Counting time

Bijna zou de avondklok ingaan, tijd om dus maar op patrouille te gaan. Nog nooit zo iets te hebben gedaan, of enig ander assigment en al agent. Hm, misschien was het zo omdat hij Agrona laatst naar het hoogste level had gekregen. Hm, dat zou wel eigenlijk het de enige logische verklaring zijn ja. Zijn Houndoom liep naast de groenharige, de hond kon hem zo nodig wel gaan helpen met mensen die nog na de klok rondzwerfden. Snel keek hij de tijd, nog een enkele tien minuten voor het zover was. Kon hij wel alvast gaan beginnen, kon geen kwaad om dat te doen.

Ooc; Voor Allison of Karma~

[size=10]Ineens wad weet verderop een gedaante te zien, twee zelfs om preciezer te zijn. Gelukkig maar dat bij echt aan het opletten was, want nu had bij nog de Bone Rush die naar zijn hoofd werd geworpen kunnen ontwijken met een paar snelle stappen opzij. Hm, meteen ging zijn blik naar de twee gedaanten. Wie het ook mocht zijn dat te doen, diegenen waren niet echt slim bezig. Eens laten zien wie het dan wel niet waren hoor. Deimos was ondertussen luid aan het grommen, zo nodig klaar om aan te vallen als zijn trainer ervoor het bevel gaf. Eenmaal dichterbij gekomen wou hij bijna roepen wie het wel niet mocht zijn, tot een van de twee hem wel bekend voorkwam, desondanks dat ze maar een keer elkaar hadden.. 'gezien', om het maar zo te noemen. Hij vroeg het zich wel af, wat deed de executive hier? Waarschijnlijk kijken of de grunts, agents en anderen wel goed hun werk deden. Toch vroeg hij het zich nog af, immers kon Nathan het altijd mishebben. "Allison," klonk hij enkel, misschien een beetje verrast juist hier dit persoon aan te treffen. Over de aanval van eerder zei hij niets, het kon nog wel even beter zijn om ervoor te zorgen dat zijn hoofd niet op een stok werd gewenst. Ondertussen was de Dark Pokémon gaan stoppen met grommen. [/size=10]

[size=10]Hij greens even licht geamuseerd toen er werd gesproken dat de ander ermee moest stoppen, welke hij nu pas herkende als een Lucario. Best toevallig hoeveel mensen deze Pokémon hadden, maar tja, het was ook een vrij bekende Pokémon die goed sterk was. Ach, hij had er zelf ook een en Lugus had hem wel met het een en ander aan dingen kunnen helpen, gelukkig. Als het namelijk niet zo het geval was geweest zou de groenharige de Aura Pokémon waarschijnlijk niet meer in zijn team hebben zitten. Er werd kort door Nathan geknikt toen er werd gesproken dat het best rustig was, daar had ze nog gelijk in ook ja. "Dat kan je wel zeggen ja." de jongen liet bijna onopgemerkt zijn blik over de lege straten te gaan, op hun na was er echt geen kip te bekennen. Dat was wel zeker mooi, een teken dat mensen echt naar de regels aan het luisteren ook waren. Hij had misschien wel voor wat burgers gehoopt die deregels aan het overtreden waren, zou er nog wat spanning in deze nacht komen. "Ah, niet de eerste keer dat ik een aanval naar me krijg toegeworpen." Niet altijd even leuke tijden waren dat geweest, maar nu was het gelukkig wel over.[/size=10]

Het mocht misschien dan wel saai zijn, het hoorde bij dat 'order'. Het was echt absoluut niet hetgeen wat hij zou gaan verzinnen als de jongen ooit zoiets kon gaan doen, nee, totaal niet. Arceus wist wat het dan wel mocht zijn, maar het had helemaal niets met rust te maken, dat wist hij nu al. Maar zoiets groots bereiken, enkel iets was dat om te gaan dromen. Het was bijna ongeloofwaardig wat sommige mensen hadden bereikt, de baas bijvoorbeeld, maar ook nog veel andere mensen. De stilte die in de stad heerste kon bijna eng worden genoemd, bijna. Nathan vond het eigenlijk echt totaal niet eng, het was gewoon prettig om het maar zo te gaan noemen. Ach, dat was weer Hoe hij erover dacht. Hij fronste kort toen Allison al hoofdschuddend 'jongens' sprak. Wat, het was niet echt dat hij er nou veel aan kon gaan doen dat Nathan steeds aanvallen naar zijn kop kreeg gegooid. Tot nu was hij er gelukkig maar goed vanaf gekomen."Orde die niet altijd orde lijkt..." mompelde de groenharige.

Of het beviel? Of wat voor een manier dan precies? Al snel kwam het, of het in het team beviel. Hm, nog een wonder dat Allison ernaar vroeg. Ach, misschien dat het haar toch wat uitmaakte hoe het met sommigen van haar leden ging. "Prima." hij was er ondertussen al zo aan gewend dat het voelde alsof hij veel langer in het team zat, maar ook weer niet. Het was nu gewoon iets normaals, dagelijks geworden. Hij zou zo maar eens verder moeten gaan met de patrouille, hier zo blijven staan kletsen ging het werk niet gedaan hebben. Het zorgde er enkel maar voor dat mensen meer kansen hadden om de regels te gaan overtreden.

Hij wou bijna met zijn ogen gaan rollen bij de opmerking of hij altijd zo suf was, bijna deed hij het. "Nee, nu is er gewoon niets aan de hand." en als dat zo was, zou het echt absoluut niet suf zijn. De paarsharige liet ineens een Lopunny verschijnen, waarna ze haar twee Pokémoj wegstuurde. Het leek erop om hun verder te laten patrouilleren. Ineens klonk er van de andere kant van waar de twee Pokémon waren heengegaan wat geluid, of het waren domme leden welke teveel herrie maakten, of het waren regelbrekers. Laat het ergens maar de tweede zijn, zou er nog wat te doen zijn deze avond. "Maar eens gaan kijken wat dat is?" hij verwachtte wel dat ze dat gingen doen, beter zeker dan onzeker over dit soort dingen. En het was natuurlijk nooit te weten als het niet zou worden uitgezocht.

Wat had Allison dan voor antwoord verwacht? Dat hij nooit saai was behalve nu? Dat kon op een soort van manier wel waar zijn, maar toch. Het was heus niet dat hij dit niu bepaald leuk, of spannend vond. Maar niet alles ging natuurlijk zoals gehoopt, dat was nou eenmaal zo. De paarsharige stemde inderdaad in met zijn 'voorstel', al was het gewoon verwacht. Hij begon alvast te lopen, Deimos liep vlak achter hem, zijn ogen en oren opengespert voor andere dingen. Het geluid dat Nathan eerder had opgemerkt werd luider, ze waren al in de buurt zo te merken. Wat hij verwachtte te zien wS een klein groepje jongens, waarschijnlijk niet eens volwassen, of jong volwassen, zoals de groenharige.

Hij had inderdaad gelijk gehad met wat te verwachten, maar nog in gegenstelling tot heb had Allison meteen een Pokémon erbij gehaald, welke een gigantische Tyrantitar bleek. Indrukwekkend. Voor een halve seconde was er een blik van twijfeling te zien in hun ogen, warnaa er eentje zo hard mogelijk voor zijn leven leek te rennen, slim joch. Dit zorgde ervoor dat er nog zeker twee achterbleven, dat werd nog eens makkelijk. Verwachtte hij. Hun leken echt nog eens zo gek in hun hoofd te zijn ook om te gaan vechten, er was echt iets mis met hun. Ze zouden het wel snel genoeg leren. Hij pakte zonder twijfel de eerste Poké ball van zijn riem, vergroote het en liet daarna Agrona eruit komen. Al was de entree van de ruim twee meter hoge Charizard, niet bepaald spectaculair, was het niet erg klein. Niet veel later kwamen de Pokémon van de gek geworden jongen, want ja, dat waren ze gewoon. Een Garchomp en Blaziken, dat zou binnen de kortste keren gedaan zijn. "Dragon Pulse." klonk er van Nathan, de ander weinig tot bijna geen tijd gevend wat te doen. Al snel werd er een Dragon Pulse gedaan, natuurlijk gemikt op de Garchomp.