Little psyco~ +Caith

Nathan vertelde haar dat hij het niet zo erg had op familie, maar dat had ze ondertussen wel door. Nadat hij haar 'vergeten' was en haar had gevraagd 'waarom ze hem was gaan zoeken' was alles vrij duidelijk. Hij wilde niks meer haar te maken hebben, maar zo makkelijk zou hij echt niet meer van haar afkomen hoor. "Dat had ik wel door ja." Eigenlijk vond ze het echt stom dat hij niks met haar te maken wilde hebben, maar dat was zijn keuze. Ze had hem immers levend weten te vinden, dus haar 'missie' was geslaagd. Alweer leek Nathan haar een vraag willen te stellen, maar stopte hier even mee om te vervolgen met de vraag of ze wist wat voor een rang hij had. Waren er rangen hier in Team Rocket dan? Wow. Dat wist ze niet. "Zijn hier rangen dan?" vroeg ze verward. "En nee ik heb niks over jouw rang gehoord. Ben je schoonmaker?" Haar vraag klonk niet als een grap. Integendeel, ze was serieus.

Oke, dat had ze dus nog wel door, dat viel mee. Hij had namelijk misschien ergens verwacht dat ze dat niet doorhad, maar dat scheedle dus weer dat dit niet het geval was. Nadat hij over het gehele ranggedoe was begonnen klonk er verbaast of er rangen waren, waarop hij even droog naar har keek. Nee, daarom begon hij er ook natuurlijk over, kuch sarcasme kuch. Vervolgens klonk er heel serieus, maar dan op zo een ,anier dat hij het absoluut niet serieus kon nemen, dat ze er niet over had gehoord, vervolgd door te vraag of hij schoonmaker was. Een wat geamuseerd geluid kwam van de jongen. Zo te zien had ze nog wel het een en ander te leren over de organisatie. "Er zijn rangen ja, maar nee. Ik ben geen schoonmaker." dat zou nou niet echt iets zijn waar hij trots op zou zijn dan en al helemaal niet dat de jongen erover zou gaan beginnen. "Gezien je pas bij team rocket hoort, kan ik aannemen dat je een npnormale grunt bent, dat is voor nu de laagste rang hier, vervolgens kan je als je van rang stijgt agent worden. Dat houd in dat je wat mer dingen mag doen en meer vanuit jezelf mag handelen. Als je in de loop van tijd verschillende missies en andere dingen heb gedaan, stijg je weer, in jouw geval zal je dan in de groep 'Top Agent' zitten gezien je zestien bent, al zou dit niet heel veel verschillen dan Agent, zit je wel een rang hoger." kort stopte hij even om haar er en over na te denken, en om ook zelf even snel te denken hoe hij het verder zou zeggen. "Er zijn nog twee andere groepen; scientisten en spies. Deze mag je enkel in als je achttien bent of ouder. Zelf ben ik Elite Spy, een van de hoogste rangen die je kan bereiken maar enkel met veel werk en inzet." oke, dat was zijn 'uitleg over rangen voor dummies' geweest, goed genoeg. Als ze het niet snapte, vraag maar, hij kon het wel grotendeels aanvullen dan.

Waarom had ze eigenlijk nog gevraagd of er rangen binnen Team Rocket waren? Natuurlijk waren die er, anders was hij er echt niet over begonnen hoor. Droog keek Nathan haar dan ook aan om te  besluiten daarop geen antwoord te geven. Goed gedaan Caith. Grappend had ze opgemerkt of zijn rang toevallig een schoonmaker was, maar daarop deed hij niks anders dan lachen. Ha...Ha...Ha... Niet dus. Vervolgens kreeg ze een hele uitleg met wat de rangen precies allemaal inhielden en hoe ze eventueel hoger zou kunnen stijgen."Oh zo werkt dat dus." Hé, nu was ze tenminste wel iets wijzer geworden. Nadat hij de keurige uitleg had gegeven, begon hij over dat hij op het moemnt het hoogst in rang stond. Opschepper. Oew nice man," greens ze. Nu zag ze zichzelf al als een Elite Spy rond lopen,  hehe. "Hoelang heb je erover gedaan zo hoog te komen dan?" Jep. Hij had haar nieuwsgierigheid weten te wekken.

gelukkig leek Caithlynn meteen zijn uitleg over rangen voor dumiesTM te snappen, dus dat scheelde wel. Dan hoefde hij over dat vlak immers niet meer over uit te leggen. Er werd gegrenzen dat het nice was, over dat hij het zo hoog had geschopt dan. Hoelang hij hierover had weten te doen? Niet zo lang, in tegenstelling tot andere leden dan. "Niet zo lang, gezien ik pas sinds vorige zomer hierbij hoor. Al was het voor mij denk ik eerder dat mijn Pokémon erg sterk zijn." dat was immers de reden waarom hij naar agent was gepromoveerd, voor elite, daar was de jongen nog steeds niet geheel zeker van, immers waren er meer dan genoeg andere keuzes die voor deze rang ook goed geschikt kunnen zijn. "Ik kan immers meer dan genoeg mensen die al veel langer in de organisatie zitten dan ik, maar hun nog Agent of Grunt zijn." zo was in welk geval hoe hij erover na dacht, voor sommige mensen zag hij wel potential, welke veel hoger konden zijn in rang dan ze in werkelijkheid waren.

Natuurlijk snapte ze de uitleg die hij haar over de rangen had gegeven. Het was immers de makkelijkste uitleg die ze tot nu toe had gehad, en zelfs zij was niet zo dom om het niet te kunnen begrijpen. Nieuwsgierig stelde ze verder vragen aan haar broer, duidelijk al naar hem opkijkend. Hij was immers veel hoger in alles dan zijzelf,  dus haar respect had hij al wel weten te krijgen. "Welke Pokémon heb je dan allemaal?" Nu wist ze 100% zeker dat ze in een battle geen schijn van kans zou maken tegenover hem, want de Noibat die zij had werd waarschijnlijk al na een klap uitgeschakeld.

Ze leek er nogal.. nieuwsgierig naar te zijn geworden, ergens was dat best leuk, dat de vragen nu ook eens aan hem werden gesteld. Niet dat de jongen nou eigenlijk zou kunnen gaan klagen erover, maar goed, hij zou altijd wel een onderwerp vinden om over te klagen. Niet veel later klonk al de vraag weke Pokémon hij dan wel allemaal niet had, gezien het teveel werk zou zijn om echt alle Pokémon op te noemen die hij had, inclusief degene die in de box zaten, was hem nogal veel. Dat was dus al iets dat hij achterwege zou gaan laten. "Ik heb voor nu twee Charizard's, een Houndoom, shiny Luxray, Tepig en een shiny Flygon bij me, al heb ik er meer zitten in de box." het was wel duidelijk te zien dat hij weinig zin had om nou inhoudelijk te vertellen welke Pokémon hij had, dus dat werd hem ook niet. "En jij dan?" al had hij wel zo een gevoel dat het niet zo speciaal was zoals bij hem, anders had de jongen haar al eerder opgemerkt, maar dat hield zijn nieuwsgierigheid niet weg.

Hij had haar nieuwsgirige snaar weten te raken, en dat was te merken ook. Ze stelde de ene naar de andere vraag, maar Nathan leek het niet zo erg te vinden. Mooi, want ze was vanplan om hierna nog vele andere vragen te stellen. Nieuwsgierig had ze dan ook aan hem gevraagd wat zijn momentele team was, want daar was ze toch écht nieuwsgierig naar. Zijzelf had enkel een Noibat, maar ze zou ervoor gaan zorgen dat ook haar team later zo uitgebreid zou gaan worden. De jongen somde enkele Pokémon op, maar enkele daarvan herkende ze niet bij naam. "Wow je hebt shiny's! Hoe geweldig is dat, hmm?" Met een grijns keek ze hem aan om vervolgens haast te verstijven toen hij vroeg welke Pokémon zij momenteel bij zich had. Ehm... Oké... Dit ging dus echt heel falend worden... "Ik heb enkel een Noibat die de naam Oliver heeft." Natuurlijk was ze er trots op dat ze de Pokémon überhaupt had, maar sterk was hij niet te beschrijven. Maar ik ben pas net aan mijn reis begonnen, dus," verdedigde ze zichzelf nog snel.

Hij glimlachte lichtjes toen er werd gesproken hoe gaaf het wel niet was dat hij shinys had, het was wel ergens bijzonder yeah, gezien het vrij zeldzame Pokémon bleven, maar het feit dat de jongen er al drie had maakte het voor hem niet zo heel erg bijzonder. Echter leek Caith te verstijven bij zijn vraag, waarop er klonk dat ze enkel een Noibat had. "Noibat zijn wel goede Pokémon." vooral ook eigenlijk die evolutie, niet dat hij ze ooit in het echt had gezien, maar het internet zei soms meet dan genoeg. Hij knikte lichtjes op dat er daarna nog klonk dat ze pas aan heet reis was begonnen. "Ah, vandaar. Ik heb zelf al een flinke tijd Pokémon bij me, dus het is wel een flink verschil." ja, het verschil was dan wel duidelijk. Als zij pas was begonnen en hij al enkele jaren aan het trainen was, recent wat minder, maar goed. "Ben je misschien ooit van plan om de gymleaders hier uit te gaan dagen?" vroeg hij er nog maar bij. Tja, het was immers dat ze dan nu wel flink wat bij te praten hadden.

Omg, hij had zojuist naar haar geglimlacht. Dat was een wonder. Kort glimlachte ze terug als antwoord om een hand door haar roze haren heen te halen. Het was eigenlijk best een grappig gezicht om beide zo tegenover elkaar te zien. Hij had groen haar en zij roze, maar wat ze wel gemeen hadden waren de goud gekleurde ogen. Maar nu kwam toch echt het raarste wat ze tot nu toe uit zijn mond had gehoord, namelijk een compliment. Wow, het tweede wonder was gebeurd hoor mensen. Ik denk dat Oliver blij was geweest als hij het compliment had gehoord. Maar bedankt!" Eigenlijk was hij zo erg nog niet. Tenminste voor nu dan. "Toen je weg was gegaan vanuit het weeshuis hoorde ik dat je weg was om je Pokémon bij de professor te gaan halen. Heb je die Charizard echt al zo lang?" Respect had ze nu zeker, want zijzelf hield het namelijk niet eens twee volle minuten met Oliver vol. "En ja ik ben van plan gyms uit te dagen. Misschien dat ik binnenkort al naar de eerste ga, maar ik ben nog niet helemaal zeker of Oliver het wel aankan..." Nu ze er zo over sprak, ze moest eigenlijk nog flink aan de bak met hem. "Hoeveel gyms heb jij al gehaald?"

Het viel hem nu pas echt op, maar bij nader inzien leek het enige dat de twee echt duidelijk gemeen hadden was hun oogkleur; beiden goud. Zodra hij het compliment had gegeven, werd er gesproken dat ze dacht dat Oliver er blij mee geweest zou zijn als deze het had gehoord. Er werd vervolgd met dat ze had gehoord dat zodra hij het weeshuis had verlaten, hij naar de proffesor was geweest om zijn Pokémon bij de professor te halen. "Niet helemaal, ik had mn Charizard, toen natuurlijk nog een Charmander, al nog net wat eerder, al was het wel vrij in de buurt. Kua tijden, ongeveer twee jaar ertussen. Heb der al 9 jaar nu." sprak hij. Jeah, Agrona was wel zeker een partner die hij door dik en dun zou kunnen vertrouwen, natuurlijk ook wel andere mensen, maar kua Pokémon zou het zeker weten de Charizard zijn. Er werd gesproken door de meid dat ze het wel van plan was, misschien zelfs binnenkort de eerste gym zelfs al uitdagen. Kort knikte hij hierop. "Het zal je valt wel lukken, met wat training is het met gemak te doen." sprak hij haar bemoedigend toe. Hoeveel hij er al had gehaald. "Ik ben van plan om binnenkort de achtste uit te dagen, enkel moest een vriendin zo nodig mee zodat we het samen konden doen, maar moet dus nog even wachten." in andere woorden, hij had dus ook al de zevende badge gehaald, die was gewoon bijna zielig toen, omdat het hem zonder ook heel veel moeite maar Denise wel een flink lange post had gekost.

Nathan beantwoordde haar vraag door te zeggen dat hij de Charizard al zo'n negen jaar lang in zijn beschikking had. Wow, dat was echt super lang inderdaad. Nu hij het getal negen zo hardop had uitgesproken kwam ze er echt pas achter hoelang geleden ze hem voor het laatste had gezien. Waarom was ze hem dan ook niet eerder gaan zoeken? Was ze in die tijd bang geweest om voor zichzelf te zorgen of zo? Blijkbaar leek Nathan toch wel een klein beetje vertrouwen in haar te hebben, want hij moedigde haar alvast aan voor de eerste gym. Wow mensen, het derde wereldwonder was gebeurd hoor; het aanmoedigen van andere. "Ik hoop inderdaad dat het me gaat lukken. Pas maar op dude, straks ga ik je inhalen," grapte ze om hem met een schuine grijns aan te kijken. Nee, voor nu was ze dus totaal niet serieus te nemen. Ineens sprak Nathan dat hij al op weg was naar de achtste gym, maar dat hij op een van zijn vrienden aan het wachten was. "Daar gaat het inhalen..." mompelde ze zachtjes om even een verdomme te vloeken. Ugh, waarom was hij nu al zo ver in alles? "Maar als je je achtste gaat uitdagen, dan zal ik je aanmoedigen!" Yhea, dat was wel het minste wat ze kon doen nadat ze de andere zeven had gemist.

Er werd gesproken door der dat ze hoopte dat het haar inderdaad zou gaan lukken, vervolgd door dat hij moest oppassen omdat ze hem zou gaan inhalen. Haha, nee. Daarvoor was hij al even net iets te ver dat ze hem snel zou gaan inhalen. Zodra hij dat dan ook had gezegd. Dat hij al voor de achtste bezig was, werd er gemompeld dat daar haar plan ging om hem kua dat in de te halen. Hij grinnikte lichtelijk. "Je zou het anders altijd nog met andere dingen kunnen proberen?" stelde hij voor, er waren immers genoeg dingen die hij niet had gedaan en zij wel kon gaan doen. Ze leek zich snel te herstellen, want er klonk al nietveel later dat als hij de achtste zou gaan uitdagen, zij hem zou komen gaan uitdagen. "Bedankt." klonk er dan ook van hem.

Damn, haar hele plan om hem in te halen qua badge was mislukt. Hij was al onderweg naar de achtste terwijl zij de eerste nog moest doen, dus dat ging hem al helemaal niet worden. Echter stelde Nathan nog voor dat ze iets anders kon doen, maar wat? Waar was ze eigenlijk goed in? Hmm... "Zoals?" vroeg ze. Misschien wist hij wel iets leuks voor haar! "En geen dank hoor. Dat is wel het minste wst ik kan doen nadat ik de andere acht heb gemist."

Hij zou even niet zo snel kunnen zeggen waarvoor, maar hij was wel zeker ervan dat er nog genoeg dingen waren die hij niet deed of kon. "Weet niet of je het wat vind, maar misschien iets met contests doen?" om de een of andere reden zag ze er echt zo uit namelijk, een persoon die echt mee zou kunnen doen aan dat soort dingen. Hijzelf? Absoluut niet. Om zelf zo in de spotlights te staan en verder, vond hij niets. Er werd vervolgens gesproken dat dat wel het minste was dat ze zou kunnen doen, na de andere gyms te hebben gemist. "Ach, daar kon je niets aan doen. Immers is het toch al een flinke tijd geleden dat we elkaar echt hebben gezien." tja, hij wist het nog maar amper namelijk, dus kon je het hem erg kwalijk nemen?

Er werd voorgesteld om andere dingen te doen, maar wat kon ze precies anders gaan doen? Naast het trainen was ze niet echt bepaald ergens goed in, dus dat ging hem waarschijnlijk niet echt worden. "Ik weet niet... Ik ben nou niet echt bepaald goed in dat soort dingen, maar een poging wagen kan toch geen kwaad? Zelf wist ze het namelijk niet, maar niet geschoten was altijd mis. Nathan sprak wel dat ze er niks aan kon doen dat ze al zijn zeven gyms had gemist, maar ergens kon ze dat wel. Als ze hem nou maar eerder was gaan zoeken... "Maar ehm... Heb je in die negen jaar nog iets bijzonders na dit alles meegemaakt?" Ja. Nu wilde ze echt alles, maar dan ook alles van hem weten.