Help! I've fallen.. and I can't get up!

Sophia schraapte haar moed bijeen terwijl ze zich mentaal voorbereidde de griezelige en bovenal ongemanierde jongen aan te spreken. Ze hoefde niets vreemds te doen. Enkel dankjewel zeggen en dan kon ze gaan. Ondertussen tikte de Zigzagoon haar aan tegen haar enkel en keek hij hoopvol omhoog. Sophia keek hem afkeurend aan. Hij had haar appel opgegeten én haar pitloze druiven! Maar zodra ze hem aan keek, in die vragende oogjes, voelde ze haar minimale bozigheid alweer wegebben. "Oh.. als je echt honger hebt, denk ik dat we wel samen naar iets kunnen zoeken straks" Prevelde ze tegen hem met een knipoog. Zigzagoon maakte een sprongetje van blijdschap en slaakte een kreetje. Daarna draaide hij zich om en rende hij er vandoor. Iet was verbluft keek ze hem na. Was dat een bedankje? Ze wendde zich tot de jongen die aan het slapen was en schraapte haar keel. "Ehm,.. ik wil je bedanken!" Zei ze luid zodat hij hopelijk wakker werd. Er klonk geritsel in de struiken en Sophia keek op. Ze griste naar haar tas die op de grond lag voor het geval dat en maakte zich klaar voor iets engs. De Zigzagoon sprong uit de struiken, vergezeld door nog eentje. Kort daarna vloog er een Taillow met een Wurmple in zijn klauwen over hen heen. Hij liet de Wurmple vallen op de buik van de slapende jongen en landde zelf op een tak. Als laatste arriveerde een Paras en een Shroomish. Ze schaarde zich om haar heen en keken haar smekend aan terwijl ze allemaal hongerige geluidjes maken. "Oh, hemeltje.." Prevelde Sophia, haar grijze ogen keek de groep rond. "Hebben jullie allemaal honger..?" Vroeg ze voorzichtig. Alle pokémon aanwezig knikte hevig en keken extra zielig. Tja, dit kon ze gewoon niet weerstaan.. ze moest ze helpen! De arme zieltjes kwamen vast om van de honger..