How the story ends.

Prima? Dat was alles dat ze te zeggen had? Cecille betrapte zichzelf erop teleurgesteld te zijn in de reactie. Normaal gesproken ontstond er een meningsverschil met veel geschreeuw, maar dat bleef dit keer weg. Het was die gedachte die de paniek vanuit haar tenen liet opkomen en haar hart sneller liet slaan. Wat ging er gebeuren? De blondine keek met moeite op, nog een laatste maal de pijn te proberen te negeren, maar wat ze zag brak haar hart in duizend stukjes. Sara pakte haar spullen en liep zonder nog een woord aan haar vuil te maken de kamer uit. Dat had ze nog nooit gedaan. Cecille trok wit weg en kromp compleet ineen toen ze de klap hoorde. Die verdomde hoofdpijn ook... Ze wilde eigenlijk achter haar vriendin – herstel, haar ex nu – aangaan, maar besloot dat het misschien beter was om te wachten tot haar kater voorbij was. Anders trok ze het niet. De blondine beet op haar onderlip, vechtend tegen een eigen stroom van tranen, voor ze verslagen en langzaam terug op het matras ging liggen en zich zachtjes in slaap huilde. Ze had naar Yara en Jane moeten luisteren.