[Quest] A reputation to keep up

Aviana haar houding was neutraal, misschien iet wat stijfjes. Haar nu oranje ogen waren gefixeerd op de draak pokémon die aan de andere kant van het glas cirkels vloog in de grote kamer. Met de handvatten die Tawnee haar aangereikt had weken geleden was ze aan de slag gegaan. Ze had Vhagar afgezet in het Team Rocket lab en had sindsdien bijna elke dag met hem getraind. Het glas waar ze nu achter stond was van glas dat maar één kant op kijken kon. Vhagar kon hen niet zien. Blijkbaar werd deze ruimte vaak gebruikt door de scientists voor allerlei experimenten en proeven. Vaak hadden ze er baat bij als de proefpersonen in kwestie hun niet zien konden. Vhagar maakte een extra grote cirkel en landde soepel op de grond. Daar krulde hij zich op als een cobra en liet zijn kop op zijn lenige lijf rusten. Om zijn nek had hij nu een ijzeren keten waar je een bepaald aantal volt doorheen kon laten lopen. Ondertussen had hij het niet meer nodig en deed hij zo ongeveer meteen wat Aviana vroeg van hem. Als hij een goede dag had .. Het was er meer om haar eigen veiligheid te verzekeren tot ze op een punt waren dat ze niet langer hoefde te vrezen dat hij haar uit elkaar wilde rijten. Want in welke situatie ze ook verkeerde, mocht er een doelwit zijn viel hij die toch wel aan. Al was het wellicht niet op de manier die Aviana wilde. Maar daar werkte ze nog aan.

Het was al laat in de nacht waardoor het aantal scientists die je op de dag tegenkwam aanzienlijk was geslonken. De nachtbrakers waren verspreid over de verschillende verdiepingen en Aviana had het geluk dat de trainingsruimte leeg was. Met een zucht besloot ze om de knoop door te hakken en hem op te gaan halen. Team Rocket had er geen baat bij dat zij een onhandelbare pokémon had en daarom ging het leven in de organisatie gewoon door. Dat betekende dus ook dat je gewoon missies doen moest. En vandaag had ze het als missie gekregen een jochie te verslaan die een te grote mond had over Team Rocket. Het was zo’n missie die er was om een punt te maken, in plaats van pijn toe te brengen. Om te laten weten aan het jochie wie ze waren en dat ze zulke praatjes over hun organisatie niet tolereerde.  Aviana liep door de dubbele deuren de grote ruimte in. Toen ze binnenkwam opende Vhagar zijn ogen en staarde hij haar strak aan. “Tijd om te gaan” Kondigde ze aan terwijl ze zijn pokébal pakte. Hij hief zijn kop op en siste. Ze straalde hem terug zijn bal in vanaf de verhoging waar ze op stond en maakte rechtsomkeert. Nu was het enige wat haar te doen stond het joch vinden en een paar kleine vogeltjes hadden haar geïnformeerd dat hij niet ver hier vandaan de avondklok tartte en graffiti aan het spuiten was.

De beschrijving die de spies haar gegeven hadden klopte tot in de kleinste details. Hij hield zich schuil in een heel klein parkje die tussen wat hoge wolkenkrabbers in genesteld stond. Het soort parkje die overdag vol zat met spelende kinderen en bij nacht drugsverslaafde en andere ongure types aantrok die de avondklok durfde te overtreden. Het joch had wijde kleding aan en had typisch zo een lang, slungelig lichaam dat typerend was voor jongens die een plots groeispurt gekregen hadden. Toen hij even opzij keek, luisterend of hij iets gehoord had, scheen het vage licht van de straatlantaarn op zijn gelaat. Aviana kon er uit opmaken dat hij nog jong was, zeventien, misschien jonger. Hij ging al gauw door met zijn graffiti. De graffiti in kwestie tekende een zichtbare rode R voor Team Rocket. Echter krabbelde hij er allerlei teksten eromheen die erop wezen dat Team Rocket corrupt was en allemaal andere nare dingen. Aviana vernauwde haar ogen maar haar mondhoeken krulde om. Het was wel amusant om te zien hoe de zeventienjarige het lef had niet alleen de avondklok te negeren maar ook om rechtstreeks Team Rocket hiermee aan te spreken. Ze zou hem eigenlijk niet hiermee weg moeten laten komen.. maar dat was niet wat de opdracht was. Vecht hem, als het moet. Bedreig hem genadeloos, als het nodig is. Verder dan dat mocht ze niet gaan. En dus toen hij klaar was met zijn kunstwerk stapte ze uit de struiken en schraapte ze haar keel. Voor de goede orde droeg ze haar uniform zodat het joch meteen door had bij wie ze hoorde. Het joch draaide zich geschrokken om. “Zeg, jongen, jij mag hier helemaal niet zijn op dit moment” begon ze heel onschuldig, wetend dat hij vast niet zonder slag of stoot weg zou gaan. Zoals verwacht kreeg het joch een boze uitdrukking en balde hij zijn vuisten. “Jij bent van Team Rocket!” Aviana knikte geduldig. “Scherp opgemerkt”. Het joch zijn uitdrukking werd kwader. “Ik ben niet bang voor je! Kom maar op, die avondklok kan mij geen moer schelen”

Toen hij zijn pokébal pakte was Aviana hem voor. Ze liet Vhagar los die omhoog kronkelde en nijdig naar het joch gromde. Die leek niet erg onder de indruk want hij liet zonder aarzeling zijn eigen pokémon los. Een Wartortle verscheen. “Wartortle, Water Gun”. “Agility” Zei Aviana. Vhagar ontweek de aanval van de Wartortle en danste door de lucht heen. Water vloog door de lucht en spatte tegen het gebouw achter Aviana. Ze zette enkele passen opzij om de regenbui niet over zich heen te krijgen. “Wartortle, Withdraw in je schild!” Wartortle trok zijn armen, benen en hoofd in en verdween in zijn schild. Hij kreeg een soort blauwe gloed over zich heen. “Vhagar, sla hem weg met je Dragon Tail” Vhagar nam een duik, maakte enkele sierlijke bewegingen waarbij het uiteinde van zijn staart blauw begon te schijnen en hij sloeg het schild weg. De bedoeling was geweest dat hij met veel kracht tegen de muur zou vliegen waardoor er wellicht wat scheuren in zijn dikke pantser kwamen. Maar Aviana onderschatten de kracht van het schild van de Blastoise-lijn. “Rapid Spin!” Riep het joch triomfantelijk. Aviana hield haar gezicht in het gareel ook al trok ze mentaal een wenkbrauw op. In plaats van tegen de muur te ketsen begon het schild te tollen en draaide hij tegen de muur af en schoot op Vhagar af. Aviana opende haar mond al maar het was te laat en Vhagar werd geraakt. “Sla hem met je Slam opzij!” Vhagar herstelde zich en dook op het schild af dat weer een tollende cirkel maakte en op hem af kwam. Hij sloeg het schild met zijn staart achteruit. Wartortle vloog achteruit, stak zijn ledematen en hoofd weer uit zijn schild en ving zichzelf moeiteloos op. “Wartortle” Gromde hij met een trotse blik. “Goed zo!” Riep joch blij. “Laat ze zien wat je kunt met je Skull Bash”. Toen de Wartortle opnieuw zichzelf weer in zijn schild trok rolde Aviana met haar ogen. Nog zo’n trucje? Nu wist ze hoe ze die counteren moest. Omdat Vhagar geraakt was eerder, en omdat hij standaard boos leek te zijn altijd, besloot Aviana dat te benutten. “Dragon Rage” Riep ze uit. Vhagar gooide zijn kop omhoog, brullend, en liet blauw met geel vuur los dat het schild van de Wartortle opslokte. De hitte maakte het moeilijker om in het schild te blijven, maar het beestje bleek meer bestendig dan Aviana gedacht had. “Wartortle, nu doe je Skull Bash!” De achterpoten van de Wartortle verschenen als enigste er uit. Hij zette zich af en schoot toen als een kogel uit een kanon op Vhagar af. Hij stak zijn hoofd naar buiten, die een metaalachtige gloed had, en beukte Vhagar achteruit. De impact bleek zo hard dat hij achteruit geslagen werd en tegen het gebouw waar Aviana voor stond aan knalde. Hij maakte een heuse afdruk er in! Shit allejezus vloekte Aviana mentaal. “Combineer het met een Rapid Spin” hoorde Aviana het joch roepen. Hij maakte oogcontact met haar. “Word je al bang?” Hoonde hij. Aviana kon die uitdrukking wel van zijn gezicht afkrabben maar ze beet op haar tong. Ze duwde op het knopje die in haar zak zat. De band die om Vhagar zijn nek zat liet een schok los waardoor hij met nijdig gesis opsprong en de lucht in kronkelde. Hij wendde zich tot haar toe met vurige ogen, Aviana ontmoette zijn blik woedend. “Ontwijk met je Agility” vervolgde ze zonder aarzelen. Joch keek geschokt toe toen de band de elektrische schokken af gaf. De draak pokémon leek te realiseren dat op dit moment het prioriteit was die vervelende schildpad neer te halen, dus richtte hij zich op naar de Wartortle. Vhagar werd in een groene gloed gehuld en wist daardoor met hernieuwde snelheid de Rapid Spin aanval te ontwijken. “Wartortle, Skull Bash!” Toen de Wartortle neerkwam trok hij zijn ledematen weer in. Aviana vernauwde haar ogen. Ze wilde allerlei beledigingen schreeuwen waarom joch niet wat origineler kon zijn met zijn aanvallen maar opnieuw beet ze op haar tong. Ze was niet opgegroeid met zo’n tiran van een vader om zo maar al haar gedachten en gevoelens uit te schreeuwen. “Wrap aanval! Zorg dat die ellendeling niet uit zijn schild kan komen”. Vhagar dook naar beneden en krulde zichzelf om het schild heen van de Wartortle. Met zijn sterke spieren hield hij het schild vast, zorgend dat de Wartortle niet er uit kon komen, hoe hard hij het ook probeerde. “Nu, braad die schildpad” Zei Aviana vol boosaardige humor. Joch slaakte een kreet uit. “Wartortle, doe iets!” Toen Vhagar zijn Dragon Rage losliet op de Wartortle begon het schild opeens fel te gloeien en daarna te groeien. Hij groeide zo veel groter dat Vhagar gedwongen was los te laten. Hij kronkelde de lucht in, voelde dat er iets aan de hand was.. hoe zijn tegenstander sterker werd. Bevend van anticipatie kronkelde hij door de lucht. Aviana geloofde haar ogen niet. Wartortle evolueerde! Van alle tijden dat het gebeuren kon gebeurde dat nu! “Vhagar!” Riep ze, maar hij negeerde haar. Toen de gloed wegtrok was de witte, pluizige staart van de Wartortle verdwenen en had hij nu een kleiner staartje. Zijn schild was een dik pantser waar nu twee reusachtige kanonnen aan de zijkanten van zijn hoofd rustte. Het joch begon te juichen en rende naar de Blastoise toe. Hij vloog hem om de nek. “Je hebt het gedaan, Blastoise, je bent geëvolueerd!” Aviana benutte het moment dat de Blastoise en het joch bezig met elkaar waren om mentaal over te geven en Vhagar aan te sturen. “Thunder Wave!” Het joch keek geschrokken om toen hij zich realiseerde dat het gevecht nog lang niet klaar was. Blastoise sprong voor de jongen en ving de Thunderwave mooi op. De jongen deinsde achteruit en riep “Water Gun!” Vanuit de kanonnen naast zijn hoofd schoten krachtige waterstralen richting Vhagar. Die werd in water gedrenkt en achteruit geslagen door de kracht. “Hou vol, ellendig lucht serpent” Snauwde ze toen hij zijn kop in trok en wat geschrokken siste. Aviana zag het al gebeuren. Ze zou verliezen en dan! Nee, dat nooit! “Dragon Rage” Vhagar herpakte zich en vuurde de krachtige vuurstraal af. “Hou vol, Blastoise, Water Pulse!” Blastoise kromp in één en hield zijn stompe armpje voor zijn hoofd om het vuur op te vangen die hem vasthield. Waterkleurige ringen verschenen van uit de kanonnen. Aviana hoefde het niet te zeggen. Hij dook opzij en ontweek de aanval al vanzelf. “Dragon Tail” Opnieuw raakte hij de Blastoise met zijn staart aanval. Deze keer werd nu de Blastoise een eindje achteruit geslagen. Het joch herstelde snel en kwam op met een plan. “Withdraw” Aviana wist wat er komen ging. Ze kon hem inmiddels wel voorspellen.  Ze gebruikte dit moment om Vhagar te bevelen nog een Agility aanval te doen. De snelheid kon misschien er voor helpen dat hij niet de Skull Bush aanval zou opvangen want Aviana wist niet zeker of hij daarna nog wel op zou staan. Als Wartortle was de aanval al sterk en ze had er geen twijfel van dat als Blastoise de aanval vertienvoudigd was in kracht. “Rapid Spin!” Aviana was verbaasd maar opgelucht tegelijk. “Pas op” Siste ze enkel. Vhagar ontweek en snelde door de lucht op de Blastoise af die een cirkel maakte. Achter haar rug kruiste ze haar vingers. “Sla hem met je Dragon Tail!” Vhagar kromde zijn spieren en sloeg met zijn blauw gloeiende staartpunt tegen het schild van de Blastoise die op hem af kwam. De aanval sloeg hem opzij maar schampte Vhagar wel die daardoor uit balans werd gebracht. Hij kwam op de grond neer en krulde zijn pijnlijke lichaam op, ogen gericht op het schild dat tegen de grond geslagen was en daar nu roerloos lag. “Blastoise..!” Riep het joch uit. Een verslagen Blastoise stak zijn kop uit het schild, keek nog even naar het joch en viel toen flauw. Butsen zaten in zijn schild. Vhagar bloedde en had zijn kop een beetje gebogen. Aviana snelde naar voren, langs Vhagar die nijdig naar haar grauwde, en sprong op het schild van de Blastoise, ze keek opzij naar Vhagar en zei triomfantelijk: “Jochie, probeer niets of je ziet je Blastoise niet levend meer terug” Het joch bleef staan en trok wit weg. “Zij schild is dik genoeg om mijn Dragonair te weerstaan, maar zijn nek dat betwijfel ik” Het joch keek woedend haar aan. “Oké, wat wil je? Je hebt al gewonnen..” Aviana deed voor enkele tellen alsof ze hard daarover na moest denken. “Kras die graffiti door, overhandig je spullen aan mij, alles, en vertrek. Team Rocket is genadig vandaag maar als je het waagt de avondklok nogmaals te tarten en die afschuwelijke tekeningetjes van je te verspreiden..” Het joch knikte. “Oké.. oké, duidelijk” Hij pakte zijn spullen en gooide die naar haar toe. Hij hield zijn zwarte spuitbus vast en begon de teksten te bekladden zodat het niet meer leesbaar was. “Doe mijn Blastoise geen pijn” Aviana sprong van het schild af en pakte de tas die hij had. Ze voegde zich bij Vhagar en liet toe dat het joch zijn Blastoise terug straalde. “Onthoudt het” Waarschuwde ze.