[open] Safe and Sound

De zwartharige jongen pakte een waterflesje en een paracetamol uit de rugzak die hij bij zich had gedragen en reikte het naar hem uit, waarop Bryan deze met een glimlach vastpakte en de paracetamol op zijn hand legde en in zijn mond deed waarna hij een paar kleine slokken water achteraan deed en het flesje weer terug dicht draaide. Hij zette het flesje neer op de bank, zodat de jongen het flesje terug kon pakken. Agh. Lyan zou echt niet blij worden hiervan, of wel? Nee. Waarschijnlijk niet. "Toen ik de stad daarstraks een beetje verkend had zag ik een Gelateria. Heb je zin om daar naar toe te gaan als jij je weer wat beter voelt?" Eh? Hij knipperde even en dacht even na. "Is goed." sprak hij even rustig tegen de jongen met een glimlach. "Kan geen kwaad denk ik." vervolgde hij met een rustige glimlach, waarna hij Mandy even begon te aaien, die zich meteen op krulde en een vrolijk geluidje maakte. Aw.

Bryan wachtte rustig het antwoord af van zijn vraag, waar hij eigenlijk niet super nieuwsgierig naar was als hij eerlijk was. "Ik ben hier vanwege een onderdeel van een kleine uitdaging aan mezelf." Aha... Hij knikte even langzaam en kwam voorzichtig overeind, waarna hij naar Mandy keek. Fijn, daar zou hij geen steun van kunnen krijgen, behalve de morele steun dan. Hij zuchtte even en wreef over zijn hoofd. Het klopte en hij voelde zich alles behalve goed. "We kunnen gaan hoor." sprak hij met een glimlach, terwijl hij zijn arm naar beneden deed. Zo. Hij zag er wel weer oke uit, vooral omdat hij een pro was geworden om zijn emoties te verbergen.

Agh, het gebonk was niet fijn, maar het zou vast wel goed komen. "Je mag best op me steunen als het nodig is." klonk er van de ander af, waarop Bryan even knipperde en glimlachend zijn hoofd schudde. Hij hoefde geen hulp. "Hermes, we gaan." klonk er, waarop Bryan naar Mandy keek. Ach, Mandy zou vanzelf wel gaan volgen, zoals ze altijd deed als ze uit haar pokéball was.

De jongen begon te lopen, waardoor Bryan op een rustiger tempo begon te volgen. Zolang hij niet te snel zou gaan lopen zou er geen probleem zijn. Vooral omdat als hij te snel zou gaan lopen hij neer zou vallen en dat wist hij zelf ook wel. Ze liepen het kleine stadje door, tot ze in een straatje een ijssalon tegen kwamen met een Vanilite op het uithangbord om aandacht te trekken. Hij vond het echter niet logisch om een ijssalon zo... ver van het centrum neer te zetten, maar dat was zijn opinie. "Wat vind je er van?" klonk er even van de zwartharige af, waardoor Bryan even naar het kleine stekje keek. "Ziet er goed uit." sprak hij even rustig tegen de jongen, die zijn stalen pokémon weer in zijn pokéball terug had geroepen. Mandy kon best buiten blijven, dat was ze immers gewend. En daarbij verwende hij haar misschien iets teveel, waardoor ze zelf ook wel wist dat er iets te snaaien zou zijn.

Het was klein, maar het zag er wel redelijk goedkoop en onderhouden uit. "Het is prima weer, dus we kunnen op zich buiten gaan zitten." mompelde de zwart harige jongen tegen hem, waarop hij glimlachend knikte. "Goed idee!" sprak hij glimlachend, waarna hij de salon binnen ging en even naar het bord keek. "Doe mij maar een bakje... met een bolletje Citroen en Bloedsinaasappel." Sprak hij met een brede glimlach, waarna het meisje de twee bolletjes in het bakje schepte, om vervolgens naar de kassa te lopen. Hij betaalde rustig en keek even achter zich of de andere jongen inmiddels ook al wist wat hij wilde nemen.

De jongen leek vol in strijd te zijn met wat hij wilde, maar ach, Bryan ging het niet moeilijker maken dan dat het was. Gewoon twee smaakjes kiezen en dan weer naar buiten om ervan te genieten. Beter kon het immers niet! Hij keek even naar de jongen die inmiddels naar binnen was gekomen en glimlachte naar hem met de woorden. "Ik heb ook gekozen." Bryan knikte glimlachend en keek naar de jongen die zijn bestelling deed, waarna hij naar buiten ging en op het kleine terrasje ging zitten aan een tafel. Mandy sprong op zijn schoot, waarna deze naar het ijsje keek en Bryan de mudkip er een beetje van liet likken. Hij verwende zijn pokémon misschien iets teveel, maar ach. Dat maakte hem niet zo heel erg uit.