Gavin Castle

Let op: zware inhoud.

Naam: Gavin Castle
Leeftijd: 17 jaar (bijna 18)
Geslacht: Man
Type: Trainer
Hobby's Pokémon trainen, muziek luisteren en alleen zijn
Pokédex:
Uiterlijk:  Gavin heeft zwart haar en donkergrijze ogen. Zijn zwarte haar hangt zwierig rond zijn hoofd heen. Hij bewerkt het dikwijls met gel, maar het heeft zo zijn eigen willetje waardoor het voorste gedeelte over zijn voorhoofd valt en het achterste gedeelte letterlijk recht op zijn kop staat. Hij heeft ook aardig wat spieren, maar deze vallen bijna niet te zien omdat hij altijd een trui draagt.
Innerlijk: Als je de definitie van ‘asshole’ op gaat zoeken dan zal je waarschijnlijk Gavin’s naam vinden. Gavin is een botterik tegen zijn omgeving. Hij zit vaak alleen met zijn muziek en probeert zo veel mogelijk afstand van anderen te houden. Aan de andere kant, als hij dan toch lastiggevallen wordt en niet op een prettige manier, kan hij een agressieve heethoofd zijn. Hij is ook zeer competitief aangelegd. Hij wilt overal de beste in zijn, vooral in Pokémon gevechten. Hij maakt vaak sarcastische of spottende opmerkingen en ziet de dingen sneller negatief in dan positief. Als hij toch op de één of andere manier om je begint te geven en hij breekt door je muur heen, zal hij dat op een aparte manier laten merken door wel nog te reageren op zijn eigen manier, maar steeds met een hint van vriendelijkheid erin.
Geschiedenis:Gavin was niet altijd een asshole. Oh nee, helemaal niet. Je kunt zelfs zeggen dat hij tot zijn veertiende een vrij aardige jongen was. Hij ging naar school, maakte vrienden en was een leuke jongen in omgang. Dat begon echter te veranderen toen zijn ouders op zijn veertiende aankondigden dat ze gingen scheiden. Gavin, die een betere band had met zijn moeder dan met zijn vader, hoopte dat hij bij zijn moeder terecht zou komen. Zijn vader wilde hem immers altijd tot het uiterste drijven en als Gavin niet aan de verwachtingen voldeed, sloeg hij zijn zoon en werd hij kwaad. Zelfs zo razend dat hij spullen tevoorschijn haalde om Gavin er van langs te geven. Dit was een extra reden voor Gavin’s moeder om de zaak aan te spannen bij de rechtbank.

Een rechtszaak begon. Gavin was in die periode erg depressief en zag het allemaal niet meer zitten, dus heeft hij een poging gedaan om zelfmoord te plegen. Dit mislukte en het zorgde ervoor dat zijn vader juist een nog grotere hekel aan zijn zoon begon te krijgen dan al het geval was. Gavin vluchtte vaak het huis uit om te ontvluchten aan zijn vaders gruweldaden. Zolang de zaak immers nog niet gewonnen was, moest hij bij zijn agressieve vader blijven wonen. Het feit dat hij een zelfmoordpoging had gedaan hielp ook niet echt in zijn voordeel, want zijn vader beweerde dat hij mentaal niet helemaal in orde was en dat hij zijn zoon wel in de juiste banen kon leiden. De rechter geloofde dit en het werd steeds meer voor de hand liggend dat Gavin’s vader de rechtszaak zou winnen.

Op een dag was de rechtszaak besproken: Gavin zou bij zijn vader blijven en Gavin’s moeder, wie volgens Gavin’s vader de oorzaak was van Gavin’s depressie, moest op afstand blijven. Zowel Gavin als zijn moeder waren hier kapot van. Het werd Gavin weer te veel, maar in plaats van weer een zelfmoordpoging te ondernemen, vluchtte hij de nabij liggende route in. Slateport City stond bekend om zijn gure steegjes en in één zo’n guur steegje kwam Gavin een Pokémon tegen. Het was een Elekid en de Pokémon stond op het punt om Gavin pijn te doen, maar iets hield hem tegen. Was het de verdrietige en wanhopige blik in Gavin’s ogen? Misschien wel. De Elekid besloot om Gavin niet aan te vallen en om hem zelfs bij te staan. Toen Gavin de volgende dag met een Poké Ball aan kwam zetten, besloot de Elekid om hem te joinen. Gavin was blij met de aandacht en probeerde de Elekid zo goed mogelijk verborgen te houden van zijn vader, maar het mocht niet baten. Zijn vader vond uit wat er gaande was en werd razend.

Twee jaar later. Gavin’s lichaam zit vol met littekens en zijn vader is nu een dronken man met weinig gevoel geworden. Nog steeds probeerde hij Gavin tot het uiterste te drijven, maar had het al opgegeven en schold zijn zoon dagelijks voor allerlei dingen uit. Dan trok hij Gavin’s mouwen naar beneden en lachte hij de jongen midden in zijn gezicht uit omwille van de littekens die zich in Gavin’s polsen hadden gegrift. De jongen weigerde te huilen. Hij hield ondertussen stiekem contact met zijn moeder. Op haar aanvraag nam hij alles wat zijn vader hem toeriep op. Een paar weken later gingen ze naar de rechtbank. Deze keer werd Gavin’s moeder wel geloofd en werd Gavin, omwille van zijn eigen inspraak, weggehaald bij zijn dronken vader. Zijn vader werd vervolgens opgesloten wegens mishandeling van zijn zoon. Gavin werd bij zijn moeder gebracht in een ander gedeelte van Slateport City en Gavin liet zijn moeder Elekid leren kennen, maar het feit dat hij nu bij zijn moeder woonde deed niets aan het feit dat zijn karakter in de afgelopen twee jaar flink veranderd was. Hij was een kille, norse jongen geworden die geen vrienden meer kon maken en die enkel om zijn moeder en om Elekid gaf.

Een jaar later. Gavin’s moeder vond dat het tijd werd voor Gavin om de wereld te gaan verkennen, om zijn zinnen te verzetten. De jongen was inmiddels een zielig hoopje geworden dat aangespoord moest worden om naar de winkel te gaan wanneer dat nodig was. Gavin dacht dat het allemaal geen zin meer zou hebben, maar zijn moeder wist hem te overtuigen. En met de belofte dat hij op zijn verjaardag wat zou laten weten, ging Gavin twee weken voordat hij achttien zou worden van huis weg met Elekid aan zijn zijde. Tot op de dag van vandaag draagt hij nog altijd het gevoel bij dat zijn vader hem heeft toegebracht. Hij voelt zich nog altijd minderwaardig, ziet de dingen negatief in en is een asshole geworden. Ook draagt hij truien om zijn littekens die zijn vader hem heeft aangebracht zo goed mogelijk te verbergen, maar vooral om zijn zelfmoordpoging te verbergen voor de buitenwereld om vragen te vermijden. Door zijn dikke truien vallen ook zijn spieren die hij heeft ontwikkeld door zich af te reageren op fitness niet op. Toch hoopt een deeltje van Gavin diep vanbinnen dat hij dit ooit van zich af kan zetten en gewoon weer die normale jongen van voor zijn veertiende kan zijn.