Na enig overleg met Lucian, hadden ze besloten om op te splitsen. Aangezien ze beide niet echt wisten waar ze naar toe moesten, nog waar ze naar op zoek waren, konden ze sneller zoeken door apart te gaan, dan door samen te blijven. Dit zorgde er echter wel voor dat Yuuki extra maatregelen nam door haar Delphox uit haar pokéball te laten. Ze voelde zich toch het meest veilig met de grote vuur pokémon aan haar zijde. Ze wandelde door de Power Plant heen. Het was opvallend rustig hier binnen, weinig pokémon, geen beveiliging. Waarschijnlijk had men het opgegeven om hier te gaan patrouilleren, omdat er toch genoeg pokémon waren die het men lastig zouden maken om hier wat te gaan doen. Ze moest opzoek naar de kamer waar alles vanuit geregeld zou worden, want vanuit daar kon ze de elektriciteit uitschakelen. Ze zuchtte eventjes en keek om zich heen. Hier en daar zag ze een pokémon slapen, maar er was niets wat haar probeerde aan te vallen. Vele gingen zelfs uit de beurt bij het zien van haar en d’r pokémon. Zou dat komen door Kimura, of was er nog iets anders aan de hand? Het viel haar wel meteen op dat er een half rode pokémon was, eentje die eruit zag als een pokéball. De een was rood van boven, terwijl de andere rood van onder was. Ze keek eens goed, maar het leek er niet op dat ze elkaar hadden omgerold. Nieuwsgierig pakte ze haar pokédex erbij om te kijken welke pokémon het precies waren.
Voltorb is a spherical Pokémon that looks like a Poké Ball with a face, minus the button. The top half is red, while the bottom half is white. Because of its resemblance to Poké Balls, it is thought that it was created when one was exposed to an energy pulse. It was first seen in the plant where modern Poké Balls were invented. Voltorb is generally found in power plants and other areas with electric fields. It has a volatile temperament, and will explode if bumped or agitated. Ze richtte haar pokédex op de andere pokémon, die er bijna hetzelfde uit zag, alleen dan omgekeerd. Ze moest er zeker van zijn dat dit niet gewoon een omgedraaide Voltorb was immers.
Electrode is a round Pokémon resembling a reverse-colored Poké Ball with a mouth and eyes. Its top half is white, while its lower half is red. For this reason, many Trainers try to pick it up, mistaking it for an item. The Pocket Monsters Carddass Trading Cards depict Electrode as hollow. Many know it by the nickname "Bomb Ball." Electrode tends to live in power plants where fresh electricity is being generated, which it consumes. As a result, it often causes blackouts. The more electric energy Electrode consumes, the faster it moves. Electrode explodes in response to even the smallest stimulation, simply to entertain itself, or because it has taken in too much electricity. When full of stored electricity, it has been known to drift with the wind. Het waren dus toch twee verschillende pokémons, al was het wel een evolutie setje. Ze ging op d’r hurken zitten om ze beter te bekijken, maar toen er een uitdagend begon te schudde, besloot ze dat het misschien beter was om ze met rust te laten. Ze wilde immers niet dat er iets zou ontploffen en ze zo de hele missie tot een verkeerd einde kon brengen. Kimura keek eventjes naar de pokémon, maar bedacht zich waarschijnlijk hetzelfde als haar trainster en rustig wandelde ze weer verder door de Power Plant heen.
Het hele gebouw was saai, grijs en donker. Niet echt iets waar ze zich op d’r gemak zou voelen. Gelukkig had ze een pokémon bij zich die voor wat licht kon zorgen. De vlam aan het uiteinde van de stok van haar Delphox zorgde voor een aangenaam en warm licht. Terwijl ze door het gebouw wandelde en dieper en dieper de Power Plant in gingen, dacht Yuuki terug aan een gevecht dat ze in ongeveer zo’n zelfde omgeving had gehad. Al was dat niet in een oud en koud gebouw geweest, maar in een muffige zee grot. Ze zuchtte zachtjes. De hele discussie die ze toen had gehad met Jace, het zat haar ergens nog steeds dwars. Mensen hadden een blik op Team Rocket die niet altijd klopte, vaak werd gezegd dat ze alleen maar slechte mensen aannamen en dat hun voornaamste doel was om pokémons te stelen en de wereld te overheersen. En om eerlijk te zijn, ze wist niet eens wat de specifieke doelen van Team Rocket waren en dus ook niet in welke zin ze er aan mee zou doen tegen die tijd. Maar voor nu hielt ze zichzelf staande bij de organisatie door haar team sterker te maken en er voor te zorgen dat ze op tijd haar quests kon afmaken. Verder hielt ze zich toch alleen maar bezig met het uitzoeken wie haar familie was, waar haar broer heen was en waarom ze was achtergelaten bij de organisatie. Yuuki zuchtte eventjes en voelde opeens een warme poot van haar Delphox op haar rug. Ze glimlachte naar haar pokémon, gelukkig had ze wel nog haar pokémon om zich gezelschap te houden. Buiten die zes had ze immers maar vrij weinig vrienden, en nog minder familie, dus was ze blij met tenminste iets om haar heen. Ze richtte haar aandacht weer op haar omgeving. Er veranderde maar bar weinig in de gangen waardoor ze liep. Er waren geen ramen en het enige geluid kwam van het eeuwige gezoem van elektriciteit die hier doorheen liep. Ze vroeg zich af hoe Lucian het er vanaf bracht, maar aangezien ze geen gil had gehoord of de geluiden van een gevecht, zou hij waarschijnlijk door net zo’n saaie gangen lopen als zijzelf. Ze zuchtte eventjes en keek op toen ze bij een deur waren. Er stonden meerdere iconen op, waardoor ze geen idee had wat alles betekende. Rustig haalde Yuuki d’r schouders op en opende de deur, waarna ze naar binnen stapte. Al snel klapte de deur achter haar dicht en zat ze vast in een pikzwarte ruimte. Het enige aan licht dat ze had was de vlam van Kimura, maar deze gaf niet voldoende licht om de andere kant van de kamer te zien. Over de andere kant van de kamer gesproken, er flikkerde iets aan de overkant. Alsof er lampjes aan gingen. Twee, drie, vier keer. Totdat opeens het licht aanging en Yuuki verblind d’r mouw voor d’r ogen deed. Toen haar ogen gewend waren aan het licht haalde ze haar arm weg en merkte een grote zwevende pokémon op, die zo te zien niet blij was met haar aanwezigheid.
”Oh Muk,” mompelde Yuuki. Vanuit haar zak hoorde ze hoe haar pokédex piepte, toen de pokémon gescanned werd.
Magnezone is the result of Magneton leveling up in the presence of a special magnetic field. The evolution is done on a molecular level, but despite this, scientists have failed at attempts to force it. Magnezone's body is wide and circular, similar to a disc or saucer, with a thin edge circling the diameter of its body. Its main eye is in the center, containing a large, red pupil. On each side of its body, it has a ball shaped addition, with each side containing an eye, horseshoe magnet, and Phillips head screw. On top of its head is a tall, thin, yellow rod, closely resembling an antenna, which it uses for certain attacks. Behind its body is a third horseshoe magnet, positioned like a tail. Magnezone is a seemingly-mechanical, genderless creature, but it has emotions, a way of reproducing, and the need for nourishment. With its magnets, it has the ability to control anti-gravity and float through the air at will. As seen in Giratina and the Sky Warrior and Phantom Thief Pokémon 7, Magnezone's anti-gravity is strong enough to carry humans with ease. Magnezone is rarely seen in the wild, but as seen in the anime, Magnezone can be very aggressive and territorial. However, it will rarely attack unless provoked. Magnezone is said to be one of the best defensive Pokémon yet. De pokémon was dus een Magnezone, en zo te zien een kwade. Het meisje keek eventjes opzij naar haar pokémon, die zonder een commando te hebben gehoord al klaar ging staan voor een gevecht.
vs
Yuuki scrollde snel door de stats heen van haar tegenstander. Zo te zien was zijn speed niet zo hoog, dus qua snelheid zou Kimura het moeten winnen. En er waren nog enkele andere dingen waar ze goed gebruik van zouden kunnen maken. De Magnezone liet een harde toon horen, waardoor de Delphox in elkaar dook en daarna schoot een krachtige
Sonic Boom op de pokémon af. Kimura sprong nog net op tijd weg, maar een stel dozen gingen aan flarden. Yuuki besloot dat ‘t het beste was om zich tegen de muur aan te plaatsen, zodat ze de minste kans had om geraakt te worden door menig aanval van de Magnezone.
Dezelfde Magnezone die nu weer een poging deed om haar pokémon aan te vallen. Kimura was weer overeind gekomen en stak uitdagend de vlammende stok in de richting van de eletric/steel type pokémon. Deze liet de magneten rond zijn lichaam geïrriteerd in het rond draaien en stuurde daarna een
Thunder Shock aanval op de Delphox af.
”Flamethrower,” riep ze naar haar pokémon. De Delphox hielt de vlammende stok voor zich en blies een golf aan vuur in de richting van de zwevende pokémon. De aanval kletterde tegen de Thunder Shock aan en zowel elektriciteit als vuur sloeg alle kanten op, terwijl beide pokémon probeerde om hun aanval stand te geven. Uiteindelijk was het de Magnezone die het op moest geven en het laatste beetje van de Flamethrower tegen zich aan kreeg. De pokémon moest gedwongen iets lager gaan zweven, maar liet zichzelf niet kennen. Al snel kwam hij weer omhoog en richtte zich weer op zijn tegenstander. Tussen de magneten vormde zich een ijzeren bal, waar kleine spikes uit staken. Yuuki keek een beetje vreemd, niet weten welke aanval dit moest zijn. Ze was helaas niet al te veel thuis met de steel en electric type pokémons en moves. Ondanks dat ze zelfs een electric type pokémon in haar bezit had. De Magnezone schoot de bal in de richting van de Delphox en ondanks dat deze probeerde weg te springen, bleef de bal plakken aan haar staart. Geïrriteerd draaide Kimura een rondje om zichzelf, voordat ze eindelijk bij haar staart was, maar tegen de tijd dat ze de bal had gevonden, explodeerde deze en vloog de Delphox tegen de muur aan.
”Kim?” riep Yuuki, maar haar pokémon kwam al weer overeind, aangevend dat het wel ging. Ze hoopte het maar, tegen dit soort pokémons was haar Delphox de enige die zou kunnen helpen.
”Flame Charge,” zei het meisje. De Delphox pakte haar stok weer en maakte een cirkel van vuur, die breder en breder werd, totdat ze er uiteindelijk insprong en op de Magnezone afschoot. Deze probeerde het te ontwijken door hoger de lucht in te gaan, maar Kimura maakte handig gebruik van haar omgeving om tegen de muur aan omhoog te rijden en zich af te zetten, waardoor ze de zevende pokémon in de rug kon raken. De Magnezone stuiterde op de grond en liet een kwaad geluid horen, voordat elektriciteit over hem heen liep in grote hoeveelheden en opeens een
Discharge aanval de Dephox uit haar aanval haalde. Kimura slaakte een kreet, voordat ze op haar knieën op de grond terecht kwam en eventjes bleef liggen. Electric aanvallen deden niet al te veel op een fire type als Delphox, maar Discharge was een opvallend sterke aanval, ook qua base damage.
”Kim, gaat ‘t?” vroeg Yuuki voorzichtig, maar de Delphox stond al weer overeind.
”Shadow Spin!” commandeerde ze haar pokémon. De vossen pokémon ging staan, pakte haar stok en liet een Shadow Ball aanval verschijnen. Deze werd op de punt van de stok geplaatst en in de richting van de Magnezone gestuurd, gevolgd door een lint aan vuur. Shadow Spin was een gecombineerde aanval van Shadow Ball met Fire Spin, waardoor de tegenstander verstrengeld raakte in het vuur en tegelijkertijd de volle laag kreeg van de Shadow Ball. De Magnezone probeerde te ontkomen aan de bal en raakte het met een
Sonic Boom, maar het leek weinig te deren. Al snel zat de pokémon klem in de tong van vuur en Yuuki zag hoe het vuur over hem heen liep als kleine vonkjes. Helaas zag het ernaar uit dat de pokémon niet blij was met de conditie waarin hij verkeerde en het oog in het midden werd wijder. Elektriciteit vormde zich rond de pupil en opeens schoot een snelle, krachtige, elektrische aanval in de richting van de Delphox.
”Ontwijk en Mystical Fire!” werd geroepen. Kimura sprong opzij om de aanval te ontwijken en ging klaar staan om haar tegenaanval te gebruiken. Opeens sloeg de Delphox een kreet en viel op de grond neer. Yuuki had niet gezien dat er een plaat achter de vossen pokémon had gestaan. De Zap Cannon aanval was gewoon terug gekeerd, in de rug van haar pokémon. Dit was niet goed, als Kimura nu was uitgeschakeld had ze een probleem.
”Kim? Kim, gaat het?” vroeg ze onzeker aan haar pokémon. De Delphox gromde zachtjes en deed moeite om weer overeind te komen. Elektriciteit gleed over haar heen, wat betekende dat ze verlamd moest zijn. Dit zou het gevecht nog wat moeilijker kunnen maken.
”Luister naar me Kim. Ik wil dat je aanvalt met Will-O-Wisp, gevolgd door Grass Knot en het afmaakt met Mystical Fire, oké?” zei ze doordringend tot haar pokémon. De Delphox knikte, maar zakte weer in elkaar door de schade die ze had opgelopen. Dit gevecht begon steeds moeizamer te worden, ze moesten er snel een einde aan maken. Misschien was deze Magnezone toch wat te sterk voor haar doen. Rustig keek ze toe hoe haar pokémon weer overeind kwam, een gammele stap zetten en probeerde haar rug te rechten. De Magnezone zweefde rustig op en neer in de lucht en zat haar licht uit te dagen door een hoge toon te laten horen, die vaag klonk als gelach. Kimura ging recht staan en vier blauwe wisps verschenen om haar heen. Toen ze haar ogen open deed, wees ze met haar stok in de richting van de Magnezone, waar alle vier de wisps naar toe schoten. Met enige paniek in de rode pupil van de pokémon schoot hij naar de hoeken van de kamer, maar leek niet te kunnen ontsnappen aan de wisps. Terwijl de Magnezone was afgeleid door de wisps, die hem langzaam maar zeker buring damage begonnen te doen, stuurde de Delphox planten in de richting van de pokémon. Haar ogen gloeide groen op, terwijl er gras uit de g rond begon te groeien en zich vast pakte aan de magneten van de Magnezone. Met hevige kracht werd de pokémon tegen de grond aangeduwd en daar vast gehouden. De vier wisps cirkelde ondertussen om de pokémon heen, continu vlammentjes over zijn lichaam heen sturend. Kimura stond al weer klaar voor de volgende aanval, maar kon zich daarna niet meer bewegen. De verlamming trad in en de Delphox zakte weer op haar knieën. Ze kon de laatste aanval niet uitvoeren, momenteel kon ze zich helemaal niet bewegen. De Magnezone brak zichzelf los uit de Grass Knot aanval met een
Spark aanval en ging dreigend boven de vossen pokémon zweven. Yuuki zuchtte en richtte haar blik af van het gevecht. Dit zou verloren zijn. Echter keek ze weer op toen ze opeens hitte van de kamer af voelde komen. Een vurige aura kwam rond haar pokémon heen en met hernieuwde kracht stond de Delphox weer op. Haar hart maakte een sprongetje van hoop. Kimura’s ability, Blaze, was geactiveerd, waardoor haar vuur aanvallen sterker zouden worden. Dit betekende echter wel dat ze zo veel schade had genomen dat ze op het randje van uitschakeling balanceerde.
”Oké Kim, nog een laatste keer. Mystical Fire!” De Delphox ging overeind staan en pakte haar stok. Rustig trok ze een cirkel om zich heen en richtte deze op de Magnezone. Daarna opende ze haar bek en een felle straal aan rood/oranje vuur schoot op de pokémon af. Deze werd overladen door het vuur en kwam met een smak tegen de muur terecht, voordat hij uitgeteld op de grond viel. Niet lang daarna viel ook Kimura op haar knieën en verdween het Blaze effect weer. Yuuki rende naar haar pokémon toe.
”Je hebt het geweldig gedaan, rust lekker uit,” zei ze tegen de Delphox, die met een vermoeide glimlach weer in haar pokéball verdween. Daarna stond het meisje op en keek om zich heen. Nu had ze niemand meer bij zich en geen licht. Ze pakte een andere pokéball en liet een nieuwe pokémon verschijnen.
”Kan je me van wat licht voorzien, Lay?” vroeg ze aan de Luxray die verscheen. Deze gromde en liet een stroomschok door de kamer heen gaan. Daarna klom ze op de rug van de Luxray en vervolgde haar weg door de Power Plant.
In de kamer waar ze daarstraks waren geweest, had een deur gezeten, die naar een grote open ruimte had geleden. In deze kamer stonden verschillende grote machines en enkele schermen, die zo te zien als surveillance werkte. Ze hadden een beetje rondgesnuffeld, maar echt veel was er niet te vinden. Wel hadden ze besloten om de kabels te gaan volgen, om zo doende de source van de elektriciteit te vinden. Want inmiddels begon Yuuki het idee te krijgen dat ze in rondjes aan het lopen waren. Het duurde dan ook niet al te lang, voordat ze eindelijk aan het eind van de Power Plant waren, waar alles kabels samen kwamen. Ze liet Lay-ying zo veel mogelijk over de kabels heen wandelen, aangezien ze niet wilde dat ze geëlektrocuteerd werden. Toen ze uiteindelijk bij de hoofdkabels waren, ging ze van haar Luxray af en liet deze de kabels doorbijten met een Crunch aanval. Om haar heen viel alles uit en daarbij zou een groot deel van Lumoise City nu ook zonder stroom zitten. Met een glimlach aaide ze haar Luxray, voordat ze weer op zijn rug sprong en terwijl Lay-ying haar naar de uitgang begeleiden, lichtte ze Lucian over de Holo Caster in dat ze de missie af had gemaakt en dat ze weer konden gaan.
