Covered in red

Met een zucht ging ze zitten op het bankje. Even haalde ze een hand door haar blonde haren heen. Daarna opende ze haar rode ogen en keek ze even kalm naar het paleis dat voor haar stond. Ondanks dat ze hier al zoveel was geweest, vond ze het ergens nog steeds leuk om hier binnen te wandelen en even rond te kijken. Het was vandaag echter een beetje anders. Wat haar aandacht had getrokken, was een zwaard een eindje terug. Het zweefde en nadat ze even haar Pokédex had geraadpleegd wist ze dat het een Honedge was. Ze was het dinge gevolgd, maar was het kwijt gespeeld. Zwaarden waren sneller dan dat je zou denken. Nu was ze dus een stukje van haar huidige doel afgedwaald; het gebouw. Met een zucht kwam ze na enkele tellen weer overeind. Nadat ze even haar haren goed had gelegd liet ze even haar blik rondgaan, opzoek naar de steel type die een beetje haar interesse had gewekt. Toen ze iets zag, schoot ze erachter. Nu zou ze het niet laten gaan. Ze pakte de Pokéball van Saiko in haar hand en sprong naar voren, om door de struiken te gaan en al snel op een open plek te staan. De Pokémon die ze eerder had gezien was een blauwe... Grijze... Ding geweest. Echter fronste ze even bij wat ze nu zag. Het zwaard was bijna volledig rood. Zijn ene oog was strak gericht op de trainster. Het had in zijn sjaalachtig ding een soort... Ding waar je zwaarden instak. Even knipperde Tawn, daarna grijnsde ze kort. De steel type voelde al snel de spanning in de lucht en maakte duidelijk aan haar houding dat ze er klaar voor was. Kalmpjes grinnikte ze even.

Vs.

In een flits was de Metagross verschenen. De Pokémon keek even neer op het zwaard, die even haar oog vernauwde en toen al snel klaar leek te zijn. Goed dan, ze wilde hier niet veel tijd aan verliezen, maar misschien, misschien kon de Pokémon nog iets voor haar beteken. Bij die gedachte kwam het zwaard in beweging met een draai rond haar as. Aerial Ace was de aanval van de Pokémon. Even sloeg Tawn haar armen over elkaar. De aanval raakte simpel en was voor de Pokémon van de trainster een teken dat ze in actie moest komen. Zonder enige waarschuwing schoot deze naar voren en ramde ze de steel type weg met een Metal Claw. Na deze aanval schoot de grijze spinachtige naar voren en voerde het een Bullet Punch uit, die ervoor zorgde dat het de lucht in werd gelanceerd. Uiteindelijk eindigde de reeks aanvallen in een Pursuit, die het hardst van alle drie leek te raken en ervoor zorgde dat de shiny Honedge terug naar beneden viel. Met een plof kwam Saiko neer, duidelijk niet onder de indruk van wat de kleine kon doen tegenover haar. Het was het moment waarop het zwaard terug begon te zweven en langzaam haar oog opende, dat Saiko even de hare vernauwde. En nog voor het blondje het goed en wel doorhad, voerde de shiny een Shadow Sneak uit, die de steel type in de rug raakte. Snel schoot ze weg voor een Metal Claw. Even glinsterde de rode ogen van het blondje bij het zien van die actie. Ze had haar tactiek al door? Hm... Interessant. De Metagross werd nogmaals op het voorhoofd geraakt met een Aerial Ace. Echter schoot de klauw van de Pokémon opeens razendsnel naar het sjaalding van de Honedge. Het oog van de ghost type werd groot toen de psychic type deze vasthad. Even hielden de twee oogcontact. Even... Voor een tijdje... Enkele tellen misschien... Want toen schoot de grijsblauwe Pokémon met de shiny in haar klauw de lucht in. In een razendsnel tempo gooide de steel type haar tegenstander de lucht in. Met een snelle beweging van haar klauwen werden er tweee Metal Claw uitgevoerd. Hierdoor verloor de wilde Pokémon haar grip op de schede die ze al die tijd vast had in het sjaalachtige iets. Met een plof viel het koperen stuk neer, waardoor Tawn even haar blik van het gevecht haalde en naar het stuk metaal keek die daar lag. Echter vergde ze er niet veel aandacht aan en schoten haar ogen terug naar boven. De Honedge voerde een stevige Shadow Sneak uit, die ervoor zorgde dat Saiko haar losliet. Even schudde de vliegende Metagross haar hoofd, maar toen vervolgde ze haar acties en werd er een Pursuit uitgevoerd. De dark move raakte het wilde zwaard, waardoor deze lichtjes afstand moest nemen van haar tegenstander. Toen de ogen van de steel type blauw oplichtte en deze dus een Psychic uitvoerde, zag ze ook hoe de spinachtige zich klaarmaakte om een Meteor Mash uit te voeren. Met de eerst genoemde aanval liet ze de steeel type op haar afvliegen. Met een flinke kracht schoot haar arm naar voren en raakte de steel move al snel. Even kon ze het horen hoe een kleine knal te horen was. Ze grinnikte even en keek toe hoe de Honedge naar beneden viel en tot stilstand kwam toen het op de grond plofte. Met een knal kwam de Metagross neer en vernauwde deze even haar ogen. Even knikte Tawn tevreden naar haar Pokémon. De spinachtige liet haar bloedrode ogen even van haar tegenstander naar haar trainster gaan en bleef haar even aankijken. Even glimlachte ze kalmpjes naar de steel type. Dat was een snel en kort gevecht, dat was iets dat ze niet kon ontkennen. En dat vond ze ergens wel jammer. Want de Pokémon had er slimmer uitgezien dan sommige Pokémon die ze was tegengekomen. Maar hoe ze het ook draaide of keerde, ze kon niks met wat hersenen en geen inzet, of doorzettingsvermogen. Laat staan zonder kracht. Dus nee...
Bam...
Langzaam keek Tawn op. Hm? De Shiny was terug aan het zweven en was klappen aan het geven tegen het lichaam van de steel type die haar tegen de grond had gewerkt. Na nog een klap draaide ze even rond haar as en sloeg har rode metaal krachtig tegen het blauwe aan. Vonkjes schoten van de twee metalen af, het geluid klonk ergens wel goed. Metaal tegen metaal. Een voldaan geluid om te horen als ze eerlijk moest zijn. Echter reageerde Saiko al snel met nog een Pursuit, waarna de blauwe steel type zich naar de wilde Pokémon draaide. Echter was de Honedge nog niet tegen de grond en even kantelde Tawn nieuwsgierig haar hoofd toen ze dat zag. Het rode zwaard was er duidelijk niet goed aan toe. Ondanks alle klappen leek ze wel vol met vechtlust. En net op dat punt schoot het stuk metaal naar voren, draaiend om haar as. De psychic type tilde een klauw op en ving de Slash simpel op met deze klauw. Het geluid kwam terug en even moest het blondje een lach op haar lippen zetten. De shiny trok terug en sloeg het scherpe gedeelte nogmaals tegen de klauw aan. Saiko haalde meteen na de slag uit met een Meteor Mash. Dit zorgde ervoor dat de steel type naar achter werd gegooid en nogmaals met een plof op de grond kwam. De spinachtige kwam wat van de grond af en schoot naar voren. Haar klauw gloeide lichtjes op, klaar voor nog een Metal Claw. Zij had verwacht dat de shiny het zou opgeven, zou blijven liggen en niks zou doen. Echter, op het laatste moment, schoot deze overeind en blokkeerde deze de aanval met een Night Slash. Toen de Metagross wat terugtrok, schoot de Honedge onder de klauw door, klaar een Night Slash te laten raken op diens onderkant. Het was op dat moment dat Saiko wel meteen een van haar achterste poten naar voren liet schieten en zo haar lichaam kantelde. Het was wederom een Metal Claw. Het was voor het eerst dat ze een van haar achterste klauwen hiervoor gebruikte, maar hoe je het ook draaide of keerde, eigenlijk kwam het wel op hetzelfde neer eh. Het enigste wat de voorkant en de achterkant van een Metagross bepaalde was diens gezicht, dus zoveel maakte het in principe niet uit. Na de slag werd de Honedge wederom naar achter gegooid. Het was best grappig hoe ze deze keer in de grond kwam. Well yeah, de grond. Haar rode stuk kwam vast te zitten in de zachte grond. De sjaal van de shiny werd even tegen de grond aangezet, duidelijk proberend om eruit te komen. Echter twijfelde Saiko deze keer voor geen enkel moment en schoot deze naar voren om een Pursuit te laten raken en zo eigenlijk de ghost type te bevrijden uit haar positie. Even wilde ze uithalen, maar na een tweede Pursuit, sloot ze even haar oog en leek ze verstijfd te zijn. De blauwe Pokémon greep haar kans en liet een krachtige steel move raken. Meteor Mash om precies te zijn. Het zwaard had bij de laatste aanval tegen de grond aangelegen en werd dus nu extra hard de grond ingeboord. De grond had dan ook even getrild bij de aanval die onder andere daar raakte. Langzaam tilde de psychic type haar klauw op. Het zwaard bewoog niet meer en gaf geen enkele kick toen dit gebeurde. Met een scherpe blik bleef de agent haar in het oog houden, wetende dat ze al een keer recht was gekomen om het gevecht door te zetten. Het had enkel tot irritatie gezorgd bij haar stalen schijf. Deze was toen enkel een beetje voluit gegaan. Het was tenminste niet zo erg geweest als met Kido...

Na een tijdje kwam het zwaard langzaam overeind. Ze was er zwaar aan toe en was duidelijk niet langer uit op vechten. De uitdrukking in haar oog toonde aan dat ze duidelijk opzoek was naar iets... Maar naar wat precies wist ze niet echt. Toen... Kwam de schede van eerder terug voor haar ogen... well yeah... De shiny had het laten vallen tijdens het gevecht met haar Pokémon... Maar nu was de vraag dus, waar was het? Het stuk koper was nergens te bekennen op het open veldje... Toch? Toen ze echter iets zag zweven wat wel op de schede leek, wees ze even naar het metalen ding. "Hyper Beam," commandeerde ze meteen. Hierop reageerde Saiko al snel en nog voor er iets kon gebeuren, was een sterke, krachtige straal afgevuurd. Ietwat bang, nam de Honedge afstand en knipperde ze even met haar ogen. De straal stopte al snel nadat het zijn doel had geraakt. De trainster kwam naar voren en vernauwde haar ogen bij het zien van een Kecleon, die trillend op de grond lag met de koperen schede in zijn poten. Wel meteen schoot het oog van de shiny open. Op een tempo die Tawn helemaal niet had verwacht van een verwonde Pokémon, schoot deze naar voren. Echter leek de salamander nog niet klaar te zijn. Het keek op en vuurde een Psybeam af op de ghost type. Omdat deze al zo dichtbij was en al redelijk wat verzwakt was door het gevecht dat net had plaatsgevonden, raakte de kleurige straal en werd ze zo de lucht uitgeschoten. Met een plofje kwam het zwaard neer. Het was best een zielig beeld hoe de shiny haar rode sjaal wat in de lucht hield en leek uit te reiken naar haar schede. De normal type Pokémon kwam overeind met een grijns op zijn gelaat en opende zijn bek om nog een Psybeam af te vuren. "Hammer arm!" zei de agent meteen. De metagross schoot naar voren en sloeg met een krachtige slag de groene POkémon weg, die meteen de schede loste. Met een simpele beweging ving de stalen Pokémon het ding op en keek ze even vijandig naar de Kecleon, die deze keer stil bleef liggen. Met snelle passen liep Tawn naar voren en bukte ze zich voor de shiny. Nadat ze even naar de ghost type had gekeken, verplaatste ze haar blik naar de andere steel type, die haar wel meteen de schede van de Honedge overhandigde. Ze glimlachte even en keek terug naar de rode Pokémon. Ze plaatste het koperen ding naast de shiny en pakte de sjaal op, waarna ze deze voorzichtig op de schede neerlegde en even met een glimlach over het rode ding hing met haar hand. Een halfopen oog was het enigste waarmee ze oogcontact kon maken.
Na enkele tellen had ze haar besluit genomen. Het was niet echt... Hoe zeg je het... Leuk? Om een Pokémon in elkaar te slaan en dan weg te lopen. Ze had haar geholpen... En tja, ze was redelijk goed doorgegaan. Plus, Honedge had haar interesse weten te wekken. Het was best raar om te zien... Maar ergens had het ook een bepaalde waarde. Even glimlachte ze voorzichtig, waarna ze de shiny ball boven haalde en deze tegen de steel, ghost type duwde. Al snel verdween het rode zwaard in de ball. Met kalme ogen bleef het blondje kijken naar hoe de ball heen en weer wiebelde. Ze had getoond aan de Honedge dat ze haar wilde helpen. En nu wilde ze dit ook. Ze wilde haar sterker maken... Maar eerst en vooral zou ze de shiny moeten verorgen en beter maken, dat was het eerste dat momenteel in haar gedachten stond.

Metal Claw 4x
Bullet Punch 1x
Pursuit 5x
Meteor Mash 2x
Psychic 1x

Opgeven stond dus overduidelijk niet in der woordenbuik. Zodra de ball terug openklapte, haalde het zwaard uit naar haar arm. Geschrokken schoot Tawn overeind, maar de shiny raakte haar arm alsnog. Al snel was ze dus aan het bloeden en legde ze even haar andere hand op de wonde. Even keek ze ernaar, waarna haar gezicht van geschrokken naar woest vertrok.

Zonder er echt bij na te denken legde ze de hand van de gewonde arm tegen haar key stone aan en sprong ze terug. De shiny probeerde er lekker tussenuit te glippen. Dat ging dus mooi niet gebeuren. De Metagross werd nog een wit licht gehuld, maar ze wist dat de Honedge al ver weg kon zijn als de mega evultion zowat gedaan was. Dus ze nam de ball van Kido en liet al snel de Aggron eruit. "Heavy Slam," De steel, rock type schoot naar voren en gooide al haar gewicht op de ghost Pokémon, die meteen tegen de grond werd aangedrukt en een Metal Claw bij de aanval kreeg. "Iron Tail haar de lucht in," Zei ze meteen met de woeste ondertoon in haar stem. Bloed liep haar onderarm naar beneden. Ugh. Ze kon het niet tegenhouden eh. De Aggron gooide de wilde Pokémon de lucht in en sloeg daarna keihard met haar staart tegen diens lichaam aan, waardoor deze meteen hoogte won. Al snel kwam de mega Saiko tussen beide door haar klauw tegen de vliegende Pokémon te rammen. Meteor Mash. De blauwe mega schoot daarna achter haar tegenstander aan. "Saiko, Bullet Punch en daarna Agility. Kido, doe je Iron Head," De mega Metagross versnelde nog wat en vuurde een reeks stevige slagen tegen haar tegenstander aan, waardoor de shiny terug naar de grond werd gekatapulteerd. De Aggron had haar doelwit goed gevolgd en schoot naar voren met een brul, waarna ze de move uitvoerde en zo de rode Pokémon terug de lucht in liet schieten. Ondertussen had de mega haar snelheid wat laten verbeteren. Het was voor haar dan ook geen enkel probleem om al snel bij de wilde Pokémon te zijn. "Pursuit haar hoger de lucht in," Klonk er even waarop haar Pokémon de dark type move gehoorzaam uitvoerde zoals ze wilde. "Goed, dan nu, zorg ervoor dat ze aan een zo hoog mogelijk snelheid naar beneden valt," klonk er even. Ze kreunde even en drukte haar hand steviger tegen de snee aan. Het bloed sijpelde langs haar vingers heen en zo naar haar elleboog toe. Ze klemde haar tanden op elkaar... Ugh... Dit was gewoon amazing niet? Mega Saiko reageerde door boven de shiny te gaan vliegen en een krachige Bullet Punch uit te voeren. daarna schoot de steel type achter haar aan en vloog een Pursuit nogmaals op de ghost type af. Om het daarna nog af te maken, zette ze al haar snelheid in en voerde ze een Zen Headbutt uit, zodat de Pokémon zeker de snelheid van haar zou hebben. Aan hoog tempo kwamen ze naar beneden. Het duurde dan ook niet lang voordat ze de grond raakten en deze hard trilde. Echter schoot de mega al snel uit de kleine stofwolk en maakte de Aggron hiervan gebruik om met een Metal Claw de tegenstander zichtbaar te maken. De steel, rock type wilde deze keer echter de Pokémon voor zichzelf nemen en voerde een Heavy Slam uit, om de shiny tegen de grond aan te houden en de laatste schade toe te dienen. Even grijnsde Tawnee voorzichtig. Ondertussen was haar arm zowat geweken in bloed... Eveneens als haar hand die nu bijna heel mooi rood was door al dat mooie ding... Ugh... Ze knipperde even en stapte naar voren waarna ze even haar handen uitschudde en overal rode spetters kwamen. Echter maakte ze er zich geen zorgen over en liep ze met haar tanden op elkaar naar de grote Aggron toe. Met een simpele beweging liet ze de steel type van haar doelwit afgaan. Zonder enige medelijden pakte ze het zwaard op bij de sjaal. Haar rode handen zouden toch geen vlekken maken op het rode ding, dus dit zou geen probleem worden. Het oog was halfopen, het was duidelijk te zien dat ze misschien wat te hevig was geweest met haar twee level 100 Pokémon, so what? Kijk naar der armen, dit ding had het verdiend. "Luister eens hier, ding," zei ze even op een zoete stem. "Dit gebeurd er als je niet luisterd naar me," Het keek langzaam op en toen het lichtjes bewoog trok Tawn het zwaard wat terug waarna ze het naar voren gooide. "Iron Tail," De staart van de Aggron vloog nog net over haar hoofd heen en kwam keihard tegen de shiny aan, die meteen naar achter werd geslingerd. Even grijnsde ze kalmpjes waarna ze al snel met kalme passen op het zwaard afstapte. Ze pakte een nieuwe Pokéball. Het was geen verassing dat deze wat rode plekken kreeg. De capsulde zou er echter geen last van krijgen. Het paste ergens wil bij dit mormel. Well yeah, ze had er respect voor gehad. Maar spijtig genoeg had ze toen haar arm gekozen als doelwit. Daarvoor moest ze nu de gevolgen dragen. Met een simpele beweging van haar niet gewonde hand gooide ze de ball in diens richting en werd het zwaard opgeslokt. Met een plofje kwam de ball neer, waarna deze kalmpjes begon te wiebelen. Hmpf... Stom ding. Ze legde terug haar hand op haar wonde neer en probeerde wederom het bloeden wat tegen te houden. Ondanks dat de wonde redelijk oppervlakkig was, was ze groot. Het zou waarschijnlijk wel een litteken worden... Maar ergens hoopte ze dat het niet zo was... Gewoon, voor een keer geen litteken, dat zou een hele opluchting zijn. Ze had immers al een heel mooie arm die vol stond met littekens... En ook nog eens een mooie paarsachtige kleur had... Blauwpaars, naja, het was maar wat je wilde eh. Het kon haar een barst schelen dat ze er nu waren... Maar ergens wilde ze de littekens wat beperken, aangezien ze nog steeds een vrouw was. Ze droeg geen littekens als pronkstuk, maar eerder als... Herinnering... Plus, hoe kon ze nu een litteken wegnemen? Juist ja, dat kon niet.