Het was avond, de duisternis van de nacht kroop langzaam over de lucht heen. Flynn stond zoals gewoonlijk in een steegje met een peuk in zijn mond. Hij was in Santalune City om... Geen idee waarom hij hier was. Hij had lekker een eindje gereden op zijn nieuwe motor en besloot wat rond te reizen. Hij deed zich toch al voor als trainer, dan kon hij net zo goed een beetje rond reizen. Hij blies uit en keek naar de lucht boven hem. Het zou binnenkort donker worden. Misschien moest hij maar eens onderdak gaan zoeken. Hij had zijn motor veilig geparkeerd, dus nu moest hij nog een plek om te slapen vinden. Maar eerst... Een drankje.
Eenmaal in een bar sloot hij zich zoals gewoonlijk aan bij de bar. “
Een whiskey...” Zei hij tegen de barman terwijl hij zich af vroeg hoe jong hij dood zou gaan als hij zo door bleef drinken. Hij zuchtte en keek om zich heen. Weinig mensen zo door de week. Hij was rusteloos de laatste tijd en het was te zien aan de wallen onder zijn ogen. Hij bleef maar slecht slapen. Zodra hij zijn whiskey kreeg nam hij een grote slok. Hij keek naar zichzelf door de grote spiegel op de wand achter de bar. Was hij zo rusteloos omdat hij eindelijk door had dat hij hogerop moest komen binnen Team Rocket. Hij had er genoeg van om op de bodem te zijn. Al zijn hele leven was het tegenslag op tegenslag en daarnaast kwam die... Die verdomde... Claudia tegen. Zij durfde wel. Zij had het makkelijk gehad en nooit iets gehoeven. Nee... Flynn sloeg zijn glas achterover en bestelde er nog een.
Flynn stond op betaalde en liet het glas achter. Hij had geen dorst. Hij wandelde doelloos door de straten terwijl gedachten van vroeger en nu een strijd voerden in zijn hoofd. Het was nu echt donker. Het licht van de lantarenpalen was het enige dat hij om hem bij zinnen te houden. Een Zigzagoon schoot langs over de stille straat en weer weg een steegje in. Flynn keek eventjes naar de pokemon en opeens realiseerde hij zich iets... Hij kon niet verder zo.
Een nieuw vuur brandde in zijn ogen. Een vuur dat zo lang rustig was geweest. Hij had genoeg van de bodem. Hij was altijd al niets meer dan een alcoholist die met moeite hier en daar aangenomen kon worden, maar nu niet meer. Hij was een Team Rocket grunt... Hij kon doen wat hij wilde, binnen enkele grenzen. Hij was eindelijk vrij van de samenleving die hem zo neer bleef halen, maar... Maar het was niet genoeg. Een fonkel in zijn ogen was te zien toen hij zelfverzekerd tegen zichzelf zei: “
Ik wil het uitzicht zien van de top.” Hij balde zijn vuist terwijl zijn rode ogen naar boven keken. De hemel was helder. Flynn zuchtte tevreden terwijl kalmte hem overspoelde.
Zo bleef Flynn een tijdje staan. Tot hij realiseerde dat hij een plek moest zien te vinden waar hij kon slapen. Het hele idee van lekker kunnen slapen maakte hem moe. Hij liep door de straten met zijn handen in zijn zakken en dacht na. Hij dacht na over wat hij nu moest doen. Misschien was de gyms af gaan niet eens zo'n slecht idee. Hij was begonnen met de gyms om zich voor te doen als trainer, maar misschien was het wel handig om een tastbaar teken van vooruitgang te hebben. Plus zo kon hij zijn team langzaam versterken tot ze aan de top zouden staan.
Hij werd uit zijn gedachtegang gesleurd door een bord op een deur dat las: “
Jeugd herberg” Yes. Hij opende de deur en zag een oud mannetje achter een toonbank staan. Hij zou gemakkelijk deze man kunnen afpersen voor een kamer, maar hij was veel te moe. Hij betaalde een kamertje voor de nacht en ging naar boven. Hij deed de deur van zijn kamer op slot en viel met kleding aan in slaap op het bed. Nu alleen rustgevende duisternis.
De warme en felle zon in zijn gezicht maakte hem wakker na een diepe nachts rust. Hij kreunde moeizaam en legde een arm over zijn gezicht. Had hij zijn kleren nog aan? Whatever... Hij probeerde maar weer in slaap te komen tot hij na een uur of zo van wakker liggen toch maar besloot op te staan. Met een moeizame kreun stond hij op en besloot maar uit te checken in plaats van de douche van een jeugd herberg te wagen.
Zodra hij buien stond stak hij een peuk op en kraakte vermoeid zijn nek. Wat was nu het plan ook al weer? Oh ja, ontbijten en terug naar Lumoise City cruisen op zijn motor. Flynn beet neer op zijn sigaret en voelde zich helemaal weer de oude. Hij deed zijn handen nonchalant in zijn broekzakken en liep zelfverzekerd door de straten van Santalune City. Het weer was heerlijk en al gauw zag hij een rustig cafeetje met weinig mensen, precies zoals hij ze fijn vond. Hij nam buiten plaats en ging lekker lang uit liggen. Hij overwoog even om de hele dag zo te blijven zitten. Misschien was het maar eens tijd voor een lekker kopje koffie. Een serveerster liep naar hem toe. Een hele mooie jonge dame met lange benen en lang blond haar. Flynn had haar al lang opgemerkt voordat ze bij zijn tafeltje was. Ze vroeg hem wat hij wilde bestellen en in plaats van een cheesy oneliner bestelde hij gewoon een cappuccino en een broodje uitsmijter.
Hij had behoefde aan wat rust vandaag en in zijn ervaring met dames was dat nooit echt rustig. Even later was zijn bestelling er. Dit dorpje was zo rustig en vredig. Hij dacht na over hoe Team Rocket was tegen dit soort mensen. Maar ondanks de vrede was er iets dat aan hem vrat. Vrede en rust was een illusie. Hij wist hoe vredig de wereld was als je anders dacht of buiten de boot viel. Team Rocket was misschien een criminele organisatie, maar ten minste wiste zij de waarheid van de wereld. Rustig nam Flynn een slok van zijn koffie. De wind was ook rustig in dit ideale dorpje, hij werd er pissig van.
Hij haalde met een zucht zijn schouders op en begon te eten.
Toch voelde het wel fijn om die grote stad uit te zijn. Hij kreeg er steeds meer plezier in, het hele motor gebeuren. Het voelde vrij. Het eten was ook lekker en Flynn slaakte een tevreden zucht. Plotseling voelde hij iets drukken aan zijn been. Verrast keek hij omlaag. Onder de tafel stond een kleine roze pokemon te bedelen. Flynn haalde een wenkbrauw op en vroeg onbeleefd aan de kleine pokemon: “
Wat moet je?” De kleine pokemon liet een blije kreet uit. Flynn grijnsde en zei: “
No way.” De kleine bedelaar bolde haar wangen en sprong bij hem op schoot. Geërgerd zei Flynn: “
Kappen nou!” Maar de kleine pokemon sprong op tafel, ontweek Flynn's grissende armen en greep zijn broodje. Met een blije kreet sprong ze van tafel en rende weg. Flynn gromde iets binnensmonds en sprintte achter de pokemon aan. Hij had toch geen zin in betalen.
Flynn rende door de straten achter de kleine roze pokemon aan. De middag zon brandde in zijn ogen en het was best lastig om de kleine pokemon in zicht te houden. Plotseling schoot ze een steegje in. Foute keuze, dat was zijn thuisfront. Hij schoot achter de kleine pokemon het steegje in en vrijwel meteen vormde zich een gemene grijns op zijn gezicht. De pokemon was een dood lopend steegje in gerend. Ze keek om naar Flynn en spinde vriendelijk. Ze maakte een schattig gezichtje en liet een smekendkreetje horen. Hoe erg Flynn het haatte om toe te geven was ze best schattig, maar een dief is een dief. Hij was een dief en niet het type dief dat van zich laat stelen. Toch haalde hij zijn pokedex er bij en scande de kleine roze pokemon in. Hij had ze eerder gezien in de straten en steegjes van steden, maar kwam even niet meer op de naam. Zijn pokedex las:
“
Skitty is a pink, feline Pokémon with a stumpy body and four short legs. On its face is a cream-colored, crescent-shaped marking. It has slit-like eyes and tufted ears with purple interiors. Its slender tail has a bulky pink section at the end, terminated by three pin-like structures with yellow ball-like tips. In battle, its tail puffs out, and threatens opponents with a sharp growl.
It is fascinated by moving objects, and chases them. It is known to chase its own tail and become dizzy from it. Although it can be difficult to earn its trust, it is very popular due to its adorable looks and behavior. It can use the moves of other Pokémon through the use of Assist, its former signature move. It lives in holes in trees and forests.”
Skitty was de naam dus. En zoals de pokedex als zei, zodra ze door had dat dit niet goed zou verlopen bolde ze haar staart op en gromde naar Flynn. Flynn glimlachte naar de kleine roze pokemon en zei opgelucht: “
Dus je hebt toch wat pit in je, dief.” Voordat Flynn een pokeball er bij kon halen at ze gulzig wat overgebleven was van het broodje op. Zo kon het niet terug gestolen worden. Een goede dief is een vindingrijke dief. Met een geërgerde grom wierp Flynn Daren's pokeball op. Met een felle flits van de pokeball kwam Daren, zijn Haunter, tevoorschijn. Daren kakelde sadistisch naar de kleine pokemon, maar de Skitty toonde geen teken van angst.
V/S 
Flynn grijnsde naar de Skitty en zei arrogant: “
Kom maar op.” De Skitty schoot meteen in actie en viel aan met
Disarming Voice. De schelle piep echode door het steegje en leek Daren niet echt veel schade te doen. Het was een fairy-type aaanval, dus daar was Daren redelijk bestendig tegen. De Skitty zelf was een normal-type pokemon en Daren een ghost-type... Beide pokemon zouden het lastig hebben in aanvallen doeltreffend te houden. Flynn maakte zich door het type van beide pokemon enigsinds zorgen, maar vertrouwde op Daren. Daar naast had Daren heel wat dark-type aanvallen over in zijn repertoire. Flynn riep: “
Daren val aan met Dark Pulse!” Zijn Haunter knikte terwijl zijn ogen duister werden en de schaduw van het steegje om hem heen draaide. De Skitty keek verrast naar haar tegenstander toen plotseling duisternis alle kanten op pulseerde. De duisternis tastte naar de Skitty en sloeg haar heen en weer, maar uiteindelijk wist ze te ontsnappen uit de duisternis en keek met tranen in haar ogen naar Daren. Daren keek terug en voelde zijn hart zinken. Flynn keek toe en zei: “
Raak niet in de war, het is maar een Charm aanval.”
Toch kon Daren het niet helpen. Het was een plaaggeest en een enorme softy. Daren keerde om naar Flynn met een bezorgde blik. Flynn grijnsde en zei: “
Toch is het een gevecht... Dieven zijn een slechte invloed op de romantiek.” De Skitty nam haar kans en sprong op Daren af. Flynn riep verrast: “
Kijk uit!” Daren draaide zich geschrokken om, maar de Skitty maakte een schijnbeweging en sprong opzij. Ze stootte hem in zijn zij en Daren vertrok van de pijn. Dat was een doeltreffende
Feint Attack. De aanval was zeer effectief tegen een ghost-type als Daren en kon zo gemakkelijk om zijn natuurlijke verdediging heen. Daren zweefde naar achteren terwijl Flynn zei: “
Zei het toch. Meiden zijn niet te vertrouwen.” De Skitty gromde naar Daren terwijl ze haar staart op bolde. Deze kleine Skitty kon zelfs het geblaas van Scythe overbluffen. Wat een eigenaardige pokemon was dit.
Daren hoestte eventjes en Flynn gaf het commando voor een
Sucker Punch. Daren knikte en schoot naar voren richting de Skitty. Instinctief probeerde de Skitty hem af te weren met een
Double Slap, maar haar kleine pootjes gingen simpelweg door Daren heen. Waardoor Daren weer zijn duisternis omringde vuist in haar kleine rompje kon planten. De arme Skitty schreeuwde het uit van de pijn en werd naar achteren geslingerd door de aanval. Ze landde weer op haar pootjes en rolde speels heen en weer terwijl ze haar staart probeerde te pakken. Wat was ze aan het doen? Flynn keek naar Daren die verliefd naar de kleine Skitty keek. “
Het is allemaal een list! Het is haar Attract aanval!” Riep Flynn gefrustreerd. De Skitty grijnsde gemeen, veel gemener dan Flynn van zo'n kleine roze pokemon verwacht had, en sprintte richting Daren. Daren opende zijn armen om de kleine roze pokemon een knuffel te geven en daarmee opende hij zijn hele verdediging. De Skitty ontweek zijn omarming en gaf hem nog een
Feint Attack in zijn andere zij.
Gefrustreerd schreeuwde Daren woedend naar de Skitty. De kleine pokemon was hem belachelijk aan het maken. Daren's tijdelijke liefde voor de kleine pokemon maakte plaats voor woede en haat. Flynn moest zich in houden om niet te zeggen: “
Yes... Give in to the hate.” Nu was niet de tijd om films te quoten. Flynn's tijdelijke afleiding werd doorbroken door een fel licht. Fel licht pulseerde diep van binnen bij Daren. Het witte licht omringde de Haunter. Plotseling spatte het licht uiteen als glas. Haunter's lichaam was veranderd en zijn hele vorm was geëvolueerd. Zijn Haunter was nu een Gengar. Flynn kon het niet helpen om trots te zijn op zijn pokemon, al was hij rechtstreeks in de Skitty's tactiek aan het tuinen.
V/S Flynn glimlachte naar Daren en haalde snel zijn pokedex er bij. Hij scande Daren in en las:
“
Gengar is a dark purple, bipedal Pokémon with a roundish body. It has red eyes and a wide mouth that is usually curled into a sinister grin. Multiple spikes cover its back, and it has large pointed ears. Its arms and legs are short with three digits on both its hands and feet. It also has a stubby tail.
As Mega Gengar, a portion of its body sinks into the ground. The lower portions turn a more reddish purple, and a third eye appears on its forehead. This new unblinking eye is oval, yellow, and allows it to see into other dimensions. The spikes on Mega Gengar's back are more numerous and pointed. Additionally, spikes appear on its hands and tail. Its ears are now considerably longer and project backward.
Gengar has the ability to hide perfectly in the shadow of any object, granting it exceptional stealth. However, Gengar's body acts as a heat sink. Its presence cools the temperature of the surrounding area by nearly 10°F, because it absorbs the warmth. In addition, Gengar possesses the ability to fly through the air.
Gengar is very mischievous, and at times, malicious. It enjoys playing practical jokes and casting curses, such as pretending to be one's shadow, then behaving erratically. When the quarry notices, the Gengar takes delight in its victim's terror. However, Gengar has been known to be loyal to a trainer who treats it well. Gengar lives in shadows of rooms, caves, and dark places where shadows form. It is especially fond of urban areas such as cities and back alleys, but only during the night.”
Flynn grijnsde en voelde meteen de temperatuur in het steegje dalen. Daren, nu een Gengar, vloog rustig over de grond. De Skitty keek geschrokken naar de nieuwe imponerende gedaante voor haar. Ze liet wederom zo'n hoge
Disarming Voice horen. Flynn als persoon hoorde het niet echt, maar hij kon zien dat Daren het minder prettig vond. “
Verberg je!” Riep Flynn, hopend om Daren's nieuwe vorm uit te proberen. Daren grijnsde en dook de schaduw van het steegje in. Hij werd een met de schaduw, maar Flynn had wel het idee dat hij er was.
De Skitty keek om zich heen om Daren te vinden, maar de Gengar was te goed verborgen. Zelfs Flynn wist niet echt waar Daren nu was. Flynn keek naar de verwarde Skitty en riep: “
Nu is je kans! Val aan met Sucker Punch!” Daren schoot uit de schaduw alsof hij een spook was, maar ja dat was hij ook en sloeg genadeloos neer op de Skitty. De Skitty kreeg er flink van langs door de genadeloze Daren. Flynn moest toe geven dat Daren wat genadelozer was geworden. De Skitty deinsde achteruit terwijl Daren weer terug in de schaduw zonk. De Skitty blies naar de schaduwen om hem heen. “
Van aan met Payback!” Riep Flynn. Daren schoot weer naar voren richting de Skitty. Maar tot zijn verbazing stond de Skitty klaar met een licht gloeiende hand. Daren sloeg haar in het gezicht, maar verwachtte niet dat de Skitty hem in zijn maag stompte met een
Sucker Punch aanval. Ook een zeer effectieve aanval tegen hem. Flynn gromde tegen zichzelf: “
Dat was vast Copycat...”
Daren en de Skitty hadden beide nogal wat schade opgelopen, maar Daren was in zijn nieuwe vorm veel sterker en sneller. Toch moest Flynn voorzichtig zijn met deze Skitty. Ze was venijniger dan dat ze er uit zag, plus de aanval Copycat kon voor zijn al gelimiteerde move pool onheil spellen. Flynn dacht even na. Hij moest voorbij die aanval komen. De Skitty rende daar in tegen recht op Daren af. Flynn sloot rustig zijn rode ogen en zei: “
Houd haar tegen met Hypnosis.” Je kon niet terug aanvallen als je sliep. Daren grijnsde en vloog de Skitty tegemoet. Hij greep haar hoofd vast en opende zijn ogen, die nu pulseerde met psychische energie. De Skitty worstelde hevig tegen, maar voelde zich steeds slapper en slapper worden. Slaap overviel haar en het gegrinnik van Daren was het laatste wat ze hoorde voordat ze in slaap viel. Ze plofte neer, diep in slaap. Ze maakte schattige geluiden in haar slaap, maar Flynn moest er spijtig genoeg een eind aan breien. Flynn keek naar Daren en knikte. Daren opende zijn ogen met pulserende energie terwijl hij langzaam in haar droom kroop. De Skitty begon te zweten en rusteloos heen en weer te bewegen.
Dream Eater deed zijn werk. Daren was genadeloos en al gauw veranderde de droom van de Skitty in bewusteloosheid.
Daren verscheen weer uit haar droom en keerde zich naar zijn trainer. Flynn glimlachte naar zijn Grengar. “
Goed gedaan Daren.” De Skitty lag uitgeschakeld verderop. Flynn draaide zich terug naar de uitgang van het steegje en baalde best wel van zijn broodje.
Hij bleef even staan terwijl Daren nieuwsgierig om hem heen vloog. Flynn was aan het nadenken. Flynn haalde zijn schouders op en zei: “
Ach wat, misschien kan het wel wat worden.” Hij draaide zich om en wierp een pokeball naar de Skitty. De pokeball stuiterde tegen haar, opende en liet haar er in verdwijnen met een rode gloed. De pokeball viel op de grond en begon met dat vreselijke geping rond te bewegen. Nieuwsgierig hielden zowel Flynn als Daren de pokeball nauwlettend in de gaten.
