De meneer met de rode hoed, rode neus en de onuitputtelijke slaperigheid bevond zich deze dag in Vanville Town. Hij was vandaag opmerkelijk energiek. In Fidgertaal betekend dat, dat hij kon lopen enzo. Voor zijn doen was hij dan al eigenlijk vrij actief bezig. Want laten we eerlijk zijn. Het is de ene voet voor de andere zetten. Maar dat zijn alleen pas maar de voeten. Je moet er ook nog rekening mee houden dat jij je benen moet bewegen. Anders komen je voeten nergens. En hé, als jij je benen wilt bewegen, dan zul je toch echt je knieën moeten buigen. Jup, dit zou weer eventjes gelijk staan aan een hele maand van bewegen. Misschien wel twee maanden. Maar even terug naar plotse bulk van energie. Want die had hij natuurlijk niet zo maar. Hij was namelijk weer in een van zijn avontuurlijke buien. Ja, die had hij af en toe. Als je niet van avontuur houdt, ga je namelijk ook niet aan je reis als trainer beginnen. Eigenlijk zou hij liever zien dat hij een reis op zee zou maken met een grote houten boot om vervolgens oog in oog te komen te staan met een groot zee monster. Maar vandaag zou dat waarschijnlijk niet gebeuren. Daar had hij geen boot voor. Want zee monsters zijn totally real enzo. Maargoed, Vanville Town dus. Eigenlijk was hij niet echt IN het stadje, maar meer aan de zijkant. Daar is immers het meest te beleven. Althans, daar ging hij van uit. Ook is het wel goed om even te melden dat hij zijn kameraad Ramses naast zich had lopen. Het beestje had zoals altijd zijn staart met de groene verf in zijn hand. Het zou nogal vervelend worden als hij overal een groene streep mee naar toe zou nemen. Ook stond hij weer lekker met zijn tong uit zijn bek. Fidger had hem eigenlijk nog niet eens zo vaak uit zijn Pokéball gelaten. En de keren dat hij dat had gedaan waren op momentjes dat hij aan het relaxen was. Dat soort momentjes kwamen namelijk nogal vaak voor bij hem. Like, echt gewoon heel vaak. Zegmaar, hij beweegt alleen maar om te eten, drinken en andere hoognodige zaken. En zelfs die slaat hij nog wel eens over door zijn extreme luiheid. Het was nu trouwens ook pas het moment dat ze mensen hoorden roepen wat verder op. De twee mennekes keken elkaar aan met een vragende blik. Wat kon daar aan de hand zijn? Ze hadden eigenlijk allebei geen idee. Ze hoorden namelijk niet zo vaak mensen schreeuwen. Maar dat was vooral omdat Ramses dan in zijn Pokéball zat en Fidger aan het slapen was. En ja, even voor de duidelijkheid, hij is een erg diepe slaper. En toen de twee heren eindelijk uitgestaard waren besloten ze toch maar langzamerhand om zich eens die kant op te verplaatsen. Stel je maar niet voor dat dat erg vlotjes ging. Ze gingen gewoon verder op het zelfde slakkengangentje waarop ze eerst liepen. Ze moesten eerst nog langs een paar huizen lopen, daarna nog langs wat struiken, onder wat bomen door en vervolgens kwamen ze bij een enigsinds open plek. Daar stonden twee trainers te vechten. Aan de linker kant stond een meisje met een rode pet. Haar twee bruine staartjes dansten op en neer door alle heftige bewegingen die ze maakte in het schijnlijke heftige gevecht dat plaats vond. Voor haar vloog een Vivillon. Deze had het savanneh patroon. Fidger vond de kleuren erg mooi. En Ramses uiteraard ook. Die was al meteen bezig met kijken hoe hij dit tot uiting kon brengen met zijn beperkte aantal kleuren. Aan de andere kant van het veldje stond een jongeman. Hij zag er erg flitsend uit met zijn moderne zilveren jack en zijn strak naar achter gekamde zwarte haren. Maar in tegenstelling tot het meisje dat tegenover hem stond, was hij wat rustige. Zijn haar was in ieder geval niet aan het dansen. Hij daarentegen wel een hele erg arrogante blik in zijn ogen. Hij maakte dit zelfs nog erger door zijn armen over elkaar heen te kruisen en een of andere belediging te geven. Echter kon Fidger dat niet veel boeien. Dat moest die jongen maar zelf weten. Als die blij was met zo’n onaangename houding, dan moest hij dat vooral doen. Maargoed, de jongen had een Tyrogue. En Fidger had eigenlijk tot nu toe nog niet veel echte battle actie gezien en ging er dus maar even voor zitten. Hij ging in kleer makerszit zitten. Ramses deed precies hetzelfde. Wat dat betreft waren ze wel een beetje hetzelfde. Ze hielden wel van observeren. Hij stak zelfs zijn pijp op. De pluimjes van rook dansten in de lucht terwijl de twee kritisch aan het kijken waren naar wat er voor het gebeurde. Het was de Tyrgogue die ze hoog de lucht in zagen springen. Vervolgens lichtte zijn rechter voet op en met een plotselinge versnelling snelde hij naar beneden richting de insect Pokémon. Haar trainer beval haar om het te ontwijken, maar het was duidelijk dat de Tyrogue en zijn trainer erg ervaren waren en daarom dus toch net dat beetje sneller waren. De aanval werkte de Vivillon op de grond tot schrik van haar trainster. Een luide kreet klonk en vervolgens werd er, waarschijnlijk uit een impuls, een infestation opgedragen. Dit klonk voor Fidger wel interessant en hij zei daarom ook rustig: “Sketch.” Dit was het teken voor Ramses dat hij aan het werk moest. Hij sloot één van zijn ogen en ging met zijn duim en wijsvinger voor zijn ogen staan alsof hij aan het kijken was of een schilderij wel recht hong. Vervolgens vormde zich een grote donker groene vlek op de grond in de buurt van de vecht Pokémon. Ramses volgde het met zijn vinger toen deze naar de Tyrogue toe ging. Vervolgens kon gezien worden hoe de groene vlek zich in de Pokémon trok en ook dit volgde de Smeargle heel aandachtig. De Tyrogue liet merken dat het zich niet geheel gemakkelijk voelde en kreeg nog een soort naschok. Het was ook op dit moment dat Ramses klaar was met zijn Sketch. Hij had Infestation geleerd.
[Closed]
