Jaynee l'Espar

JAYNEE L'ESPAR

▼

i am a twelve year old female human-being. i am currently a trainer but i actually focus more on traveling. i am heterosexual. a lot of people tend to call me jay  or something like that.

PERSONAL

▼

[ TRAITS ] Lief, behulpzaam, enthousiast, gemotiveerd, eigenwijs, sociaal en onhandig

[ PERSONALITY ] Jaynee heeft een soort van bom-effect op mensen. Ze is gevuld met passie en dus ook met emoties. Ze wilt geen moment verloren laten gaan, wilt met volle teugen van haar leven genieten. Het heeft een zekere charme en ze is zelfs instaat om de meeste kille personen te raken. Van haar levendige glimlach tot haar krokodillentranen wanneer ze gefrustreerd is omdat iets niet lukt.
Je kunt zeggen dat het meisje een levensgenieter is, maar dan op haar eigen manier. Ze wilt het meeste uit haar leven halen, omdat ze niet weet hoelang ze heeft en nog zoveel dingen heeft die ze graag zou willen doen. En ondanks dat ze altijd vrolijk lijkt is ze eigenlijk doodsbang: want iedere keer dat ze gaat slapen zou het wel eens kunnen zijn dat ze haar ogen voorgoed sluit. Ze heeft eigenlijk nooit zekerheid over iets en hierdoor kan het haar dus ook zo frustreren wanneer iets niet lukt: ze heeft geen tijd om ergens langer over te doen dan ‘gepland’.

Door haar wervelwind aan emoties en enthousiasme weet ze altijd een indruk achter te laten bij mensen en eigenlijk probeert ze dit onbewust ook altijd te verzekeren. Ze mag dan wellicht kort op deze wereld rondlopen, dat hoeft niet te betekenen dat ze onbelangrijk is. Ze wilt dat mensen haar herinneren, haar niet vergeten – of het nou complete onbekenden zijn of goede vrienden. Wellicht komt dit ook door haar angst; want als ze er niet meer is… Wie haar dan ziel dan nog in leven houden doormiddel van herinneringen?
Ze is dus in zekere zin ook bang om vergeten te worden.
Het is een van de vele dingen waardoor ze soms erg onzeker kan worden en zich het liefst wilt verstoppen, tranen met tuiten wil huilen in haar uppie of met haar Pokémon – maar ze wilt liever niet dat anderen dit zien. Ze wilt een positieve indruk achterlaten, een fijne. En met haar grenzeloze bestaan leert ze mensen ook nog eens wat. Of dit nou is dat ze niet zo serieus moeten leven, de kleine dingen in het leven moeten waarderen, of gewoon eens stil moeten staan bij wat ze hebben – het zijn lessen die ze zelf niet eens kent en toch aan anderen leert, weliswaar onbewust.

The looks

▼

[ FIRST IMPRESSION ] Een lief en enthousiast meisje
[ BUILD ] Jaynee heeft nog een kinderlijke bouw, maar toch is er al af te leidden wat voor bouw ze later zal krijgen: haar bekken is namelijk erg breed waardoor ze wel iets van heupen heeft. Haar schouders zijn wel kleiner dan haar heupen en verder heeft ze bijna geen secundaire geslachtskenmerken, buiten het prille begin van een voorgevel die tijdens haar pubertijd zal vorderen.
[ HAIR ] Jaynee heeft lang licht bruin haar. Het reikt tot haar heupen en ze heeft een korte rechte pony.
[ EYES ]De ogen van het meisje zijn erg groot en intens blauw, iets waardoor ze een hypnotiserend effect kunnen hebben op anderen. De tinten blauw in haar ogen lijken steeds te veranderen; alsof het een levend iets is, wellicht haar passie voor het leven.
[ CLOTHES ]Het meisje is gewend om zich altijd dik in te pakken, dus nu dat niet meer hoeft maakt ze daar profijt van: ze draagt bijna altijd rokjes en losse kleding.

THE PAST

▼

[ HISTORY ]
Het bleek al snel dat Jaynee vele obstakels in haar leven zou hebben toen het meisje geboren werd. Niet alleen werd ze al geboren na zesentwintig weken, wat haar dus een premature baby maakte, de navelstreng had zich ook nog eens om haar nek gewikkeld. Wat dat betreft was het een geluk dat het meisje te vroeg was geboren, anders was ze misschien gestikt.
Jaynee was een kleine en kwetsbare baby, maar gelukkig hadden haar ouders het op tijd gered om naar een goed ziekenhuis te gaan vanuit Snowbelle City. Op het nippertje bleef ze in leven, maar haar bestaan was alsnog onzeker. Vaak ging het toch ineens mis en ze was eigenlijk nooit helemaal stabiel. Pas toen het meisje een jaar of twee was mocht ze eigenlijk echt naar huis, haar ouders konden hun geluk niet op en ook Jaynee zelf was erg blij om naar huis te gaan.

Thuis leerde ze de ‘huisPokémon’ kennen: Nassir de Arcanine. De grote hond ontfermde zich al snel over het meisje, leek gelijk door te hebben dat het meisje erg kwetsbaar was. Als vuur Pokémon wist hij haar altijd warm te houden in het koude Snowbelle, maar het werd ook een gewoonte dat het meisje gewoon op hem reed.
Alles leek goed te gaan, tot het meisje een soort van aanval kreeg op haar zesde levensjaar. Ineens verloor ze het gevoel in haar benen waardoor ze hard op de grond viel. Een bloedneus volgde snel en het duurde niet lang of ze werd met spoed naar het ziekenhuis gebracht. Helaas kon er geen oorzaak gevonden worden hiervoor en duurde het niet lang of ze werd alweer ontslagen uit het ziekenhuis. Haar ouders werden wel wat strenger en Nassir week niet meer van haar zijde. Dit weerhield Jaynee er echter niet van om nog steeds op avontuur te gaan als klein meisje, ze was en bleef een kind.
Tijdens een van haar avonturen stuitte ze op een wilde Pokémon en niet zomaar eentje, nee het was er eentje die ze nog nooit had gezien. Een Weavile stond daar, in haar uppie. Het leek erop dat ze haar groep kwijt was en daarbij ook nog eens ernstig gewond was. In eerste instantie wilde Nassir niks met de andere Pokémon te maken hebben, wilde dat Jaynee op veilige afstand bleef – maar wat kon hij nou doen als ze gewoon langs hem liep? Ze duwde zijn kop gewoon weg toen hij begon te blaffen, hij moest niet zo serieus doen. De Weavile was schuw, maar niet instaat om weg te rennen of haar aan te vallen door haar verwondingen. Onschuldig en lief als ze was gaf Jaynee haar jas aan de Pokémon, wist niet zo goed hoe ze deze anders moest helpen. Na wat gedoe wist ze de Weavile op de rug van de Arcanine te krijgen – wat echt niet makkelijk was omdat beide partijen erop tegen waren – maar beiden konden moeilijk koppig blijven tegenover het kleine kind.
In eerste instantie waren haar ouders razend toen het meisje kwam aanzetten met een wilde Pokémon én met het feit dat ze een flink stuk buiten had gelopen zonder jas. Toch konden ze niet lang boos op haar blijven en besloten ze de Weavile tijdelijk bij hun te laten zodat deze rustig kon herstellen. Tijdens het verblijf van de wilde Pokémon werd Jaynee echter ernstig ziek, doordat ze zo lang in de kou was geweest zonder jas was ze verkouden geworden maar het liep al snel op naar een gevaarlijk hoge temperatuur. Haar spirit was echter niet te breken, het meisje was en bleef koppig en probeerde normaal te functioneren – maar steeds vaker raakte ze het gevoel kwijt in sommige van haar ledenmaten en uiteindelijk eindigde ze weer in het ziekenhuis.
De echte oorzaak voor alles rondom het meisje bleef nog steeds onbekend, maar de dokters vergeleken het met ALS. Wellicht gecombineerd met een uiterst zwak immuun systeem veroorzaakt door haar vroege geboorte. Het enige waar ze zeker over waren was dat háár toekomst onzeker was. Ze wisten niet hoelang ze nog zou hebben, maar zagen het niet rooskleurig in. Het grootste probleem was dat ze er niet direct iets aan konden doen, het probleem zat ergens diep in haar hersenen verscholen en ze zouden alles waarschijnlijk écht open moeten leggen wilden ze de oorzaak vinden – iets wat ongelofelijk veel risico’s met zich meebracht.

In de tussentijd bracht Jaynee veel tijd door in het ziekenhuis, luisterde ze de gesprekken achter de deur af ondanks dat ze het niet wilde. Destijds was ze tien en ondanks dat ze nog jong was, was ze oud genoeg om niet meer onwetend te kunnen spelen. Ze wíst dat er iets mis was met haar. In het begin wilde ze zich erbij neerleggen, maar haar wil om te leven was gewoon te groot. Ze was nog jong, ze had nog zoveel dingen die ze wilde doen! Dus krabbelde ze weer overeind, letterlijk en figuurlijk. Ze had een zware klap gekregen na haar koortsaanval en was niet meer zo goed in lopen, moest het in zekere zin weer opnieuw leren. Hierna kwam het overtuigen van haar ouders. Het enige wat ze wilde was meer zien van de leven, ze wist niet hoelang ze had en wilde in die tijd niet wegkwijnen in een ziekenhuis of opgesloten zitten in een huis.
Verrassend genoeg stemden haar ouders toe.
Nassir ging met haar mee en nadat ze aan de Weavile vroeg of dat zij ook meewilde stemde ze ook in. De twee Pokémon waren in de tussentijd best goede vrienden geworden en gaven allebei erg veel om het meisje.

En zo vertrok Jaynee op haar avontuur.

Extra

▼

WIST JE DAT Jaynee soms half verlamd wakker kan worden dankzij haar conditie?
WIST JE DAT haar favoriete eten watermeloen is?
WIST JE DAT ze best goed kan rijden op Nassir en zelfs op hem zou kunnen racen?
WIST JE DAT Jaynee eigenlijk een bucketlist heeft?
WIST JE DAT ze zich hier best voor schaamt en het goed verborgen houdt?
WIST JE DAT ze dol is op zwemmen omdat ze zich dan vrij voelt?
WIST JE DAT ze eigenlijk ook nog heel graag een water Pokémon wilt hebben?
WIST JE DAT Jaynee helemaal niet uit is op trainen of gym gevechten maar dit gebruikte als smoes om op avontuur te gaan?