De Reis

De zon scheen fel over Camphrier Town. De zon scheen net boven de top van het gigantische Parfume Palace. Jace was net van plan geweest naar de Berry Fields te gaan om wat interessante ingrediënten te vinden, maar was halverwege in een rustig cafeetje beland zoals gewoonlijk. Hij betaalde voor zijn thee en liep verder naar de Berry Fields. Hij moest echt snel wat berries of andere dingen regelen voor in zijn gerechten en voor zijn pokemon. Hij moest het altijd doen met wat hij onderweg vond of wat hij kon kopen in de vele dorpen die hij tegen kwam op reis. Het begon redelijk koud te worden en hij sloeg zijn sjaal om terwijl de snijdende wind langs zijn hoofd vloog.
Jammer genoeg werd hierdoor zijn ooglapje met de keystone duidelijk zichtbaar. Net buiten de stad stonden de grote velden vol met bes struiken. Het weer was niet al te ideaal, dus Jace vond het lekker rustig daar. De velden waren verlaten, de struiken maakten lawaai in de wind en Jace z'n verkoudheid begon weer op te spelen toen de stilte gebroken werd door een enorm luide nies. Jace haalde zijn neus op en keek rond. Zo te zien waren meeste bessen al rond het midden van de zomer geplukt, maar hier en daar vond hij wel een niet geplukt bosje die hij daarna snel leeg plukte. Iets rende plotseling voorbij en griste meteen zijn hele mand met bessen mee. Geschrokken keek hij op van zijn bezigheid en zag een kleine, dikke pokemon met zijn mand weg rennen. Hij zette de achtervolging in terwijl hij zijn pokedex er bij haalde. Zijn pokedex scandde de langzaam voor hem uit rennende pokemon en zei met een robotische stem:
“Munchlax is a teal Pokémon with a cream spot on its chest. Its round head is teal in the top half and cream on the bottom half. It has big, round eyes and large pointy ears. It has five-fingered hands and cream feet with three clawed toes. The fur close to the bottom of a Munchlax seems to resemble a dress. Munchlax has two pointy teeth that stick out of its mouth even if closed. It is a hyperactive Pokémon. It does not mind walking and running from place to place as it looks for food. Munchlax tends to store food in its long fur, although it sometimes forgets about its hidden food. It can also eat many servings of food at a time, and rarely gets full. Munchlax can gulp down food without chewing. Munchlax eats the most food of any Pokémon besides its evolution, Snorlax. It will eat nearly anything.”
Terwijl zijn pokedex dit zei zag Jace zijn mand verdwijnen in de bijna bodemloze mond van de Munchlax. De Munchlax grijnsde naar hem en verdween weer in de bosjes. Gefrustreerd holde Jace er achter aan, maar zijn grootte was niet echt handing om mee door bosjes te rennen. Na wat takken in zijn gezicht te hebben gekregen hield hij maar op. Dan maar geen besjes.
Hij wierp een pokeball op en uit de felle flits kwam zijn Grotle tevoorschijn. Pebbels keek blij om zich heen en deed zichzelf al tegoed aan de bessen die Jace niet gezien had nog voordat hij Jace begroet had. Ja de weg naar zijn hart was zeker weten door de maag. Jace aaide hem en zei: “Kom we gaan wat wandelen.” Hij had Pebbels er vooral bij gehaald zodat zo'n diefstal niet nog eens zou gebeuren. Hij had geen mand meer dus liep hij een beetje rusteloos rond de berrie fields.
Jace zag opeens een mooie bijna parel achtige bes uit een struik steken. Nieuwsgierig pakte hij het vast. Het voelde glad aan, maar uit het niets begon het ligt te geven, heel veel licht. De flits was enorm en in schrik trok hij er aan. Een boze pokemon stapte uit de bosjes terwijl Jace nog steeds donkere plekken zag. Zijn eeuwig parate pokedex scandde de pokemon en zei in een robotische stem:
“Ampharos is a yellow, bipedal Pokémon with a white belly. It has conical ears with black stripes and a red orb on its forehead. Its long neck has several black rings around it near the base. Its stubby arms resemble flippers and each foot has a single white nail. It has a long, black-striped tail with a red orb at the tip. The orb on its tail can shine so bright, that it can be seen from space. People have used the light as a beacon, or to send signals across the ocean. Ampharos is generally found in grasslands. As Mega Ampharos, its toes turn black and it grows white wool at the back of its head and over its tail. Its long wooly tail has many small, red orbs attached to it. Its conical ears retain their stripes, but are now segmented with swirled tips. When it increases the amount of electrical energy within itself, the red orbs on its body and wool emit a strong light.”
Dat stuk van het felle licht was een beetje aan de late kant dacht Jace terwijl hij met tranen in zijn ogen naar de boze pokemon keek. Hij kon nauwelijks zien, maar zag nog net hoe de boze Ampharos op hem af stormde met vuist klaar. Geschrokken zei Jace: “Pebbels gebruik Tackle!” Pebbels schoot Jace te hulp door de Ampharos weg te duwen. Woedend sloeg de Ampharos hem met een vuist waar de vonken van af vlogen. De Thunder Punch sloeg in op Pebbels, maar leek hem niet zo deren. Jace had net pas zijn zicht echt goed terug gekregen en riep: “Val aan met Crunch!” De vuist die net nog hem geslagen had werd door Pebbels vast gegrepen en bleef door bijten. Bliksem schoot door het lichaam van de Ampharos direct naar Pebbels, die met de Ampharos z'n arm in de mond zat en dus geen mogelijkheid tot bescherming had. De Thunder Shock sloeg snel en hard in. Jace zag al meteen dat deze boze Ampharos niet zo maar weg zou gaan zonder een hard gevecht, dus gaf Jace het bevel: “Pebbels gebruik Leech Seed en blijf bijten met Crunch!” Pebbels beet hard door en schoot tegelijkertijd een volley van gedorende zaadjes van zijn twee bosjes op zijn rug naar de Ampharos die hij vast hield. De zaadjes verbonden de twee pokemon met een kleine bundel van licht die kracht van de Ampharos leek over te dragen naar Pebbels. Jace grijnsde en had het idee dat dit een redelijk makkelijk gevecht zou worden zo. Terwijl hij dit dacht hield de Ampharos z'n vuist hoog en liet het neer komen. Electrik-type aanvallen deden weinig tegen Pebbels. De vuist van de Ampharos brak in vlammen uit en kwam direct op Pebbels z'n neus terecht. De Fire Punch was het laatste dat zowel Jace als Pebbels verwacht hadden. Van schrik liet Pebbels zijn tegenstander los van zijn greep, maar terwijl hij dit deed sloeg de Ampharos met zijn nu vrije hand in met een Thunder Punch. Jace en Pebbels maakten wat ruimte tussen hen en de tegenstander door naar achter te springen. Met een glimlacht op zijn gezicht zei Jace: “Pebbels gebruik Leaf Storm en gebruik daarna Mega Drain!” Pebbels stompte op de grond en er ontstond en woeste wind om hem heen met vlijm scherpe bladeren. De tornado van bladeren vloog op de Ampharos af met verschrikkelijke snelheid. De Ampharos zette zich scherp voor de klap en wist daarmee heel wat schade op te vangen, maar zo'n verdediging zou Pebbels z'n Mega Drain niet tegen houden. De kracht die hij stal van zijn tegenstander met deze aanval samen met de kracht die hij stal van de Leech Seed zou hem enorm helpen. De Ampharos brulde van woede en stormde op hen af met bliksem om hem heen. Jace riep vastberaden: “Gebruik Withdraw.” Pebbels trok zich terug in zijn schild, maar net voordat de Ampharos bij hem was stopte hij abrupt en hield zijn handen samen. Fel licht schoot van zijn handen tegen Pebbels met zo'n verschrikkelijke kracht dat de Zap Cannon Pebbels lanceerde. Pebbels verdween in de bosjes naast Jace met enorme snelheid. Dreigend stapte de Ampharos op Jace af met een vuist omringd met bliksem. Een fel licht achter hem verbaasde Jace en net daarna stormde een enorme pokemon op de Ampharos af een sloeg op hem in met een Tackle aanval. Verbaasde vroeg Jace: “Pebbels?” De gigantische pokemon grijnsde naar Jace en Jace zag aan zijn ogen dat het inderdaad Pebbels was. Jace scande Pebbels met zijn pokedex. Na de scan zei de pokedex met een robotische stem:
“Torterra is a bulky quadruped Pokémon resembling a tortoise, with a large shell covering its back. There is a single, oak-like tree and three triangular, stony extensions resembling mountain peaks on the top of the shell. There is a patch of brown, resembling soil, next to the tree. A white rim surrounds the shell, and forms a diamond-shaped continuation on the front. Torterra's body appears sectioned, with the upper half being green and the lower half brown. Its mouth is jagged and at the end of its snout is a dark brown beak, giving it the appearance of a snapping turtle. Its lower jaw is green and there are two large spikes protruding from its cheeks. Torterra's small, red eyes are encircled by a black ring. Its legs are thick and they have four toes each, which appear as if they are actually jagged stones. There are three toes on the front and one on the heel. Torterra's large and clean shell supports the lives of many small Pokémon, which occasionally gather and build their nests upon it's shell. Some are born and spend their entire life there. Torterra migrate in search of water, creating the illusion of "moving forests". However, it is typically immobile.”
Pebbel zag er uit als een beest van een pokemon. Jace was enorm blij en onder de indruk, zoals te zien was aan zijn gezichtsuitdrukking. De Ampharos schoot bliksem af in een poging los te komen, maar het deed Pebbels niets. Jace realiseerde dat Pebbels nu ook een Ground-type was naast een Grass-type. Electric-type aanvallen zouden hem niet deren. Met een grijns zei Jace: “Okey Pebbels gebruik Curse en volg dat op met een Bite aanval.” Duistere aura omringde Pebbels die nu langzamer, maar wel sterker was en beet de arme Ampharos met vreselijke kracht. De Ampharos sloeg terug met nog een Fire Punch. Jace zou op moeten passen voor die aanval. De Ampharos zag er nogal toegetakeld uit en Pebbels ook, maar het feit dat hij nog steeds kracht van zijn tegenstander aan het stelen was gaf hem een voordeel. Pebbels zag er ook wat minder toegetakeld uit. Woest rende de Ampharos op Pebbels af voor een laatste Take Down aanval. Jace en Pebbels antwoordde met een laaste Giga Drain. Licht vloeide door de lucht naar Pebbels terwijl de Ampharos met al zijn kracht op Pebbels neer kwam. De klap was uiteindelijk te veel voor de Ampharos die uitgeteld op de grond lag...
Jace aaide Pebbels en bedankte hem voor het goede werk voordat hij hem terug keerde. Jace plukte wat besjes en legde ze bij de uitgetelde Ampharos die verbaasd naar zijn tegenstander keek. Met een zacht glimlach zei Jace: “Sorry van dat alles. Ik wilde je geen pijn doen, ik dacht dat je staart een besje was.” Niet zijn best excuus maar ja. Hij aaide de Ampharos voorzichtig en zei: “Goed gevochten.” Voordat hij weg liep. Hij stak een sigaret op en nam een flinke teug. Hij keek over de velden heen en glimlachte. Hij hield van de rust en vond het geweldig dat Pebbel geëvolueerd was. Zijn moment van rust werd ruw onderbroken door een oorverdovende nies van Jace zelf. Zijn sigaret vloog door de lucht en landde droog op de grond. Hij haalde ongelukkig zijn neus op en had nu echt door dat hij goed verkouden was. Hij haalde een tissue tevoorschijn en keek vermoeid naar het pad voor hem. De reis is nooit voorbij.

Een rilling schoot door Jace z'n rug toen hij die stem hoorde. Hij draaide om met tranen in zijn ogen. Daar voor hem stond hij. Daar stond zijn broer... Hij rende naar hem toe en gaf hem een grote knuffel. "Jij... Ik..." Jace kon nauwelijks praten terwijl de tranen over zijn wangen rolden en snot uit zijn neus liep. "Ik heb je zo gemist!!!" Bulderde hij daarna uit terwijl hij al trillend zijn broer niet los liet van zijn knuffel.

"Bedankt..." Kon Jace nog net uit brengen voordat hij zich op wist te lappen met een tissue. Hij hoorde de klank van Johnny toen hij het had over hun ouders en zei: "Mam mist je ook." Hij wist ook dat pap het er moeilijk mee had, maar wist ook hoe emotioneel terug getrokken pap was. Hij knuffelde Johnny nog eens en zei opgewekt: "Ik heb je overal gezocht, wat heb jij gedaan al deze jaren?"

Jace merkte dat er nog nare herinneringen en gevoelens rond het topic van hun vader hing en besloot er maar niet op door te gaan. Johnny legde alles uit en Jace knikte en keek toe hoe hij zijn pokemon er bij haalde. Growlithe kende hij, maar hij was minder bekend met Johnny's nieuwste aanwinst.
"Living in frigid temperatures, Swinub is covered in dense, brown, striped hair to keep it warm. The hair is so shaggy that it often covers its tuft-like small legs, making it appear like a legless lump. Swinub’s eyes appear as if they are perpetually closed. Swinub uses its pink, pig-like nose to dig through mud and snow, looking for anything edible. Occasionally, it will come across hot springs while scouring the ground. Its favorite food is a type of mushroom that grows beneath dead grass, though it also eats Berries. When a Swinub finds an attractive smell, it will run desperately to find out the source of the aroma. It inhabits cold places, such as icy caves, mountainous regions and frozen tundra."
Zei zijn pokedex na de scan. Jace klapte vriendelijk op Johnny's rug en zei: "Ze zien er goed uit."

"Ik heb al vijf badges weten te winnen." Zei Jace met een trotse glimlacht. Hij had er hard voor gevochten, Klaus was best een sterke tegenstander geweest en niet zo'n klein rot ventje als de rest van Team Rocket. Als gym leader was hij enorm sterk, maar hij wist te winnen.
Mijn grijns? Met een vriendelijke glimlacht antwoordde hij: "Ik ben gewoon blij om mijn grote broer weer te zien."