The best of us find happiness in misery

Veel reactie, echt, hou haar tegen. Eric keek kort op, sprak wat Iers terug en ging toen weer naar zijn laptop. Als ze daarvoor was omgekleed was het de moeite niet waard zeg. Al liet ze hier natuurlijk niks van merken, op een kleine ophaal van de wenkbrauw na dan. Hierna besloot ze even de basics bij elkaar te halen. Internet en koffie. Ze viste haar laptop soepel uit de rugzak en plaatste hem op tafel, om hierna verbinding te gaan zoeken terwijl ze een serveerster naar zich toe wenkte. Multitasken zeg. De ander vroeg haar heel discreet hoelang ze er al op zat, al had Rag natuurlijk haar prioriteiten eerst een zwarte koffie te bestellen voor ze een reactie gaf. “Ben erop gekomen ongeveer een weekje na dat school-gebeuren” Ze haalde haar schouders op. Vrije tijd moest immers actief worden besteed. Ondertussen logde ze in en ging al snel terug naar haar eigen website en andere tabbladen die ze vast open had staan als ze werkte. Gewoon wat basic dingen, iets anders dan dat kon ze immers niet. Eigenlijk was heel die site van haar online gekomen omdat ze mensen afhuurde. Investeringen. Niet lang na de gevallen stilte kwam haar koffie op tafel, waardoor ze tevreden een slok nam, zoals gewoonlijk geen moeite te doen het af te laten koelen. “Hoe ben je eigenlijk op m’n site gekomen?” Het leek haar niet zo dat Eric bij iedere hitmen site bij contact informatie keek. Simpelweg omdat contact zoeken vrij overbodig leek in het geval van Hotstuff.

De ander grinnikte even om haar antwoord. Het was het logisch hiervoor had ze er geen weet van gehad dat het uberhoud bestond, laat staan hoe ze erop moest komen. Zelfs nu was ze nog vrij atechnisch aangelegd en dit gaf zeker enige uitdaging in een site runnen. Maar mensen inhuren alles voor haar te doen leek een goed alternatief te zijn. Bij de wederom subtiele vraag haalde ze haar schouders op. “Een paar in Kalos en een in Hoenn, het is vooral afwachten of ik die voorbetaling krijg voor ik wat kan doen” Zie je, zo gek was ze ook weer niet. Eerst betalen, dan pas een lijk voor je neus. Zo simpel was het. Het verzoekjes krijgen kon nog wel sneller naar haar mening maar nu had ze natuurlijk nog geen reputatie, na een paar succesvolle klusjes zou dat wel weer veranderen, of daar ging ze in ieder geval van uit. De ander begon weer te typen en ze had geen idee waar hij mee aan het prullen was. Zelf ging ze gewoon verder met wat rondkijken op de wonderen van het shady gedeelte van het internet. Bij de woorden van de ander moest ze even grijnzen. Want tja, ze had het vertikt zo’n lelijke site aan te maken zoals de rest en had er nog echt tijd en moeite in gestoken ook. Was toch niet normaal, zo’n zwart veld met witte lettertjes en dat een site noemen. Pff. “Daarover, ik zou het maar eens moeten veranderen.” Ze ging nu ook op haar site en fronste even, aangezien er een melding kwam op een van de installaties die ze erop had gezet. Oftewel; iemand anders erop had gezet. Ze had nog niet door wat de bron was en klikte dus maar op die pop up, de hoop meer info te krijgen,

Toen de ander ‘voorstelde’ om mee te doen keek ze sceptisch omhoog. Voorstelde tussen haakjes want damn, het scheelde niet veel of hij commandeerde het gewoon. Schat, ooit gehoord van het magische woordje? Asjeblieft, of het in ieder geval vragen alsof nee nog een fatsoenlijke optie was? Waarom werd ze hier eigenlijk pissig over, wat maakte het haar uit. Al was haar irritatie zoals gewoonlijk duidelijk van haar gezicht af te lezen. “Sure, omdat je het zo vriendelijk vraagt. Stuur je informatie maar door.” Ze keek even bedachtzaam naar haar site. “We moeten eigenlijk een alias hebben” Nu had ze gewoon een site voor zichzelf gemaakt, maar als Eric ook mee ging doen wou ze het wel wat fancyier hebben. Toen de ander weer verder ging keek ze vragend op, al veranderde die uitdrukking snel bij het zien van háár account. DAMNIT ERIC. Zo makkelijk op haar teentjes getrapt als altijd was het geen verassing dat ze actie ging ondernemen. Welcome to the ‘what to trow at people their faces?’ game. Jammer genoeg had ze enkel een laptop en koffie bij de hand. Wat was belangrijker? Vroeg ze zich toen af. Koffie of agressie? Een seconde later besloot ze dat ze nog niet klaar was om afstand te nemen van haar hemelse drankje, vooral niet omdat deze nog vol was. Dus koos voor plan B; een genadeloze trap geven richting de knie van Eric. Links van je knie zat immers een pijnpunt, waar ze dan ook op richtte. Samen met het feit dat ze best sterke benen had dankzij haar manier van vervoer, was dit inderdaad een mooie oplossing. “Get out of my account” sneerde ze vrij onnodig tijdens deze actie.

Rag luisterde nu naar het voorstel van de ander, terwijl ze veelzeggend een slok van haar koffie nam. Opzich klonk het idee van de ander nog niet eens zo slecht. Hotstuff was immers een vaste term geworden tussen hun twee en beiden hun eigen taal gebruiken was immers ook leuk. Vooral als het eindigde in twee woorden, want dan kon ieder zijn gedeelte gebruiken, of elkaars, als aparte alias. Al was dat enkel nodig als ze aparte contact info namen, en dus apart ingehuurd konden worden in tegenstelling tot zelf beslissen wie welke job nam. Ze hoopte het eerste, aangezien de ander doelde op samenwerken. En wat vond de roodharige nu net niet leuk om te doen? Inderdaad. Ze knikte in ieder geval instemmend. “Klinkt goed. Voor mijn gedeelte kunnen we anders Fallegur doen? It means beautiful. Anders zit je eerder aan Heitt van Hot en dat klinkt niet lekker” hierna bleek hun dosis vriendelijk gesprek over te zijn, want de roodharige ging over tot fysiek geweld. Tevreden om te zien dat ze het punt had geraakt hoorde ze het gescheld aan. Well, ze had haar punt duidelijk gemaakt of niet soms? De ander greep zelfs naar zijn knie. Toegeven was dit drukpunt ook vrij sterk, en was een favoriet om te gebruiken als je iemand zou martelen. Normaal kon je er echter niet zo makkelijk bij want mensen ontweken dingen. Ze had gewoon vrij spel gehad nu, hoe leuk. Het trok echter even snel weg als het kwam, zoals normaal was. “Be glad I only kicked your knee. Aiming higher up isn’t a problem you know?” Kwam er vrij droogjes uit, al was het vrij duidelijk dat ze het best zou doen, zelf voor zo iets kleins. Hehe. Ondertussen besloot ze het Eric pesten voor nu te staken, voornamelijk omdat hij nog op dr site en account zat, en richtte zich weer op haar laptop.

Fallegur Álainn. Klonk nog niet eens zo slecht als je het haar vroeg. Het splitsen zou ook niet zo moeilijk zijn als ze apart gingen werken, dus al met al was Ragya tevreden. "Heb je die niet eens gebruikt in een van je vele bijnamen?" Ze paste dus snel enkele dingen aan in Muse, waardoor de nieuwe alias bovenaan stond en ze hierna beiden hun eigen page met informatie kregen. Eric kon immers andere dingen beter dan zijzelf, andersom hetzelfde. Het duurde niet enorm lang die aanpassingen te maken. Echter was haar aandacht na haar kick helemaal bij Eric. Vooral bij de vreemde blik kwam er een ‘lichtelijk’ sadistisch grijnsde op haar gelaat. Geef Rag nooit het idee dat ze controle over iets heeft, it won’t end well. Er werd netjes uitgelogd door de ander terwijl de lach rond haar lippen bleef. “Góður strákur” Klonk er geamuseerd. Tja, je had haar echt niet zeker, ze zou het best doen als je haar boos genoeg kreeg. Met haar vers gewonnen overwinning was ze weer verder gegaan aan de lay out, ze moest toch immers íets doen. Ze keek pas op toen de groenharige voor haar ineens aandacht had voor iemand die binnen kwam. Oh look at that fine piece of man. Focus. Afvragend keek ze nu weer terug naar Eric, die des betreffende leek te herkennen. Dit zou interessant kunnen worden.

Al Erics bijnamen zou ze onmogelijk bij kunnen houden, het was gewoon niet te doen. Maar toch had ze het voor elkaar kregen dit woordje te herkennen. Haar vraag werd bevestigd door een lachje en een engels zinnetje. Het was eigenlijk niet normaal hoe vaak ze van taal konden wisselen in een gesprek. Zoals hierna ook werd gedaan door de roodharige, al was het duidelijk bewust. Van sommige dingen hoefde de ander dus geen vertaling te hebben. Maar ze bleef er niet lang bij hangen. Want er was een nieuw entertainment komen opdagen. De roodharige merkte hoe de ander de zwartharige in de gaten bleef houden. Iets in dr zei dat Eric niet wou dat zwartlokje hun kant op kwam, al leek hij pech te hebben. De ander begroette Eric en wachtte tot ze zelf haar naam zei. In een simpel gebaar knikte ze terug “Ragya, aangenaam” Klonk er van haar, waarna ze haar laptop dichtsloeg. Ze hoefde immers niet te hebben dat iemand meekeek, helemaal niet toen pretty boy naast Eric ging zitten. De andere leken wat contact te hebben en Rag keek met opgetrokken wenkbrauw richting Aldrei, als dit gezelliger ging worden was ze weg hoor. Afwachtend nam ze een slok koffie en keek terug richting het tweetal.

De roodharige liet haar pigmentloze blik even over de nieuwkomer heen gaan. Hij was knap, dat zeker. Sluik zwart haar, lichte ogen en een mannelijke bouw. Sure, leuk uitzicht. Good job Eric, I’m proud of you. Al was het niet helemaal haar type, voornamelijk omdat de ander niet het type leek om op vrouwen te vallen. De ander leek pretty boy nu voor te stellen als Drake, samen met wat ander Ierse zooi waar ze niet de moeite deed om naar te vragen. Drake dus, had hij ook een band? Hij klonk als iemand die in een slechte band zat met nog een slechtere naam erin. Maar ze besloot haar vraag maar niet te stellen. Ze kreeg een aangenaam, met niet lang daarna de vraag wat ze voor Eric was. Voeding voor koffieverslaving, without a doubt. Misschien niet hetgeen waar de ander naar doelde. Er werd wat terug geplaagd van de ander en Ragya leunde wat naar achteren, koffie nog in haar hand. Ze grinnikte dus ook even. “Caring is sharing” Wait did she just said that? Hopelijk begreep de rest van het gezelschap wat een grapje was. Vast wel, vast wel. Anders was ze zo weer thuis. Daarbij als deze twee fanatiek gingen worden ook.

De ander keek gespeeld zielig terug, waardoor Rag met een klein lachje bleef kijken. Jammer genoeg bleef niet langer de punt van aandacht na haar reactie. De roodharige leed immers onder het ernstige geval van praten voor het denken. Wat nu ook weer tot zijn recht kwam. Ze kreeg haar houding nog normaal tot Eric erop in besloot te gaan. Ze had beter moeten weten dan nog te hopen dat er geen reactie zou komen. Ze werd lichtelijk rood door zijn woorden, iets wat enkel erger werd toen ze de rest van de actie zag. Omfg… damn this…. To hot to handle, error. Ragya slikte even. Waarom vond ze dit hot? Nee. Nee. Dit was niet hot, het was vreemd, ze was hier niet door aangetrokken. Veelzeggend nam ze een slok van haar drinken en keek kort weg van de jongen, wat in haar geval veel zei. “Bipolar right?” Kwam er als een zwak aftreksel van een excuus. Hierna duwde ze echter haar handen uit haar haren en herpakte zich eigen, om kort naar Drake te kijken die hetzelfde leek te vinden. “But don’t get any plans, I was just joking” Sure you are Rag, sure. Denail is the answer to all you problems isn’t it?