A new start with a lot of sorrow

Lucas stond met Shawn achter de balie van een ticket shop waar een vrouw druk bezig was een enkele reis Hoenn uit te draaien. Hij had eindelijk het geld voor de ticket en de boot zou vandaag nog naar Hoenn gaan, voor een tientje extra  werd er ook nog een pas gemaakt op zijn naam voor de eilanden in die regio. Allemaal zeer nuttige dingen dus. De jongen had het bestellen van een ticket erg onderschat maar ach.. nu kon zijn reis dan ook echt beginnen. “Heb je er zin in, maatje?” vroeg Lucas aan de Pikachu die zich naar hem toedraaide en vrolijk knikte. “Pikachu!” piepte hij vrolijk waarop de jongen hem een aai over zijn kopje gaf. Hij glimlachte warm naar het gele wezentje voor hij zijn aandacht weer op de vrouw vestigde. “Je ticket en pas zijn klaar voor gebruik, jongen,” weerklonk de stem van de vrouw die een envelop en een pasje naar hem toeschoof waarop de jongen het aanpakte van de vrouw en het in zijn tas stopte. Het werd tijd om Coumarine nog eventjes te gaan verkennen samen met Shawn voor de boot zou vertrekken. De Pikachu sprong snel via het tafelblad op zijn schouder en nestelde zich daar in zijn nek. “Dankjewel,” zei Lucas met een dankbare glimlach op zijn gezicht tegen de vrouw en liep vervolgens het gebouw uit. Terwijl de jongen over de kade liep keek hij over de kade, in een poging zijn boot te vinden. Echter vielen zijn donkere ogen op een man die met een vrouw op een pier stond.. innig te zoenen. Lucas herkende direct zijn vader.. ging zijn vader nou daadwerkelijk vreemd? Na al  die jaren dat hij de man had vertrouwd?

Het eerste wat in de jongen op kwam was de twee met een hoop een geweld het water in duwen zodat ze konden afkoelen, maar aan de andere kant wilde hij nu gewoon hier weg en nooit meer terug komen. Klootzak. Lucas keek even naar zijn Pikachu die hem bezorgd aankeek maar de jongen voelde zichzelf al kalmeren toen hij dacht aan de bootreis. Hij ging zijn humeur niet laten verpesten door zoiets onbenulligs.. misschien zat er wel meer achter. Desondanks was hij best teleurgesteld in zijn vader omdat zijn moeder nu er gewoon vanuit ging dat haar man hier werkte. “Hey pap!” riep Lucas ineens onverwachts en de twee volwassene schrokken beide op toen de veertienjarige jongen op zijn vader afliep. “Lucas?” bracht zijn vader nerveus uit en de vrouw die naast hem stond zweeg. De jongen wierp een blik uit met zijn Pikachu die zich stil hield maar Lucas scherp in de gaten hield. “Wat doe je hier?” vroeg zijn vader aan hem maar de jongen snoof. Dat moest hij nodig vragen… daarbij ging het hem niet aan. “Dat kan ik beter aan jouw vragen,” reageerde Lucas met zijn tanden op elkaar geklemd. Hij verbeet zich om nu al uit zijn dak te gaan en balde zijn hand tot een vuist. De man schrok van zijn reactie waardoor hij even niks wist uit te brengen.. zijn vermoedens klopte dus. “Klootzak..” gromde Lucas nijdig tegen zijn vader en keek boos naar de vrouw die naast hem stond. Beide wisten niet zo goed wat ze moesten zeggen, mooi dan kon hij nu vertrekken. Hij draaide zich om en liep vervolgens terug de kade op, naar zijn boot die over een paar minuten zou vertrekken naar Hoenn. Zijn humeur was voor vandaag verpest.

---

Eenmaal op de boot voelde Lucas zich enigszins weer een beetje kalmeren en vond het dan ook niet erg om alleen met Shawn te zijn. De Pikachu zat nu op zijn schoot omdat de jongen op een tree van een trapje was gaan zitten en het beestje over zijn kopje aaide. Desondanks voelde hij zich weer een beetje enthousiast worden toen hij merkte dat de boot in beweging kwam. Lucas stond op toen en met zijn Pikachu naar de reling waar hij zijn armen over heen gooide, vervolgens voelde hij dat het gele beestje via zijn rug omhoog klom naar boven. “Weet je.. straks zijn we in Hoenn, Shawn..” mompelde hij tegen de Pikachu die hem grijnzend aankeek, Hij was er zo te zien klaar voor net als de jongen zelf.. nou ja Lucas vergat het hele gebeuren met zijn pa dat in Coumarine City had plaatsgevonden.  Zijn uiteindelijke doel was toch net iets belangrijker.“..En dan gaan we knallen. Zorgen dat we alle gyms verslaan,” grijnsde hij naar Shawn. “Pika! Pi-pikachu!” reageerde Shawn enthousiast waar hij zijn rode wangetje tegen de wang van zijn trainer drukte. Lucas grinnikte waarop hij het gele wezentje van zijn schouder sloeg en in zijn armen opving waar de Pikachu op zijn rug terecht kwam. Verbaasd werd hij aangekeken door het beestje maar de jongen kriebelde hem over zijn buikje heen, voor Lucas naar zijn kamer ging viel Shawn met een lach op zijn snoetje inslaap. De jongen zat al een tijdje op bed nietszeggend voor hem uit te staren. Shawn lag op zijn buik voor er ineens een oproep over de boot ging dat Lilycove City inzicht kwam. Versufd keek hij op zijn horloge en zag dat hij allang meer dan drie uur op de boot zat. Geen wonder als je de halve reis op bed had gelegen en inslaap was gevallen. De boot stop uiteindelijk na een tijdj waardoor Lucas opstond en zijn Pikachu van het bed raapte en naar de deur liep, met zijn half om zijn schouder.

Toen de jongen dan eindelijk na een lange tijd op de kade stond van Lilycove City met Shawn op zijn schouder. “Kijk nou Shawn!” bracht hij vrolijk uit toen de twee naar buiten liepen en de oceaan voor hen zagen. Er vlogen in grote getale Wingull en Pelipper over hun hoofden, en de Wailmer niet te missen die zich lieten zien. “Pikachu!” piepte Shawn die met glinsterende oogjes naar de blauwe lucht staarde. Het leek alsof er een last zijn schouder afviel. Zijn avontuur kon nu pas echt gaan beginnen. Daarvoor moest hij zich eerst in laten schrijven in het Pokémon Center. “Wie als laatste bij het Pokémon center is, is een zachtgekookte exeggcute!” riep Lucas uit en begon te rennen voordat Shawn doorhad wat er gebeurde, volgde het gele wezentje zijn trainer op de voet. Hij wilde geen zacht gekookte Exeggcute zijn! Het Center kwam al inzicht en de twee rende tegelijk het gebouw binnen. Hijgend stond Lucas voorovergebogen in een poging om zijn ademhaling weer op peil te krijgen. Shawn zat op de grond half achteruit gezakt waar hij met zijn voorpoten op de grond  steunde. Grijnzend keek de jongen naar het gele wezentje dat hem aankeek. Ze moesten inderdaad wat aan hun conditie gaan doen.