Nobody Dreams When They Blink [+Avelynn Ivanov]

Wonder boven wonder was ze er eindelijk een beetje achtergekomen hoe Hoenn precies in elkaar zat. Ze kon met de kennis die ze tot nu toe had verzameld redelijk de weg vinden en ze hoefde zich niet meer zoveel zorgen te maken als eerst. Er viel namelijk een enorme last met stres van haar schouders door haar tot nu toe verzameld wegenkennis, maar ze was er nog lang niet en dat wist ze zelf ook. Tot nu toe had ze pas enkele steden bezocht en het waren er nog zoveel meer dan dit. Naast het feit dat ze de route in Hoenn nu beter kende had ze ook een paar nieuwe vrienden gemaakt van zowel mens als Pokémon. Nou ja of ze de mensen die ze had leren kennen haar 'vrienden' kon noemen, daarover was niet zeker, maar van de Pokémon wist ze het in ieder geval wel. Naast haar Teddiursa Arkady had ze er een Gligar met de naam Zakhar en een Growlithe met de naam Boris bij. Boris en Zakhar had ze van dezelfde breeder gekocht voor een erg lage prijs, dus natuurlijk was ze daar dolblij mee. Degene die minder blij was om het feit dat er nieuwe teamgenoten waren was Arkady, maar ze hoopte dat ook hij eraan zou kunnen wennen. Tot nu toe was hij namelijk haar enige partner geweest, dus zo'n plotselinge verandering kwam natuurlijk erg hard aan.

Even wierp ze een bezorgde blik op de teddy die ze tussen haar armen had geklemd -hem in een grote stad los laten lopen deed ze namelijk niet- om verder door de straten te slenteren. Ze was enkel naar Mauville gekomen om haar Hoenn-kennis verder bij te werken, want erg veel was er voor haar niet te doen. Technologie boeide haar vrij weinig, dus voor haar werd zo'n stad als deze al snel saai. Ook was er niet zoveel pracht en praal te zien, dus daar baalde ze ook enorm van. Het enige wat ze hier hadden waren wat musea met technologie, maar iets in de richting van een show hadden ze niet. Althans dat dacht ze, want haar aandacht werd getrokken door het felle licht van vuur wat ineens uit het niets opdoemde. Werd er soms wel een show gehouden dan? Nieuwsgierig liep ze naar de plek waar het vuur vandaan was gekomen om een blondine met een Pokémon te zien staan. De Pokémon herkende ze niet, maar wat ze wel wist was dat het beest prachtig was. De manier waarop hij bewoog met de vlammen om zich heen was gewoon perfect. Met open mond keek ze verder naar de uitvoering om vervolgens wat geld uit haar jaszak te halen. Veel had ze niet, maar iets was beter dan niets, toch? Met een simpele worp gooide ze de muntjes op de jas die de blondine had neergelegd. Even was ze vergeten dat ze Arkady goed moest blijven vasthouden met beide armen, dus de teddybeer nam gelijk de benen toen deze de kans kreeg. "Verdomme," gromde ze om te zien hoe de kleine bruine beer naar de grote Pokémon toesnelde. Blijkbaar was zij dus niet de enige die enthousiast was geworden van de uitvoering, want ook Arkady wilde meedoen met de 'skills' die hij had.