Naam: Alexandra Dawson
Leeftijd: 18 jaar
Geslacht: Vrouwelijk
Type: Ranger
Pokédex: Link volgt c:
Innerlijk: Alexandra is een lieve meid, maar is zeker niet op haar mondje gevallen. Ze zegt wat ze denkt en zal je behandelen zoals jij haar behandelt. Ze zet vaak een grote mond op als ze het gevoel heeft dat ze niet serieus wordt genomen en belandt hierdoor vaak in hachelijke situaties. Ook heeft ze er gevoel voor om in hilarische situaties verzeild te geraken. Ze gedraagt zich vaak stoer en onafhankelijk, maar eigenlijk is het een onzeker meisje dat niet zeker weet wat ze wilt. Haar twijfels over haar eigenlijke seksuele geaardheid hebben daar mee van doen.
Uiterlijk: Alexandra is een slank meisje met lang, wit haar dat een roze gloed heeft als ze in de zon staat. Haar haren vallen tot op haar heupen en zijn vaak gebonden in een mooie knot op haar hoofd. Ze heeft felroze ogen die naar lichtpaars neigen en heeft onder haar rechteroog twee rode geboortevlekjes zitten. Ze heeft een slank figuur en een mooie boezem waardoor ze onder de jongens dreigt op te vallen. Ondanks dat ze er vrij vrouwelijk uitziet, houdt ze er niet echt van om rokjes en jurkjes te dragen. Wel draagt ze graag strakke jeans en losse shirts of pulls.
Geschiedenis: Alexandra was twaalf jaar oud toen ze uit het ei dat ze van haar vader had gekregen een Trapinch geboren zag worden. Ondanks dat ze op die leeftijd nog niet echt met Pokémon bezig was en dat ze had gekozen om geen trainer te worden omdat dat lot haar niet echt aanstond, raakte ze direct bevriend met de Pokémon en steunden ze elkaar door dik en dun. Alexandra had nog een oudere broer die drie jaar ouder was en twee liefdevolle ouders. Ondanks dat Alexandra nooit echt iets te klagen had over wat ze thuis allemaal kon en laten doen, waren haar ouders op sommige vlakken vrij streng en nog vrij ouderwets. Zo vonden ze het een goed ding dat hun kinderen elke zondag een kerk passeerden en mochten beiden geen kleren dragen dat veel te onthullend was. Alexandra’s oudere broer mocht ’s avonds nooit uit gaan en over onderwerpen zoals over de bloemetjes en de bijtjes praten was uit den boze.
Alexandra was vijftien jaar toen ze er een zusje bij kreeg. Het meisje vond het eerst helemaal niks, maar leerde langzaamaan naar haar zusje toe te groeien. Al bij de geboorte van het meisje was echter al duidelijk dat er iets niet helemaal in orde was: het meisje was blind. Alexandra had het met haar jongere zusje die Avenue heette te doen en probeerde er zo goed mogelijk voor te zorgen. Twee jaren verstreken en Alexandra had Avenue aangeleerd hoe deze moest wandelen. Alexandra was op een dag in de keuken bezig omdat haar ouders naar een feestje waren en haar grote broer bezig was met zijn opleiding toen ze haar zusje even uit het oog verloor. Het blinde meisje stapte de tuin in, ging langs het tuinhekje en belandde op straat. Omdat ze niks kon zien, zag ze de aanstormende vrachtwagen niet aankomen. Het laatste wat ze hoorde was de wanhopige chauffeur die toeterde, maar het mocht niet baten. Alexandra had de klap gehoord en was naar buiten gegaan. In allerijl had ze de ambulance gebeld, maar alle hulp kwam te laat.
Een half jaar ging voorbij en Alexandra bleef zichzelf kwalijk nemen wat er was gebeurd. Niet alleen zij nam het zichzelf kwalijk, maar ook haar ouders spraken dat half jaar niet meer tegen haar. Haar grote broer probeerde er voor haar te zijn, maar Alexandra was de eerste maanden ontroostbaar. Na de passerende maanden begon ze zich beter in haar vel te voelen en begon ze dankzij haar ouders egoïstische gedrag een muur om zich heen te bouwen die al haar negatieve en zwakke emoties blokkeerde. Ze huilde niet meer, deed vrolijk en had vaak een grote mond als het haar niet aanstond. Haar ouders begonnen haar een onuitstaanbaar wicht te vinden, maar haar broer vond haar juist geweldig. Op een dag ging Alexandra samen met haar broer zitten om over haar toekomst te praten en ze vertrouwde haar broer toe dat ze altijd wel een feeling voor Rangers had. Haar broer besloot om haar nog op dezelfde dag in te schrijven. En zo kwam het dus dat Alexandra samen met haar Trapinch als partner aan een opleiding als Ranger ging beginnen!
