Quest - It's lava new~ 

Twee ogen opende zich en ze keek even om haar heen, al was ze nog te slaperig om alles goed in zich op te nemen. Maar na een paar minuten had ze haar ogen volledig geopend en was ze volledig wakker. Weer keek ze om haar heen en snoof ze even en ging ze rechtop in het bed zitten. Dit was niet haar vertrouwde bed in Anistar City, nee op het moment was ze in Hoenn. Ze was hier in haar eentje, het was dan ook heel vreemd om alleen in een bed te liggen. Na ja ze had haar pokémon natuurlijk bij haar, wat zou ze zonder hun moeten? Al kon ze zich op zekere hoogte wel redden zonder pokémon. Ze rekte zichzelf even flink uit en kwam het bed uit om even naar de spiegel te lopen en Hiro te spotten op de grond, opgerold, nog in een diepe slaap. Een glimlach sierde gelijk haar gezicht. Haar andere pokéballen lagen in haar tas, die op de tafel lag. Ze keek vervolgens weer naar haar zelf, haar spiegelbeeld om precies te zijn. Ze was hier voor een Quest… Een quest om Mt. Chimney te beklimmen, ja echt waar. Het doel? De top te bereiken. En aangezien het een quest was, was ze de uitdaging maar gewoon aan gegaan, want ze kon het gelijk als een soort van ‘vakantie’ zien, ja een weekendje weg naar Hoenn.



Ze had even gedoucht en haar rode haren in een hoge staart gedaan. Ze had voor een keer kleding aan die bij de situatie hoorde. Goede schoenen, goede kleding, goed genoeg om een berg te beklimmen. Het was dan ook nog vroeg in de ochtend, ze wilde er vroeg aan beginnen zodat ze nog eu… voor het donker weer beneden was. Ze vertrouwde namelijk niet of het goed ging als ze nog op die berg zat als het donker was, nee liever niet dus. Ze had haar pokéballs gepakt en die aan haar riem geklikt. Daarna had ze Hiro wakker gemaakt die gelijk paraat stond. De hondachtige liep met een kwispelende staart achter zijn trainster aan. Riddle liep vervolgens haar hotelkamer uit om deze achter haar op slot te doen. Om daarna het hotel uit te lopen en de ‘natuur’ in te gaan. Na ja ze had een hotel gevonden in de buurt van Mt. Chimney, zodat het niet eerst honderd jaar zou duren voordat ze er eindelijk was. Ze had wel uithoudingsvermogen maar ook weer niet zoveel. Ze keek even naar Hiro die wat van de ene kant naar de andere kant liep en wat rond neusde. Wel in Riddle’s buurt blijvend, maar niet precies naast haar. Hiro was de pokémon waar ze honderd procent op kon vertrouwen en ze liet hem dan heel vaak ook gewoon zijn ding doen. Hij kwam altijd terug, er was geen enkele keer geweest dat de Mightyena weg bleef.

Na een half uur wandelen, kwam ze langs een groot bord, het was een soort map van de omgeving. Ze wist dat ze op de goede weg was. Het was er namelijk erg kaal aan het worden… en ze kon de vulkaan in de verte al zien, het stak in principe overal bovenuit dus het was moeilijk niet op te merken. Echter werd het wel steeds warmer en warmer, jeetje. Hiro kreeg het er moeilijk mee. Na ja als ze snel waren konden ze daarna nog naar de hotsprings om gewoon uit te rusten, niks lekkerders dan dat warme water! Ze liet Hiro terug keren in zijn pokéball en haalde een andere pokéball erbij. Ze liet Andraste, haar Charmeleon uit haar pokéball komen. Zo zij paste veel beter in dit landschap. Andraste keek dan ook wat verrast om haar heen, maar was zeer tevreden met de omgevingstemperatuur. Riddle had ondertussen haar jas uit gedaan en deze in haar tas geduwd. De roodharige liep maar weer verder en haar Charmeleon volgde haar op de voet. Na weer een half uur gelopen te hebben, waren ze dan eindelijk aan de voet van Mt. Chimney aangekomen, mooi. Ze keek vervolgens even omhoog, de top was te zien…. maar het was klein vanaf dit punt. Haar blik ging naar Andraste die haar nieuwsgierig aan keek. “Let’s go” sprak ze geamuseerd, nu was ze nog wel vastberaden, hoe zou het zijn als ze halverwege zou zijn.



Het begin was totaal niet stijl geweest, alleen wel een stuk langer dan dat je gelijk recht omhoog zou gaan, maar dat zou weer te stijl zijn en ze had geen klim spullen bij zoals die professionele klimmers altijd hadden. Dus ze moest de langere weg nemen, maar dat was niet erg. Het doel was echter wel om de top te bereiken en dat ging ze dan ook doen ook. Helaas werd het hoe hoger ze kwam, hoe minder makkelijk begaanbaar. De wegen werden smaller en het werd steiler en tegelijkertijd dus ook diep. Riddle probeerde dan ook niet te veel naar beneden te kijken. Uh… waarom had ze die quest ook alweer aangenomen? Oh ja, om de rangen natuurlijk. Na ja ze was nu al een heel eind gekomen, ze kon niet nu op gaan geven, absoluut niet. Andraste liep nog steeds zonder moeite achter Riddle aan, de pokémon had totaal geen moeite met alles. En hij vond de wandeling wel leuk, dus dat was alleen maar mooi. Riddle rekte zichzelf even uit en trok haar tas nog wat beter op haar schouder. Ze waren nu driekwart onderweg, het einde was dus al bijna in zicht, yes.

Riddle stopte op een gegeven moment en ging gewoon midden op het pad zitten, het pad was niet erg breed dus op veel plekken dan daar kon ze eigenlijk niet zitten en ze was best wel moe van het wandelen. Daarnaast had ze trek en daarom haalde ze haar tas tevoorschijn om er wat brokjes uit te vissen voor Andraste en een appel voor haar zelf. Ze haalde haar tas van haar schouder af en legde daar de appel op om eerst het eten voor Andraste te fixen. De Charmeleon keek met glinsterende oogjes naar het eten, afwachtend tot hij aan kon vallen. Echter begon de appel van Riddle te rollen… de verkeerde kant op. Het ding rolde van de tas, richting de afgrond. De roodharige kreeg dit ook pas veel later door waardoor ze het voedsel van Andraste haastig neer zette en op schoot om de appel te kunnen pakken. Ze stak haar hand uit en… hebbes! Ze had de appel, helaas was de grond onder haar voeten verdwenen. Hierdoor viel ze dus, de afgrond in, gelukkig voor haar had Andraste haar zo snel mogelijk vast gepakt. Alleen de kleine pokémon had er moeite mee om haar trainster omhoog te houden. Riddle was ondertussen in paniek geraakt en probeerde van alles om de rand van de weg vast te pakken, helaas voor haar was die iets te ver weg. Was dit hoe ze ging eindigen? Dood na val van Mt. Chimney, omdat ze haar appel probeerde te redden?



Haar Charmeleon kon haar niet meer houden en haar hand gleed dan ook langzaam tussen de poten van Andraste vandaan. De pokémon probeerde nog een keer met al haar kracht, haar op te tillen, maar het mocht niet baten. Riddle gleed weg en begon aan haar val naar beneden. De roodharige begon in paniek om haar heen te kijken en probeerde in paniek Ezio’s pokéball vast te pakken en hem eruit te laten. Alleen voordat ze die kans kreeg, werd ze ineens opgevangen door… een pokémon? Het was absoluut niet Ezio… Verbaasd keek ze naar de oranje pokémon rug waar ze nu op zat. Ze knipperde met haar ogen en probeerde te verwerken wat er nou net gebeurd was. Twee grote vleugels hielden de pokémon en haar nu dus ook in de lucht. Charizard… ging er vragend door haar hoofd. Hier waren toch geen pokémon te vinden? Die vraag liet haar nadenken, wacht… waar was Andraste?! Ze hield haar blik op Mt. Chimney, ze kon van deze afstand haar tas nog zien liggen, maar nergens een Charmeleon te zien. Wat? Verward als wat keek ze weer naar de Charizard waar ze nu op zat. De pokémon landde weer op de weg waar ze hoorde en Riddle sprong van de grote pokémon af. Haar rode ogen keken naar de Charizard die haar met een grote grijns aan keek. “Andraste..?” sprak ze vragend en de Charizard maakte een tevreden, grommend geluid. “Andraste!” sprak ze vervolgens enthousiast, nu wetende dat deze Charizard een paar minuten geleden nog haar Charmeleon was. Andraste sloeg haar vleugels uit en maakte weer een tevreden, brommend geluid.



Nou dat laatste stuk konden ze dan vast wel vliegen… toch? Ze keek Andraste aan met een glimlach “Mag ik…” sprak ze een tikkeltje vragend, maar de Charizard maakte zichzelf gelijk een stuk lager zodat Riddle op Andraste kon klimmen. Ze was niet de grootste, dus het was nog een hele klim. Ze hield zich vervolgens goed vast, eigenlijk hield ze niet zo van hoogtes, maar ze vertrouwde Andraste toch wel genoeg. Andraste sloeg een paar keer flink met haar vleugels en kwam zo de lucht in om het laatste stuk van de vulkaan omhoog te vliegen. Eenmaal boven landde de Charizard en sprong Riddle gemakkelijk van Andraste af. Nieuwsgierig keek ze om haar heen, wauw, bovenaan was het nog mooier! De krater was ook gigantisch en ze kon overal versteende lava zien, diep in de krater kon ze het gloeiende hete spul zien. Pff, het was echt wel super heet hier… Haar blik ging weer naar Andraste die duidelijk aan het genieten was van de hitte hier. Andraste was geëvolueerd, eindelijk en ze was bovenaan Mt. Chimney. Pff, haar dag kon niet slechter of wel?

1.625 woorden~

Oke, ze had het compleet mis dat haar dag niet slechter kon... Niet veel later toen ze Mt. Chimney hadden beklommen en de top hadden bereikt. Oké ze hadden een beetje vals gespeeld met het vliegen van haar nu Charizard. Maar goed nu was er een horde Fletchinder en Talonflame verschenen. Waar ze vandaan kwamen? Geen idee, het was niet echt handig op het moment. Waarom moesten er precies nu van die rot beesten verschijnen als ze net weer terug naar beneden wilde gaan, shit. En vechten op de top van een vulkaan, niet de meeste ideale plek, zeker niet tegen flying types. Ze snoof en keek even naar Andraste die haar vragend aan keek. Een ding dat ze wel wist? Charizard tegen Talonflames en Fletchinders was niet de beste manier. Ze liet Andraste dan ook terug keren in haar pokéball en snoof even een keer. Ze haalde snel de pokéball van Fluffy tevoorschijn. Gelukkig wist ze wel dat deze leuke pokémon niet goed bestand waren tegen Electric aanvallen. Met een glimlach op haar gezicht gooide ze de ball op om haar Ampharos eruit te laten. Fluffy keek verbaasd om haar heen, maar probeerde zichzelf gelijk te focussen. De focus kwam dan ook snel op de horde pokémon. Het was een tegen... oke zo snel kon ze niet tellen. Misschien kon ze hier nog wat uithalen door Fluffy te laten Mega Evolven. Ze haalde haar Keystone tevoorschijn "Mega evolve" sprak ze met een grijns waarna de Mega Stone om Fluffy's nek begon te schijnen. Niet veel later was ze geëvolueerd in haar Mega vorm. De groep Fletchinders en Talonflames was volgens haar een beetje pissed of zo? Geen idee, maar ze waren in voor een gevecht. Niet veel later kwam een kleine Fletchinder dan ook op de Mega Ampharos afschieten en niet veel later kwamen er nog meer bij. De Talonflames bleven nog op een afstandje. De meeste van hen probeerde haar Mega Ampharos aan te vallen met een Ember of Flame Charge. "Ontwijk" sprak ze snel, waardoor Fluffy het meeste ontweek, op eentje na die raak was. Gelukkig voor haar kon ze in haar Mega vorm vrij goed tegen Fire aanvallen. "Thundershock!" riep ze er snel achteraan. De Fletchinder waren nu dichtbij genoeg om ze te kunnen raken. Fluffy produceerde een flinke schok om haar heen en de meeste pokémon werden flink geraakt en dus flink geëlektrocuteerd. Een flink aantal Fletchinder viel knock out op de grond, oeps. Sommige hadden met groot geluk de aanval weten te ontwijken, die dingen waren snel. Pff, ze wilde gewoon van deze vulkaan af ja. Ze had de quest voltooid en nu werd ze in de weg gezeten door die stomme dingen. Fuuuuuu. Snel zette ze Fluffy weer aan het werk "Thundershock weer op de Fletchinders" en de Mega Ampharos maakte de afstand tussen haar en de pokémon weer kleiner om weer een Thundershock uit te voeren. Sommige van hen probeerde zich uit de voeten te maken en sommige werden weer flink geraakt. Ze lagen als zielige hoopjes op de grond, best wel zielig eigenlijk als je er over nadacht. Riddle knipperde dan ook even terwijl ze naar de Fletchinders keek. Echter was ze hierdoor wat afgeleid en had een Talonflame besloten om in actie te komen. De grote vogelachtige kwam met een Quick Attack en raakte Fluffy flink. De Mega Ampharos deinsde gelijk een eind terug, maar bleef wel overeind. Ze hield zich sterk en Riddle schrok op uit haar gedachte. Verdomme, niet dag dromen nu. "Electroball!" riep Riddle waarna de Mega Ampharos een ball van elektriciteit naar de Talonflame schoot. De Talonflame ontweek hem en kwam weer op Fluffy af met een duik om vervolgens een Flame Charge te gebruiken. Fluffy was nu voorbereid en hield haar aandacht stevig op de vogelachtige en de Talonflame raakte haar net niet. "Charge, daarna weer Electroball!" sprak ze weer waarna de Light pokémon zichzelf flink oplaadde en weer een Electroball af vuurde. De aanval was nu krachtiger. De Talonflame kreeg het ook niet voor elkaar om de aanval te ontwijken en werd geraakt door de Electroball. De Talonflame viel uitgeput op de grond en Riddle's blik ging even naar de andere pokémon die langzaam weer overeind kwamen. Well, ze zijn niet dood gelukkig. Ze moesten gewoon niet haar in de weg zitten precies als ze weer naar beneden ging van die vulkaan af. Het was nou ook weer niet de meest veilige plek om te zijn met eu... die vulkaan waar ze zich op bevond. Straks viel ze er nog in, in de lava en niemand zou weten waar ze was, als er al mensen zouden gaan zoeken naar haar. Ze hoopte het wel natuurlijk, maar ja ze konden zoeken wat ze wilde, levend zou ze niet meer zijn... Wat een slecht vooruitzicht. Gelukkig had ze Fluffy bij, een van de pokémon die ze eigenlijk altijd mee had. Ze had haar niet voor niks van jongs af aan. Met een glimlach op haar gezicht keek ze toe hoe de gewonde Fletchinder en Talonflame probeerde weg te komen. De andere waren al een heel eind weg gevlogen, proberen te voorkomen dat ze geroosterd zouden worden door een elektriciteit aanval. "Good job Fluffy" sprak ze tevreden waarna de Mega Ampharos even om keek en een tevreden geluidje maakte naar Riddle toe. "We worden nog wel een goed team" sprak Riddle enthousiast, waarna ze de Keystone weer onder haar shirt weg frommelde en de Mega Stone van Fluffy stopte met schijnen en haar Fluffy nu weer een normale Ampharos was. Haar blik ging nog even om haar heen en ze zuchtte opgelucht. Oké mooi dit hadden ze voor nu overleefd zonder al te veel schade. De meeste schade had haar Ampharos voor haar opgevangen. In haar eentje had ze het waarschijnlijk nooit lang volgehouden. Tegen pokémon vechten was altijd nog heel anders dan tegen mensen vechten...

2x Thundershock
2x Electroball
1x Charge