Nu dat hij zo langs de rivier van Aquacorde Town liep kon hij zich niet voorstellen dat hij hier nog nooit was geweest. Hij vond het mooi, al kon hij zich voorstellen dat van die lone wolves die raar praten en een hoed op hebben hier liever rond zouden hangen dan hij dat zou doen. Anyway, dit maal had hij een speciale gast bij zich. Het was Charles, de energieke Seedot die hij een hele tijd terug gevangen had. Hij keek nog eens onder de indruk naar de kleine pokemon. Die wist toch maar even heel goed hoe hij een Blaziken moest uitschakelen. Bewonderenswaardig. Maar ondanks die prestatie had Charles nog best wat moeite met Jean-Pierre bijhouden op een looppas. Hij moest enorm veel kleine stappen zetten om ook maar in de buurt te blijven. Uiteindelijk pakte hij hem dus maar op. Jean-Pierre begon het zielig te vinden. Maar huh? Charles leek dat dus helemaal niet leuk te vinden en probeerde zich uit de handen van zijn trainer te wriemelen. Maarja, dat ging niet zonder handen. De woede, die voortkwam uit hulpeloosheid, was goed te voelen. Hij werd omhuld in een wit licht en evolueerde in een Nuzleaf, waarna het hem alweer snel lukte om los te komen uit Jean-Pierre's handen. Meesterlijk landde hij op zijn voeten. "Je kan het ook zeggen als je niet opgepakt wilt worden. Dat vind ik echt niet erg hoor."
[Open]
