Jesse Evans

Naam: Jesse Simon Evans alias Finlay
Leeftijd: 16
Geslacht: Male  ♂
Geboorteplaats:  Olivine City
Woonplaats: Lumiose City
Familie:
Jasper Finlay || tweelingbroer(17)
Lily Finlay || kleine zus (10)
Eline Finlay- Livingstone || moeder (41)
---
Olivier Finlay || vader (49)
Oogkleur: helder blauw
Haarstijl: stekelig blond haar
kledingstijl:
Jesse draagt graag kleding dat hem comfortabel zit; niet te strak en ook niet te wijd hoewel je hem vaak in een zwarte lange mantel ziet waardoor hij niet opvalt; hij kan zich hier in makkelijk verstoppen door zijn capuchon op te zetten. Eronder draagt hij vrijwel niets het is gewoon dat hij voor zijn werk niet al te veel opvalt en zich makkelijk kan bewegen. De jongen draagt in zijn vrije tijd een redelijk wijde spijkerbroek met een shirt dat open geritst kan worden met erover heen een wit vestje, wat dient als een soort bodywarmer. Om zijn rechter pols heeft hij een zwart witte geruite armband dat hij ooit gehad heeft van zijn moeder.
Type: Team Rocket
Karakter:
Jesse is een jongen met een kort lontje maar heeft ook heel veel emoties dat hij moeilijk kan uiten. Hij heeft dan ook vaak de neiging om te vloeken en te schreeuwen zodra hij merkt dat hij niet serieus word genomen. Ondanks dat hij merendeels gefrustreerd is, is Jesse niet iemand die snel opgeeft, hij probeert vaker door te zetten met dingen dan dat hij meteen de lat erbij neer legt. Zijn doorzettingsvermogen is dan ook iets waarmee hij op moet passen aangezien hij hierdoor vaak zijn grens overschrijd, en dat komt ook omdat hij heel koppig is. Jesse heeft niet alleen een boze en chagrijnige kant maar ook een zachtaardige kant die hij alleen uit bij zijn maatje; zijn Quilava. Hij heeft een speciale band met de Pokémon die hem vaak wel weet te kalmeren als hij uit zijn stekker gaat en de neiging heeft iemand tot pulp te slaan. Ondanks dat hij een hoop frustratie in zich heeft is Jesse maar een jonge knul dat veel waarde hecht aan zijn familie en vrienden.. hij hecht dus waarde aan eerlijkheid en vriendschap, iets waar hij tot op de dag van vandaag nog de schuld van geeft dat hij zich niet aan de belofte met zijn beste vriendin heeft kunnen houden.

Geschiedenis:
Het leven van Jesse was niet altijd even makkelijk aangezien hij al vlak voor zijn geboorte waren er complicaties in de buik van zijn moeder. Ze verwachtte een tweeling maar een van de jongetjes had zich verstrengeld in de navelstreng waardoor de babies eerder dan gepland werden gehaald door middel van een keizersnede. Jesse en zijn tweelingbroer Jasper werden dus vrij vroeg geboren van de geplande uitrekenings datum en moesten dus de eerste paar weken van hun prille leven in een couveuse doorbrengen. Er werd door de dokters niet echt verwacht dat de tweeling het ook daadwerkelijk zou halen maar de twee jongetjes hadden duidelijk een eigen wil en bewezen de dokters het tegendeel door door te zetten. Binnen een paar weken waren Jesse en Jasper dan ook thuis waar ze overspoeld werden door liefde. Hun ouders waren dolgelukkig met de twee kinderen omdat de moeder van de twee hierna geen kinderen kon krijgen. Gelukkig hadden de twee ouders van de jongens een grote boerderij met veel Pokémon en ruimte waar hun zoons lekker konden spelen. Jesse groeide dan ook als een zeer gelukkig kind op, samen met zijn broer, waar hij een zeer hechte band mee had. Het was al snel duidelijk dat Jesse een ondernemend jochie was omdat hij altijd de gene was die kattenkwaad uithaalde maar Jasper meer het type was dat in de boeken zat. Dit ging op school ook zo waar de twee jongens zich eigenlijk opsplitste als ze daar met hun vrienden waren. Jesse deed met de coole kids mee en zijn broer ging met de nerds op pad maar hun band leidde hier niet onder. Ook in de pauzes als Jesse even geen zin had om te voetballen ging hij met zijn broer en diens vrienden iets doen die op een dag belaagd werd door een groepje meisjes. Eentje daarvan was een klasgenote van Jesse die Jasper onder de tand voelde omdat hij betere cijfers haalde dan iedereen. Jesse zelf kon het niet aanzien dat zijn broer werd getreiterd maar durfde in eerste instantie niet voor hem op te komen. Jasper had immers zelf zijn mondje wel bij zich maar toch kreeg hij een zogenoemde wedgy van het meisje. Samantha, zo heette het meisje, was een zogenoemde pestkop van het schoolplein en als je tegensprak dat kreeg je sowieso je onderbroek in je naad. Of een klap. Zo werd Jasper uiteindelijk dagelijks doelwit van haar pesterijen waarbij ze een keer de tweeling door elkaar haalde. Jesse was sowieso al iemand die absoluut niet met zich liet sollen en gaf haar een duw terug toen ze hem aan de kant duwde. Ze had hem aangezien voor Jasper en had dus ook niet verwacht dat dit zijn broer was. Het werd uiteindelijk een strijd tussen twee koppige kinderen waaruit een gevecht werd uitgelokt en waarbij ook echt gevochten werd. De twee hielden er niet echt iets aan over maar kregen wel een behoorlijke hoge straf dat bestond uit de hele week nablijven. Nadat weekje nablijven heeft hij er een vriendin aan overgehouden waarbij hij vanaf dat moment niet van haar zijde afweek. Ze gingen elke dag samen naar school waar ze ook fantaseerde over hun dromen om Pokémon meester te worden. Hun ouders, in geval van Jesse zijn moeder, die door hadden hoe belangrijk dit voor Jesse en Samantha was vonden het dan ook tijd dat ze hun starter bij Professor Elm mochten ophalen in het lab in Newbark Town. Jesse koos voor een Cyndaquil die werd omgedoopt tot Axel waar Sam koos voor Totodile. De twee kinderen waren toen net tien jaar geworden. Hoewel het hebben van een Pokémon zo zijn voordelen had, was dit voor de twee vrienden al snel een nadeel. Zodra Sam en Jesse hun starters hadden werd er meteen een gevecht gehouden om te zien wie er sterker was wat al snel bleek dat het meisje hem in zijn eerste poging al versloeg. Jesse was in eerste instantie niet eens boos of teleurgesteld maar gewoon overdonderd en accepteerde hij het verlies maar de derde keer begon hij zijn frustratie te krijgen. Axel was overduidelijk in het nadeel van de Totodile maar Sam leek alleen maar water aanvallen te gebruiken. Hij vond dit niet eerlijk dus probeerde hij het op een andere manier toen zelfs dat niet lukte.. barstte de bom. Jesse begon haar vals te beschuldigen van valsspelerij en rende toen naar huis. Sam liet hij toen beduusd achter die twijfelde of ze er achter aan moest gaan. Die avond was de jongen niet eens aanspreekbaar voor zijn ouders waar hij huilend op zijn kamer verbleef.  Zijn moeder probeerde nog met hem te praten waar de twaalfjarige knul meteen de vrouw vertelde wat er was gebeurt. Deze begon echter te lachen wat Jesse nogal vreemd vond en haar weg wilde sturen maar ze begon eigenlijk al meteen met de uitleg over ‘training’ dat zijn Cyndaquil getraind moest worden om sterker te worden. Vrijwel meteen voelde Jesse zich erg schuldig over de uitbarsting tegen zijn beste vriendin. De volgende dag bood hij dan ook zijn excuses aan.


Deze periode was ook enorm zwaar voor de jongen omdat zijn ouders steeds vaker ruzie kregen om de meest random dingen waar op een dag zijn vader dit niet meer trok, hierdoor dronk zijn pa dan ook regelmatig door tot hij stomdronken was. Als hij dan ook eenmaal veel had gedronken dan was er geen land met hem te bezeilen en sloeg hij zonder pardon zijn vrouw. Jesse en Jasper zagen dan ook vaak dat hun moeder vol blauwe plekken zat, huilend aan de keukentafel  vragen hoe hun dag was geweest op school. Hun vader lag dan vaak languit op de bank zijn roes uit te slapen. Hun zusje was nog te jong om te beseffen wat er gebeurde. Tegen de dertiende verjaardag van Jesse en Jasper was hun moeder het gedrag van haar man zat en maakte ze bekend dat ze wilde scheiden wat niet goed werd ontvangen door de man. Hij ontplofte bijna letterlijk waarbij de kinderen bij waren toen hun vader door het lint ging, in plaats van haar in elkaar te slaan verdween hij plotseling en kwam daarna nooit meer terug. Hun moeder alleen achter latend met drie kinderen. Deze periode was dan ook het meest zwaar voor Jesse omdat zijn moeder nu als alleenstaande moeder door het leven moest waarop de jongen zijn Pokémon reis met Sam uitstelde. Zijn moeder wilde in eerste instantie dat hij gewoon moest gaan maar Jesse wilde er nu voor zijn moeder zijn. Zo ongeveer rond zijn vijftiende besloot zijn moeder dat het genoeg was en stuurde ze haar zoon op pad met Sam.Hun reis begon vrij rustig maar dat veranderde toen het duo Goldenrod City bereikte. Jesse was dit keer even alleen met Axel naar het ondergronds warenhuis gegaan waar hij een Pichu aantrof in een kooitje. Die man die achter een kraampje stond zag er nogal onguur uit maar ondanks dat de jongen bang was besloot hij de Pichu te kopen. Het wezentje zag er nogal uitgemergeld en uitgehongerd uit dus liep hij op de man af en vertelde dat hij de Pichu wilde hebben. De man was eigenlijk overdonderd waarbij hij de kooi met Pichu naar hem toe schoof en vervolgens zei dat hij dat mormel mocht hebben.

Betalen voor de Pokémon hoefde niet eens.  Enigszins verrast nam hij de Pichu mee waarna hij terugkeerde naar Sam die op hem wachtte. Toen het meisje vroeg waar hij de Pichu vandaan had gehaald waarin hij uitlegde dat hij hem had ‘gekregen’.  Verder vroeg ze er niet meer naar toen Jesse het gele wezentje de naam Storm gaf. Een halfjaar later toen beide tieners bijna een jaar op reis waren gebeurde er iets. Ze kwamen een aantal mannen en vrouwen tegen in rare pakken met een felrode R op hun pakken. een van hen vroeg de twee tieners of ze bekend waren met Team Rocket en of ze bij de organisatie wilde komen maar vrijwel meteen sloegen de twee tieners dit aanbod af. Eentje had zo’n houvast dat de hele situatie escaleerde omdat Jesse Sam wilde beschermen toen een van de twee het meisje mee wilde nemen. De jongen beval zijn Quilava meteen om een Ember aanval uit te voeren om zijn vriendin te beschermen tegen het stelletje dieven. Er werd losgelaten waarna hij haar opving en de zogenaamde team Rocket leden hen met rust lieten.  Hoewel dit goed was afgelopen waarbij ze hun  Pokémon nog hadden was de tweede confrontatie met Team Rocket een regelrechte ramp. Jesse had inmiddels wel in de gaten dat de organisatie het op hun Pokémon gemunt had maar dat ze zoveel geweld ervoor gebruikte was nog een vreemd concept voor de jongen. Bij een gevecht in een grot kwam het zelfs zover dat een van die mannen Sam neerschoten waardoor ze dodelijk gewond raakte waarbij ze toen in een kolkende rivier werd meegesleurd. De jongen schreeuwde in een poging haar te redden maar moest toen in zijn eentje naar de bewoonde wereld om hulptroepen naar de plek te sturen in de hoop dat Sam nog levend werd teruggevonden. De klap kwam pas hard aan toen haar lichaam daadwerkelijk  werd gevonden wat misschien wel het ergste moment was van zijn leven. Het leek niet realistisch en hij wilde het in eerste instantie ook niet geloven. Toen zijn ouders inclusief Jasper en Lily en de ouders van Sam hem kwamen halen om naar huis te gaan sloot hij  zichzelf in zijn kamer op waar hij al zijn emoties de loop liet gaan. Onder toeziend oog van Axel en Storm die niet goed wisten wat ze moesten doen. Bij de begrafenis van zijn beste vriendin wilde hij niet zijn omdat hij zich erg schuldig voelde om het feit dat hij haar niet heeft kunnen beschermen, noch haar dood heeft kunnen voorkomen. Het duurde best lang voordat Jesse de moed had om langs haar graf te gaan maar toen hij dit deed was het meer een moment om te zeggen dat hij wraak zou nemen. Het schelpje dat hij ooit van haar had gehad hield hij in zijn hand terwijl hij haar beloofde om wraak te nemen.. of eerder haar gestolen Pokémon terug te halen. De enige manier om dit te doen was bij de organisatie te gaan waar hij een gruwelijke hekel aan had. Vervolgens veranderde hij zijn achternaam in Evans en liet hij Storm evolueren met een dondersteen die hij had gekregen van iemand. Zo vertrok hij naar de plek waar hij de grunts voor het laatst had gezien om hen te confronteren met de dood van Sam. Echter eenmaal daar aangekomen werd hij overmeesterd en meegenomen.