Eggs and cold spagetti

Arceus wat was ze een stuk onbenul geweest. Niet alleen had ze de afgelopen maand in een goot half stoned en onder invloed van alcohol gelegen. Ook had ze geheel niets gedaan om ook maar iets van geld binnen te krijgen. Wat dus resulteerde in haar nu stilletjes in honger rondlopend zoekend naar iets eetbaars. Nog even en ze werd een echte hobo die uit vuilnisbakken vreten sleurde. Alsjeblieft iemand vermoord haar als dat ooit gebeurd. Samen met haar 'dipje' had ze dus nauwelijks contact gehad met haar vrienden en voor geen seconde haar pokemon getrained. Ze moesten nog blij zijn dat ze uberhaupt eten hadden gehad en Rave niet compleet harteloos geweest was en ze gewoon in hun pokeball gelaten had voor de rest van hun leventje. Nee zij hadden deze afgelopen maand volgens mij beter doorgebracht dan haar. Maar ach. Zo was ze opgevoed zou je maar moeten zeggen. Gapend leunde de redhead achterover en staarde door de straten. Was er iemand die net toevallig niet op lette? Iemand wiens portomonee heel simpel te stelen was of zou ze hongerig de avond ingaan?

-Aiden first

"Dus," begon de jongen, één wenkbrauw optrekkend terwijl hij zich naast een roodharige voegde. Hij was een flinke tijd weggeweest uit Kalos, al had hij zo het idee dat de mensheid in elke regio even dom was, dus viel er weinig aan te ontsnappen. Dan was hij nog liever hier, in Kalos. Waar de temperatuur tenminste te houden was en er geen regenseizoen was zoals in Hoenn. Hij had het niet zo op regen en nat worden. Tenzij het opeen andere manier was, natuurlijk. Wenkbrauwwiebel.
"Je ziet er niet uit." Subtle, Aiden. Really. Je bent een echte casanova. Hij herinnerde zich dit meisje maar al te goed. Iets met vieze spaghetti. Ze had zijn interesse destijds gewekt en dat was iets wat de meesten nooit lukken zou.

"Nou, nou," mokte Aiden, zijn hoofd langzaam schuddend. Een lichte grijns trok over zijn irritante gezicht, terwijl hij het meisje vanuit zijn ooghoeken aankeek. Dit was waar hij goed in was - een Seedot zijn. "Ik weet toch vrij zeker dat ik zo oud nog niet ben," ging hij door, even geamuseerd snuivend. Nee, hij was nog lang niet oud genoeg om een ouwe lul genoemd te worden door iemand die ouder was dan dertien. Misschien veertien als de pubertijd zwaar viel.
Toen ze hem vroeg wat hij moest, haalde hij zijn schouders kort op. "Vermaak?" bracht hij droogjes uit. "Jij ziet eruit alsof je wel wat interessants gedaan hebt, in tegenstelling tot de schapen in deze stad."