra ze dichtbij genoeg was. "Dat klopt, ik wil graag naar de Pokemon Village, maar heb het zelf nog niet kunnen vinden." Cindy wist natuurlijk niet of het haar wel zou lukken, maar ze zou in ieder geval haar best doen om het te vinden, desnoods zou ze één van haar pokemon vragen om te helpen het te vinden. "Daar ben ik hier voor." Zei ze dan ook, proberend zo zelfverzekerd mogelijk over te komen. "Bent u klaar om te vertrekken?" Ze ging er vanuit dat hij al zijn spullen al bij zich had, maar misschien bedacht hij zich ineens. "Ik heb alles, laten we maar gaan." Ze knikte kort bij die woorden voor ze de Winding Woods betrad. Nu was het nog hopen dat ze niet rondjes zouden blijven lopen.
Voor nu ging ze in een richting lopen en bleven ze ook een tijdje die richting uit gaan. Ze had echter gehoord dat je ook wat andere richtingen uit moest lopen, dus deed ze dat ook. Echter na een tijdje lopen had ze het gevoel dat ze weer op dezelfde plek terug waren en hield ze halt. "Lijkt erop dat dit niet gaat werken." Zei ze en keek naar de man welke kort knikte. "Ik had hetzelfde al geprobeerd, maar op deze manier kwam ik er ook niet." Dit was nog lastiger dan ze had verwacht dat het zou worden. Hm, misschien moest ze toch maar een pokemon om hulp vragen. Ze was echter nog niet van plan om op te geven en keek nogmaals om haar heen. Ze hadden al een aantal richtingen geprobeerd, dus als ze nou eens die richting uit zouden gaan, dan zouden ze waarschijnlijk goed uit moeten komen. Ze had namelijk op zijn minst onthouden waar ze vandaan waren gekomen. "Oke, ik denk dat ik het kan vinden." Zei ze dan ook en begon weer te lopen.
Na nog een aantal keren geprobeerd te hebben en verschillende richtingen uitgelopen te zijn hadden ze het nog steeds niet gevonden en ze begon nu toch wel moe te worden. "Ik kan nog één ding proberen." Vertelde ze de man, welke er ook al wat vermoeider uitzag. "Ik kan een pokemon vangen en vragen of deze ons de weg wilt wijzen." Zei ze voor ze om zich heen begon te kijken naar een pokemon dat zou kunnen helpen. Al snel zag ze een Spearow in een boom zitten en haalde ze haar Capture styler tevoorschijn. De vogel zou hun makkelijk de weg kunnen wijzen. Ze begon eerst langzaam om de Spearow te draaien, waarna ze het sneller deed totdat de capture gelukt was. Voor een moment wachtte ze tot ze naar de pokemon toeliep. "Spearow, zou je ons de weg naar de Pokemon Village kunnen wijzen?" De pokemon leek hun voor een moment aan te kijken voor het een geluidje liet horen en in een richting begon te vliegen.
Cindy volgde de pokemon en zorgde er ook voor dat ze er zeker van was dat de man haar ook aan het volgen was. Het duurde niet al te lang meer voor de omgeving begon te veranderen en ze ineens op een andere plek leken te zijn. Ze hield dan ook halt toen de Spearow dat ook deed en keek voor een moment vragend naar de pokemon. "Dit is de Pokemon Village?" Na een bevestigend geluidje van de pokemon knikte ze kort. "Bedankt voor je hulp, je bent vrij om te gaan." Met dat vertrok de Spearow. "Lijkt erop dat we er zijn." Zei ze terwijl ze zich naar de man toe draaide. "Lijkt er inderdaad op, ik had er al wel eens over gehoord, maar nog nooit zelf gezien. Ik moet zeggen dat het vrij speciaal is." Dat was een ding dat zeker was. Zelf was ze hier ook nog nooit geweest en ze had dan ook zeker niet verwacht dat dit in het bos te vinden zou zijn als ze er nog nooit over gehoord had.

Plots hoorde ze een geluid dat haar deed omkijken. De bladeren van een struik bewogen en voor een moment bleef ze ernaar staren wat weer de aandacht van de man trok. "Enig idee wat het kan zijn?" Cindy keek wat verschrikt naar de man, omdat ze naar de struik aan het staren was geweest. "Geen idee, maar we kunnen het onderzoeken." Zei ze, terwijl ze dichter naar de struik toeliep. Ze was bang dat op elk moment er iets uit zou kunnen springen, maar toch gaf ze nog niet op en liep ze dichterbij. Ze was tenslotte niet voor niks hier naartoe gekomen en de man wilde weten wat het was, dus zou ze dat gaan uitzoeken. Ze kwam langzaam maar zeker dichter bij de struik, maar zodra ze ernaast was stopte deze met schudden. Het verraste haar wel wat en dus boog ze wat naar beneden om te kijken of er misschien iets in de struik was, echter op dat moment sprong er een iets uit de struiken recht in haar gezicht. Voor een moment bleef ze stijf stil staan voor ze met haar handen naar de pokemon ging en deze van haar gezicht probeerde te halen, echter kroop deze verder bovenop haar hoofd en wist ze nog niet wat het was. Een beetje hulpeloos keek ze naar de man. "Als ik het goed heb is dat een Zorua op je hoofd." Zei de man met een glimlach op zijn gezicht. Misschien was hij wel van plan om haar uit te gaan lachen. Nogmaals ging ze met haar handen naar waar de pokemon was en deze keer kreeg ze haar wel te pakken. "Je bent een kleine deugniet, of niet?" Vroeg ze aan de Zorua welke haar alleen maar aanstaarde. Een kleine zucht verliet haar lippen. "Lijkt erop dat dit kleintje hier ervoor zorgde dat de struik bewoog." Legde ze uit, zodra ze zich bedacht dat dat de reden was geweest waarom ze naar de struik was toegegaan.