M a g i c

Onderwerp: M a g i c ma jul 04, 2016 8:17 pm

Zo... Bryan glimlachte even rustig naar de Zoroark. Oh wat was het fijn nu Aileen een Zoroark was. Dingen zoals hooibalen verplaatsen en eten... Het was echt een stuk makkelijker geworden dank zij de hulp van de Zoroark. Nog nooit was hij zo blij geweest dat een pokémon was geëvolueerd bij hem. Maar oke, dit was dan ook de eerste keer dat een pokémon bij hem was geëvolueerd als hij eerlijk was. Mandy evolueerde gewoon niet, net zoals Finn... en de rest had simpel weg uh... niet de juiste sterkte bereikt. Om het maar simpel te zeggen. En dan had hij nog zijn ei, die hij al zo lang had, maar gewoon niet uit wilde komen leek het wel. Hij was er wel bezorgd om en hij dacht eerst dat het ei was gestorven... maar soms bewoog het net weer even. Het was lastig om te bepalen wanneer het ei uit zou komen, maar blijkbaar vond het ei het leuk om hem lang te laten wachten. Dat was niet erg, want het ei zat warm binnen, ergens speciaal zodat de pokémon het niet konden slopen en voor al dat Lyan het niet kon slopen. Niet dat hij de ander niet vertrouwde hoor... maar hij zag het ei niet... dus... tja. Dan vond hij het gewoon geen fijn idee om het ei ergens te laten waar de ander het kon omstoten, of op liep... Hij zou dat gewoon zielig vinden voor de pokémon zelf, als hij eerlijk was. Ook wist hij nog steeds niet welke pokémon er in zat, wat ook wel ergens frustrerend was. Hij wilde het weten! Kom op ei! Kom er nou uit! Wat moest hij er nou mee als het ei niet uit kwam! Wat als het een soort.. prank ei was? Dat hij echt gewoon zat te wachten op niks? Maar het ei bewoog al wel een paar keer... Dus dat kon niet, toch? Of hij verzon al die dingen gewoon omdat hij zo graag wilde dat het ei uit kwam, dat kon ook nog eens, al hoopte hij het niet. Want dan was het echt een verspilling van zijn tijd geweest. Straks had hij alles voor niks gedaan, maar dat geloofde hij eigenlijk niet. Nee, het was beter om nog even te wachten... nog... even... Hij wilde niet nog even wachten als hij eerlijk was... Hij wilde het gewoon weten! Hij zuchtte even en wreef over zijn hoofd. Soms eh... Soms werd hij echt gek van zijn eigen gedachtes en dat betekende al genoeg, of niet dan? Hij maakte zichzelf gewoon gek, met al die gedachtes. Hij maakte zichzelf bang, met de kleinste ideeën. Dat maakte het gewoon... erg. No shit dat het het erg maakte. Duh, daar dacht hij nu ook aan. Maar ergens maakte het hem ook gewoon... mens, toch? Mensen dachten na over de ergst mogelijkste mogelijkheden... toch? Vast wel. Dingen zoals moordenaars die je huis in komen om je te vermoorden... of... Inbrekers die je van al je geld beroven en een familielid berooft. Of dat de bliksem in slaat in je huis en je familieleden verliest... Wacht, dat laatste was ook echt gebeurd. Misschien was hij daarom wel steeds banger geworden voor dingen? En zorgde hij dat hij alles extra goed had voorbereid? Waarschijnlijk wel, als hij er even logisch over na dacht. Want eh... Als je je ouders verliest door inslag van bliksem ga je toch anders nadenken over het leven. Hij was ook nog eens zijn tweeling broer bijna verloren en tja... Het was gewoon lastig geweest eh. Het was nog steeds lastig als hij eerlijk was, maar het kon er mee door. Hij zuchtte even en verplaatste zich naar binnen, waarna hij naar boven liep. Tja... Als hij zo na dacht over leven kon hij het niet laten om even bij het ei te gaan kijken. Waar hij immers ook over na had gedacht. Hij pakte het ei uit zijn speciale plek en keek er naar... Heh... Het was echt gewoon nog precies het zelfde als hier voor. Zoals hij het had achter gelaten. Het was gewoon nog een ei. Het was wel een warm ei, dat had hij wel in de gaten als hij eerlijk was. Maar he, eigenlijk was hij altijd al wel een eerlijke jongen geweest. Over het algemeen dan. Vroeger was dat toch wel een iets ander verhaal, toen had hij vaker een soort populaire masker op, die hij liet zien aan zijn 'vrienden' maar toen hij ze echt nodig had waren ze er niet meer. Waarschijnlijk geschokt door het zien wie hij eigenlijk was. Hij was niet stoer. Hij was niet een badboy die hij in die tijd was. Ja, hij rookte vroeger stiekem. Ja, hij was al vroeg tijdig aan de drank. Maar zodra hun huis was in geslagen was, was hij er meteen mee gestopt. Hij was geen badboy. Totaal niet. Als je nu naar hem keek... Een simpele breeder die zelfs redelijk... Schattige pokémon fokte. Tja... Wat moest hij er van zeggen, al zijn pokémon waren redelijk schattig... So... Yeah. Nee, als je naar hem keek kon je wel zeggen dat hij totaal geen badboy was. Hij ging met het ei op het bed liggen en sloot zijn ogen zuchtend. Het was best raar als hij er zo over na dacht. Zonder het ongeval was hij echt op het verkeerde pad belandt, of niet dan? Hij aaide het ei rustig en hield het voorzichtig tegen zich aan. Toen het ei echter weer begon te bewegen voor het eerst sinds tijden keek hij even verbaasd op. Eh? Dat was echt al een tijdje geleden dat het ei dat had gedaan.. Heh... het leefde dus toch nog? "Hey kleintje... schiet eens op... ik wil je zien..." sprak hij tegen het ei, waarna hij glimlachte. Heh... Yeah... Het was echt wel tijd toch? En het was net als of het kleintje het had gehoord. Het ei begon meer te bewegen en er kwamen barsten in... uh? Wat? Bryan keek even verrast, maar dat maakte al snel plaats voor nieuwsgierigheid. Wat was het? Al snel kwam er een kopje tevoorschijn met een deel van de schil van het ei op de kop... uh..? Growlithe..? De Growlithe blafte even blij, waarna het ei zowat omviel en de Growlithe er uit liep. Heh? Dus dat zat er in dat ei? Eh... De Growlithe begon hem meteen te likken en te piepen... gos... Wat een leuk ding! Hij was meteen verliefd geworden en omg... Wat een leukerd was het toch! Hij begon het beestje te knuffelen en glimlachte breed. Te schattig! Hij bekeek de jonge Growlithe meteen... het was een vrouwtje.. Aw ze werd vast goede vrienden met Shinya! en Shinya zou vast wel blij zijn met een soort genootje! hehe. "Dan noem ik je... Sasha!" Nailed it Bryan.

-Lyan bby <3

Onderwerp: Re: M a g i c ma jul 04, 2016 9:08 pm

_{Hij lag languit op bed, luisterend naar de meest domme muziek die er was. hij sloot zijn ogen wat en probeerde te slapen. Dat ging echter vrij... Moeilijk. Shinya piepte steeds aan blafte ook constant. hij hoorde aan het geklauw dat de vuurhond aan de deur zat en hij weg wilde. Maar Lyan wilde niet opstaan en naar de deur gaan. Hij wist dat dat voor hem al een hele opgave was. ja, daar kon hij weinig aan doen. Hij was immers blind en veel kon hij nu ook weer niet zien eh. Stilletjes ging ie overeind zitten toen hij zijn broer naar boven hoorde komen. Aan zijn snelle pas en aan de maniier waarop hij liep wist hij het. Het was gek op welke dingen je ging letten als je blind was. Het was gewoon raar hoe domme details je enige punt van zekerheid werden... maar dat was de wereld van Lyan geworden. De blonde jongen had niks anders om zekerheid op te hebben, right? Dus dan moest het inderdaad zo. Hij was niet echt iemand geweest die vroeger op de meest dommige dingen lette. In tegendeel man, hij was die oelewapper en dikke nek gozer die geen reet gaf om jan en alle man. Hij was die ene gast achter al de andere. Een verbitterde blik in zijn ogen. Opgevoed met een gevoel van jaloezie en eenzaamheid. Zo had hij het altijd gedacht. En zo had hij ook altijd naar zijn broer gekeken. Iemand die zoveel mensen om zich heen had... En nu nog steeds! En hij... Hij kon niet eens een iets goed doen. Door zijn stomme blindheid was voor hem zelfs een ei bakken als een opgave geworden. Nee, zelfs naar de wc gaan... ookal was dat wel al wat beter. Hij haatte zijn leven, hij haatte het zo. Ookal had hij het mentaal o zo goed hier, hij werd steeds geraakt door die herinneringen. Ze staken bij hem en hij kon ze maar niet wegduwen en verliezen... Waren ze dan zo sterk? Zo traumatiserend... Stil slikte hij even waarna hij even zichzelf wat uitrekte en vervolgens overeind ging staan. Met lome passen wandelde, of eerder schuifelde, hij naar voren en raakte zijn vingertoppen, die voor hem hadden gehangen, al snel de muur. Hij tastte deze af en voelde meteen wat kadertjes hangen die voor zijn blindheid al hun plaats hier hadden gevonden. Ookal kon hij ze niet zien en was er ook geen hoop meer voor hem of zijn zicht, wilde hij ze niet weg. De gedachte alleen al was zeer onrespectvol in zijn -hehe- ogen. Hij was zelf iemand die vrij stond op het leven aar respect toe en dat zag je vaak aan zijn manier van handelen en reageren. Vrij kortaf, blaffend en misschien zelfs agressief. Maat voor degene die hem kende was hij maar een persoon... eentje die getekend was door het verleden en die ook vrij hard was daardoor naar de wereld toe. Hij was gewoon nog meer verbitterd, of niet? Hij begon zijn broer echt te haten. Met de dag meer en meer voelde hij de haat en jaloezie toenemen. Hij had zin de ander iets aan te doen, hoe aardig deze ook tegen hem deed. Hij kon er gewoon niet tegen dat de ander zo'n perfect leven had! Hij balde een hand tot een vuist en sloeg even krachtig tegen de muur aan. hij kreunde even, waardoor hij meteen het geblaf van Shinya hoorde achter zich. Bezorgd en wel meteen ook opgewonden. Natuurlijk, die hond kon niet anders dan zo reageren eh... Hij slikte even en knipperde kalm waarna hij zijn ogen naar de grond richtte en even een nadenkende frons op zijn gezicht had, maar ook een pijnlijk gezicht. Auw. Dit deed pijn. Hij kreunde even en begon harder en harder tegen de muur te slaan, over en over. Het zou vast hoorbaar zijn over het hele huis, of allesinds op de boven verdieping. Hij zakte door zijn benen en gromde even luid. Waarom was dit? Waarom kreeg hij niks! Dit was zo oneerlijk! Hij schoot boos recht en wandelde gefrustreerd rond. Hij botste echter tegen een soort boekenkast aan en boos begon hij ertegen te slaan en plots had hij het neergehaald, nja... Half op zichzelf natuurlijk. Het was weer eens een van zijn breakdowns. Hij was weer aan het flippen in zijn hoofd en dan zou hij roepen naar Bryan dat het zijn schuld was. Hij kon het niet goed aan en dat was duidelijk. Misschien iets te duidelijk, maar het was er nog steeds eh. Stil slikte hij even waarna hij opnieuw gromde en deze keer in de richting van Shinya's gegrom en geblaf liep. Hij vond dan ook al snel de deur en dus ook de deurklink. hij opende de deur en wel meteen hoorde hij hoe de vuurhond wegschoot. Zijn poten bewogen snel over de gang en de fire type begon te blaffen aan de deur van de jongere broer. Lyan stond nog in de deuropening, maar wandelde al snel naar buiten en slofte, al tassend aan de muur, verder de gang af. Hij liet een kamer in puinhoop en een omgevallen kast achter. Jep.
In de plaats van te onderzoeken wat er gaande was, wandelde Lyan naar de trap en liep hij er zo snel mogelijk van. In zijn hoofd telde hij de treden af. Hij kon zo weten wanneer hij het einde had bereikt en waar de slechte treden zaten. Waar de luide zaten, de stille, de- Hij riep even gefrustreerd. STOMME DETAILS. hij schopte even in het niks, wetende dat hier niks stond omdat hij zowat een twintigtal centimeter van de trap was verwijderd. Hij schudde even zijn hoofd. Zijn gedachten werkten nu op details, of niet dan? Hpoe hij rondkwam en shit! Hij gromde nogmaals en legde een hand in zijn gezicht. Wat een Cloyster iets! Hij haatte het zo hard. Dit was vreselijk! Hij was geen gehandicapt iemand die speciaal was, hij was gewoon Lyan en Lyan was normaal right? Hij was niet blind right? Hij stelde zich dit voor right? Hij haalde even paniekerig adem en begon onbewust wel meteen te hyperventileren hierdoor. De gedachten die hem opjaagden en zijn zintuigen die helemaal tilt sloegen. Elk detailtje, waarom viel het hem op! Hij gromde even maar kon zijn paniekerige, gehaaste ademhaling maar niet onder controle houden, waardoor hij plots opnieuw door zijn benen zakte. GVD BRYAN HAD DIT NOOIT. Stomme mister perfect en zijn shit! Hij was er zo done mee!

-1083 words}

Onderwerp: Re: M a g i c ma jul 04, 2016 9:21 pm

Het duurde niet lang voordat er allemaal gebonk klonk op de muren... en dingen die om vielen.. Yeah er ging iets niet goed hier. Toen hij Shinya ook nog eens hoorde liet hij Sasha los en liep hij de kamer uit om een gang der verwoesting te zien... Arceus... Hij liep naar beneden om Lyan op zijn benen te zien aan het einde van de trap. "Lyan!" riep hij bezorgd naar de ander, waarna hij naar hem toe schoot en hem vast hield. "Alles okay?" vroeg hij bezorgd aan de jongen, het was niet normaal om hier zo te zitten en... Hij was echt bezorgd om de ander. Laatste stukje familie... eh...

Onderwerp: Re: M a g i c ma jul 04, 2016 9:34 pm

_{"Lyan!" Why? Hij gromde even en schoot recht, zijn ademhaling leek al wat kalmer te zijn. Hij wist heel goed hoe hij dit moest handelen. "Alles okay?" Hij sloeg de ander keihard en gromde even. "Ik haat je! Jij vuile bitch!" zei hij boos waarna hij wegwandelde en verbazend goed zijn weg leek te vinden. Hij wist gewoon bijvoorbeeld hoe breed de deur was, of hij het had horen sluiten, waar de minpunten waren en ga zo maar door. Hij wandelde naar de bank en ging erin zitten... Gvd... Kutbryan.
Ondertussen was Shinya helemaal gek aan het worden op de andere hond en begon ie te huilen en blaffen als een gek terwijl ie als een dolle door de kamer van Bryan aan het rennen was. hormonen man, wat waren ze toch iets eh.}

Onderwerp: Re: M a g i c ma jul 04, 2016 9:47 pm

De ander schoot zowat overeind bij het horen van zijn naam... De ander sloeg hem echter opeens keihard en gromde. "Ik haat je! Jij vuile bitch!" klonk er waarna de ander weg rende. Eh? Hij begon achter de ander aan te rennen. gvd... "Lyan! Wacht nou even!" wat was er deze keer mis..?
Sasha keek ietwat angstig naar de ander, ze had zich helemaal onder de dekens gewurmd, met nog net haar kopje onder de deken zodat ze hem in de gaten kon houden... Iep... Die ander was eng ;^;

Onderwerp: Re: M a g i c ma jul 04, 2016 9:57 pm

_{Gvd. Hij zat gewoon narrig in de zetel. Hij was echt heel erg boos, verschrikkelijk zelfs. Hij was een complex iemand en dat wist de ander. Dus dezelfde attitude aanhouden zou maar dwaas zijn. Voor de ander dan. "Lyan! Wacht nou even!" Gvd. "Stop met praten!" zei hij boos terwijl hij zijn handen op zijn oren legde. Gvd!
Na een tijdje had Shinya een soort iets gevonden. Een soort iets... Tja, in een doekje gewikkeld. Trots op zijn vondst rende de hond naar beneden en zo naar zijn baasje. hij sprong op zijn schoot en wel meteen ontspande de blonde jongen zich wat. hij legde een hand op hetgene dat de ander had gebracht en opende het... Waarop Shinya zowat meteen de fire stone opat. ja... dat beest at het op... Wacht wat... nee, hij zat op zijn schoot WAAH. De hond begon te gloeien en te groeien en na enkele seconde zat er een giagntische, zware beerachtige, killerdog op de schoot van de arme Lyan, die nu helemaal werd geplet door de gigantische Shinya. Hij jankte zachtjes. AUW. GVD SHINYA.}

Onderwerp: Re: M a g i c ma jul 04, 2016 10:05 pm

De ander was echt boos op hem en hij begreep niet waarom. "Stop met praten!" klonk er dan ook boos van de ander af. De ander zat boos op de bank en waarom snapte hij niet. Waarom was de ander weer zo boos op hem. Echter kwam Shinya opeens aan gerend, waarna Bryan op het laatste moment de Fire Stone zag verdwijnen en het volgende moment een Arcanine op de schoot van Lyan zat. Naja... Lyan bedolven werd onder de Arcanine. "Shinya! Af!" sprak hij tegen de pokémon waarna hij hem van hem af probeerde te duwen.

Onderwerp: Re: M a g i c ma jul 04, 2016 10:12 pm

_{Shinya reageerde niet op de ander maar begon blij te blaffen en uiteindelijk schoot de hond van zijn schoot en lande hij op de grond, waardoor het huis even beefde van de 2m22 grootte hond. Hij was helemaal vast in de kamer en begon wilde in het rond te bewegen, waarbij de banken aan de kanten werden geduwd en hij alles kapot gooide. Wild begon zijn zware geblaf weer te luiden en Lyan... Die lag dood op de bank van de 200 kilogram wegende hond die zojuist op hem gelegen... auw... man... Why... Crie... gvd... Dom, dik beest dat het was. Ongelofelijk! De fire type begon nog wilder te doen, waarbij het huis nog meer begon te daveren en de ogen van Lyan groot werden en hij zich oprolde tot een bolletje, ondanks de pijn. "Niet opnieuw!" E hij herleefde doodleuk alles wer. WEER.... GVD... Hij begon te janken en te flippen in dat bolletje... Sigh.}

Onderwerp: Re: M a g i c ma jul 04, 2016 10:15 pm

Arceus... Het ging echt niet goed. En al dat getril liet Lyan alles opnieuw herbeleven als hij het zo zag. Hij begon Lyan te knuffelen en proberen te zoeken naar de pokéball van Shinya... Gvd... Echter kwam Sasha opeens naar beneden gerend en begon ze naar de grotere hond te blaffen en te grommen. "Sasha niet doen!" sigh het was echt allemaal in de war en niet goed... Hij wilde gewoon de pokéball van de ander hebben zodat hij terug kon en.. sigh.

Onderwerp: Re: M a g i c ma jul 04, 2016 10:36 pm

_{De Pokéball? Die was Lyan eeuwen geleden al kwijt in zijn kamer en de ander wist daar natuurlijk niks van. Lyan klemde zich meteen vast aan de ander en trilde al snikkend tegen de ander aan. Hij was zo bang... Zo verschrikkelijk bang. Hij begon luider te janken en even dacht hij dat dit gwn... het einde zou zijn. "Opnieuw, opnieuw, opnieuw, opnieuw, opnieuw..." was het enigste dat uit zijn mond kwam in een volle paniekaanval. Hij was gewoon extreem bang, ja. Trauma's waren bitches okay.
Shinya keek meteen speels op en schoot op sasha af terwijl hij plots de kleine hond neerduwde met zijn poot en haar begon te likken. Hij werd er helemaal wild van natuurlijk en de hond begon wild rond te springen, waardoor de bank met lyan en bryan omviel en ze nu een soort... Tja... Bunkergevalbank hadden. Jep, de Arcanine was echt niet te stoppen.}

Onderwerp: Re: M a g i c ma jul 04, 2016 10:45 pm

Bryan hield hem stevig vast en aaide hem rustig... sssh... "Opnieuw, opnieuw, opnieuw, opnieuw, opnieuw..." klonk er van de ander af, waarop Bryan hem dichtbij hield. Het ene moment zaten ze... en het andere moment was het een bunker achtig iets. Dang. "Rustig maar Lyan... Ik ben er. Ik bescherm je okay?" sprak hij tegen de ander. "Shinya! Rustig!" gvd...
Sasha piepte even, waarna ze weg begon te rennen voor de ander, door de deur naar buiten. Zo... Volg dan hondje.

Onderwerp: Re: M a g i c ma jul 04, 2016 10:48 pm

_{Ugh... Hij leek o zo stoer als ie weer eens door zijn dak ging en de ander helemaal afmatte. Hij leek sterk te staan op zijn poten, maar in de realiteit, was hij een softy. "Rustig maar Lyan... Ik ben er. Ik bescherm je okay?" Klonk er waarbij de blinde jongen zijn gezicht in de shirt van de ander begroef terwijl hij even trillerig adem haalde en luid snikte. Vreselijk gewoon, echt vreselijk! Sob... "Shinya! Rustig!" Klonk er.. Was dit... Shinya...? Hoe kon dat zijn? Hij snapte het niet maar hij was ook te bang om iets anders te doen dan te snikken en tegen zijn broer aan te liggen.
En de Arcanine blafte luid met zijn diepe stem en rende achter de kleine Growlithe aan. Dit zorgde ervoor dat hij zowat een gat in de muur maakte, of in dit geval zorgde het ervoor dat het raam eruit lag. Shinya rende dolgelukkig achter Sasha aan. HIJ WILDE SPELEN <3}

Onderwerp: Re: M a g i c ma jul 04, 2016 11:02 pm

De ander bleef tegen hem aan snikken en bleef bij hem... gos... "Oke.. Lyan... dit is er gebeurt." sprak hij zachtjes tegen de ander. "Shinya heeft een Fire Stone ingeslikt en is nu een Arcanine..." derp... Tja, hoe moest hij het anders uitleggen?
Sasha rende verder en verder weg... iep... Ze piepte even en verstopte zich onder een bosje. Ze durfde niet meer. Te groot. Te erg. Te eng. Veel te eng. Heel erg eng. Iep ;-;.

Onderwerp: Re: M a g i c do aug 18, 2016 12:16 pm

_{Het zware trauma had hem dagen na het incident nog in shock laten staren, ookal zag hij geen nieuwe beelden meer. Het was eerder, de laatste dingen die hij had gezien die maar bleven komen. Hij werd er kapot van, hij kon het niet anders beschrijven... "Oke.. Lyan... dit is er gebeurt." klonk er zacht van zijn broer. De oudere, blonde broer was echter helemaal zwaar aan het ademen, met een snik her en der. "Shinya heeft een Fire Stone ingeslikt en is nu een Arcanine..." Uh..? "Hij heeft WAT?!" klonk er meteen met grote ogen. dammit.
Shinya bleef gewoon als een gek achter haar aanrennen en duwde zijn neus onder het struikje, zijn dikke staart vloog heen en weer in een speels gekwispel, gek dier.}

Onderwerp: Re: M a g i c do aug 18, 2016 11:43 pm

De ander was zo bang en dat vond hij echt... echt zielig. Arme Ly. Hij had het echt moeilijk met ademen en hij vond het zo zielig. Hij vond het ook gewoon erg dat hij er niks tegen kon doen... Dang... "Hij heeft WAT?!" klonk er even als reactie dat Shinya de Fire Stone ingeslikt had. Gecombineerd met grote ogen natuurlijk. Tja... Wat moest hij er dan tegen doen? Sigh. Hij aaide de ander even. "En hij is nu buiten... achter Sasha aan het aanrennen..." sprak hij even zuchtend tegen de ander. Great great great. Het was zo fijn dat de Arcanine dat deed... not.
Wah. Sasha keek piepend naar de ander. Nooo. Ze was bang. ze was een zielige kleine baby pokémon. Don't hurt her please... Ze was zo bang. Help dat arme ding toch.

Gesponsorde inhoud