Met een kleine glimlach keek Karma naar de Haunter die langs haar schouder zweefde. De laatste dagen leken enorm goed te gaan, maar de tijd om er lang over na te denken had ze niet. Immers had ze een zeer verontrustend bericht ontvangen. Een vrouw in Hoenn scheen haar Pokémon te mishandelen, iets waar het meisje niet al te goed tegen kon. Maar, ze was zich er maar al te goed van bewust dat ze zo iemand niet zo snel op andere gedachten kon brengen. Vandaar dat ze haar brein had zitten kraken, tot ze naar Cooper had gekeken. Cooper zou haar helpen dit mens te stoppen, zou haar helpen om de angst van Arceus in haar aderen te laten lopen. Ze zou de vrouw laten voelen hoe die arme Zigzagoon zich voelen moesten en zou deze beschermen uit haar vreselijke handen. Ze wist precies wat ze ging doen, nu moest ze er alleen nog voor zorgen dat ze de middelen had om dit te doen.
En om die precieze reden liep ze nu in Lumiose City. Natuurlijk was het vroeg in de middag, waardoor de winkels nog open waren en er geen mogelijkheid was dat ze het niet binnen de avondklok zou redden, want de behoefte om daar nog mee te maken te krijgen had ze nou echt absoluut niet. Nee, ze moest twee winkels langs, dan langs de professor en dan als een speer richting Hoenn, zodat ze deze gek kon stoppen. Ze wilde niet accepteren dat iemand als dit persoon vrijuit zou gaan en zou speciaal daarvoor uit haar doen gaan. Als de ene karma het niet deed, zou deze Karma het wel oplossen.
Vandaar dat het meisje de eerste Shop binnenliep. Gelukkig werd ze al vlug geholpen door een vriendelijke jongedame. “
Hey,” groette Karma het meisje. “
Ik wil graag HM03 Surf hebben,” sprak ze. Deze HM had ze nodig als ze haar Kabuto de kracht wilde geven om haar de zee over te helpen. Natuurlijk zou Thatch dit niet alleen hoeven doen met zijn kleine lichaampje. Via haar Styler zou ze twee Pokémon om hulp vragen, maar Thatch zou de leiding kunnen nemen en dan zouden ze er zeker komen.
‘Maar natuurlijk, dat wordt 30Þ, alsjeblieft,’ sprak de vrouw en Karma pakte haar Holo Caster erbij, om een pas uit het hoesje te halen. “
Pinnen graag.” Er werd haar een klein apparaatje toegeschoven, waar ze haar pas op legde en voor ze het wist klonk het bekende pieptoontje al, duidelijk makend dat de betaling geslaagd was. ‘Ik ga het item even voor je halen,’ sprak het meisje en Karma knikte. “
Geen haast,” sprak ze rustig, haar armen over elkaar heen slaand en even om zich heen kijkend. De laatste tijd veranderde haar team veel. Thatch zou nu een nieuwe move leren en hopelijk zelf ook binnenkort evolueren. Ze had nog nooit een Kabutops in het echt mogen zien, dus dat zou interessant worden…
‘Hier is je HM. Veel plezier ermee en een fijne dag verder!’ sprak het meisje toen deze weer aan kwam lopen en het item werd aan Karma overhandigd. Zo. Eén binnen, nog één te gaan.
En al gauw verliet ze ook de tweede winkel, waar ze een Trade had gekocht. Met kalme passen wandelde ze nu richting het laboratorium van de Professor. Ze had er nog even over nagedacht om Cooper te evolueren in de stad, maar met alle Team Rocket-leden die op de loer lagen, leek het haar niet het beste idee om de Shiny Haunter los te laten. Wie weet wat voor gek er rond liep om de Pokémon te stelen.
Het meisje liep zelfverzekerd het lab binnen en ging meteen naar een werknemer toe. “
Hey, ik heb de Professor nodig,” besloot ze te zeggen, waarna de assistent zich omdraaide en keek naar het meisje, wie daar stond met meerdere Pokéballs rond haar riem, één aan een ketting en haar armen over elkaar gevouwen. ‘Dit is vast voor een Keystone,’ gokte de jongen en Karma glimlachte. “
Dat klopt,” bevestigde ze. De assistent glimlachte. ‘Kom maar, de professor is in het lab,’ zei hij, voor hij begon te lopen.
Het duurde dan ook niet lang voor Karma de nog redelijk jonge Professor zag. Toen hun blikken kruisten, legde de man meteen neer waar hij mee bezig was en kwam hij op haar af lopen. ‘Hey! Ik ben Professor Sycamore,’ stelde hij zich voor. “
Karma Lance,” reageerde het blauwharige meisje rustig. “
Ik kom hier voor mijn Key Stone.” Even leek de man te twijfelen, maar al gauw knikte hij toch enkele keren. ‘Laat maar zien voor welke Pokémon de Key Stone is, dan,’ zei hij. Immers kende Karma de regels. Je moest je Pokémon goed genoeg kennen, voor je een Mega Stone mocht gebruiken en voor hij je een Key Stone zou toevertrouwen. Vandaar dat ze zonder twijfels haar Haunter uit de bal liet, welke meteen haar tong uitstak naar de professor. “
Ik heb mijn Trade hier, moment,” sprak ze kalmpjes tegen de man, voor ze het item tegen de Haunter aan drukte. Meteen begon de Pokémon wit te gloeien en zakte deze naar de grond, om een compleet andere vorm te krijgen. Haar armen zaten nu vast aan haar lichaam en ze had zowaar voeten om op te lopen, in plaats van de hele tijd rond te zweven. Dat zou iets zijn om aan te wennen.
Toch leek de professor te twijfelen. ‘Weet je zeker dat je het aankan?’ vroeg hij. ‘Sommige Pokémon veranderen enorm na evolutie.’ Karma schudde haar hoofd. “
Ik vertrouw Cooper en Cooper vertrouwt mij,” sprak ze duidelijk. Ze wilde niet dat deze man dacht dat ze Cooper nu niet meer aan zou kunnen. Want, ze kende Cooper langer dan vandaag. En ze wist dat sommige Pokémon een enorme omslag maakten na evolutie, maar Cooper was altijd al een klier geweest en dat zou nooit veranderen. Haar evolutie naar Haunter had hier dan ook absoluut geen verschil in gemaakt en Karma vertrouwde erop dat de Pokémon haar zou blijven vertrouwen, hoe sterk deze ook worden zou. Nu was het enkel nog hopen dat de professor hier ook zo over denken zou.
