Fighting Spirit

Haar lichtblauwe ogen keken omhoog naar de rand van het gebouw. Haar hersenen registreerde de tekens en maakte er woorden van. Ze stond voor de Santalune City Gym, de eerste gym die ze zou gaan uitdagen. Als Ranger zijnde was het geen verijsde om de gyms uit te dagen, maar ze wilde weten of haar trainingen met haar nieuwste teamlid hadden geholpen om hem sterk genoeg te maken. En daarnaast zou het haar hoofd even afbrengen van het feit dat ze de hele tijd Flynn tegen kwam en hem eigenlijk niet tegen wilde komen. Toch wist ze hem niet uit d’r hoofd te krijgen. Ze zuchtte zachtjes, terwijl ze de aanwezigheid van haar Glaceon aan d’r zijde voelde. ”Zullen we dan maar, Sneaux?” zei ze tegen de pokémon, die met een serieuze blik knikte. De persoonlijkheid van haar pokémon was gelukkig niet al te veel veranderd sinds ze enkele weken geleden was geëvolueerd. Alleen was ze op serieuze momenten ook gewoon … serieus, iets wat ze als Eevee nooit echt was geweest. Ze glimlachte, terwijl ze haar hand tegen de koude deur aan legde en naar binnen stapte.
Eenmaal binnen voelde ze direct een temperatuurverschil, het was iets warmer binnen en de luchtvochtigheid was voelbaar hoger. Ze keek eventjes om zich heen, terwijl Sneaux nieuwsgierig probeerde te achterhalen waar de warmte opeens vandaan kwam. Voor de zoveelste keer vroeg ze zich af hoe een Ice based pokémon omging met warmte en hoe ze het voelde, maar besloot weer eens om het onderwerp te laten schieten. Dat was iets om zich een andere keer druk om te gaan maken. Rustig wandelde ze verder de gym binnen, totdat ze opeens door een bewaker werd tegengehouden. “Naam?” werd er kortaf aan d’r gevraagd. ”Claudia Leblanc, Graduate Ranger en uitdager van de gym,” antwoorden ze op een ijzige toon. De man bekeek haar van top tot teen en merkte dat zijn blik, ondanks de zonnebril, op haar borskast bleef hangen. Ze rolde met haar ogen en met een vinger onder zijn kin dwong ze hem recht aan te kijken. ”Eyes up here, sweetheart,” zei ze rustig. De bewaker gromde zachtjes wat, maar ze kon zien hoe een blos verscheen op zijn wangen. Hij liet haar verder doorlopen en al snel kwam ze in de grote tuin uit waar het gevecht zou worden gehouden. Op het strijdveld stond al iemand klaar, waarschijnlijk de gymleadster. Claudia wandelde er naar toe en zag hoe er een foto van d’r werd genomen. ”Viola?” vroeg ze op een rustige toon. De dame voor haar haalde de camera was en knikte met een grijns op d’r gezicht. “Jij bent mijn nieuwe uitdager, neem ik aan,” werd gevraagd en ze knikte rustig. ”Claudia Leblanc, Graduate Ranger,” stelde ze zichzelf kalmpjes voor. De twee dames schudden elkaar de hand en al snel werd de witharige meegeleid naar haar einde van het strijdveld. “Zullen we maar meteen beginnen?” werd gevraagd en rustig knikte Claudia als antwoord. Twee pokéballs werden opgegooid en tegenover haar kleine blauwe Riolu, kwam een kleine blauwe spin op de grond terecht. Claudia besloot om te kijken welke pokémon het was, aangezien het gevecht toch nog niet begonnen was en pakte haar pokédex erbij. Surskit, the Pond Skater Pokémon. Surskit inhabits ponds, rivers, and similar wetlands. They move about as though skating the water surface. Het kleine blauwe spinnetje was dus een waterschaatser. Ze keek toe hoe het beestje heen en weer bewoog, alsof het inderdaad probeerde te schaatsen over het veld. In haar ooghoek merkte ze de scheidsrechter op die twee vlaggen omhoog hielt. “Dit gevecht zal gaan tussen Claudia de uitdager en Viola de gymleadster. Het zal een twee tegen twee gevecht worden en alleen de uitdager mag van pokémon wisselen. Laat ‘t gevecht beginnen!” Beide vlaggen gingen omlaag en het gevecht was officieel begonnen.

VS

Surskit used Sweet Scent. Deandres evasion is harsly lowered

Deandre used Quick Attack, it hits

Surskit used Quick Attack, it hits

Deandre used Shadow Claw. It missed

Surskit used Bubble, it hits

Deandre used Feint, it hits

Surskit used Sweet Scent. Deandres evasion is harsly lowered

Deandre used Crunch, it hits

Surskit used Quick Attack. It missed

Deandre used Rock Slide, it missed

Surskit used Bubble. It hits

Deandre used Thunder Punch. It’s super effective

Surskit used Water Sport. Fire type moves are weakened

Deandre used Quick Attack. It missed

Surskit used Sweet Scent. Deandres evasion is harsly lowered

Deandre used Thunder Punch. It’s super effective

Surskit fainted

De Surskit trilde eventjes op zijn pootjes, terwijl elektriciteit over zijn lichaam heen gleed. Daarna gaf de kracht in zijn pootjes ‘t op en viel hij op de grond neer. Deandre sprong vrolijk heen en weer, blij dat hij zijn eerste gevecht had gewonnen. Het vele trainen dat ze samen hadden gedaan was dus goed van pas gekomen. Ook Viola leek onder de indruk te zijn. “Je bent handig te werk gegaan met je Riolu, hij’s zeker sterker dan dat ‘ie eruit ziet,” werd ze gecomplimenteerd en een kleine glimlach verscheen op het gezicht van Claudia. ”Dat is hij zeker,” antwoorden ze op een koele toon. De gymleadster liet haar pokémon terugkeren in diens pokéball en stopte deze weg. “Mijn volgende pokémon zal ‘t je niet zo makkelijk gaan maken,” werd haar rustig verteld en de witharige haalde kalm haar schouders op. ”We zijn op het ergste voorbereid,” zei ze rustig, terwijl ze een felle blik in de richting van Viola stuurde. Ze hadden wel het probleem dat de Riolu de enige pokémon was die ze kon inzetten en zou inzetten dit gevecht. Zodra Deandre zou zijn uitgeschakeld zou ze Sneaux niet mogen inzetten omdat zij op een te hoog level zou zitten. Dus ze moest er wel vertrouwen in hebben dat haar Riolu ook de volgende tegenstander zou kunnen verslaan. Viola stond in ieder geval al klaar en gooide de pokéball de lucht in.

Een kleurrijke vlinder vloog de lucht in en Claudia was eventjes verbaast. Ze had veel verwacht, maar een vlinder totaal niet. Ze haalde haar pokédex tevoorschijn om te kijken welke pokémon het was. Vivillon, the Scale Pokémon. Vivillon are skillfully able to find a source of water. It has been said that you'll find a spring if you follow a Vivillon. Dus als ze ooit opzoek was naar water, zou ze zo’n vlinderbeest moeten aanschaffen. Nee, als ze water zocht zou ze liever op haar Glaceon vertrouwen dan op een vlinder, maar dat zou ook kunnen komen omdat Claudia niet zo’n fan was van vlinders. Over het algemeen niet zo van insecten. Ze vond ze niet eng of vies of iets in die richting, maar ze was gewoon liever niet in de buurt ervan. Deandre stond ongeduldig van zijn ene poot op de andere te hoppen, klaar om het volgende gevecht aan te gaan zo te zien. Ook de scheidsrechter stond klaar en knikte naar beide partijen. “Het gevecht tussen Viola’s Vivillon en Claudia’s Riolu is begonnen!” En direct schoot Viola in de aanval.

VS.

“Vivillon, gebruik Gust,” werd geroepen. De vlinder vloog hoger de lucht in en begon stevig met haar vleugels te slaan, waardoor een stevige windvlaag in de richting van de Riolu werd gestuurd. Deandre zetten zichzelf steviger in de grond, maar kon de windkracht niet aan. Hij werd achterover geslagen en landen op zijn rug. Al snel zweefde de vlinder boven hem en was zo te zien klaar voor een nieuwe aanval. “Poisonpowder,” vervolgde Viola de aanval. ”Quick Attack,” reageerde Claudia direct. Voordat het gifpoeder op het gezicht van de Riolu was geland, was hij al weg gekomen en had hij nu de rollen omgedraaid. Hij sprong achterhaar de lucht in, zodat hij boven de vlinder terecht kwam. ”Bullet Punch,” ging Claudia rustig verder. De Vivillon kon niet wegkomen en werd met grof geweld tegen de grond aan geslagen. Deandre hielt de pokémon op d’r plek door op haar vleugels te gaan staan, terwijl hij op hoge snelheid en met stalen kracht insloeg op het kleine lichaampje. Viola keek een beetje benauwde toe, maar wist zo te zien wel een oplossing voor dit alles. “Psybeam,” werd geroepen. De ogen van de Vivillon gloeide licht blauw op en tussen de voelsprieten uit kwam een psychische straal, die de Riolu van haar afsloeg. Deandre maakte een salto in de lucht, maar landen niet volledig op zijn achterpoten. Hij gleed door, zichzelf tegenhouden met zijn voorpoot, maar stond al snel weer overeind. Claudia moest op een of andere manier dicht in de buurt van de Vivillon zien te komen, wat op deze manier niet echt ging werken. Haar Riolu had immers nog geen aanvallen die op lange afstand zouden kunnen werken. Die zou hij pas leren zodra ‘ie geëvolueerd was en dat zou nog wel eventjes kunnen duren. Ze beet op d’r lip, hoe ging ze nu bij die Vivillon komen. Want Viola zou nu natuurlijk oplettender zijn dan eerst, dus het zou moeilijker worden om dichterbij te komen. Alhoewel, nu ze erover nadacht, er was wel een aanval die dichtbij genoeg zou kunnen komen, maar die aanval zou bijna geen schade kunnen doen aan een bug type pokémon zoals Vivillon.
Ondertussen was Viola al weer bezig met de aanval in te zetten. “Struggle Bug” riep ze als commando. Voordat ze het doorhad, was de Vivillon al weer naar Deandre gevlogen en had hem vast met haar kleine pootjes. De Riolu slaakte een kreet toen er opeens in hem werd gebeten. ”Blaze Kick,” riep Claudia in een poging de vlinder van hem af te krijgen. De poot van de Riolu werd omringd door vuur, die hij daarna tegen het kleine lijfje van de vlinder aanschopte. Deze liet direct los uit haar aanval en vloog de lucht in, een poging doende om de vlammen op haar vleugels te doven. Toen het laatste vlammetje was gedoofd, begon het erop te lijken dat de Vivillon nu echt serieus begon te zijn. “Stun Spore en daarna Gust,” zei Viola. De vlinder schudde haar vleugels uit, die een gelige poeder verspreiden, waarna ze deze in het gezicht van de Riolu duwde door de Gust aanval. Deandre probeerde zich wederom staande te houden, maar werd door de wind omver geblazen. Het probleem nu alleen was dat hij verstijfd op de grond bleef liggen. De Stun Spore had ervoor gezorgd dat hij volledig verlamd was geraakt. Damn, nu hadden ze een groter probleem. Ze kon er niets tegen doen. Ze moesten zich hier op een of andere manier uit vechten. De Riolu liep veel schade op door de dubbele effectiveness van flying en psychic aanvallen, waarvan Vivillon er ieder één had. Ook Viola leek dit te weten. “Psybeam,” werd geroepen en Claudia keek weg toen Deandre het uitgilde van de pijn door de psychische straal die hem vol raakte. Toen het gegil wegzakte, keek ze om naar haar Riolu die het zwaar te verduren had. Toch probeerde hij overeind te komen en trilde op zijn poten, maar hij stond. ”D-Deandre?” vroeg Claudia ongelovig. De Riolu draaide zich om naar zijn trainster en stak een duim omhoog, hij wilde doorvechten. Claudia, normaal koud en kalm, voelde nu tranen achter haar ogen prikken. Dit was de band tussen trainer en pokémon dus, dus was het gevoel dat je samen alles kon overwinnen. ”We zullen laten zien wat ze in ons hebben!” zei ze tegen haar pokémon. ”Screech, gevolgd door Thunder Punch!” De Riolu liet een hoge schelle gil horen, waardoor de Vivillon, die al verbaast was door de doorzettingskracht van haar tegenstander, moeite had met recht te blijven vliegen. Voordat Viola ergens op kon reageren, was de kleine blauwe pokémon de lucht in gesprongen en met zijn vuistje vol met elektriciteit sloeg hij de vlinder tegen de grond aan. De Riolu landen op zijn pootjes op de grond, maar zakte op z’n knieën, terwijl de verlamming door zijn lichaam gleed. Hij keek moeizaam op. Claudia wist dat dit gevecht snel ten einde moest komen, anders zouden ze alles verloren hebben. ”Quick Attack,” riep de witharige trainster. In een flits verdween de Riolu en sloeg de Vivillon nog een keer de grond in. Moeizaam kwam de vlinder weer terug de lucht in en viel aan met een Gust aanval. ”Endure,” riep Claudia snel. Een licht blauwe laag verscheen over het lichaam van de pokémon heen. Dit zou hun laatste kans zijn, als dit zou mislukken was het game. Endure was een aanval die alleen werkte op het moment dat haar pokémon zeer weinig leven over had. De Gust aanval kaatste af van de Riolu, hij was nu op het punt dat hij niet buiten bewustzijn zou raken door een aanval. Nu moesten ze alleen nog de tegenaanval inzetten. ”Rock Slide!” riep Claudia vol overgave. Boven de Riolu verschenen witte ringen van energie, de kleine blauwe pokémon concentreerde zich en liet een lading rollende stenen op de Vivillon neer komen. Deze deed een verwoede poging om de stenen te ontwijken, maar werd toch door een paar geraakt, waardoor ze tegen de grond aan werd geslagen. Deandre bedolf de vlinder onder de stenen en zakte daarna door een knie heen, terwijl hij keek naar de hoop stenen, hopend dat de Vivillon er niet meer onder vandaan kwam.