Shiver Shiver [+Taiga Deshi]

De blondine had een Pokébal in haar handen gedrukt omdat ze de Shinx die ze had niet meer wilde hebben. Met een frons keek Taiga naar de Pokébal die in haar handen was gedrukt, om haar wenkbrauwen in een frons te trekken. Hier moest sowieso iets achter zitten. "Wat heb je ermee gedaan?" vroeg ze wantrouwend om het meisje recht aan te kijken. Kort na haar vraag kreeg ze uitleg over dat ze hem 'per ongeluk' had gevangen. Alsof iemand zomaar een Pokébal per ongeluk naar een wilde Pokémon toe kon gooien... “Ik ben meer van de vechttype pokémon.”  Ja hoor, dat was nog echt géén excuus om zomaar een Pokémon weg te geven aan iemand. "Vechttypes hm?" sprak Taiga met nog steeds dezelfde frons, duidelijk niks gelovend van wat het meisje zojuist allemaal tegen haar had gezegd.  “Wel, dat, en we mogen elkaar niet. Ik weet niet hoe hij is met andere mensen, dus als je eerst kennis wilt maken ofzo... Ga dan vooral je gang.” vervolgde de blondine. Schaapachtig keek Taiga naar de blondine toen ze dat uiteindelijk had toegegeven. "Had dat dan eerder gezegd," grinnikte ze geamuseerd, om de Pokébal van Shinx voorzichtig open te klikken.

Niet veel later verscheen de Shinx op de grond om gelijk zijn blik op het meisje te vestigen. Dreigend begon de kleine Pokémon naar de blondine te grommen om zijn haren overeind te zetten. Oké dat stuk had ze dus echt niet gelogen, de Shinx mocht haar duidelijk echt niet. Twijfelend ging ze op haar hurken zitten om haar hand in de vacht van de Shinx te zetten, die zachtjes een voorzichtig aaiend. De Shinx ontspande na haar aanrakingen wel iets, maar bleef nog steeds zacht dreigend grommen. "Heeft hij/zij al een naam?" vroeg ze nieuwsgierig, benieuwd zijn naar wat voor naam de blondine hem had gegeven.

Nadat ze de Shinx uit zijn Pokébal had laten  komen begon hij dreigend naar de blondine te grommen. Dat stuk wat ze vertelde over dat de Shinx haar niet mocht was dus wel de waarheid geweest. Voorzichtig had Taiga een van haar handen in de vacht van de Shinx gezet om hem heel voorzichtig te aaien, hopend dat hij niet zomaar ineens haar hand eraf beet. "Heeft hij/zij al een naam?" Nieuwsgierig richtte ze haar blik op waar het meisje ongeveer kon staan, de Shinx verder blijven aaien. “Hij heeft geen naam,'' antwoordde de blondine uiteindelijk op haar vraag. Kort knikte Taiga, het was dus een mannetjes Shinx. Nog steeds gromde de Shinx luid en dreigend naar de blondine, waardoor Taiga hem probeerde te kalmeren door hem verder te aaien. Straks ging hij de blondine nog aanvallen of zo. “Hoe heet jij eigenlijk?” Na deze vraag trok ze haar mond open om iets te zeggen, maar kreeg de kans niet omdat de blondine haar al voor was.  “Ik ben Cecille en dit is Sivar.” Ze stelde dus zichzelf voor en haar Pokémon, dan moest zij natuurlijk zo beleefd zijn om dat ook te doen. "Ik ben Taiga en de Growlithe heet Brendon." Kort na de naam Brendon hoorde ze een instemmende grom die van de Growlithe af kwam. Het was geen dreigende grom zoals de Shinx, maar een begroetende. "Mag ik een naam verzinnen voor de Shinx?" vroeg ze gelijk enthousiast aan het meisje om de blauwe Pokémon aan te kijken die ondertussen zijn blik op haar had gericht. Glimlachend keek Taiga naar de Shinx die nu wel was gestopt met grommen naar het meisje. Even denken... "Wat dacht je van Oliver?" vroeg ze aan de Pokémon. Een blije brul was te horen van de Shinx waarna ze zag hoe hij met zijn staart begon te kwispelen. Dat stond dan vast.

Ze had de naam Oliver voorgesteld aan de Shinx, iets waar hij tevreden mee leek te zijn. Een blije brul was te horen van de Shinx waardoor hij even was gestopt met grommen naar het meisje. Eindelijk.  "Nou, dat is dan dat. Ik hoop dat Oliver en jij dikke maatjes worden samen en dat je hem kan afleren om mij te bijten," sprak de blondine tegen haar. Kort grinnikte Taiga om haar blik op het gestalte van de Shinx te richten. "Vast wel," lachte ze schaapachtig. Ze had de woorden net uitgesproken of Oliver begon al weer te grommen naar het meisje. Die had een lef voor zo'n klein ventje zeg. "Zullen we een battle houden?" vroeg ze ineens om weer naar de blondine te kijken. "Oliver tegen iemand uit jou team, maar dan wel iemand die ongeveer even sterk is als hij." Natuurlijk moest de Pokémon van het meisje ongeveer even sterk zijn als Oliver, anders was het geen eerlijk gevecht en zou de winnaar al bekend zijn.

Elke keer als ze iets tegen de blondine zei, of de blondine zei iets tegen haar, begon Oliver met grommen. Ze wist niet hoe het kwam dat die twee zo vijandig tegen elkaar waren, maar er was een oplossing op. Als ze elkaar zo erg haatte was een gevecht tussen beide de juiste oplossing. Ze konden elkaar dan aanvallen en laten zien aan elkaar wie de baas was.  Enthousiast had ze het idee aan het meisje voorgesteld om te wachten op haar reactie. Als ze ermee zou instemmen was dit het eerste gevecht wat ze met een andere trainer zou hebben. Spannend. "Sure!" reageerde de blondine uiteindelijk op haar voorstel. Kort glimlachte Taiga naar het meisje, maar kwam er even later achter dat ze die glimlach helemaal niet kon zien. Oh ja... "Maar euh, wil je dan met een handicap vechten of wil je eerst de uitgang vinden?" Kort dacht Taiga na over wat in haar voordeel zou werken, ze wilde immers winnen, maar dat wilde iedereen. "Mij maakt het niet uit eigenlijk. Een handicap moet niet zo'n groot probleem zijn voor Oliver aangezien hij prima kan zien in het donker, maar ik weet niet hoe het met jou Pokémon zit."

Voor haar en Oliver was het geen probleem om in het donker een gevecht te houden, maar was het voor de blondine ook geen probleem om dat te doen? Kort richtte Taiga haar blik op Oliver die nog steeds laag aan het grommen was naar de blondine. Ging hij ook zo blijven grommen tijdens het gevecht of ging hij dan eindelijk zijn bek houden? "Mijn pokémon heeft die eigenschap niet, maar we nemen de uitdaging graag aan," sprak de blondine. Na haar woorden kon Taiga een grijns niet onderdrukken, lef had Cecille zeker. "Oliver," sprak Taiga waarna ze een eindje van de blondine wegliep. Er moest immers afstand tussen beide trainers zijn bij een gevecht, je kon immers niet vechten op 1 meter afstand. Nadat ze stond op haar positie keek ze de richting op waar Cecille stond. Voor heel even was er een fel licht te zien waardoor ze zag dat er een stier stond. Wow, die had ze dus niet zien aankomen. Nieuwsgierig pakte Taiga haar Pokédex uit haar zak, ze moest immers weten met wat voor tegenstander ze te maken had. "Buffalo the normal type Pokémon. Buffalo charge wildly and headbutt everything. Their headbutts have enough destructive force to derail a train." Cecille had dus voor een normal type Pokémon gekozen, interessant. "Ik begin wel," sprak ze om kort naar Oliver te kijken. Misschien was het niet zo'n slim idee om aanvallen te gebruiken waar veel licht bij werd gebruikt, dat konden ze immers zien. "Gebruik Bite!" Na haar commando hoorde ze de voetstappen van de Shinx richting de Buffalo snellen. Nu maar hopen dat dat raak was.

Misschien was het niet zo slim geweest om de Pokémon van haar tegenstander vóór een gevecht te registreren, want nu wist Cecille ook waar haar Pokémon toe in staat was. Deraill a train werd er gezegd door de Pokédex die ze zonet nog vast had. Damn, om dat te kunnen moet je echt veel kracht hebben. Ondanks de kracht van het beest ging ze het gevecht niet uit de weg. Ze wist gewoon dat Oliver dat beest wel kon neerhalen, het maakte niet uit hoe. "Gebruik Bite!" had ze Oliver opgedragen. Niet veel later waren er voetstappen richting de Buffalo te horen. Deze aanval gaf geen licht, maar geluid, en dat was iets wat Cecille in haar voordeel kon gebruiken. "Counter het met een Head Charge!" Na Cecille's commando waren er hoeven te horen die met grote snelheid richting Oliver raasden. Shit shit shit dit ging te snel. "Stop de aanval en verdedig jezelf met Spark!" De Shinx kreeg een blauwe gloed om zich heen waardoor Taiga ongeveer kon zien waar de Buffalo zich van haar Pokémon bevond. Oliver leek hem ook te zien want hij zette zich van de grond af om met een snelheid naar de Buffalo te rennen, de blauwe elektriciteit nog steeds om zich heen hebbend. Nu maar hopen dat ze de krachtige Head Charge van de Buffalo had weten af te weren.

Ze had Oliver opgedragen om de Head Charge te counteren met een Spark, iets wat haar aardig goed gelukt was. Nadat de blauwe elektriciteit met de Bouffant in aanraking was gekomen, was er een pijnlijk gekerm van het beest te horen. Oliver liet een enthousiaste brul horen waardoor Taiga een grijns niet kon onderdrukken. Ze wist wel dat ze dit kon gaan winnen. Het juichen duurde echt niet lang of er werd weer een aanval op Oliver uitgevoerd, en laat die aanval nou net Revenge heten. "Oliver probeer het te ontwijken!" piepte Taiga nog, maar het was al te laat. De Shinx stond te dicht bij de Bouffant waardoor de krachtige kop met de hoorns binnen no time tegen hem aan werden gebeukt. Een pijnlijke kreet was door de grot te horen, gevolgd door een doffe klap. "Oliver kun je nog verder?'' Ze kon door het donker niet zien wat zijn toestand was na de klap, dus moest ze wachten op een teken dat het ging. Heel even lichtte het sterretje achterop de staart van de Shinx blauw op. Was dat soms het teken wat hij gaf? "Probeer zo stil mogelijk bij de Bouffant in de buurt te komen en gebruik dan Thunder Fang." Als ze de Thunder Fang van verre al gebruikt was het sowieso te zien door het licht, dus moest het vanaf dichtbij. Gespannen keek Taiga een willekeurige richting op om diep adem te halen. Ze moest en zal dit gaan winnen. Na enkele tellen zag ze hoe er twee blauwe vonken in de verte ontstonden, gevolgd door enkele voetstappen. Door de blauwe vonken kon ze zien dat de Shinx op de rug van de Bouffant sprong, proberend om zijn elektrisch geladen tanden in het beest zijn nek te zetten. Als het dier een harde kop had met hoorns was de nek het gene wat ze moesten aanvallen.

De blondine had haar Pokémon opgedragen om goed naar de voetstappen van Oliver te luisteren, maar daar slaagde hij niet in. De Shinx was te stil voor hem geweest en had zijn kans gepakt om op zijn  rug te springen. Door het kleine beetje blauwe licht wat van zijn aanval af kwam zag Taiga hoe Oliver had geprobeerd zijn elektrisch geladen in de nek van de Bouffalant te zetten. Een gewaagde keuze van de Shinx was het zeker, want de Bouffalant had een dikke laag afro rondom zijn kop en nek zitten. "Steigeren! Gooi hem van je af!"  Wacht... wat? Steigeren was toch dat typisch iets wat dat soort dieren met hoeven deden? Even was ze in gedachten verzonken waardoor ze niet door had dat de buffel wild begon met bewegen. Dat was dus het steiger gedeelte wat hem was opgedragen... "Oliver probeer je vast te blijven houden door je nagels in zijn huid te zetten en gebruik ondertussen Charge." Als ze van dit grote dier moest winnen had ze de dubbele kracht nodig dan wat Oliver nu had. Met haar handen gespannen gebald tot vuisten keek ze toe hoe de Shinx zich oplaadde terwijl hij zich probeerde vast te houden aan de Buffel. Nog maar heel even en ze konden een elektrische aanval gebruiken die het dubbele effect had op de stier, als ie raak zou zijn tenminste. Nadat de blauwe gloed om de Shinx was verdwenen wist ze dat hij zijn elektrische aanval had opgeladen, game on. "Laat de buffel als hij naar achter achter bokt los om vervolgens aan te vallen met een Spark!" Ze was net uitgesproken of de buffel bokte alweer naar achter waardoor Oliver gelijk zijn kans greep en het gigantische beest los liet. Heel even zweefde de Shinx door de lucht om even later twee keer zoveel blauwe elektriciteit als eerst om zich heen te krijgen. Doordat de zwaartekracht de Shinx weer naar beneden toe trok creëerde hij snelheid om zijn Spark aanval via de lucht uit te voeren in plaats van via de grond. Ze was benieuwd of het 'geniale' plan ging werken zoals ze had bedacht in haar kop.