En deze keer was het dus de Fiery Path. Dat.. was me wat. Hier kon hij even naar toe om wat stoom af te blazen. Pun intended. Want dat was hier dus het ding. Zelfs de Pokémon kwamen hier om even lekker te genieten van de waterbronnen en hun stoom. Niet dat hij dat nou zelf ook ging doen. Voor de meeste mensen was het toch een stukje te ver weg van de stad om helemaal hier naar toe te komen voor een hete bron. Soms deden bergbeklimmers of ander soort reizigers dat wel, maar de kans was klein dat hij daadwerkelijk iemand zou tegen komen dacht hij. Hij zag een groepje Slugma voorbij gaan, uit op hun eigen avontuur en een hoek omgaan. Zelf liep hij voorbij aan twee Machop die échte best friends forever leken te zijn. En hij wist het niet zeker.. maar hij dat tussen de stenen een Roggenrola te hebben gezien. Daarna liep hij heel voorzichtig langs een slapende Numel. Hij wilde haar niet wakker maken. Ze zag er zo vredig uit zo. Dus buiten mensen was het hier toch vrij druk in de Fiery Path. En voor een keertje vond meneer Dupuit dat echt niet erg hoor. Hij vond zelf, zelfs dat Pokémon een hele andere vibe in situaties brachten dan mensen. Op een goede manier vond hij. En toen ging hij nadenken. Dat deed hij wel eens vaker. En nu dacht hij erover na wie dit misschien hier ook prettig zou vinden. En hij bedacht zich dat dat nog wel eens Mimi zou kunnen zijn. Zij kon de temperatuur in ieder geval goed weerstaan. Het enige wat hij niet zeker wist was of ze een grot prettig zou vinden. Maar de stoom zou ze misschien nog wel eens fijn kunnen vinden. Dus dat. Hij rammelde wat in zijn rugzak en trok er een Pokéball uit. Maar hij zag dat dat de verkeerde was en rammelde opnieuw. Aha, kijk eens aan. De Pokéball van Mimi. Hij gooide de ball op en ving het weer op. Het rode licht vormde zich tot het silhouette van Mimi en materialiseerde haar. Mooi zo. Meestal kwam ze een beetje chagrijnig uit haar Pokéball, maar deze keer niet. Ze leek wat kalmer. Misschien wel door de temperatuur. Wie weet. Hij had eigenlijk nooit geweten waar Mimi precies vandaan kwam. Misschien wel hier vandaan. “Enne? Wat vind je?” Mimi keek een beetje rond. Naar de muren, de grond, het plafond, de andere pokemon en naar het stoom.. Toen draaide ze zich naar JP. En.. ze keek niet boos. Ze haalde haar schouders op. En dit vond JP stiekem wel schattig. Mimi wilde altijd stoer over komen. Maar hij kende haar van toen ze een kleine schattige Charmander was. En hij wist echt wel hoe ze écht in elkaar zat. Ineens kreeg hij een idee over hoe leuk het zou zijn als hij haar op een Blind Date zou laten gaan. Spannend. Maargoed. Mindfulness. Nu zijn ze hier. En hij moest in het hier en nu leven. Dus.. “Ik had gedacht dat je het hier wel leuk zou vinden om wat rond te kijken samen met mij.” Sprak hij. “Lijkt je dat leuk.” Ze legde één hand in haar zij en kantelde haar hoofd. Met de andere hand knipte ze haar vinger en maakte een kus beweging. Ze vond dit schijnbaar heel chic hier. Nu begon Jean-Pierre bang te worden dat Mimi dacht dat hij haar zelf.. op een blind date had meegenomen. En dat was dus even niet de bedoeling. Maar al snel besteedde ze geen aandacht meer aan hem. Dus die theorie was gelukkig snel alweer onwaar verklaard. Ze leek ergens door afgeleid te zijn geraakt. Ze was aan het ruiken.. Uhm.. kon ze hier echt andere dingen ruiken dan steen en vergast water? Anyway, ze begon te lopen. Jean-Pierre liep maar gewoon met haar mee. hij had gezegd dat ze samen gingen rondkijken, dus dat ging hij ook maar doen. Dat was wel zo netjes, en tevens ook veel gezelliger. Ze liepen een hoekje om. Ongeveer hetzelfde hoekje als waar hij die Slugma had gezien. En wat ze daar toen aantroffen was niet mooi. JP legde zijn handen op zijn mond van schrik. En Mimi liet een korte boze grom horen. Ze liet haar tanden zien. Ze zagen.. een bron.. maar die bron was niet zuiver. Er lag plastic in. En er lagen blikjes bier omheen en zelfs in het water. En wat nog erger was, was dat er gebroken glas lag overal. De Slugma waren het voorzichtig allemaal aan het opruimen. Maar het ging nogal langzaam. En het zag er allemaal heel erg triest uit. Zo zou het niet moeten lopen! Gebruik maken van iemands geweldige huis en het dat achterlaten als een rotzooi. Onacceptabel. Mimi begon de Slugma al meteen te helpen met het opruimen van de rotzooi. Zelfs deze pkmn waren slimmer dan de mensen die de rotzooi hadden gemaakt. Want.. ze waren het afval zelfs aan het scheiden!! Door verschillende bergjes met rotzooi te maken. Ondertussen belde JP de Rangers. Zij waren zo ongeveer de enige die hij kon bedenken die pkmn zouden helpen op deze manier. Want ja, ze konden de plek wel opruimen.. maar dan lagen hier nog steeds stapels met rotzooi. Daarnaast vond hij dat professionals wel even moesten checken of ze wel alle plastic en glas hadden opgeraapt. En anders wilde hij nog dat ze gingen controleren of het water nog veilig was voor de pkmn om in te gaan. Nadat hij klaar was met bellen ging hij zelf ook maar eens even helpen. Hij kon alleen maar hopen dat de Slugma en Mimi nog geen kleine scherven glas in zich hadden. Dus hij instrueerde iedereen even om bij elkaar te blijven. Dan kon iedereen gechecked worden. Als het moest kon meneer Dupuit heel erg veilig zijn. Moest ook wel met een zusje als de zijne. De Slugma leken het wel te waarderen, maar echt heel vrolijk werden ze er niet van. Gebeurde dit vaker? En door dezelfde groep? Want dan moest dit écht gaan stoppen! En daar hielp JP graag aan mee.
