~Ace Rider~

Gengre:Male
Age: 14 Jaar


Height: 1.57m~

Weight: Als je het echt wilt weten~ 47kg

Hair: Rood/Oranje ~ Kijk naar mijn Avatar en je zult het zeker weten.
Eyes: Oranje/Geel Hangt af van het licht.

Character: Ace is meestal een kalme rustige vriendelijke jongen. Well meestal toch. Hij is meestal op zichzelf. Door zijn ongelukkige verleden vermijd hij liefst zo veel mogelijk het contact met andere mensen. Vrezend dat hij hun ongeluk zal brengen. Dus as hij iemand ontmoet zal hij eerder afstotend voorkomen. Doen alsof het hem niet veel kan schelen. Echter als je hem eenmaal leert kenen is hij heel levendig en spontaan. Hij is ook heel beschermend en zou alles doen om iemand gelukkig te krijgen. Hij is ook heel eigenwijs en vaak denkt hij dat hij meer kan doen dat hij eigenlijk aankan. Waardoor hij zichzelf vaak in de problemen krijgt. Toch hoe hard het er ook aan toe gaat. Hij is geen opgever en zal doorgaan tot zijn doel bereikt is.

Ace is het meerderen deel van zijn leven alleen geweest. Zijn moeder stierf bij de geboorte. Waardoor zijn vader begon te drinken om het verdriet te vergeten. Echter vergat zijn vader daardoor ook hem. Vaak zat Ace alleen thuis of ergens verscholen in de bossen hopend dat zijn vader hem niet zou vinden. In de bossen voelde hij zich veilig en was er niemand die hem kwaad kon doen. Op school werd hij vaak gepest door de familie situatie en hij had ook niet echt veel vrienden. Echter wanneer iemand hulp nodig had stond hij er altijd wel voor klaar. Veel gebeurde er niet in zijn leven en omdat hij dacht dat er niemand om hem gaf. Zorgde hij graag voor problemen om tenminste wat aandacht te krijgen. Zo was zijn leven tot zijn 12. In dat jaar stierf zijn vader in een ongeluk. Waardoor Ace moest verhuizen naar zijn grootmoeder. Een vrouw die hij in zijn leven nooit gezien had. Hij vreesde er voor dat zijn grootmoeder net als zijn vader en vele aderen niet om hem zou geven.
Echter bleek die gedachte verbeelding te zijn en werd hij warm verwelkomd door zijn grootmoeder. Voor de eerste keer in zijn leven voelde hij zich echt thuis. Het huis van zijn grootmoeder was niet groot. Maar gezellig genoeg en had een grootte tuin met verschillende planten en bessen struiken. Waar veel wilde pokémon op af kwamen. Het was een goed leven.
Op en dag terwijl Ace in de tuin aan het rond lopen was om een paar bessen te plukken hoorde hij het gejammer van één of andere Pokémon. Langzaam zocht hij door de tuin naar waar het geluid vandaan kon komen. Toen hij onder één van de vele struiken keek. Vond hij een kleine Sandshrew die kleiner leek te zijn dan zijn soortgenoten. De Sandshrew zat verstrengeld in de struiken en had zichzelf duidelijk verwond. Het was een heel gevecht om de Sandshrew uit zijn verstrikking te krijgen. Ace moest zelf de struik lichtjes' uit de grond trekken. Uiteindelijk had hij de gewonde Sandshrew in zijn armen en bracht het naar zijn grootmoeder om te vragen wat hij moest doen. Zijn grootmoeder drong er op aan om de Sandshrew naar een pokémon center te brengen. Wat hij ook deed. Hun huis was niet echt dicht in de beurt van een pokémon center. Maar voor Ace maakte dat niet veel uit. Met de Sandshrew in his armen. Goed ingedekt en een zachte laken. Rende de kleine jongen door het bos en over de wegen om de Sandshrew in veiligheid te brengen. Zelf liep hij krassen op door takken van de bomen. Maar dat maakte op dat moment niet veel uit.
Toen hij aan het Pokémon center leek het alsof hij door een storm was gegaan. Zuster Jenny nam de Sandshrew me om het te verzorgen. Hij kon dan vertrekken. Hij had zich kunnen omdraaiden en terug naar huis kunnen lopen. Maar iets hield hem tegen. Hij wilde er zeker van zijn dat alles in orde zou komen met de kleine Sandshrew. Dus ging hij zitten in een van de zetels en viel uiteindelijk in slaap.
Toen hij zijn ogen opende zat de kleinde Sandshrew naast hem. Ace kende niet veel van pokémon op dat moment en een Sandshrew had hij nog noot gezien. Zuster Jenny kwam langzaam up hun af met een glimlach. "Je Sandshrew is helemaal de oude." Ace was verast en een beetje verward. Zeggend dat de Pokémon niet van hem was. Zuster Jenny lachte alleen maar. "Well het lijkt er op dat deze kleine Sandshrew je well mag." Waarna ze zich omdraaide en terug liep om haar werk te oen. Ace glimlachte aar de pokémon. Hij wist helaas niet zo goed wat te zeggen en stond dus maar op en begon te wandelen om terug naar huis te gaan. Denkend dat zijn kleine avontuur voorbij was. De kleine Sandshrew volgde hem echter. Een hele tijd deed Ace alsof hij Sandshrew niet zag. Ergens hopend dat de pokémon zijn eigen weg ging gaan. maar de pokémon volgde hem terug naar huis. Net voor dat Ace terug naar binnen ging gaan draaide hij zich om naar de pokémon. "Heb je geen huis waar je naartoe moet gaan?" Hij zei het alsof hij een echt antwoord terug verwachte. Zijn lichaam was gespannen geweest en de Sandshrew staarde hem een tijdje aan tot hij zijn hoofd schudde. Ace knipperde een paar keer met zijn ogen en ontspande weer. "Dus je bent helemaal alleen?" De Sandshrew knikte. Heel even wist Ace niet wat te doen. Maar dan glimlachte hij en opende de deur kijken naar de kleine Sandshrew. "Wel dan kun je bij ons blijven. Shrew."
sinds dien heeft Sandshrew zijn zijde nooit meer verlaten.
Op zijn 14de verjaardag bracht zijn Grootmoeder een verhaal op van haar tijd als een pokémon trainer. Gefascineerd door he verhaal kwam hij op het idee om zijn eigen pokémon avontuur te beleven. samen met zijn vriend Sandshrew aan zijn zijde. Belovend aan zijn Grootmoeder dat hij voorzichtig zou zijn en dat hij voorzichtig zou zijn en dat hij af en toe eens terug naar huis zou keren. Vertrok hij op zijn reis om een echte pokémon trainer te worden. Zijn doel alle 8 de gym badges verzamelen. Maar voor al de wereld op een heel andere manier te leren kennen.