Début[OPEN]

Afwachtend zat ze op een felrode stoel met haar vingers in elkaar gevouwen. Een Pokéball lag vlak voor haar neus op een houten tafeltje en glom zwakjes onder het licht van een bureaulamp. Daarin zat haar Oddish, genaamd Anita die vrij merkwaardige trekjes had. Zeker voor een Pokémon, maar veel wist ze eenmaal niet over de schepsels. En ze leek dan ook op een mens die in een Pokémonlichaam vastzat, zoals de Grass type soms een zwarte hoed van een voorbijganger over haar bladeren plaatste en soms rode bladeren eronder uitstak. Al was het zeker aandoenlijk. 'Je bent vrij om te gaan,' sprak professor Burch die zich naar haar toe omgedraaid had, 'Veel plezier met de Oddish!' Met een zwakke glimlach excuseerde ze haar zelf en nam de Pokéball met haar mee. Toen ze uit het gebouw stapte keek ze kort met haar kijkers over haar schouder. Het genezen van Anita was wel heel snel vergaan vandaag. Nogmaals glimlachtte ze – ditmaal oprecht- en ze liep door het dorpje, regelrecht naar de uitgang en de eerste Route. Nog voordat ze echter een stap had kunnen verzetten begon de Pokéball hevig te trillen en klapte deze open, waarna de Oddish energiek eruit sprong. 'Odd! Oddish!' Geschrokken staarde ze naar de Pokémon die verontwaardigd met haar bladeren schudde, voordat ze verstijfde en plotseling wegrende. Wat bezielde haar? Ze rende achter haar aan -terwijl haar zwaard keer- op keer tegen haar zij knalde-, tamelijk bezorgd wat er nou mankeerde, maar al spoedig kwam ze tot stilstand. De Oddish was naar een kerel toe gerend met een aszwarte hoed op en nog voordat ze haar wilde terugkeren, boog ze voorover. Haar conditie was zeker niet de beste te noemen. Nadat ze eindelijk op adem was gekomen keek ze op naar de ander met een verontschuldigende blik.