And so we meet again

Onderwerp: Re: And so we meet again zo jan 03, 2016 1:11 am

De Swinub kwam direct op haar af toen hij door had dat ze een snoepje in d'r handen had en ze werd bijna omver gegooid door 'm. Ze schoot in de lach en gaf de kleine pokémon een aai over z'n kopje heen. "Toch is het een schatje," zei ze tegen Jean-Pierre, terwijl ze weer overeind kwam en het vuil van haar jurk af veegde. Ze hielt haar hand uit, om aan de pokémon te laten zien dat ze geen snoepjes meer had en grinnikte toen haar hand gelikt werd. "Gekkertje dat je bent," zei ze zachtjes, terwijl ze met glimmende oogjes naar zijn trainster keek. Ze maakte een diepe buiging. "Bedankt voor alles, Jean-Pierre," zei ze vriendelijk, terwijl ze weer overeind kwam en glimlachte.

Onderwerp: Re: And so we meet again zo jan 03, 2016 11:09 am

Hij was helemaal overweldigd bij het aanzicht van die twee. Het was het übercute. "Ja hij is inderdaad echt een clown." Zei hij terwijl hij hardop moest lachen. Maar eventjes later keek Yuuki hem met glimmende oogjes aan en maakte een buiging. Vervolgens bedankte ze hem voor 'alles'. Hier was hij dus niet zo goed in hè. Was dit nou dank van het aller en meest serieuze kaliber of was dit gewoon uit beleefdheid. Toen Yuuki rechtop ging staan gaf hij ook een diepe buiging en zei: "Bedankt, Yuuki." En vervolgens preidde hij zijn armen als uitnodiging voor een knuffel.

Onderwerp: Re: And so we meet again zo jan 03, 2016 3:12 pm

Ze glimlachte eventjes. "Dat is 'ie zeker," zei ze daarna. Zelf had ze alles behalve schattige pokémon. Nou ja, ze waren op hun eigen manier schattig, ze hielt het daar maar op. Ze keek eventjes op toen Jean-Pierre haar buiging nadeed en haar bedankte. Tranen branden achter in haar ogen toen ze werd uitgenodigd voor een knuffel en al snel sloeg ze zich tegen zijn middel aan, waar ze zich stevig vast hielt. Zachtjes begonnen haar schouders te schokken en begroef ze haar gezicht in zijn middel.

Onderwerp: Re: And so we meet again zo jan 03, 2016 3:55 pm

Zo hé. Sterke emoties hier. Yuuki had de knuffel hartelijk aangenomen en het leek er zelfs op alsof haar ogen waterig begonnen te worden. Al snel begroef zij haar gezicht in zijn middel. Hij besloot dat er niets anders te doen stond dan maar gewoon stevig terug te knuffelen. Het was wel fijn om te weten dat iemand echt om je geeft.

De knuffel duurde best een tijdje en er werd niets gezegd totdat Jean-Pierre de zoete stilte brak met: "Je weet toch dat je me alles kunt vertellen hè. Echt alles. Ik zal je overal mee helpen als het moet." Hij wist niet wat er was. Misschien was ze moe. Misschien had ze heimwee, maar hij wist wel dat hij er nu was en dat hij nu kon helpen.

Onderwerp: Re: And so we meet again zo jan 03, 2016 4:52 pm

Ze snikte een paar keer en vervloekte zichzelf dat ze zich zo had laten gaan. De laatste paar dagen werd ze met zo veel liefde en respect behandeld dat ze niet meer zeker wist wat ze nou precies wilde. Misschien moest ze maar even uit het gezelschap van Vincent en Jean-Pierre blijven, gewoon om terug haar plek te vinden zoals die hoorde. Bij Team Rocket, waar alles toch alleen maar met discipline ging. Ze zuchtte zachtjes en zetten een stap achteruit. Met haar mouw veegde ze de tranen uit d'r ogen en schudde haar hoofd. "Hoeft niet, ik wilde je alleen bedanken voor wat je voor me hebt gedaan," zei ze zachtjes. Ze haalde diep adem en wist zichzelf terug te vinden, met enige moeite. Daarna keek ze eventjes in het rond. "Ik .. Uhm... Ik ben bang dat ik er weer vandoor moet, ik heb nog wat dingen te regelen," zei ze zachtjes. Ze haatte het dat ze hem zo plots achter liet, maar ze moest echt eventjes alleen zijn. "Bedankt, Jean-Pierre. Voor alles," zei ze moeizaam. Ze liet haar pokémon terugkeren en zetten het op een rennen.

[Yuuki is 't topic uit~]

Onderwerp: Re: And so we meet again zo jan 03, 2016 5:17 pm

En dat was het dan. Zo eindigde een zeer emotioneel en verwarrend avontuur.
Daar stond hij dan. Hij keek hoe Yuuki weg rende toen ze vertelde dat ze wat dingen moest regelen.
Het was nogal verwarrend geweest allemaal. Vooral die bedankjes. Die bedankjes voor 'alles'.
Hij keek naar Swilly en zei: "Soms zal een mens eerst moeten huilen, voordat er weer gelachen kan worden." Hij liet Swilly terugkeren. "Ik móét weten wat er aan de hand is, maar een mens kun je niet dwingen om alles te vertellen. Ik zie haar wel weer, als ik haar zie." Dacht hij . "Ik wens je al het geluk in de wereld toe." Zei hij zachtjes alvorens hij weer verder liep om weer terug naar huis te gaan.

Gesponsorde inhoud

» When we meet
» Nice To Meet You
» When redheads meet.
» [ herpderp ] to meet a friend '&thys wilson
» [poke fair] Nice to meet you again [Ayako]