M a g i c

Paniek. Paniek, paniek! Ja hij was ana het panikeren vanbinnen. Zijn al doorgeslagen hond was nu een monster geworden. Als hij zich goed kon herinneren was een Arcanine rond de 2 meter groot. "En hij is nu buiten... achter Sasha aan het aanrennen..." Eh? "Waaat?" Hij was zo verward maar trilde nogmaals. Hij was ergens zo verdomd scared, maar aan de andere kant... Gvd... Hij haalde diep adem en zuchtte even luid, verdomme.
Ondertussen was Shinya gewoon gaan liggen, wachtende op zijn precious voor het geval ze ervan onder zou komen. Kom dan please!

Hij kneep zijn ogen even toe. Nu moest hij wel echt weg gaan zeker? Dat zou meteen komen over de lippen van Bryan; We doen hem weg, hij is niet meer te houden... En wat dan? Wat moest hij dan doen? Zonder zijn shinya was hij bar weinig en dat was gewoon... verdomme... Hij trilde even hevig en zuchtte zachtjes, ookal was hij aan het exploderen vanbinnen van stress en flashbacks, wat great was uiteraard. "Ja... Shinya is een arcanine geworden..." Hmpf. Hij kneep zijn ogen toe en begon wel meteen te snikken. "Nu moet hij zeker weg of niet!?" stomme broer...
Jaaa! DE arcanine vloog zowat op de Growlithe en begon haar te likken met zijn grote tong terwijl hij even luid baste naar haar, hij was duidelijk in voor een spelletje. hehe. Een heel leuk spelletje met deze mededoggo

Het was altijd al aan het woord geweest, het feit dat Shinya niet geschikt voor hem was en ga zo maar verder. Het had de blonde jongen in zoveel pijn gebracht in der tijd dat hij nu niet goed wist wat te doen met deze paniek in zijn hart. Oh Arceus, hij had een hart??? plottwist van het jaar zo te zien... "Van mij niet hoor..." Klonk er even en hij fronste om een zachte snik te late horen. "Maar je zei al dat Shinya een slechte begeleidingshond was..." murmelde hij met lichte vraag.
Toen ze piepte nam Shinya meteen terug en sprong hij opgewonde rond, waardoor de grond lichtjes trilde want hij was huge. Even blafte hij tevreden en veel te happy naar de andere doggo en ging in een speelse houding wachten op de ander. PLAY WITH ME!

De jongen leek een beetje in de war te zijn door alles en dat begreep hij wel want euh... Hij was zelf ook wel een beetje confused over alles. De jongen was dan ook iedere keer triggered als hij het er over had, maar hij had het niet over zijn hart kunnen verkrijgen. Wat ergens best wel logisch was want hey... Die twee hadden een band gekregen he... "Maar je zei al dat Shinya een slechte begeleidingshond was..." klonk er met een lichte vraag van de ander af, waarop Bryan even slikte en weg keek. Niet dat de ander dat kon zien maar hey, het ging om het idee. "Hij is een slechte blindegeleidehond ja." sprak hij rustig tegen de ander. "Maar dat betekend niet dat ik hem niet over kan kopen en joueen andere blindegeleidehond zou kunnen geven." Yeah want ... Dat was beter voor de ander. Shinya was te snel afgeleid en alles.
Sasha keek naar de ander en trilde even toen de grond ook trilde. Aaah. Ze was zo bang. Toen de ander alleen maar wilde spelen hief ze alleen even haar pootje om tegen hem aan te duwen. POKE.

Het was even stil en hij was bang, bang om de woorden te horen waar hij zo bang van was. Dat zijn maatje en metgezel in alles moest vertrekken van de ranch. Een grote lompe arcanine konden ze vast niet gebruiken op de ranch en het feit dat de ander alles alleen moest draaien was gewoon ondragelijk om aan te denken. "Hij is een slechte blindegeleidehond ja." Klonk er en hij snikte zachtjes... No... "Maar dat betekend niet dat ik hem niet over kan kopen en jou een andere blindegeleidehond zou kunnen geven." Uh? hij slikte even. "Dat zal nooit lukken..." verdomme... Gvd...
WOAH EEN POKE. EE HARDE POKE TERUG LIKE KICK IN THE FACE MOFOS.

Uh... hij kon er niks aan doen. Hij moest wel negatief denken, want... Gvd... "Zeg nooit nooit Lyan.." klonk er van de ander af en hij zuchtte trillend. Nooit nooit eh. "Net zoals dat je nooit blind kan worden zeker en dat je ook wel kan genezen enzo" hij zei het gewoon want het was de waarheid. Zeg nooit nooit, wat voor bullshit was dat, het was gewoon het ergste dat bij hem gebeurde en dat was het, niks anders.
YAY SPELEN. NOG EEN DIEHARDE POKE YA.

De jongen voor hem zuchtte even trillend. Wat nou? "Net zoals dat je nooit blind kan worden zeker en dat je ook wel kan genezen enzo" klonk er van de ander af, waardoor Bryan even zuchtte. "Je moet het niet allemaal zo negatief bekijken Lyan..." sprak hij rustig tegen de ander, waarna hij zijn handen ineen vouwde. "Je mag ook best wel wat hoop hebben." Alles negatief inzien was niet goed voor de jongen, dat wist hij zelf hopelijk ook wel.
Sasha piepte luid, waarna ze Roar gebruikte om de ander weg te jagen. Waah. Ze rende daarna snel weg, haar staart tussen haar benen. Piep :c

De ander zuchtte... Wat nou? Uh... Sigh... Wat zat hij hier ook te puffen en te doen... Sigh... "Je moet het niet allemaal zo negatief bekijken Lyan..." Klonk er en hij sloot zijn ogen even... Waarom niet? Het was alleen maar negatief dus waarom zou hij er anders naartoe kijken? "Je mag ook best wel wat hoop hebben." Hm... Hij zuchtte even luid en draaide zijn hoofd weg. "Ik heb geen hoop meer," zei hij even met een sip gezicht.
Wah en hij verdween teruug in zijn ball, random maar dat was wat Roar deed natuurlijk... En van ver verscheen de shiny Cyndaquil, die meteen met een schuin kopje keek naar de Growlithe.

De jongen draaide zijn hoofd weg op zijn woorden dat de jongen wel hoop moest hebben... Oke... Dat ving hij dus niet al te goed op moest hij zeggen. "Ik heb geen hoop meer," klonk er van de jongen af, waardoor Bryan even slikte en naar de ander keek. Hij wist niet echt wat hij daarop moest zeggen.. "Er is nog wel hoop... Wie weet vinden ze wat tegen blindheid over wat jaren!" sprak hij even tegen de ander. Dat was toch iets van hoop... Dat was toch goed om te hebben toch?
En weg was de grote Arcanine. Yes... Toen er een shiny Cyndaquil verscheen knipperde Sasha even, waarna ze even vrolijk blafte naar de pokémon. Beter dan die Arcanine... Voor haar dan. Want die Arcanine was erg lastig hmpf...

De ander was stil, gespannen stil, wat vast betekende dat het niet goed was? Oh well... Sigh... "Er is nog wel hoop... Wie weet vinden ze wat tegen blindheid over wat jaren!" Wat? Hij keek even fel op, woest bijna. "Bryan!" zei hij metee triggered... UGh... "Je weet dat ik nooit meer zal kunnen zien! Het is kapot mijn ziending in mijn kop? KAPOT!" Ugh hij trilde even... Gvd... "Net zoals ik, er kan niks gefixt worden!!!!" Hij sloeg de ander even. gvd... Triggered en boos.
James keek even rond en piepte even waarna hij gewoon wegliep, terug naar Lyan toe, hij carede nie om die Pokémon loool.