Sandy Shores (Open)

_{De kale vlaktes van de Badlands waren een bron van hitte. Rillende lucht hing boven de warme aarde. Beschut onder een parasol zat Aviana met haar benen over elkaar gekruist op een platte rots. Op een afstandje van haar zat Vhagar ruzie te zoeken met een groepje Trapinch. De beestjes waren het er niet mee eens dat de Dratini op hun territorium was beland. De wezentjes waren stukke kleiner dan hij, zwakker ook, en hij kon ze gemakkelijk wegjagen. Duf krulde de slangachtige zich op in het zonnetje en sloot zijn ogen. "Hey, we zijn nog niet klaar" Gromde de groenharige met milde irritatie. Vhagar opende één oog en keek haar verveeld aan. Ze kon het hem niet kwalijk nemen. Om een of andere reden zaten alle big shots verscholen onder een steen of zo, want hier waren ze niet. Het dikke jack met de rode letter R op de achterkant lag over haar schoot heen. Het was een tikkeltje te warm om ook nog een vest te dragen in een woestijn. Aviana zuchtte verveeld en stond op. Misschien was het een beter idee om maar gewoon terug te keren naar Lumiose. gooide de bomberjack om haar schouders en wilde net Vhagar laten terugkeren in zijn pokéball toen er achter haar een vrij boze stem klonk. "Jij daar! Ik daag je uit tot een gevecht tot de dood!" Aviana draaide zich om met opgetrokken wenkbrauw. "Pardon?" Vroeg ze met haar gebruikelijke, zachte stem. Vhagar hief zijn kop op. "Je hebt me wel gehoord! Die 'R' achter op je jack liegt niet, jouw soort heeft de pokémon gestolen van mijn vriendin!" Voor haar stond een jochie van ongeveer zestien jaar. Hij zag er uit als zo'n typisch 'trainer' type. Zo eentje die nog niet zo heel lang begonnen was aan de levensverplichting. Hij keek über boos. Die geen geen 'nee' als antwoord aannemen. "Wij stelen niet zo maar, knulletje, ik ben er zeker van dat wij een hele goede reden hebben gehad waarom wij hem beter konden gebruiken dan je vriendinnetje" Glimlachte ze en ze draaide zich om naar hem. "Dat of je vriendinnetje is slecht in het nakomen van haar afspraken" "Leugenaar, jullie zijn een stel criminelen en ik wil hem terug!" Hij pakte een pokébal uit zijn zak en hield hem omhoog. "Wees niet zo'n lafaard en vecht!' Tja, dan zat er maar niets anders op. Ze moest hem maar even een lesje leren. Het jochie stuurde een Sandile op haar af. Het beestje rende als een mislukte rups haar kant op en stond klaar om haar in haar been te bijten. Voor hij die kans kreeg verscheen Vhagar sissend langs haar en ontblootte zijn tanden naar de Sandile. "Goed dan, jongen, ik accepteer je gevecht" Zei ze kalmpjes.} 

vs

_{Aviana had gezien dat de jongen een riem om had waar maar één pokébal aan hing. Dat was dus wel in haar voordeel. Dragon typ was een erg ruw en defensief type, de Sandile zou dus niet gek veel schade aan kunnen richten. Tenzij de knul hem natuurlijk TM's had geleerd al betwijfelde ze dat. Het joch ging eerst. "Sandy, doe je Bite!" Aviana gniffelde bij die naam. Wat zou ze er van gaan genieten als Vhagar de Sandile aan stukken scheurde. "Wrap" Zei ze enkel. Vhagar ontweek lenig de beet en gebruikte de kleine afstand die Sandile gecreëerd had om hem te grijpen. Hij wikkelde zijn lichaam om hem heen en spande zijn spieren. Joch had een plan. "Doe je rage!" Riep hij verhit. Vhagar spande zijn spieren alsmaar meer aan toen hij voelde dat Sandile tegen begon te stribbelen. Hij ontblootte zijn tanden en siste nijdig naar hem. De strakke grip van Vhagar verstrakte alsmaar meer. Dat leek de Sandile alsmaar kwader te maken. Daar moest ze eventjes iets aan doen. "Leer" Vhagar krijste en keek de Sandile aan met moordlustige intenties. Sandy stopte even met tegenstribbelen en keek angstig naar zijn aanvaller. "Laat je niet intimideren! Voel je rage!" Riep joch bemoedigend. Sandy opende zijn bek en zijn tanden begonnen rood te gloeien. Hij beet Vhagar op het dichtstbijzijnde stuk lichaam dat hij vinden kon, zijn beet bekrachtigt door de woede die hij in zich had. Vhagar krijste en liet zijn greep los. Hij begon wild met zijn lange lijf te kronkelen om Sandy van zich af te krijgen. Bloed droop tussen de tanden door van de Sandile. Aviana keek goedkeurend. Nu kon ze die woede van Vhagar in haar voordeel gebruiken. "Dragn rage" Zei ze op haar zachte toon die ondanks alles nog verstaanbaar was voor een brullende Vhagar. Vhagar rekte zijn kop en opende zijn kaken. Blauw en geel vuur borrelde op achter in zijn keel. Het vuur overspoelde Sandy en slokte hem op. Ze hoorde hem luid krijsen. Hij liet Vhagar meteen los en krabbelde achteruit, luid sissend. Op momenten als dit was Avi blij dat haar water slang kwaad werd om het minste of geringste. Maar dat was op zich ook wel Dragon eigen.Voor Aviana iets zeggen kon begon Vhagar al een nieuwe vuurdoop klaar te stomen. 'Snel, Sandy, doe je Torment!' Sandy zei iets tegen Vhagar wat beide mensen onmogelijk verstaan konden. Aviana fronste toen Vhagar met extra kracht het vuur afvuurde en volledig miste. Het zag er naar uit dat hij halverwege zijn focus verloor door de scheldwoorden van Sandile. De straal kwam er minder krachtig uit als eerst en miste zelfs. Avi maakte een afkeurend geluidje en vernauwde haar ogen. Die truc was simpel. Gemakkelijk te counteren. Vhagar had brute kracht aan zijn zijde, en een vreselijk humeur. 'Sand Tomb, Sandy!' Riep Joch. Ze had gemerkt dat hij enorm enthousiast wa geworden zodra hij zag dat zijn Vhagar bloedde. Hij had zelfvertrouwen gekregen dat hij dit doen kon. Aviana gaf hem zijn zin. Ze moest hem in een vals gevoel van zelfvertrouwen lokken en dan toeslaan als een adder die in het gras lag te wachten naast een wandelpad. Joch wilde een gevecht tot de dood, die zal hij krijgen ook. En een lege portemonnee. Ze verwachtte compensatie voor haar inspanningen. De Sandile had ondertussen een soort kuil gecreeërt die alsmaar groter werd en hele rotsblokken er in opslokte. In het midden dat de Sandile te wachten tot Vhagar er ook ingezogen zou worden. Hij zou in een kleine afgrond vallen en recht in de kaken van de Sandile. "Dragon Rage!" Riep ze. Ze zag vanuit haar ooghoek dat joch vals begon te glimlachen. Toen Vhagar de aanval probeerde af te vuren en dat niet lukte veinsde ze verassing. Haar mond veranderde in een 'o' en ze snakte naar adem. Ik verdien een oscar Grinnikte ze toen ze de jongen een triomfantelijke kreet hoorde slaan toen Vhagar opnieuw gebeten werd. Met enkele sterke kronkelingen wentelde hij uit de kuil en draaide hij zich voor Aviana weer om, nek gekruld en tanden ontbloot. Sandile kwam uit de kuil gekropen en gromde ook. Ze merkte dat hij uitgeput begon te raken avn de inspanning. Zoals gedacht was deze trainer dus inderdaad nog een rookie.  "Bite!" riep joch toen Vhagar zijn kop naar beneden haalde. Joch interpreteerde het als een teken van zwakte, maar Avi wist wel beter. Hij maakte zich klaar voor de genadeklap. "Toe maar" Was het enige wat ze zei. Vhagar siste vol voorsmaak en gooide in één kronkelige beweging van zijn spieren zijn lijf om en sloeg de Sandile met zijn staart weg. Scherpe tandjes schaafde tegen zijn geschude lijf. Hongerig dook hij er achteraan en boorde zijn tanden in de nek van de Sandile. Bloed kleurde zijn tanden en de grond rood. Hij schudde hem heen en weer en liet los. Levenloos bleef hij op de grond liggen. Aviana keek op met een klein lachje. Joch was wit weggetrokken en stond als aan de grond genageld. Toen Vhagar zijn kop boog en een stuk uit de Sandile scheurde keek joch weg, bevend en plots een stuk groener dan net. "Ik heb gewonnen" Zei ze zacht en ze liep op hem af. Voor hij iets kon zeggen bleef ze op enkele centimeters van hem af staan keek hem recht in zijn ogen aan. Angst, afschuw en haat weerkaatste terug in haar groene ogen. "Ik verwacht wel een compensatie voor dit nutteloze tijdverdrijf.. en een beetje rente omdat je zulke nare dingen hebt gezegd over de redder van de economie in Lumiose City.. en dan nog een bonus, gewoon omdat ik het vraag" Mompelde ze. Joch zijn hand ging bevend naar zijn zak en hij haalde 70 euro er uit. Aviana greep hem bij de voorpand van zijn shirt. "Is dit een grap?" Siste ze nijdig. Joch schudde zijn hoofd. "Dit is alles wat ik heb" Zei hij, zijn oude, boze toon weer een beetje hervonden. Aviana liet hem los en pakte het geld aan, een stralende uitdrukking plots op haar gelaat die totaal niet gemeend was. "Dankjewel voor je services. Ik zal je de komende de tijd in de gaten houden want ik verwacht natuurlijk wel iets meer dan dit kleine beetje.. laten we zeggen dat ik 530 euro wel voldoende vind voor dit- " Ze wuifde naar het hoopje Sandile dat nog over was "schouwspel.. " Joch deinde achteruit toen zijn ogen er weer op vielen en hij keek haar smekend aan. "Ik.. ik heb geen 530 euro! Hoe kom ik aan 530 euro?!" Riep hij uit. "Oh en graag voor het einde van de week, anders gebeuren er nare dingen" Voegde ze er terloops aan toe terwijl ze in de richting van Vhagar liep. Die siste waarschuwend naar haar toe ze in de buurt van hem kwam. Aviana keek hem afkeurend aan. Ze onderdrukte de neiging om nog meer te dreigen naar het joch. Tenslotte wat ze nog maar een grunt en ze wist dat alle dreigingen die ze maakte loos waren. Ze betwijfelde of een hele organisatie zich zou richten op een jochie van zestien die toevallig haar tijd verdeed. Ze zouden niet eens naar haar luisteren of het voorstel serieus opnemen. Er waren momenteel veel belangrijkere dingen dan het afpersen van tieners. Maar dat onthield haar er niet van om te zorgen dat ze wat extra cash kon verdienen zonder het zelf te jatten.  Maar joch wist dat niet. Aviana draaide zich om en liep weer terug in de richting van Lumiose. Het was nog een aardig eind, ze kon maar beter beginnen.}