Het moment was dan toch eindelijk daar. Hij had eindelijk de knoop door gehakt en besloten wat hij ging doen. Zijn enige twijfel lag bij het feit dat hij verschillende regios kon uitdagen. Maar op advies van Gavin had hij besloten om de interessante league uit te dagen. Wat er precies interessant aan was wist Kenneth nog niet, maar daar ging hij snel genoeg achter komen. Hij was sowieso nog nooit binnen in een Gym geweest. Dus dat zou allemaal nieuw voor hem zijn. Maar bang was hij niet. Buiten het feit dat Kenneth nooit bang was, had hij er voor gezorgd dat zijn team in tip top conditie was. Hij had nu zes Pokémon, dus wat betreft kwantiteit kon hij niet mis gaan. Alleen als het een Dark Gym zou zijn, zou hij er moeite mee krijgen, maar zelfs dan had hij een team van zes leden. Hij ging er namelijk van uit dat de eerste Gyms geen team van zes pokemon hadden. Dat zou wel erg moeilijk worden voor de net beginnende trainers. Zelfs de league zou de nieuwe trainers niet willen ontmoedigen op die manier. Die willen ze juist aanmoedigen. Want om de een of andere reden betekende het iets goeds als er zo veel mogelijk trainers waren.
Hij stapte naar binnen en het eerste dat hij zag was een bepaalde tekst dat ingegraveerd was in de muur. “Welkom in de Bug Gym. Neem het web naar beneden om de Gym uit te dagen.” Ok, dat was duidelijk. Bug dus. Daar kon hij wel tegen op. Vooral met Hermes. Hij zag inderdaad ook een web dat gespannen was vanaf het plafond naar beneden. Niet naar de vloer waar hij op stond. Nee, het web ging door een gat. Hij liep er naar toe en keek naar beneden. Een spinnenweb. Dat was dus wat Gavin had bedoeld met dat de Gyms van binnen erg interessant waren. Een leuke uitdaging leek het hem niet, maar het was inderdaad interessanter dan gewoon simpelweg naar een gymleader toe lopen en deze vervolgens uit te dagen. Hij besloot dus maar om het web even met een vinger aan te tikken. Hij kon er wel op gokken dat dit specifieke web om de een of andere reden niet plakkerig zou zijn, aangezien al meerdere mensen deze gym hadden uitgedaagd, maar hij wilde het toch zeker weten. Het leek inderdaad veilig te zijn en hij greep met beide handen het web vast. En met een klein hopje wikkelde hij vervolgens zijn benen om het web heen. Daarna liet hij zich naar beneden zakken. Tijdens het dalen zag hij niet enkel meer van het web dat onder hem was geplaatst maar ook zeer mooie vegetatie. Het waren bomen en struiken die perfect geplaatst waren voor Bug pokemon. Deden alle gyms dit? Was dit voor de sfeer? Was dit om de pokemon een fijn gevoel te geven? Hij wist het niet. Hij kon het altijd nog even vragen aan de gymleader als hij daar aan kwam.
Na eenmaal zijn voeten op het web te hebben geplaatst keek hij om zich heen. Hij zag dat het web absoluut niet symetrisch gemaakt was. Het ging alle kanten uit. Hij concludeerde dat het een doolhof moest voorstellen. Dat was eerlijk gezegd iets meer in zijn straatje. Een goede puzzel kon hij altijd wel waarderen. Zijn eigen manier om dit soort puzzels op te lossen was kijken naar waar hij moest eindigen en dan de weg omgedraaid proberen te ont futselen. Hij kwam er eigenlijk al snel achter welke weg hij moest nemen. Dus hij nam het eerste pad in het reideltje. Hij hoefde maar twee keer naar rechts, een keer naar links en vervolgens weer een rechts te nemen. Toen hij dat achter de rug had was er eigenlijk nog maar een heel lang web dat hij moest volgen. Dat web liep namelijk naar een plateau waar hij de Gymleader al zag staan. Het was een blondharige vrouw. Dat vond hij al apart op zich. Het was niet onmogelijk, maar hij had het cliché dat vrouwen insect pokemon haten al zo vaak gehoord dat hij het voor waar aan begon te nemen. Maar eigenlijk was dat nu ook helemaal niet zijn doel. Hij ging gewoon zijn badge halen. Dus hij vervolgde zijn pad maar naar haar toe. Het web was strak gespannen, dus daar hoefde hij zich geen zorgen om te maken en het web was dik genoeg om met zijn voeten overheen te kunnen. Daarnaast waren er vang netten voor als je viel. Hij kreeg echter wel het gevoel dat dit materiaal niet echt web was. Want wat zou dit op deze schaal kunnen maken? Het moest wel iets anders zijn naar zijn mening. En binnen een minuutje of vijf stond hij aan de overkant op het plateau dat hij vanaf het begin al kon zien.
De vrouw die er stond had in de tussen tijd niet echt heel erg op hem gelet. Ze wist niet eens dat hij daar nu stond. Tot ergernis van Kenneth, hij had wel iets meer concetratie vermogen verwacht van een gymleader. “
Ahem,” Zei hij even kort om duidelijk te maken dat ze een nieuwe uitdager had. Ze bleef wat rommelen in een bak met apperatuur en zei: “Ik had je wel gezien hoor.” Kenneth keek verbaasd op toen ze dat zei. Vervolgens haalde ze met een ruk een foto camera uit de bak en zei: “Lachen naar het vogeltje!” Kenneth keek alleen maar nog verbaasder toen de foto camera in zijn gezicht werd gedruk. Als het al niet zo was dat hij niet kon lachen, was het zo geweest dat hij daar de kans niet voor kreeg. “Ik wil al mijn uitdagers vastleggen.” Zei ze opgewekt. Ze stak haar hand uit en zei: “”Mijn naam is Viola en welkom in de Santalune Bug Gym.” Hij pakte haar hand en schudde deze. “
ik ben Kenneth.” Zei hij toen rustig “Ik wens je veel plezier en veel succes tijdens het gevecht Kenneth!” De Pokéballs vlogen open en het gevecht ging van start. Hij zag de Surskit tevoorschijn komen en besloot Ricoletti te voorschijn te halen. Dat was de veiligste keuze in zijn ogen.
vs
Kenneth wilde geen moment verliezen en besloot daarom met een combinatie van aanvallen waar hij al een tijdje over had nagedacht. Het was niet de meest krachtige combinatie, maar deze combinatie zou er voor zorgen dat er altijd, minimaal, één aanval zou raken aangezien het vrij moeilijk te ontwijken is. “
Shadow Ball en Shadow Sneak!” Riep hij streng. Viola knipperde even met haar ogen. Ze had nog nooit zo’n zelfverzekerde newby gezien. Ze waren wel vaak enthousiast, maar dit had ze nog niet eerder gezien. Ricoletti zweefde een klein stukje omhoog en deed haar mond open. In haar mond vormde zich een zwarte bal van schaduw die ze vervolgens op de Surskit af schoot. Vervolgens door ze naar de vloer en verdween daar in als een schaduw. Snel verplaatste de schaduw zich naar de rug van de Surskit en zo ongeveer tegelijkertijd werd de Surskit met zowel Shadw Sneak als Shadow Ball geraakt. Viola liet er ook niet veel gras over groeien en riep: “Infestation en Bubble!” De Surskit deed haar mond open en een soort groen gas verpaatste zich vanuit de mond naar Ricoletti toe. Hierdoor kreeg ze even een vieze donkergroene plek op haar voorhoofd en maakte een klein geluidje van pijn. Vervolgens werd ze overspoeld door een straal van bubbels. Kenneth keek geschrokken. Hij kende die eerste aanval niet, maar het leek er op dat hij er last van zou gaan krijgen op de lange termijn. Hij besloot om nog één of twee combinaties te doen en haar dan terug te sturen, of eerder, als het er naar uit ging zien dat het ging mislukken. “
Will-O-Wisp!” Riep hij. En snel riep Viola: “
Bubble!” Het balletje vuur dat de Shuppet had afgevuurd werd onderschept door de eerste bubbel en uitgedoofd door de twee bubbels die daar na kwamen. Ze gebruikte dit moment om haar tegenaanval in te zetten. “Bubble Beam!” En kwamen er zelfs nog meer, grotere en snellere bubbels op Ricoletti af. Mja, dit was dus niet zoals Kenneth het wilde, dus hij moest er maar snel iets aan gaan doen. Ondertussen kwam de groene plek op haar voorhoofd terug en leek ze schade van iets op te lopen. “
Night Shade!” Ricoletti’s ogen gloeide roze op en ze schoot een paar straaltjes van rode en zwarte energie naar de Surskit. Waarop Viola reageerde met “Double Team!” zoiets had Kenneth al verwacht. Hij wist dat het zou gaan missen, dus hij riep snel “
Feint Attack!” De rode straaltjes vlogen door een van de kopieën heen en Ricoletti verdween even helemaal uit het zicht. Vervolgens verscheen ze weer bij één van de Surskits en vloog er tegen aan met de punt op haar hoofd. Helaas had de Night Shade gemist, maar Kenneth was al lang blij dat de Feint Attack altijd kon raken. Nu wist hij namelijk ook meteen welke Surksit ze moeten hebben. “
Will-O-Wisp!” Dit keek kon het kleine vuur balletje zijn doel bereiken. Het vuurtje zorgde voor een brandwond op de zijkant van het lichaam van de Surskit. Ze kreeg weer een beetje schade van de groene plek op haar voorhoofd. “
Hex!” Een grote bal van schaduw energie vormde zich boven het hoofd van Ricoletti en daar uit vuurde ze een straal af in de richting van de Surksit. De Surskit werd geraak en Kenneth pakte vlug zijn Pokéball. Hij wist dat de Surskit meer schade had opgelopen ondertussen. Vooral door de extra krachtige Hex, maar hij wilde het risico uit de weg gaan. “
Kom terug!” Riep hij naar Ricoletti. Maar de rode straal die normaal uit de pokeball kwam bleef afwezig. “
Huh? Wat is dit?” Mompelde hij. Viola nam de kans toen ze zag dat Kenneth zich aan het verbazen was en riep: “Flash en Thief!” Viola had schijnbaar heel veel met TM’s gedaan. De Surskit creëerde een grote witte felle flits en Ricoletti kneep haar ogen dicht. Vervolgens beweegde de Surskit zich naar de Shuppet toe en prikte haar met twee zwart kleurende armen. Hier na gloeide die groene plek van eerder weer op en Ricoletti zag er nu erg moe uit. Gelukkig leek de Surskit ook even pijn te hebben van de brandwond van eerder. Die was namelijk nu ook erg uitgeput. Kenneth had niet verwacht dat een eerste Gym gevecht zo intens kon zijn. Maar het was toch echt zo. Hij wist eerlijk gezegd ook niet waarop hij Ricoletti niet naar haar pokeball kon terugsturen. Maar het was nu eenmaal even zo. Het enige dat hij nu kon doen was terugvechten. “
Night Shade!” Riep hij toen, maar helaas begon Viola weer met haar Double Team. De straaltjes verdeelde zich tussen twee doelwitten, maar dat leken beide kopieën te zijn. Kenneth verwachtte dat ze vast wel een antwoord had op zijn ‘feint attack’ strategie, dus hij koos nu voor een: “
Shadow Ball!” Ook deze ging recht door het doel heen en om het nog even erger te maken gloeide de groene plek weer op en liep ze weer wat schade op. Toevallig op dat moment kneep een van de Surskits haar ogen dicht door de pijn van de brandwond en Kenneth zag zijn kans schoon. “
Hex!” De grote bal van schaduw energie werd wederom boven het hoofd van de Shuppet gevormd en een dikke straal werd naar de Surskit geschoten. Die werd helemaal bedolven onder de straal. Vervolgens zakte het beestje door haar pootjes en zakte plat op de grond. De scheidrechter riep: “Surskit is uitgeschakeld! Shuppet wint!” Het was heel fijn om die woorden te horen. Tevens ging de groene plek op Ricoletti haar voorhoofd helemaal weg. Kenneth probeerde nog maals haar terug te sturen naar haar pokeball. Deze keer lukte het wel om haar terug te sturen. Het had schijnbaar dus iets te maken gehad met die aanval. Wat was het? Infestation? Daar moest hij meer over te weten zien te komen. Dat was nou precies het soort aanval dat hij heel fijn kon gebruiken in zijn Pokémon team. Alhoewel, er was een grote kans dat dat een Bug aanval was. Hij had zelf geen Bug pokemon dus hij vreesde voor de mogelijkheid dat hij die aanval niet kon gebruiken op iemand van zijn team. Tenzij hij er eentje zou vervangen. Maar dat wilde hij eigenlijk niet doen. Ondertussen pakte Viola haar tweede pokeball en gooide deze in de lucht. “Vivillon! Kom er maar uit!” Een soort vlinder verscheen voor haar . Het zag er niet erg angst aanjagend uit vond hij eigenlijk. In reactie liet hij Hermes uit zijn pokeball. De scheidrechter riep: “Vivillon tegen Skarmory! Het gevecht gaat verder!”
vs
Beide pokemon keken elkaar strak aan. Hermes had nog niet eerder gevochten en had er zin in. De Vivillon leek wat minder blij. Waarschijnlijk was het niet heel fijn om steeds tegenover pokemon te staan die wat betreft hun type in het voordeel waren tegen haarzelf. Echter leek het er niet op dat haar vechtlust hierdoor helemaal weg was. Deze keer was het niet kenneth die met de eerste aanval begon maar Viola. “Sleep Powder en Gust!” Eerst liet de vlinder pokemon allemaal sporen achter in de lucht en vervolgens liet ze een sterke wind oprukken. Deze wind nam de spoor deeltjes mee in de richting van Hermes. De wind was snel en hij kon het niet ontwijken. Hij had schade en viel direct in slaap. Kenneth balde zijn vuist. Dit was zó niet cool. “
Wordt wakker en de Air Cutter!” Riep hij nog, maar hij kreeg geen reactie. Vervolgens liet Viola haar vlinder pokemon weer infestation doen. “
Nee! Niet dat weer!” Hij had die aanval pas twee keer gezien en hij had er nu al een pest hekel aan. Deze keer vormde de donker groene vlek zich op de rug van Hermes. Dit beviel hem dus helemaal niet. Daarna riep Viola: “Psybeam!” Ze wist waarschijnlijk dat het niet veel effect zou hebben op de Skarmory, maar een Bug aanval was nog erger geweest. Zelfs Flying aanvallen waren beter geweest dat Bug aanvallen. De Vivillon maakte een looping in de lucht en begon zich hard te concentreren. Tussen haar voelsprieten vormde zich een kleine paarse bal en daar uit schoot ze de Psybeam naar Hermes toe. Ook dit zorgde er voor dat hij niet wakker werd. “
Doe Fly Hermes!” Riep Kenneth, maar het mocht niet baten. De groene vlek gloeide ook weer op. Hij kon het misschien niet zien aan de slapende pokemon, maar hij wist dat het pijn had gedaan. Er kwam nog een Gust van haar kant af. Dit was een vies spelletje ineens. Het was begrijpelijk, maar wel vies. Of pakte ze hem extra hard aan vanwege zijn zelfverzekerde houding? Maar goed, de Gust raakte weer zijn doel. Vervolgens gloeide de groene plek ook weer op, met als gevolg dat een heel geïrriteerde Skarmory wakker werd en op stond. Hij stond nog geen seconde en Kenneth riep al weer: “
Air Cutter!” Hermes zijn vleugels gloeide op en maakte vlug twee hak bewegingen waarmee hij twee scherpe luchtstromen maakte die naar de Vivillon afgevuurd werden. Het beestje was zich niet bewust van het feit dat sommigen zo snel al weer verder konden vechten en werd geraakt. “
Peck en Fury Attack!” Schreeuwde Kenneth vervolgens. Hermes sloeg één keer heel hard met zijn vleugels en snelde op de vlinder pokemon af. Zijn snavel gloeide en hij raakte haar precies in haar buik. Tsjakka, die hadden ze al. Vervolgens vloog de, naar de Arceus vernoemde, pokemon een stukje omhoog en krabde via de Fury Attack de Vivillon op haar hoofd. En nog eens! En nog eens! En nog eens! Kenneth keek blij op. Deze comeback begon ten minste nog ergens op te lijken nu. Viola probeerde een tegen aanval te doen met een “Stun Spore!”, maar Kenneth riep vlug: “
Fly!” Hermes steeg zo hoog op dat de sporen maar gewoon een beetje op de grond vielen. Vervolgens werd de duik vlucht gemaakt en beukte de metalen vogel tegen de vlinder op. Helaas was het ook zo dat hij weer pijn ondervond aan de groene gloeidende plek op zijn rug. Hierdoor koos hij er voor om weer even op de grond te gaan staan in plaats van te blijven vliegen. Hij was toch wel erg moe nu. De Vivillon trouwens ook. Gelukkig verdween de vlek nu wel, dus de aanval was duidelijk uitgewerkt. Maar wacht eens.. Hermes stond nu met zijn voeten tussen de sporen van Stun Spore. “
Sand Attack!” Riep Kenneth. Op het plateaus lag geen zand, maar er lagen nu wel sporen. En met een grote veeg gooide hij met zijn poten wat van de sporen in de richting van de Vivillon. Het waren er zo veel dat ontwijken niet mogelijk was. De Vivillon raakte paralyzed. Viola was hier duidelijk niet blij mee en riep: “Doe je Gust!” Er werd wederom een vlaag wind gemaakt en Hermes zat er midden in. Het was even stil. Beide pokemon keken elkaar vermoeid aan. “
Metal Claw!” Riep Kenneth uit het niets. Hij had het niet zo op dat wachten. De klauwen van Hermes lichtte zilver op en hij rende naar de Vivillon om vervolgens het beestje te willen krabben. “Ontwijk!” Klonk er van de andere kant. En door een gratieuze tol in de lucht wist ze de aanval te ontwijken. “En nu Psybeam!” Riep ze daarna. Maar Vivillon kon niet bewegen door, omdat ze paralyzed was. Daardoor stopte haar vleugels ook en daalde ze zachtjes op de grond en kwam ze op haar kleine voetjes terecht. En met een ijskoude stem zei Kenneth. “
Air Cutter.” Hermes sprong de lucht in en hield zich al vliegend in de lucht. Vervolgens lichtte zijn vleugels op en hakte hij ze weer in de lucht. Deze vlijm scherpe luchtstromen gingen naar de Vivillon. Ze kon niet wegspringen door de paralysation. Maar zelfs al had ze wel kunnen springen waren haar kleine beentjes nooit sterk of snel genoeg geweest. Was dit het einde van zijn eerste gym gevecht?
Hits:
Air Cutter (2 keer)
Peck
Fury Attack (4 hits)
Fly
