Pam . Hachi
Voor de tweede keer bevond de brunette zich in Reflection Cave, dit keer beter voorbereid zijn dan haar eerste bezoek aan de grot. Op haar gloednieuwe Holo Caster had ze namelijk de kaart ervan gedownload zodat ze niet weer verdwaald zou raken. De vorige keer had ze een grote fout gemaakt om Ryou te vertrouwen die had beweerd dat hij de weg door de groot wist. Nu was ze verstandig geweest om de weg niet aan haar Pokémon te vragen, maar het zelf uit te zoeken. Een ezel stoot zich in het algemeen niet aan dezelfde steen, right? Met haar gezicht bijna in de Holo Caster gedrukt liep Pam door de weerspiegelende gangen van de grot. Ze moest en zou de weg hieruit vinden zonder hulp én zonder verdwaald te raken. Doordat ze haar blik alleen maar op de Holo Caster had gericht en alleen de exacte gangen volgde die het apparaat aangaf, zag ze niet wat er zich in de gangen waar ze doorheen liep afspeelde. Ineens voelde de brunette hoe er iets hards tegen haar hoofd aan knalde.
"Verdomme kun je niet uitkijken waar je met dingen gooit?!" schreeuwde ze kwaad. Door een kwartslag te draaien zag ze aan het einde van de gang een paarse Pokémon zitten in plaats van een mens. Oh. Toen ze beter naar de Pokémon keek wist ze nog steeds niet welke Pokémon het precies was. Gelijk pakte Pam haar Pokédex om er informatie over op te zoeken. "Sableye the darkness Pokémon. Sableye normaly lives deep within caves and eat rocks. They use their sharp claws to dig." Nadat het rode ding in haar handen was uitgesproken en ze het in haar zak had gestopt richtte ze haar blik op de Sableye. In een van zijn klauwen had hij een steen vast die hij op haar mikte. Hij ging het toch niet in zijn hoofd halen om nog een steen naar haar te gooien?
"Als je dat maar-" Voordat ze uitgesproken was zag ze het steentje haar kant al op vliegen. Geschrokken slaakte ze een gil om het steentje net op tijd te kunnen ontwijken. Hoe haalde hij het in zijn hoofd om zomaar dingen naar haar toe te gooien? De Sableye vond haar reactie blijkbaar geweldig, want niet veel later grinnikte hij geamuseerd om nog een steen van zijn stapeltje te pakken.
"Nu is het genoeg." siste Pam kwaad om een Pokébal van haar riem te pakken, die vervolgens in de lucht gooien. Niet veel later verscheen er een Houndour die dreigend naar de Sableye begon te grommen. Bang dat de Houndour zijn stenen wilde afpakken ging hij beschermend voor zijn stapel staan. Als hij het spelletje zo wilde spelen kom hij het gaan krijgen ook.
VS.
commandeerde Pam de hond Pokémon die vervolgens van zijn plek naar voren toe schoot. Vlak voor de Sableye zette hij zich af om zijn scherpe tanden in de paarse huid van de Pokémon te zetten. Geschrokken pakte de Sableye een steen van de stapel af om deze vervolgens tegen de kop van de Houndour aan te rammen in de hoop dat de hond hem los zou laten. Wat in de Muk was zijn probleem? Gelukkig voor Zepar waren de schedels van Houndours wat dikker dan die van een normale Pokémon door het witte bot wat zich erop bevond, maar dat betekende niet dat hij er na een enkele klappen geen last van begon te krijgen. Met een piep liet hij de Sableye na een paar klappen dan ook los om wat afstand te nemen van de Pokémon en zijn stenen.
"Ember." sprak Pam rustig tegen de Houndour. Hier ging ze het dus echt niet bij laten zitten. Niet veel later opende Zepar zijn bek waarna er allemaal kleine vlammetjes richting de Sableye schoten die ineens uit het niets verdween. Geïrriteerd door de actie van de paarse Pokémon kreunde ze gefrustreerd, ze dacht dat ze hem had na die Ember zou hebben. Na een poosje zag ze hoe de paarse Pokémon dicht bij Zepar weer tevoorschijn kwam om de hond aan te vallen. Een Feint Attack dus. Door de onverwachtse aanval van de Pokémon schoof Zepar op zijn pootjes naar achter door de impact. Ze had het paarse ding voor haar echt onderschat qua kracht.
"Zepar laat het hier niet bij zitten en gebruik Smog." Na haar commando opende de Houndour zijn bek waarna er een paarse kleur rook uit kwam. Tussen hun twee was er een veld van paars kleurige rook ontstaan waar je niks in kon zien.
"Luister goed naar de beweging van de Sableye en gebruik als je hem hebt gevonden Ember." Geconcentreerd sloot de Houndour zijn ogen om naar de bewegingen van de andere Pokémon te luisteren. Hele lichtte voetstappen waren voor enkele seconden in de verte te horen.
"Nu!" sprak Pam vastberaden. Na haar commando opende Zepar zijn bek waarna er tientallen vlammen richting het geluid schoten. Zou ze hem nu dan eindelijk te pakken hebben? Voor de tweede keer had Pam al te vroeg op de overwinning gejuicht want toen de rooklaag was verdwenen was er geen enkele Pokémon meer te zien. Had hij de benen genomen uit angst of was hij weer alweer over gegaan op een Feint Attack? Haar blik viel op de stapel stenen van de Sableye die er nog steeds lag. Als hij de benen had genomen had hij die stenen toch wel met zich mee genomen? Verward richtte Pam haar blik op Zepar die om zich heen keek in de hoop om een blik op te kunnen vangen van de Sableye. Ondertussen viel Pam's blik op de donkere schaduw die achter de Houndour was ontstaan. Was dat er al eerder geweest? Met grote ogen keek Pam naar de schaduw waaruit ineens twee klauwen uitstaken en de achterpoten van de Houndour vast grepen. Geschrokken slaakte Pam een gilletje toen Zepar aan zijn achterpoten de donkere schaduw in werd getrokken. Was dit soms een aanval van de Sableye? De hond Pokémon had zich ondertussen bang vastgeklemd aan de rand met zijn voorpoten en probeerde overstuur los te komen. Toen dit niet lukte richtte hij zijn blik bang en wanhopig op Pam. Gelijk pakte de brunette zijn Pokébal om hem erin terug te laten keren.
"Je hebt goed gevochten Zepar. Kom maar rustig bij van de schrik." mompelde ze om een tweede Pokébal te pakken. Kwaad keek Pam naar de Sableye die uit de schaduw was gekomen en haar uitdagend aankeek. Ze had hem duidelijk te erg onderschat.
VS.
sprak de brunette waarna ze een andere Pokébal de lucht in gooide. Nadat de Pokébal geopend was verscheen er een Mawile die een instemmend knikje naar haar toe wierp om vervolgens haar blik op de Sableye te richten. De Sableye zette een enge grijns op naar Lilith die er duidelijk niet onder de indruk van was, integendeel Lilith keek net zo dodelijk terug. Lilith was de sterkste Pokémon uit haar team dus die zou toch wel raad moeten weten met het kleine monstertje? Als dat niet zo was had Pam echt een groot probleem gecreëerd. Na Lilith had ze namelijk alleen nog maar Ryou over. Als die het niet kon volhouden tegenover de Sableye had ze nog wel Oliver over, maar die was dan sowieso geen partij voor hem.
"Feint Attack." commandeerde Pam Lilith die drie seconden na haar commando verdween. Nu waren de rollen van verstoppertje spelen omgedraaid. Niet veel later kwam de Mawile recht achter de Sableye weer tevoorschijn om met vol gewicht tegen de andere Pokémon aan te beuken. De Sableye schoof door de impact van Lilith's beuk op zijn buik over de grond, maar leek het nog steeds niet op te geven. De paarse Pokémon kwam weer overeind om met uitgestrekte klauwen richting Lilith te rennen. Toen de Sableye zich vlakbij de Mawile bevond zag Pam hoe zijn klauwen wit op begonnen te lichten, een Fury Swipes of Scratch aanval dus.
"Iron Defense." sprak Pam snel toen de Sableye een van zijn klauwen tegen Lilith aan wilde drukken. Net op tijd kreeg de Mawile een zilveren gloed om zich heen, want de Sableye begon haar al te krabben. Met een geamuseerde grijns keek Pam naar de Sableye die Lilith wanhopig schade aan probeerde te brengen door haar te krabben, wat natuurlijk niet gebeurde door de Iron Defense.
"Fairy wind." sprak Pam toen de Sableye het had opgegeven met krabben. Na haar commando begon Lilith met rondjes draaien. Na drie rondjes ontstond er een stevige wind om de Mawile heen die de Sableye volop raakte. Met een kreet vloog de Sableye door de lucht om met een knal op op zijn rug op de grond te belanden. Lilith draaide zich om richting de Sableye om geamuseerd te kijken naar hoeveel schade hij door haar had opgelopen. Wat een sadist was het toch...
"Maak het af met Iron Head." sprak Pam tegen de Mawile. Na haar commando ontstond er een zilveren gloed rondom het hoofd van de Mawile die met een snelheid naar voren toe snelde om de Sableye ermee te raken. Net toen ze haar hoofd tegen de Sableye wilde beuken verdween deze, alweer. Gefrustreerd zette Pam haar handen in haar bruine lokken. De Pokémon was aan de ene kant zo irritant, maar aan de andere kant was dat irritante gedoe toch wel weer leuk. Heel even was Pam er niet bij in haar gedachte waardoor ze niet had gezien dat de Sableye achter Lilith weer tevoorschijn kwam. Met een kracht beukte hij zich tegen de Mawile aan die een geschrokken kreet slaakte.
"Lilith laat het hier niet bij zitten en gebruik Ice Beam op zijn achterpoten." sprak ze gelijk. De Mawile herstelde zich van aanval van de Sableye om haar mond te openen. Niet veel later ontstond er een blauwe straal die ze op de achterpoten van de Sableye richtte. De Sableye probeerde geschrokken weg te duiken van de Ice Beam van Lilith, maar was hiermee net iets te laat. Doordat hij iets te laat was weggesprongen was één van zijn pootjes vastgevroren aan de grond. Met een grijns richtte Lilith haar blik op de Sableye die wanhopig zijn pootje los probeerde te rukken. Dreigend zette de Lilith een stapje naar de Sableye toe om hem de stuipen op het lijf te jagen. Oké Lilith was niet een beetje sadistisch, maar een beetje veel.
"Lilith." zuchtte Pam naar de Mawile die zich vervolgens omdraaide. 'Onschuldig' keek ze even naar Pam om toen weer haar aandacht op de Sableye te richten. Het arme ding probeerde nog steeds uit haar Ice Beam te ontsnappen.
"Klaar om het af te maken?" vroeg Pam aan Lilith die vervolgens een instemmend geluid maakte.
"Shadow Ball om het af te maken Lilith." sprak de brunette. Na haar commando verscheen er langzaam een donkerpaarse bal tussen haar twee pootjes die steeds groter en groter werd. Toen de bal zijn maximale grootte had bereikt richtte Lilith de bal op de Sableye om hem vervolgens af te vuren. Het leek net alsof Lilith nu de Sableye was, de Sableye nu Pam en de Shadow Ball de steen. Grappig. Haastig probeerde de Sableye zich nog los te maken van de Ice Beam voordat de Shadow Ball hem raakte, maar hij zat muurvast. Lilith keek ondertussen geamuseerd verder naar hoe haar Shadow Ball de donkerpaarse Pokémon uiteindelijk raakte. Niet veel later was er een gekraak door te grot te horen gevolgd door een harde knal. Het ijs rondom het pootje van de Sableye was afgebroken waardoor de Pokémon over de grond schoof. Met grote ogen keek Pam naar hoe de Pokémon precies naast zijn stapel stenen terecht was gekomen door het schuiven. Heel even bleef ze wachten op een beweging van de andere Pokémon, maar die bleef alsof hij dood was naast zijn stapel stenen liggen. Twijfelend pakte Pam een Pokébal uit haar tas waardoor Lilith haar aankeek alsof ze gek was geworden. De Sableye mocht er voor andere dan niet bepaald 'schattig' of 'lief' uitzien, Pam had er toch ergens een zwakte ervoor gekregen. Het doorzettingsvermogen, de humor, alles gewoon. Na even nagedacht te hebben gooide ze de Pokébal de kant van de Sableye op die vervolgens door de rode straal werd opgeslokt. Als hij wilde kon hij een nieuw teamlid van haar worden en zoveel stenen eten als hij wilde, maar dat was zijn keus.
Fairy Wind
Iron Head
Iron defense
Ice Beam
Shadow Ball
Feint Attack
