And so we meet again

Yuuki ging er eigenlijk best wel in op, het zat wel lekker zo het piano spelen. Zelf merkte ze niet eens dat ze haar ogen had gesloten en gewoon op het ritme van de muziek aan het spelen was, terwijl haar handen over de toetsen gleden. Het was pas toen ze opeens een pokémon hoorde dat ze haar ogen opende en schrok van de vele Wingull om zich heen zag. Ze slaakte een zachte, geschrokken gil, waardoor de pokémon opvlogen en ergens anders weer neerstreken. "Waarom zijn die hier?" vroeg ze, iets wat angstig, aan Jean-Pierre.

Ze werd iets wat rood toen Jean-Pierre uitlegde waarom de pokémon er waren gekomen. Zelf vond ze het helemaal niet zo goed, maar ze moest toegeven dat ze het wel leuk vond om zo te spelen. Jean-Pierre was een goede en gezellig leraar en als ze niet haar verplichtingen had bij Team Rocket had ze waarschijnlijk wel wat meer met hem kunnen optrekken, maar ze wist dat het ooit aan het licht zou komen dat ze "aan de verkeerde kant" stond en dan kwam er waarschijnlijk ruzie. Ze zuchtte eventjes en keek op toen de man voor haar een harmonica te voorschijn haalde. Er werd haar gevraagd om d'r ogen dicht te doen en hem na te spelen en gretig deed ze haar gevraagd werd. Ze luisterde naar de noten en speelde het bijna feilloos na.

De volgende rij aan noten kwam en ze twijfelde eventjes. Het klonk heel erg op elkaar en ze kon bepaalde tonen niet goed uit elkaar houden. De eerste keer wilde het niet, ze twijfelde te lang en raakte in de war. De tweede keer ging het al iets beter, maar ze bleef struikelen over een bepaald punt. Iets wat geïrriteerd deed ze haar ogen open en zuchtte zachtjes. "Het lukt niet, ik krijg die overslag niet," gaf ze stilletjes toe, terwijl ze keek naar het toetsen-instrument voor haar. Ze vond het super leuk om dit te doen, maar ze kon nogal een driftkikkertje zijn als iets niet lukte. Daarom hielt ze zich nu ontzettend in om niet kwaad te worden om haar eigen falen. "Zou je 'm misschien voor kunnen doen op de piano?" vroeg ze daarna aan Jean-Pierre. Misschien als ze zag hoe ze het moest spelen, dat het beter zou lukken.

Yuuki knikte eventjes en stapte weg bij de toetsen. Ze keek eventjes op toen Jean-Pierre het erover had dat ze al twee jaar reisde en bedacht zich dat dat nog niet eens half bij de waarheid zat. Ze zat al twee jaar bij Team Rocket, maar ze was net driekwart jaar op reis met haar Sableye en de rest van het team, maar ze zou deze leugen nog wel eventjes op houden. Immers wilde ze haar vriendschap niet graag op het spel zetten momenteel. Ze volgde hem naar het plekje dat hij had aangewezen. "Hoe ik train hè?" zei ze rustig. "Meestal laat ik 'm pokémon tegen elkaar sparren, om te kijken of ze gewaagd zijn aan elkaar. Ik heb geen types in mijn team zitten die weak tegen elkaar zijn, behalve nu dan mijn Shinx en Delphox, dus ik kan nooit echt een oneerlijk gevecht simuleren." Ze haalde haar schouders op. "Eigenlijk doe ik niet heel er veel bijzonders," mompelde ze daarna zachtjes.

Yuuki glimlachte eventjes. "Ik heb mijn Delphox als een Braixen van iemand gekregen toen ik net met mijn reis begon," zei ze wat cryptisch, ze had geen zin om uit te leggen dat ze haar pokémon van iemand had gekregen waarbij ze niet eens wist hoe het wat gegaan. Team Rocket kennende dat die gejat ofzo, al maakte het voor haar niet veel uit. Kimura was een van haar meest vertrouwde pokémon die ze had. Ze keek wat verlegen weg toen Jean-Pierre aan haar uitlegde waarom hij wilde kijken hoe zij trainde en pakte twee pokéballs erbij. Toen ze beide open klikte kwamen haar Delphox en Banette eruit te voorschijn. "Kimura, Ikiryo. Dit zijn Jean-Pierre, Swilly en Colin. Zij willen graag zien hoe wij trainen, als jullie het niet erg vinden," stelde ze de twee pokémon aan de bijstaanders voor. Ze stuurde Kimura naar de andere kant van het veld en hielt de Banette aan haar zijde. "Kimura, jij valt Ikiryo aan, terwijl ik hem opdracht geef om te counteren en terug aan te vallen, oké?" riep ze naar de andere kant. De Delphox knikte en haalde uit haar mouw de tak die ze in vlam zetten en een aanvallende houding aannam. Ondertussen zweefde Ikiryo rond haar trainster en giechelde zachtjes. Het was letterlijk een plaaggeest, dat was ook de reden waarom Yuuki haar het liefst onder controle wilde houden.
De Delphox begon met een Psyshock aanval, door haar stok rond te draaien en de psychische energie in de richting van de Banette te sturen. "Feint Attack en daarna Will-O-Wisp van achter," commandeerde Yuuki haar pokémon, die de aanval ontweek door te verdwijnen en in een flits weer achter de Delphox te voorschijn te komen. Rond haar heen verschenen blauwe vlammetjes die ze op de vossen pokémon stuurde, maar Kimura kon de aanval en schoot de Will-O-Wisp neer met een goed gerichte Ember aanval. Yuuki glimlachte eventjes, het reactie voormogen van haar Delphox was nog altijd even goed. "Shadow Ball," riep ze naar de Banette, die een grote paarse bal tussen haar handjes maakte en deze op de Delphox stuurde. Kimura reageerde met een Shadow Ball van haar kant en de twee bollen van energie vielen tegen elkaar stuk en de Delphox sprong naar achter toe. Ze pakte de stok uit haar mouw en tekende een rondje van vuur, voordat ze diep inademde en een straal van magisch vuur op de Banette af vuurde. De Mystical Fire aanval was een van de mooiste aanvallen die Delphox had, maar Ikiryo was er niet zo van onder de indruk. "Duik eronder door met een Shadow Sneak, Ikiryo," zei Yuuki snel en nog voordat de Mystical Fire aanval raakte dook de Banette in de schaduwen van een van de bomen en schoot ongezien naar de Delphox toe. "Phantom Force, gevolgd door Sucker Punch!" commandeerde het meisje haar pokémon en de Banette verschene weer achter de Delphox. Ze zetten de vossenpokémon vast in de schaduwen en begon op haar in te slaan met de Sucker Punch. Daarna giechelde ze en verdwijn weer. "Zo is het voldoende," zei ze rustig en beide pokémon liepen terug naar hun trainster. "Dit is basically wat ik met al mijn pokémon doe. Op deze manier train ik voor Kimura haar reactievoormogen. Ghost type aanvallen doen dubbel damage op een Delphox en ik heb twee ghost type pokémon in mijn team, dus dit is het beste om mee te trainen," legde ze uit. Ze had van de opwinding een rode blos op haar wangen gekregen en glimlachte eventjes.

Ze knikte toen Jean-Pierre zei dat ze de zwakte niet probeerde te vermijden, maar juist er tegen in trainde. Zo kon ze inderdaad haar Delphox leren omgaan tegen Ghost type pokémon. Daarna richtte de oudere man zich op zijn eigen pokémon en besloot blijkbaar om haar kunstje na te doen. De Swinub werd gecommandeerd om een Mudslap, Icy Wind en Tackle combinatie te doen en verdween prompt in de struik. Yuuki kon het niet laten om zachtjes te grinniken toen de pokémon er blij weer uit kwam en hurkte om de pokémon naar zich toe te lukken. Ze dacht eventjes na, zocht in haar geheugen naar wat ze had gelezen over de pokémon die Jean-Pierre bij zich had. "Je zou kunnen proberen om 't zelfde te doen als wat ik deed. Je Swinub is sterk tegenover je Swablu. Je zou de twee tegen elkaar kunnen zetten om zo doende er voor te zorgen dat je Swablu feeling krijgt voor tegen een Ice type pokémon te vechten en Icy aanvallen te ontwijken of te counteren met zijn eigen aanvallen," stelde ze voor aan de oudere trainer.

Yuuki was rustig op de grond gaan zitten, terwijl ze luisterde naar wat Jean-Pierre te vertellen had over hoe hij zijn pokémon trainde. Ze glimlachte eventjes en knikte daarna. "Ergens klinkt het best wel logisch wat je doet," zei ze daarna. "Ik heb zo nooit echt erover nagedacht, terwijl ik genoeg gelezen heb over de verschillende trainingsmethodes," glimlachte ze, terwijl ze nadacht. Eigenlijk had ze haar eigen manier van trainen afgestemd op datgene wat ze had gezien en gelezen binnen Team Rocket.
Ze keek op toen Jean-Pierre dat ze Swilly het beste kon lokken met wat te eten of een warm plekje en pakte haar tas erbij. Eventjes rommelde ze tussen de spulletjes, voordat ze een bakje met pokésnoepjes vond. "Vind je deze lekker?" vroeg ze daarna vriendelijk, terwijl ze de pokémon een snoepje voor hielt.