{ Cookie

Die Ninetales was zeker scherp, maar niet snel genoeg ervoor. De grom die hij toegeworpen kreeg was zeker vuil, maar dat had hij dan ook wel verdiend. De Acient power die de vos niet had geraakt, hadden de roodharige wel geraakt, dus dat was in welk geval iets. De dodelijke blik die de ander hem had toegestuurd liet hem enkel breder grijnzen, bang ervoor zou hij zeker niet zijn. Want als dat alles was wat ze had, zag hij de dreiging er echt niet in hoor. Oh wat eng,. dus niet. Er klonk iets dat leek op een gescheld, maar wist hij veel wat het nou precies betekende, want dit was absoluut geen nederlands. Er werd bevolen een Will-O-Wisp te doen, wist ze niet dat deze aanvallen juist maar weinig zouden doen in een geval zoals dit En ook nog, dat Will-O-Wisp geen enkele schade deed omdat deze enkel voor een burn zorgde, waar een fire type zoals Charizard nooit last van zou hebben? Tsk, wat een amateur dan zeg, de aanvallen en effecten op wat voor soort Pokémon van je eigen Pokémon niet eens weten. "Earthquake." De aanvallen die waren gedaan leken vrij weinig schade te doen, de Will-O-Wisp had geraakt ja, maar de effecten ervan die normaal zouden moeten plaats treden waren nergens te zien. Hex rakkte wel, maar deed niet bepaald veel schade hierdoor. Hevig begon de aarde te schudden door de Earthquake, daarbij duidelijk doelend op de Ninetales. "Smokescreen en Hyper Beam." de seconde nadat de Earthquake was gedaan werd e omgeving snel gehuld in een dikke, vuile rook. Er werd enkele seconden later nog een Hyper Beam uitgevoerd al was dit moeilijk te zien. Het was het zeker niet ontgaan dat de roodharige richting hem was gaan lopen. Slim ging hij dus doen, betekende dat hij wat naar een andere kant ging lopen, in een rustige stille pas.

Zijn grip om de Dark Ball in zijn handen verstrakte wat, klaar om de zwarte bal te gooien. Die Hyper Beam zou wek genoeg gedaan moeten hebben, meer dan genoeg zelfs. "Zorg ervoor dat ze niet weg kan rennen." meteen steeg Agrona op, om snel naar de andere kant van de Ninetales te vliegen zodat bij deze de weg naar achteren was versperd. Hij gooide de donkere ball richting de vos, welke met een holle 'pok' de kop van het beest raakte en de Ninetales met een rode straal opzoog en vervolgens wild heen en weer begon te bewegen. Hij verwachtte gewoon dat dit was gelukt, met de schade van het eerdere gevecht en ook nog eens met dat wat Agrona eerder had verricht was de vos meer dan genoeg afgezwakt. En alvast bedankt voor je vos, al zei hij deze woorden niet hardop, waren de woorden zowaar af te lezen in zijn ogen en op de geamuseerde grijns op zijn gezicht.

Het moment dat de groenharige de Dark Ball had opgepakt was het ding gestopt met schudden en met een klikje was het duidelijk dat de Ninetales voor nu van hem was. De Poké Ball werd opgeborgen in zijn zak, maar even aanzien wat hij ermee ging doen, waarschijnlijk zou de vos voor eventjes in de box zitten, tot Nathan een doel voor het beest had gevonden. Zijn gouden ogen keken even naar de roodharige, welke woedend op hem afkwam, oh wat eng zeg. Nou, hij zou maar hier eens weg moeten gaan, lang genoeg hier gebleven en vast genoeg dat hij aandacht had getrokken met de gevechten van eerder. Hij was er wel benieuwd naar hoor, of de vos echt zou gaan luisteren naar hem. Hij had wel eerder gezien in het karakter van de Pokémon, maar door de Dark Ball moest ze wel luisteren.

Hij liet Agrona rustig terugkeren in haar Poké ball, de roodahrige die zowaar stampvoeten op hem af leek te lopen nu keihard negerend. Nou, dat was nog wel eens een mooie vangst geweest zeg, het was niet namelijk dat je elke dag zo een sterke pokémon tegen kwam, en dat je die ook nog eens mooi kon gaan stelen. Een kleine grijns verscheen even op zijn gezicht. Hierna stak hij zijn handen in zijn zakken, om vervolgens, vlak langs de roodharige weg te lopen. Wel stopte de jongen nog even om wat te zeggen "En nog bedankt." klonk zijn stem, veel te rustig dan dat hij waarschijnlijk nu al doen overkomen.

Het was hem zeker niet ontgaan dat ze hem wou slaan, domme keuze was dat. Nee, het was niet dat hij iets super ergs zou doen. Eerder wat meer.. aparts om het maar even zo te gaan verwoorden. Snel had hij haar vuist vast kunnen pakken, nog tot deze zeker een centimeter, misschien twee meer, van zijn gezicht was. Phiew, dat had toch wel even weinig gescheeld zeg. Zin om nou geslagen te worden had hij niet echt namelijk. Hij veranderde zijn grip wat, zodat hij nu haar pols vast had. Het leek heel snel te gebeuren, voor hem misschien niet zo, maar voor de ander waarschijnlijk wel. Nathan had zijn tong voor even uit zijn mond, waarna hij het over de handpalm van de ander liet gaan. Kort daarna liet de groenharige los, een grijns was op zijn mond te zien terwijl hij eventjes zijn lippen leek te bevochtigen. Nog wel even blijven voor die reactie te zien kon geen kwaad, heh.

Zodra hij haar hand nog vasthad keek hij haar rustig aan, terwijl de ander Nathan juist aan leek te kijken met een blik die leek te moorden. Wat gezellig zeg, het maakte hem geen enkele moer uit. Zodra hij haar pols had losgelaten werd deze terug getrokken, jammer dat de roodharige enkel een beetje verrast was zeg. Hm, de reactie was wat.. terleurstellend. Ach, wat zou hij verwacht hebben? Geen idee, misschien dit enkel niet, dat was het gewoon ja. Hij grinnikte even kort bij het horen van haar 'vraag', zou het eigenlijk wel een vraag kunnen worden genoemd? Geen idee, het zal wel. "exactly." waarna hij nu echt begon weg te lopen van haar, genoeg gedaan hier en meer had hij er ook niet meer te zoeken. Waren voor hem meer dan genoeg redenen om hier even niet meer te komen, tenzij de groenharige hier wat nodig had, maar dat betwijfelde hij.

-topic uit