Open - Evolution.

<sub>De vlammen op de rug van Durga waren hevig aan het branden. Iets verder op stond er een kleine Riolu hard aan het hijgen en was haar vacht getekend met verschillende schrammen door het gevecht dat plaats nam. Het was een trainingsdag geweest voor de Cyndaquil, want de pokémon moest sterker worden. Aan zwakkelingen had hij niks, en Team Rocket had er net zo weinig aan. ‘Flame Wheel,’ beval Floyd en de Cyndaquil sprong omhoog. De vlammen werden groter en omhulde haar hele lichaam om nadien op de Riolu af te rollen. Tijdens het rollen gloeide de vuurbal harder op dan normaal en wanneer de vuur pokémon contact maakten met de anderen verdween het vuur, vloog de Riolu naar achter en was er geen Cyndaquil meer. Vol nieuwe energie stond de Quilava op de grond, de Riolu die weg rende nakijkend. ‘Goed gedaan,’ sprak Floyd. Hij was trots op zijn pokémon, maar dat zei hij niet. Dat zei hij haast nooit.

Open ^^</sub>

_{Een zacht schrapend geluid was vervolgens in de ruimten te horen. Allebei keken ze meteen in de richting van het geluid, zowel trainer als pokémon. Floyd zelf was nog rustig en keek niet heel geïnteresseerd naar de plek, hij had gewoon een pokémon verwacht want die zaten er wel meer. De pas geëvolueerde Quilava was klaar om te vechten, en stond gereed een aanval uit te voeren maar dat kwam door de spanning van eerder. Spanning die was ontstaan door het gevecht.
Wat hij echter zag was een meisje in een nogal apart kleedje met een pokémon. Floyd kon zien hoe dat Durga zichtbaar ontspande en ging zitten op de grond, de vlammen op zijn lichaam verminderde ook en hij keek even naar zijn trainer om te zien wat die deed. Floyd zweeg echter en keek naar het opvallend persoon. Hij snapte nooit waarom meisjes zo’n kleding droegen. Hij verzetten enkel zijn gewicht naar zijn linker been want hij had nog altijd last van zijn knie. Het manken waar hij last van had zou nog lang blijven.}

_{Een meisje was in zicht gekomen met opvallende kleding en een Dragon Type, en dat terwijl ze er meer uit zag als een Fairy Type persoon. Een glimlach stond ook op haar gezicht en zag hij wanneer dat ze dichterbij was gekomen. Zoals gewoonlijk keek Floyd neutraal zonder enige duidelijke emotie die je kon aflezen.
Ze begon over de Quilava die aan zijn zijde stond en vond het een mooie pokémon. ‘Dat is inderdaad de evolutie van een Cyndaquil, maar niet het eind stadion,’ sprak hij. De Quilava was in ieder geval al een pak beter dan de eerste evolutie, nu was het hopen dat Durga van plan was snel te evolueren zodat het pas echt de stoere pokémon werd dat het in feite was.}

_{De andere zei dat de Quilava er al een stuk stoerder uit zag dan de vorige evolutie, en dat was waar. Het meisje zei dat ze zelf ook een Cyndaquil had. ‘Goed voor je,’ sprak hij kort en hij moest zelfs geen moeiten doen om ongeïnteresseerd te klinken. Hij had totaal niet de behoeften gehad om te weten welke pokémon ze in haar bezit had, dus bestempelde hij de info als nutteloos en zou hij het niet langer dan een dag onthouden. ‘Een pokémon moet er niet sterk uit zien om sterk te zijn,’ sprak hij zeer rustig. Er waren genoeg kleine dingen die er ongevaarlijk uitzagen maar die zijn pokémon misschien konden vermorzelen. Floyd ging echter niet zeggen dat hij pokémon soms niet eens onderschatten, enkel omdat hij ze er zwak uit vond zien.}

_{Floyd begon in zijn rugzak te zoeken naar zijn zaklamp. Wanneer dat hij die gevonden had deed hij het licht aan en liet hij zijn Quilava weer terug in haar bal keren. De pokémon had geen reden om nog langer buiten zijn bal te blijven. Voor de dag had hij weten te bereiken wat hij wilde bereiken. Het volgende was de laatste evolutie, maar die kwam nog wel.
Even keek de zwart harige man op wanneer dat het meisje vroeg of dat hij nog anderen pokémon had. Hij had er niet op willen reageren maar enkel een Quilava was zielig. Floyd gebaarde kort naar de pokéballen rond zijn riem. ‘Ik heb er nog meer,’ sprak hij zijn korte antwoord uit.}