Lucas Roswell

Karakter:
Luc is een jongen die zeer positief is ingesteld door alles dat hij heeft mee moeten maken. Hij heeft nooit iets negatiefs over zich heen hangen en als hij dat wel heeft dan weet hij zich gauw weer te herpakken. Luc is niet iemand die snel bij de pakken neer zit. Hij is ook een van de vriendelijkste personen op aarde die met iedereen vrienden kan maken, mits je hem op zijn zwakke plek kan raken waardoor hij goed boos kan worden. Bovenal is hij een sportieve jongen die graag buiten een balletje trapt. Lucas houd echt van voetbal maar kan door zijn conditie, tot zijn grote spijt niet meer meedoen aan wedstrijden.
Uiterlijk:
General:
-Lucas heeft bruine haren die naar de zijkant is geborsteld en donkere ogen die naar zwart neigen. Zijn huidskleur is licht getint door het vele rennen op het voetbalveld in de zon.
Clothes:
-Lucas draagt over het algemeen sportieve kleding dat hij afwisselt met het weer voor die dag.
-body:
Lucas niet zo heel groot voor zijn leeftijd, de puberteit heeft hem nog niet echt helemaal te pakken.

Geschiedenis:
Lucas is geboren in een ziekenhuis dat gevestigd lag in Lumiose City waar de jongen al een oudere zus had. Zijn ouders waren dolgelukkig met hun pasgeboren zoon die luid krijsend in de armen van zijn moeder lag. Het gezin was compleet dus keerde de moeder met haar zoontje terug naar Vaniville City waar de moeilijkste taak begon; het opvoeden van de kleine jongen. Lucas was een rustige maar vrolijke baby die eigenlijk altijd door sliep in de nacht en met zijn zusje speelde waarmee hij al vanaf het begin een hele goede band mee heeft. Laura en Lucas waren onafscheidelijk waar het meisje ging, ging de jongen en zo enzovoorts, dat ging ook zo toen de vierjarige Lucas voor het eerst naar school ging. Hij zocht altijd zijn zus op die dan met hem optrok wat haar vriendinnen niet heel erg vonden, dat was voor hij in aanraking kwam met zijn eerste gymles waar de gym meester uitlegde hoe een potje voetbal werkte. Het was eerst alleen maar over schoppen met een klasgenootje. Voetbal. Dat vond het vierjarige jongetje wel interessant dus trapte hij de bal naar zijn maatje. Deze trapte terug wat de eerste paar keer fout ging maar naarmate hij oefende lukte het hem aardig. Eenmaal thuis vroeg hij zijn moeder of hij een voetbal mocht hebben dat mocht.. maar ze had ook een ander nieuwtje; ze was weer zwanger, niet gepland maar het was welkom. Het was een totale verrassing ook voor hun moeder en vader. Negen maanden later werd Levi geboren, het kleine broertje van Lucas en Laura.

Een paar jaar na de geboorte van Levi, ging Lucas op voetbal, daar had de jongen al zolang over gezeurd en geoefend dat zijn ouders hem voor zijn zevende verjaardag dit als cadeau kreeg, met zeven jaar ging hij dan eindelijk op voetbal. Hij werd met de dag beter en het lukte hem al snel om over te gaan naar een hogere groep waar hij een dag een training mee mocht maken. Niet voor hem wetende dat er een jongen naar hem toerende de bal af te pakken, hij tackelde Lucas tegen zijn voet die dubbel sloeg. De jongen zakte naar de grond waar hij zijn enkel beetpakte en huilde zoals hij nog nooit gedaan had. Wat er met de andere jongen gebeurde wist Luc niet omdat hij van het veld werd gehaald en naar een ambulance gebracht, die hem naar het ziekenhuis bracht. Eenmaal daar kwam de arts hem vertellen dat zijn enkel was gebroken en dat daarbij zijn enkelbanden waren opgerekt, mocht dit niet goed genezen dan was er een kans dat hij niet meer kon voetballen als hij geen operatie onderging. Maar alleen als de breuk niet goed genas dus wachtte ze die zes weken eerst af, en dat ging prima hij liep binnen een paar maanden weer op het voetbalveld.




Drie jaar later was Lucas weer volop aan het voetballen het ging goed tot hij op een gegeven een wedstrijd moest spelen. Het was een wedstrijd waar de tegenstander een slechte reputatie had door spelers opzettelijk onderuit te halen, hun doel was spelers uit te schakelen. Lucas nam de waarschuwingen voor lief en speelde alsnog die wedstrijd omdat zijn team graag jeugdkampioen wilde worden. Op het veld heerste een gespannen sfeer maar zijn team wisten in de eerste paar minuten al twee keer te scoren tot de tweede helft waar het flink mis ging. Lucas was aan de bal die hij naar zijn beste vriend toe wilde passen maar plots kwamen twee spelers op hem afgerend, die tegelijk de bal van hem af wilde pakken. Lucas kon dit niet ontwijken en kreeg een flinke klap tegen zijn voet te verduren, de voet waar hij eigenlijk aan geopereerd had moeten worden. De jongen kermde het uit toen het weer dubbel klapte en wakker werd in het ziekenhuis. Hetzelfde bed en dezelfde kamer. Zijn voet zat dit keer in een spalk. Waaruit bleek dat hij alsnog was geopereerd zonder dat hij het wist.. waarschijnlijk was het toch nog ernstiger dan verwacht. Dat bleek wel toen de röntgenfoto aan hem werd laten zien hij zou weer moeten revalideren en het ziekenhuis legde zijn ouders voor om dit in Sinnoh te doen. Zogezegd zo gedaan. Lucas vertrok samen met zijn vader naar Snowpoint City zonder zijn zus.

De eerste vier maanden waren zwaar voor de tienjarige jongen, die last had van zowel heimwee als de zorgen aan zijn hoofd, hoe hij dit moest gaan doen. Er was een kans dat hij nooit meer zou kunnen voetballen maar ondanks dat, wilde hij toch zo snel mogelijk weer op de been zijn. Hij wilde terug naar Laura. Zijn vader zag dat zijn zoon hiermee worstelde en besloot om de professor van deze regio een brief te schrijven voor een eventuele starter die hij als maatje kon gebruiken. De man kreeg al snel antwoord terug en binnen no time stond een assistent aan zijn bed met een blauw wezen die aan hem werd voorgesteld als Riolu waar de aandacht van Luc direct heen ging toen het wezentje hem vrolijk begroette. De jongen was erg blij met de Riolu die hem altijd opvrolijkte als hij een zware dag had en zijn familie in Kalos mistte, de laatste drie maanden ging dan ook in een rap tempo voorbij. En Lucas werd uit het centrum ontslagen om met zijn Riolu en vader naar Kalos te gaan. Lucas besefte ook meteen dat zijn partner nog geen naam had en gaf hem de naam Arion, naar een bekende voetbalspeler. Kort nadat hij thuis was vertelde hij zijn ouders dat hij een Pokémon trainer wilde worden om zijn zinnen ergens anders op te zetten dan voetbal.