Galaxy

Met kalme passen liep het paarsharige meisje verder. Ze had haar haren veranderd. Na een beetje na te denken te hebben kwam ze tot de conclusie dat dankzij haar haren alles in de soep ging... Dus besloot ze maar iets anders te doen. Een paars kapsel, simpel, maar nog steeds lang haar. Vroeger had ze altijd een korte coupe, blond van kleur. Maar dat had ze dan laten groeien en gekleurd in een roos iets. Maar dat leek ook gewoon niet uit te werken, dus paars was de volgende stap. Met haar zachtrode ogen wandelde ze verder terwijl een zucht van haar lippen rolde en ze een hand door haar gloednieuw kapsel liet gaan. Het viel perfect, dat gebeurde wel vaker als je het zo de eerste dag had. Ze keek even schuin naar haar Krookodile, die met een glimlach tevreden keek naar het nieuwe uiterlijk... Wat nou? Gvd.

-Darren

Met zijn handen in zijn zakken, een zonnebril op zijn neus en de wind in zijn goudblonde haren liep hij door de stad heen. Het was een van de weinige keren dat hij buiten Lumiose City was gekomen, hij had nog niet zo heel erg veel van Kalos gezien immers. Hij had zijn pokémon bij zich, maar die zat keurig in haar pokéball. Hij had steeds meer het idee dat die vent hem belachelijk wilde maken met die vervloekte Vullaby. Nee, hij was niet van plan om ook maar iets nuttigs te gaan doen met die vogel. Vrijlaten, zodra hij iets beters te pakken had kunnen krijgen, dat was zijn huidige plan tenminste.
Hij was wat in gedachten verzonken, waardoor hij op het nippertje een dame wist te ontwijken. Zijn hazelnoot bruine ogen gleden even over haar gezicht en een zijn mondhoeken krulde omhoog. "Sorry, ik zat met m'n hoofd ergens anders. Heb ik je bezeert?" vroeg hij op een rustige toon, terwijl hij zijn handen uit z'n zakken haalde en een pluk goed deed in zijn haar.

Volgens haar was die Lawrence van haar een vuile pedo... Nee, het was niey volgens, het was gewoon zo. Die vervloekte krokodil moest altijd zo creepy naar haar glimlachen alsof ze een of ander lekker hapje was en dan niet het lekkere hapje als in onschuldig. Maar goed, ze vertrouwde hem ergens wel. Hij was altijd bij haar als ze in het lab aan het werken was. Hij lag in zijn mand, met een oog open, strak gericht op haar. Zo hadden mensen wel honden, nou zij had een kroko. Ieder zo zijn voorkeur non? Toen er opeens iemand haar in haar ooghoek benaderde, verstijfde ze uit een puur automatisme, maar de jongen in kwestie leek wel een reactievermogen te hebben die hen beide veilig leek te stellen, mooi zo. "Sorry, ik zat met m'n hoofd ergens anders. Heb ik je bezeert?" ze zuchtte even en legde een hand op haar voorhoofd. "Enkel even verschoten, verder niks nee," zei ze kalm terwijl ze met de hand door haar haren ging. De Krookodile keek meteen vijandig naar de persoon, met een blik die duidelijk maakte wie er hier dichter bij Tawn stond. Die claimerige bitch, haat aan dat beest gewoon.

De dame zei dat er niets aan de hand was, alleen dat wat was verschoten. "Mijn excuses," zei hij beleefd, terwijl zijn bruine ogen naar de grote pokémon bij haar gleden. Kijk, dat kon je tenminste een pokémon noemen, in plaats van dat rotkreng waar hij mee opgescheept zat. Hij glimlachte eventjes naar het meisje. "Ik hoop dat ik je nergens bij stoorde, maar mag ik je complimenteren met je pokémon. Hij ziet er erg sterk uit," zei hij op een rustige toon. Zou hij zijn frustratie uitspreken over zijn eigen pokémon? Nee, hij moest de complimentjes bij het meisje houden en daar rustig op inspelen. En hopen dat ze niet weg ging natuurlijk.

Ze knipperde even terwijl ze de ander onderzocht. Naar haar smaak geen verkeerde gast. Hij mocht van geluk spreken dat ze in haar goede mood was en niet al te pissig, want dan had ze door dat kunnen kijken met een paar felle en onaangename woorden. "Mijn excuses," Klonk er van de jongen terwijl hij duidelijk begon rond te kijken. Even knikte ze, maar volgde ze wel zijn blik naar... Lawrence? "Ik hoop dat ik je nergens bij stoorde, maar mag ik je complimenteren met je pokémon. Hij ziet er erg sterk uit," Ze knikte even langzaam. "Hij is maar Lawrence hoor, niks speciaals," zei ze even zachtjes terwijl ze met een hand wuifde. Wel meteen keek de Krookodile toch licht anagedaan naar zijn trainer, maar echte haat was er niet voor haar, dat was duidelijk aan zijn licht nerveuze grijns, die haar woorden als grap moesten opnemen. "En nee hoor, je stoort me helemaal niet." zei ze vervolgens kalm terwijl ze haar ogen richtte op hem. "En ik denk nog bedankt voor het compliment," kwam er toch wel onhandig achterna. Tja, het zat in haar bloed, dat onhandig zijn, zelfs in haar praten.

Het meisje zei dat haar pokémon niets bijzonders was, gewoon "Lawrence", wat dus zijn naamn zou moeten zijn. Voor hem was dat al heel wat, aangezien elke pokémon beter was dan zijn eigen vogel ding. Hij glimlachte eventjes. "Geen enkele pokémon is "gewoon iemand", ze zijn allemaal speciaal," zei hij rustig, maar toch hielt hij zijn afstand, geen zin om zijn hand te verliezen aan een krokodil immers.
Ze legde uit dat hij haar niet stoorde en bedankte hem voor het compliment. "Geen dank," zei hij met een kleine glimlach. Daarma stak hij zijn hand naar haar uit. "De naam is Darren trouwens," stelde hij zichzelf daarna voor aan het meisje.

De ander glimlachte even. Ze had gewoon een opmerking gemaakt over iets waar ze gewoon over dacht. Maar ah, de ander dacht er waarschijnlijk anders over, wat maar goed was ook, als iedereen hetzelfde da- okay dat waren geen gedachtes voor nu, in alle eerlijkheid. Echt gewoon, nee, stahp, dat was genoeg. "Geen enkele pokémon is "gewoon iemand", ze zijn allemaal speciaal," Heh? Ze grinnikte even bij zijn opmering en zijn plotse afstand. Oh well yeah, het gebeurde zo te zien nog steeds, Law deed een uitstekende job met mensen afschrikken, zelfs degene die bewondering toonden. "Geen dank," Hm? Er werd een hand uitgestoken. "De naam is Darren trouwens," Ze nam de hand aan toen hij woorden als ondersteuning had gegeven bij zijn actie. "Tawnee," zei ze even kalmpjes. Ze keek even rond en haalde diep adem, een gesprek op gang houden? Eerlijk was eerlijk, soms kon ze er wel wat van. Maar meestal faalde ze zo hard dat zelf haar moeder het nog beter kon doen. "Dus, enige reden om hier vandaag te zijn?" vroeg ze kalm. Hey, misschien kon ze wat doen met hem. Kom op, dat deed iedereen de dag van vandaag toch... Nee? Okay dat was een beetje verleden tijd... But still... Sigh... "En misschien heb je daar wel gelijk in..." zei ze, nog doelend op zijn eerste uitspraak. "Dus, heb jij geen Pokémon...?" klonk er meteen van het meisje af... Yeah, nu was ze wel ergens nieuwsgierig geworden.

Dit was geen makkelijke zaak, ze zat duidelijk ergens over in en sloot zich in ieder geval af voor andere. Eens zien hoe hij hier om heen moest werken om tot haar door te kunnen dringen. Voor nu zou hij in ieder geval gewoon maar het gesprek aan gaan en kijken of hij wat informatie over haar kon loskrijgen. In ieder geval was hij nu wel dat ze Tawnee heette en ze stelde hem de vraag waarom hij hier in de buurt was vandaag. "Niet echt een reden, Kalos een beetje aan het onderzoeken. Ben nog niet zo lang in de regio, om eerlijk te zijn," zei hij rustig, terwijl hij zijn schouders ophaalde. Tawnee ging rustig door over zijn vorige opmerking en dat hij hierin gelijk had. Hij besloot hij maar niet verder op in te gaan, aangezien hij niet zijn geluk op prijs wilde gaan stellen hier. Op het moment dat hem gevraagd werd of hij geen pokémon had, slaakte Darren een zucht en ging met zijn hand door zijn geeloranje haar heen. "Jawel, maar je kan zeggen dat je er niet veel mee kan," gaf hij daarna wat terneergeslagen toe. Want ja, wat had je nou eigenlijk aan een Vullaby?

Hm... Ze knipperde even en hield de ander in de gaten. Hij had geen Pokémon naast zich, maar vast wel een paar op zak... Toch? Het zou logisch zijn. Niemand trok tegenwoordig nog de straten op zonder een Pokémon op zak. Dit was deels om het team waar ze bijzat, maar door hun dwaze actie... Werden er ook meer gestolen. Oh well, meer leuke Pokémons voor haar om mee te toyen. "Niet echt een reden, Kalos een beetje aan het onderzoeken. Ben nog niet zo lang in de regio, om eerlijk te zijn," Klonk er met een schouderophaal. Ze knikte even kalm. "Ah okay, ik dwaal hier nu al een flinke twee jaar rond denk ik en ik moete zeggen, de regio is ok," gaf ze kalm toe waarna ze even knikte. Toen sloeg het bij haar toe. Twee jaar... Damn dat was inderdaad al een hele tijd of niet dan? "Jawel, maar je kan zeggen dat je er niet veel mee kan," Klonk er van de ander. "Ik ben van de gedachte dat je wat kan met alle Pokémon... Dus wat is het probleem?" klonk er. Als iemand die zelfs uit de meest loyale hond van de ander een slaaf voor zichzelf kon maken.. Well... Yeah... Ze stond ervoor open te helpen. Waarom? Vrijgevigheid kwam bij haar binnen. Boom, wat kwam het weer op een toevallig momentje.

Een kleine glimlach verscheen op zijn gezicht, terwijl hij Tawnee van acher zijn zonnebril goed in het oog hielt. "Dan zou ik graag nog eens een rondleiding willen hebben," zei hij rustig, maar kon het niet laten om een ondeugende knipoog erachter aan te gooien. Ach, een beetje plagen was toch wel toegestaan. Niemand zou hem dat kunnen verbieden, zelfs de wet niet. Hij haalde zijn schouders op, toen Tawnee zei dat je met alle pokémons wel iets aan zou kunnen. Met een lichte zucht haalde hij een pokéball van zijn riem af en liet de kuiken pokémon op de grond verschijnen. "Dit is Finley, een Vullaby," zei hij met een lichte brom in zijn stem. "Het probleem dat ik me haar heb is dat ze bijna niets kan, als mijn informatie klopt duurt 't nog een hele tijd voordat ze überhaupt zou kunnen evolueren en tot die tijd is ze niet echt battle worthy, of gewoon om iets nuttigs te kunnen doen buiten slapen en restjes eten op vreten," er klonk steeds meer haat in zijn stem naarmate hij meer over de pokémon sprak. Nee, hij zou opzoek gaan naar een worthy pokémon en Finley eruit knikkeren, rotbeest dat het was.

De ander kreeg een glimlach op zijn gezicht... Hm? "Dan zou ik graag nog eens een rondleiding willen hebben," Klonk er met een knipoog en ze grinnikte enkel even kort. Om eerlijk te zijn was ze niet echt zo van dat type, maar ze had wel een idee om zijn zin te geven, in meerdere opzichten, zo bleek.
De ander haalde zijn Pokéball boven en liet een wezen zien die Tawn meteen bestempelde als schattig. meteen ging Tawn op haar knieën, in ene poging het zwarte ding te huggen en close te houden. Als zij iets schattig vond, dan wilde ze het, een zwakke plek die haar altijd bij zo blijven... "Dit is Finley, een Vullaby," Aw... "Het probleem dat ik me haar heb is dat ze bijna niets kan, als mijn informatie klopt duurt 't nog een hele tijd voordat ze überhaupt zou kunnen evolueren en tot die tijd is ze niet echt battle worthy, of gewoon om iets nuttigs te kunnen doen buiten slapen en restjes eten op vreten," De ander had duidelijk veel haat tegenover dit ding en ze zuchtte even... na enkele seconden na te hebben gedacht stond ze op. "En welke Pokémon wilde je dan in de plaats voor deze?" klonk er van het meisje af. "Ik bedoel, ik weet vast wel nog een goede plek om goede Pokémon te halen die misschien meer je smaak zijn... Dan heb ik meteen ook al een soort van rondleiding gegeven," yes, ze was vrijgevig, goed of niet? In Tawn's geval was het altijd afwachten.

Tawnee had een heel andere kijk op zijn pokémon dan dat hij had, dat was al meteen duidelijk. Terwijl hij zijn haat over dat ding uitsprak had zij d'r vastgepakt en begon het te knuffelen .Finley werd er wakker van en zetten het meteen op een krijsen, wat aangaf dat ze honger had. Darren huiverde eventjes en haalde een bes uit zijn zak, die hij in de open bek van de pokémon wierp. Zo, dan zou die in ieder geval weer eventjes stil zijn.
Hij keek, terwijl hij zijn schouders ophaalde, naar het meisje voor hem. "Ik heb nog geen idee, misschien iets in de richting van een Growlithe, maar ik heb ook gehoord over de hordes hier, waar ik wel eens een kijkje wil gaan nemen," legde hij rustig uit. Darren had wel zo zo'n onderzoek gedaan naar pokémon, uiteraard, maar hij verdiepte zich er alles behalve in. Immers was hij niet weggelegd voor een trainerschap. "Of iets elektrisch, wat me zou kunnen helpen bij m'n computer werk. Maar dan moet 'ie wel klein zijn," ging hij daarna verder. "Geen idee dus," sloot hij uiteindelijk af.

[De forshadowing naar de Joltik die ik ga vangen, tho xd]

Het zag ernaar uit dat deze vogel haar niet zo graag mocht. Ze begon namelijk te krijsen zodra Tawn haar vast had en dat was helemaal niet haar bedoeling geweest natuurlijk. Daarom keek ze even licht verbaasd naar het donkerkleurige beestje. Nou... De ander wist wel te doen tegen dat en gaf het wat te eten, wat het meteen liet stoppen met janken...
De ander haalde echter zijn schouders op toen ze begon over enige vervanging... Hm? "Ik heb nog geen idee, misschien iets in de richting van een Growlithe, maar ik heb ook gehoord over de hordes hier, waar ik wel eens een kijkje wil gaan nemen," Hm... Ze knikte begrijpelijk. de hond was een leuke toevoeging aan je team als je een knuffelbeer wilde. "Of iets elektrisch, wat me zou kunnen helpen bij m'n computer werk. Maar dan moet 'ie wel klein zijn," Ze knikte, wist meteen wat het was. "Geen idee dus," Ze glimlachte even. "Een Joltik is klein genoeg en is een electric type, een vriend van me had er een, nu is het wel een gavantula, een grotere spin dus," legde ze kalm uit, doelend op Nathan en Dexter. Dat waren echt tijden terug natuurlijk. "Als je wil kan ik je wel helpen met een Pokémon te vangen," zei ze met een glimlach. "Ik heb wel een beetje sterke Pokémon, dus misschien kan ik je dan op weg helpen om een goed team te maken," tawn was vrijgevig, dus laat het vrijgevige maar beginnen.

Rustig luisterde Darren naar wat Tawnee te zeggen had over de Joltik en knikte rustig. "Klopt, al was ik niet van plan om 'm dan te laten evolueren. Joltik is precies klein genoeg om me te helpen binnen in de apparatuur die ik gebruik. Terwijl Gavantula daar weer te groot voor is. Het komt er wel mee dat ik dan een stuk van de kracht van Gavantula kwijt raak, maar dat wilde ik gaan oplossen met andere pokémon die er nog bij gaan komen," zei hij rustig.
Uiteindelijk stelde Tawnee voor dat ze best wilde helpen, aangezien ze sterkere pokémon had om hem op weg te helpen met het opzetten van zijn team. Hij schudde glimlachtend zijn hoofd. "Bedankt voor het aanbod, maar ik denk dat ik 't zelf nog wel weet op te lossen. Ik wilde sowieso eerst nog eventjes op onderzoek uit gaan, aangezien ik van plan ben naar de Friend Safari te gaan, want daar zouden ze ook moeten zitten," zei hij daarna. En daarnaast hij kon het zich niet veroorloven dat een meid hem zou helpen met zijn team. Nee, dat kon alleen andersom.

Hij knikte op hetgeen wat ze over de Joltik had gezegd. Ze was gewoon bekend met het beest, maar zelf had ze er niet veel mee. Zoals men zou verwachten van haar, of juist niet, was Tawn meer van de grote destructieve Pokémon. Ze vond dat er elegantie lag in hun wreedheid, ondanks dat ze zelf op een discrete manier te werk ging als ze zelf haar handen vuil moest maken. "Klopt, al was ik niet van plan om 'm dan te laten evolueren. Joltik is precies klein genoeg om me te helpen binnen in de apparatuur die ik gebruik. Terwijl Gavantula daar weer te groot voor is. Het komt er wel mee dat ik dan een stuk van de kracht van Gavantula kwijt raak, maar dat wilde ik gaan oplossen met andere pokémon die er nog bij gaan komen," Klonk er van de ander af en ze knikte even begrijpelijk. Dat was wel degelijk te verstaan. Het was een beter uitgedacht iets dan haar moest ze zeggen, dus ze grinnikte even kort. "Is een beter plan dan dat ik had," flapte ze er even uit als response op zijn idee. Toen ze het aanbod deed om hem te helpen, schudde hij glimlachend zijn hoofd. Hm? Okay dan, daar had zij persoonlijk dan geen last van. Ze wilde gewoon helpen, maar als dat niet nodig was dan deed ze dat ook niet. Hij was aardig geweest en ze had het gewild, dus simpel als dat. "Bedankt voor het aanbod, maar ik denk dat ik 't zelf nog wel weet op te lossen. Ik wilde sowieso eerst nog eventjes op onderzoek uit gaan, aangezien ik van plan ben naar de Friend Safari te gaan, want daar zouden ze ook moeten zitten," Ze knikte even kalm op die woorden van de jongeman. "Friend Safari kan inderdaad een goede plek zijn om te starten, aangezien je er ook gewoon starters kan tegenkomen," zei de paarsharige even terwijl ze keek naar de vogel die ze aan het aaien was. Zelf had ze een shiny starter en ze had momenteel geen echte nood aan een nieuwe Pokémon. Zo wel, dan moest ze eerst even haar box uitmesten.