Got milk? [Ranger Quest]

Met de keer leken de Quests erger te worden. De quest die ze deze keer had gekregen kon nog meevallen gezien hij niet heel duidelijk beschreven was. In een rustige pas wandelde ze door de straten van Coumarine City. Haar donkerblauwe haren staken sterk af tegen het rood oranje Ranger Uniform. Dit was haar vierde Quest als Graduate Ranger. Dat betekende dat ze er na deze nog maar een hoeven te volbrengen en ze officieel een volledige Ranger zou worden. Dan was er een grotere kans dat er meer Quests zouden komen net als haar eerste Quest in deze rang. Quests die ze samen met Soul zou kunnen doen. De jongen kwam de laatste tijd vaker en vaker op in haar hoofd en er was niets dat ze er aan kon doen. Het was verwarrend, soms ook irritant maar over het algemeen waren het wel leuke gedachtes. Het houten pandje van het cafeetje kwam in zicht. Buiten stonden er houten tafels en stoelen opgezet, enkele waren bezet. Een serveerster stond bij een van de tafeltjes, waarschijnlijk nam ze de bestelling van de mensen die er aan zaten op. Een schattig belletje rinkelde toen ze de deur van het cafeetje opende. Enkele mensen aan tafeltjes en aan de bar keken verbaast op toen de Ranger binnen kwam gelopen. De man achter de bar kwam meteen haar richting op. "Jij bent perfect hier voor, jou heb ik nodig!" Sprak hij enthousiast. Een wat verbaasde frons verscheen op Lima's gezicht. Ze had waarschijnlijk toch goed begrepen dat ze Miltank melk moest gaan halen maar waarom nou precies zij perfect was? Vraagtekens. De man leidde haar naar een kamertje achter de bar en gebaarde haar dat ze er plaats moest nemen op een van de stoelen. Hij begon tegen haar te praten, uitleg over wat nou precies de bedoeling van de Quest was. Belachelijk gewoon. De man wilde dat ze Miltank melk ging halen om aan zijn klanten te kunnen serveren. Dat was nog niet eens het enige dat hij wilde dat ze deed. ZIJ moest het nog eens gaan serveren ook. Hoe graag ze de man ook een klap in zijn gezicht wilde geven en weg lopen, het kon niet. De Quest was geaccepteerd en aan haar toegewezen, hoe gek zijn wensen ook waren, ze moest er maar gewoon aan voldoen. Geweldig. Dan moest die leuke nep glimlach nog eens op haar gezicht blijven staan ook zo lang ze daar binnen was. Zuchtend duwde ze de deur van het cafeetje achter haar rug dicht. Een keer rolde ze met haar ogen om de belachelijkheid van de Quest voor ze begon te lopen. Aan de rand van Coumarine City zou een plaats moeten zijn waar een hoop wilde Miltank waren.

De weide waar ze bij uitkwam verbaasde haar. Ze had nooit zo'n mooie natuur verwacht naast een grote zeeman's stad als Coumarine City. En blies een fris briesje langs haar wangen. Het was een groot grasland waar zich amper iets bevond dat de wind tegen hield. Een rilling trok over haar rug bij een tweede windvlaag. Ze wilde dit snel doen zodat ze weer terug zou kunnen naar een plaats waar het een stukje warmer zou zijn. Aan de andere kant wilde ze eigenlijk liever blijven in het prachtige gebied in plaats van dat ze terug zou moeten naar de stad en de rest van haar Quest af moest maken. Al wilde ze tegelijkertijd ook zo snel mogelijk van deze rot Quest af zijn. Belachelijk wat mensen Rangers konden laten doen. Ze leken haast slaafjes van de gewone mensen in plaats van de redders van mens en pokémon zoals ze eigenlijk zouden horen zijn. Ze hoefde er niet lang rond te wandelen voor ze de eerste Miltank zag zitten. De pokémon was rustig wat gras aan het eten en leek nog voor geen seconde aandacht te geven aan wat er om zich heen gebeurde. Rustig liep Lima op de pokémon af. Ze was er nog maar een paar meter van verwijderd toen ze haar kop hief en Lima recht aan keek. Gezien de Miltank niet leek te willen vluchten en haar ook niet aan viel besloot Lima er simpelweg de tol van haar styler op af te schieten. In het begin volgde de pokémon met haar ogen enkel hoe de tol rondjes om haar heen draaide. Wat Lima dan ook niet had zien aankomen was dat de pokémon plotseling Stomp gebruikte en haar Styler daarmee raakte. Lichtelijk geïrriteerd vervolgde het donkerblauwharige meisje met het vangen van de pokémon. Ditmaal aandachtig de aanvallen er van ontwijkend. Enkele momenten later was het vangen compleet. Voor ze de tol zelf terug kon halen bracht de wilde pokémon het ding al naar haar toe. Er zat een aardige scheur in, dat betekende dat ze er mee terug moest naar de maker. Alweer. Bijna elke keer dat ze op Quest was gestuurd moest ze er mee terug gezien ze hem anders niet zou kunnen gebruiken. Het enige geluk was nog dat ze het ding nog nooit kapot had geholpen. Beginnende Rangers gebeurde dat regelmatig maar gevorderde zoals zij zouden minder schade met het ding moeten oplopen. Ach waarschijnlijk zat ze op een of andere vage manier toch wel ongeveer op haar niveau. Lima haalde een van de glazen flessen uit haar tas. Ze had er drie van de man meegekregen die ze moest vullen. Twee liter per fles dus zes liter in totaal. Ze hurkte voor de pokémon neer zodat ze ermee op ooghoogte zou komen. "Mag ik wat melk?" Vroeg ze aan de pokémon om toch maar een beetje Ranger gedrag aan te houden. De Miltank knikte vrolijk en leek het totaal niet erg te vinden om wat melk af te geven. Toen ze zich bij de Ranger Academy aan had gemeld had ze nooit kunnen verzinnen dat ze Miltank zou moeten melken. Het was ook niet normaal zoiets, ze was geen Miltank boerin en ook geen melkmeisje. Zodra de fles vol was bedankte ze de pokémon en liet haar weer vrij van haar styler. In plaats van er vandoor gaan zoals de meeste pokémon deden bleef de Miltank op haar plek zitten en begon opnieuw met het eten van gras. Het was een verbazend rustige en totaal niet schuwe pokémon. Als ze allemaal zo waren zou het verzamelen van melk nog vrij makkelijk zijn. Ze had er speciaal voor gekozen om maar één fles per pokémon te vullen. Het was zielig om de pokémon helemaal leeg te tappen waardoor het misschien pijnlijk werd en ze zelf niets meer over hadden. Ze had ergens gelezen dat een Miltank anderhalf tot twee flessen zou moeten kunnen vullen met melk. En dat dat twee tot drie keer per dag. Een hele fles vullen was de veiligste optie en ook het makkelijkst. Op zoek naar nog twee Miltank dan maar. Het duurde wat langer voor de volgende roze vlek in beeld kwam. Deze was een stuk groter dan de eerste en bleek ook uit twee Miltank te bestaan toen ze wat verder genaderd was. Van deze twee at de ene terwijl de ander oplettend om zich heen keek. Het leek er niet op dat deze twee net zo makkelijk zouden gaan worden als de eerste. Dat was op zich geen probleem gezien ze klaar was met het verzamelen van de melk als ze die twee zou kunnen vangen. Haar pokémon zouden haar bij deze twee moeten helpen. Cozen er op af sturen was natuurlijk het makkelijkst, al zouden de Miltank dat niet als fijn beschouwen. De Weavile was niet zacht handig genoeg wat dat betrof, ook omdat hij klauwen had in plaats van handen. Daarom was haar keuzen gevallen op Lotus om haar te helpen. De Fighting type was misschien wel een heel stuk zwakker dan de twee Miltank maar wel in het type voordeel. Bovendien was haar bedoeling toch niet om het tweetal zwaar toe te takelen maar ze enkel tegen te houden en eventueel af te leiden. De Mienfoo had al eerder een soortgelijke opdracht uit moeten voeren en had een goed idee van wat ze moest doen inmiddels. Met voorzichtige pootstappen rende de pokémon mQuestet een ruime boog om de Milank om ze van achter te benaderen. De aandacht van de twee wilde pokémon werd door de Mienfoo getrokken wat Lima de kans gaf om ze ongemerkt te benaderen. Zodra ze de tol van haar styler er op af had gevuurd nam Lotus een grote sprong en belande op de kop van een van de Miltank. Terwijl Lima zorgvuldig cirkels trok om de twee pokémon leidde de Mienfoo ze af door er tegen te vechten. Lotus had twee taken op het moment. De Miltank verzwakken door er tegen te vechten en er voor zorgen dat ze met hun aanvallen de tol van haar styler niet zouden kunnen raken. Vooral het tweede was zwaar gezien Lotus zichzelf enkele keren vol liet raken door de pokémon om de tol te beschermen. Je kon veel zeggen over de over enthousiaste, knuffel-grage pokémon maar ze liet zich niet zomaar kennen en wilde haar trainer tot het einde helpen. Na veel pijn en moeite en een vangst die eeuwig leek te duren eindigde Lima met het vangen van het tweetal. Lotus bedankte ze en liet ze terugkeren in haar pokémon. Door haar Regenerator abillity zou de Mienfoo zich in haar pokébal een stuk beter gaan voelen. De twee Miltank leken het niet erg geweldig te vinden maar gaven toch braaf hun melk aan haar af. Ook in tegenstelling tot de eerste vluchtte dit tweetal meteen weg toen Lima ze los liet van haar styler. De drie flessen waren gevuld met melk dus vertrok Lima weer richting Coumarine City met natuurlijk eerst een snelle stop bij het pokémoncenter voor Lotus.

De belletjes aan de deur rinkelde bij het openen van de deur. Een tevreden glimlach verscheen op het gezicht van de eigenaar toen Lima de drie flessen Miltank melk op de bar zette. Blij dat ze eindelijk klaar was met het halen van de melk werd haar geluk vrijwel meteen weer verbrijzeld. "Er ligt een serveersters uniform achter, trek dat aan en dan kun je het gaan serveren." Shit. Ze had er totaal niet meer aan gedacht dat ze ook nog de melk moest gaan serveren. Eigenlijk was dit geen Quest meer maar een man die gratis personeel wilde. Liefst zou ze er minstens minimum loon voor willen gezien het werk was maar niet het hare. Als Ranger mocht je echter niet zomaar klagen dus vertrok Lima naar de ruimte. Zodra ze de deur achter zich dicht had gedaan liet ze een luide zucht horen. Ze haatte dit, het was niet normaal meer. Heerlijk straks melk gaan serveren in een uniform zonder er wat extra voor te krijgen en dan ook nog eens met een neppe glimlach op haar gezicht alsof ze het leuk vond. Zodra ze het uniform over haar hoofd had getrokken bleek al snel dat het niet zomaar een serveersters uniform was. Het was een typisch huismeid uniform. 'Great now I'm a maid...' Alsof het nog niet eens erg genoeg was leek de rok van het uniform nog eens aardig kort te zijn. Haar donkerblauwe haren vlocht ze in een losse vlecht die ongeveer bij haar schouderbladen begon. Lima veegde de geïrriteerde blik van haar gezicht toen ze voor de deur stond. Vanaf het moment dat ze die opende zou ze rond moeten lopen met een glimlach op haar gezicht en melk moeten gaan serveren. Melk waar ze zo veel moeite voor had moeten doen om te halen en zelf niet eens een slokje van kreeg. Met een neutrale blik in haar ogen opende ze de deur. De eigenaar klapte een keer in zijn handen. "Zoals ik al zei, perfect." Zei hij waarna hij een handgebaar maakte naar een dienblad. Er stond een fles melk op en een hoop glazen. Die zou ze dus dan moeten gaan serveren in dit idiote maid uniform. Lima tilde het ronde dienblad op en plaatste het midden op haar hand die ze een centimeter of dertig van haar lichaam af hield. Met een gemaakte glimlach op haar gezicht liep ze richting de eerste beste tafel die buiten de deur te vinden was. Ze bood de mensen wat van de melk aan die het dankbaar aannamen. In haar hoofd lachte ze zichzelf inmiddels om honderden redenen tegelijkertijd uit. Als ze nu iemand tegen zou komen die ze kende werd het haar einde. Helemaal als ze dat persoon niet eens zou kunnen vertellen dat het een Quest was en ze dus geen keus had. De eerste fles was binnen no time op, de tweede duurde wat langer. Met de derde en meteen ook de laatste fles op het dienblad liep ze opnieuw naar buiten. Er was een nieuw persoon op het terrasje komen zitten inmiddels, het gezicht er van kon ze niet zien. "Hallo, wilt u wat Miltank melk?" Vroeg ze op een gemaakt vriendelijke toon aan het persoon.