Dalton Von Trier

Name: Dalton Von Trier
Age: 20
Gender: Male
Type: Team Rocket
Home Town: Shalour City
Faceclaim: Jellal Fernandes { Fairy Tail }
Pokédex: Komt


Dalton is een niet al te grote jongen man met blauwe haren die om zijn gezicht hangen. Hij is zeker niet dik, maar je moet ook niet meteen gaan zeggen dat hij spieren heeft. De jongen is eigenlijk net wat te mager voor zijn leeftijd en grote. Boven en onder zijn rechter ook heeft hij een tattoo die hij ondertussen al een tijd heeft.
Wanneer je Dalton zal tegen komen zal hij haast altijd een zwarte mantel aan hebben. De kap die eraan verbonden is zal hij op sommige gevallen ook hebben, en dat is meestal wanneer dat hij met rust gelaten wilt worden of gewoon niet wilt worden herkend.


Dalton komt over als een rustig persoon, maar dat is hij totaal niet. Wanneer iets niet lukt, of als iemand hem zwaar irriteert zal hij dat snel uiten. Hij heeft totaal niet veel geduld en zaken waar je juist geduld voor moet hebben zijn niks voor hem. Het is voor hem niet ad-normaal om zo nu en dan een woede uitbarsting te krijgen. Dat gebeurd vaak wanneer dat hij met iemand praat die hij totaal niet kan uitstaan. Dalton is in het algemeen een zeer moeilijk persoon als het gaat om mensen. Van kinderen moet hij totaal niks hebben, en mensen die in zijn ogen dom zijn zal hij ook het liefst mijden als de pest.
Als je een langere tijd met Dalton zou praten of gewoon wat tijd met hem door brengt zal je al snel merken dat hij soms net wat anders is dan andere mensen. Elk mens heeft normaal een gezonde dosis empathie in zijn lichaam, maar bij de jonge lijkt dat te ontbreken. Hij kan zich niet inleven in de situaties en gevoelens van anderen. Als iemand verdriet heeft zal hij daar geen rekening mee kunnen houden omdat het hem niks doet. Dit maakt zijn werk vaak wel een stuk makkelijker. Hij zal zich niet slecht voelen als een trainer begint te huilen om een gestolen pokémon. Hij zal achteraf geen spijt hebben van zijn daden.


Dalton werd als eerste zoon van de familie Von Trier geboren in Mistralton City, Unova. Zijn jeugd was vrij normaal. Op school had hij een klein vriendengroepje waar hij mee om ging, maar hij hield ervan om alleen rond te dwalen. De bossen in te gaan en pokémon te zoeken. Dat was zo wat waar hij zich altijd mee bezig hield. Hij sprak natuurlijk wel eens af met zijn vrienden, maar hij zag ze vooral op school. Dagen spendeerde hij in het bos en verschillende pokémon kwam hij tegen. De één was al wat gevaarlijker als de andere, maar hij kwam nooit echt in de problemen. Daar kwam na een tijd wel verandering in. Dalton was 15 jaar geweest wanneer dat hij s'avonds nog steeds in het bos was. Hij wist dat hij al lang thuis had moeten zijn maar hij wou nog niet terug. Hij had juist een Deerling gezien met zijn ouders en daar had hij een hele tijd naar zitten kijken. Dalton had geen oog voor de dingen die om hem heen gebeurde, en zo ook niet voor de Zangoose die hem langs achter benaderde. De grote klauwen van het beest schoten op de jongen af maar wisten hem nooit te raken. Natuurlijk had hij het meteen gemerkt. Geschrokken had hij zich om gedraaid om nog net te kunnen zien hoe de Zangoose weg rende. Verward had hij om zich heen gekeken om te zien wat er juist gebeurd was, en dat was wanneer hij Antibus leerde kennen. Een Spiritomb die de wilde pokémon had weg gejaagd.
Enkele dagen lang had de Spiritomb hem overal heen gevolgd, en de jongen begon een band te creëren met de pokémon. Een band die hij nog nooit had gehad. Misschien was het echte vriendschap? Dalton wist het niet, maar van zijn ouders had hij een pokébal cadeau gekregen. Ze hadden de spook pokémon natuurlijk ook op gemerkt en enkele keren probeerde weg te jagen zonder succes. Daarom hadden ze maar wat anders geprobeerd, en dat werkte. Dalton liet Antibus de pokébal in gaan en de pokémon bleef erin zitten. Dat was waar heel zijn leven als trainer zou beginnen.

Wanneer dat Dalton 19 jaar werd kwam er weer wat nieuws in zijn leven. Hij had nog niks anders gedaan dan getraind en gevochten met andere mensen. Ondanks dat hij enkele keren verloor, waren er meer overwinningen bij. Iemand moest van hem gehoord hebben, want op een dag werd hij aangesproken door twee mensen. Ze zeiden dat ze van een organisatie waren die zichzelf Team Rocket noemde. Er werd veel aan hem uitgelegd, en zo ook al de doelen van de organisatie. Het klonk hem allemaal geweldig in de oren, en hij ging erop in. Ook hij zou een lid worden van Team Rocket. Hij zou naar Kalos gaan om daar te beginnen. De organisatie daar te helpen. Het was tijdens zijn reis naar de nieuwe regio dat hij ook zijn eerste pokémon van iemand stal. Het was een Magby geweest, die vreemd genoeg absoluut niet terug wou naar zijn trainer. Dalton mocht de pokémon dan ook houden, omdat het de eerste keer was dat hij er één had gestolen. Niet lang nadien kwam hij aan in Kalos, om daar te beginnen aan het echte werk.

tag name // ### // notes and stuff will go right here, keep them short tho! la la la la la la