Seagull

Onderwerp: Re: Seagull za aug 01, 2015 4:08 pm

Oke, dit was waarschijnlijk het geheim van de dag, want dit zag helemaal niemand aan komen, echt like helemaal niemand. De persoon die zonet binnen was gestapt had wat 'belangrijks' te vertellen en dat kwam er ook nogal snel en subtiel uit, zonder enige uitleg, gewoon wauw. Hij wilde er waarschijnlijk gewoon heel snel vanaf. Maar goed, hij sprak dat hij hun vader was... hun vader... Die zin werd nog een paar keer herhaald in haar gedachten tot dat het echt nog een keertje heel goed door drong. Haar ogen werden eventjes groot en haar blik ging naar August en terug naar Nathan, vervolgens keek ze even kort naar Tawnee, die ook eu... aanwezig was? Tot dat ze een mooie scooter in beeld kreeg en dat ineens een stuk interessanter was. Ze liet het kind maar gewoon doen, er zat toch geen sleutel in. Maar goed... ze waren dus broers? Bij die gedachte moest ze ineens aan die keer in het zwembad denken. Ze tilde haar hand op en ze begon langzaam te lachen, echter moest ze steeds harder en harder lachen. Ondertussen had ze haar hand voor haar mond gelegd en haar hand tegen haar buik, want ja ze had pijn aan d'r buik ervan. Ondertussen had ze haar ogen gesloten en rolden er tranen van het lachen langs haar wangen. Het kwam erop neer dat ze nu echt niet bij kwam en ook bijna op de grond viel van het lachen. Good job, Riddle.

Onderwerp: Re: Seagull za aug 01, 2015 4:45 pm

Hij had geen behoefte om de man te vragen hoe of wat. Ook niet om zijn nummer door te geven, of enig ander contact uit te wisselen. Het was een enorme Seedot en die wilde hij niet eens als vader in zijn leven. "Vlieg een eind op, man.." mompelde hij en vernauwde zijn ogen een beetje. Hierna richtte hij zijn blik op Nathan. Zijn.. jongere broertje. Walgelijk. Blegh. Misselijkmakend. De roodharige slaakte een trillerige zucht, eerder van woedde dan iets anders. Hij hoorde hoe Riddle in lachen uitbarstte, en Tawnee was met iets anders bezig wat hem een beetje ontging. "Het is niet grappig!" blafte hij woest en een beetje angstvallig van de hele situatie. Abrupt draaide hij de rolstoel om zijn as en gaf een goede ruk aan het wiel zodat hij vooruit schoot. Hup hup de loods uit en weg bij deze dude die zich zijn vader noemde. Hij wilde er niks van weten.

Onderwerp: Re: Seagull za aug 01, 2015 5:01 pm

Wat Tawn deed, Arceus mocht het weten. Hij was nog zelf in een ontkenningsfase, geen mogelijkheid dat August zijn... broer.. is. Het idee alleen al was vreselijk, de gedachte. Hij snoof afkeurend, geen mogelijkheid dat hij dat ooit zelf ging accepteren. Hij blik ging nijdig toen Riddle ineens ging lachen, wat mocht er dan wel zo grappig zijn. Ineens ging de ander de loods uit, doei. Het was maar beter ook, nog langer in de zelfde ruimte zitten het het zou al helemaal foutgaan, dat voelde hij gewoon. Misschien dat het beter zou zijn aks dat ging gebeuren, misshcien niet.

Onderwerp: Re: Seagull za aug 01, 2015 6:05 pm

Er lachte een mens, waardoor Tawn lichtjes opkeek. Daarna keek ze terug naar haar scooter. Ze sloeg al snel haar been van het ding af en keek even rond in de loods. Hm. Er was niet veel te vinden. Tot... Haar ogen werden groot toen ze een sleutelbos vond en deze van de plank griste, om veel te enthousiast terug naar de scooter te gaan. Snel paste ze elk ding... Maar niks leek erin te passen. Dus even zuchtte ze, tot haar blik op iets anders viel. Vlug sprong ze ernaartoe. Nu kon ze het groepje al niet meer zien. Snel trok ze het doek van het voorwerp af. Haar ogen werden groot toen ze de oude bak zag. Zou het? Snel stak ze de sleutel in de deur en de auto klikte open. Nee... Even grinnikte ze, waarna ze instapte en de sleutel in het contact stak. Zonder er echt bij na te denken startte ze de oude auto -Arceus wat een wonder dat ie nog werkte- en gooide ze hem in eerste, maar tja... Ze kon er dus niet veel van. De auto schoot opeens naar voren en ramde de scooter zo omver. Wah. Wah. Waaaah! En bam. De auto kwam tot stilstand tegen de muur. Even bleef Tawn verstard zitten, tot de airbag recht in der face ontplofte. Gezellig.

Onderwerp: Re: Seagull zo aug 02, 2015 7:17 pm

August was duidelijk niet blij met de gehele situatie, al kon Riddle alleen maar keihard lachen, want tja ze had het een tijdje terug nog voorspelt... stel je voor dat Nathan en August broers waren~. Nou dat was nu dus hartstikke werkelijkheid geworden, waardoor ze nu dus in een scheur lag, jup. Ze stopte echter een beetje met lachen toen ze August hoorde snauwen dat het niet grappig was en haar rode ogen schoten naar Nathan die haar nijdig aan keken. Arceus, wat een saaie, chagrijnige dozen waren het toch. Ze grinnikte nog even, maar stopte toen ze zag dat August ineens uit de loods verdween... oke dan. Haar blik schoof terug naar Nathan, die eigenlijk helemaal niks deed "Moet je..." echter stopte ze midden in haar zin toen ze ineens een brom geluid hoorde en vervolgens wat gegil en een harde knal. Haar ogen werden groot en ze draaide zich meteen om, om een ravage aan te treffen. Arceus, Tawnee what the Muk?! Ze snoof en liep gelijk naar de gecrashte auto toe, dat kind was serieus in een auto gestapt om tegen alles op te rijden, incl. een muur, verdomme, achterlijk kind. Ze trok de autodeur open, zover dat lukte en sleurde Tawnee eruit "What the Muk denk jij dat je aan het doen bent?!" snauwde ze half, even was ze stil "Heb je je zelf bezeerd?" vroeg ze vervolgens "Anders zou ik maar heel snel achter August aan gaan als ik jou was....

Onderwerp: Re: Seagull do sep 10, 2015 10:20 pm

Soms snapte hij niet waarom. Waarom was hij niet samen met een leuk meisje dat zich nooit in de problemen werkte, met iemand die normale vrienden had en waarvan hij zeker wist dat ze hem trouw zou blijven? Een harde klap deed hem namelijk opschrikken en hij liet de rolstoel abrupt remmen. Een auto was in de loods van zijn plaats gekomen en tegen de muur aan geknald, en daarin zat Tawnee. Een diepe zucht verliet zijn mond, hij kon haar niet achterlaten. Niet nog een keer. Verwoed rolde hij terug en liet zijn rolstoel naast Riddle staan. Ehm. Ja. Tawn? Leef je nog? "Alles oké?" vroeg hij daarom ook maar.

Onderwerp: Re: Seagull vr sep 11, 2015 8:07 pm

Echt, als hij wel ergens absoluut niet blij mee was, zou dit wel de gehele situatie zijn waarin hij zich nu bevond. De jongen kon er pisnijdig van worden, waarschijnlijk was hij dat zelfs al. Ugh. Had dit nou echt per sé gemoeten? Blijkbaar wel, war wel duidelijk was, was dat zijn gehele humeur die hij toch al niet had helemaal weg was. Het was hem ergens wel opgevallen dat Tawn niet meer in zich was, maar het zou wel goedkomen met haar.. dat was in welk geval wat de groenharige dacht. Hij fronste kort toen Riddle wat tegen hem zegde, maar haar zin niet had afgemaakt. Bij het horen van wat gegil vervolgd door meer herrie keek hij om, om daar een gechrashte auto aan te treffen. Echt waar. Kom op zeg. Serieus Tawn? Het zou bijna onrealistisch zijn om echt te verwachten dat het goed zou gaan. Riddle ging al die richting op, hij hoefde daar dus niet heen te gaan. Beter was dat.

Onderwerp: Re: Seagull zo sep 13, 2015 12:43 pm

Auw. Dat was niet een fijn gevoel, verre van. Zo'n airbag in je face. Verdomzels. Ugh. Echter ging de deur opeens open en werd ze eruit gesleurd. Ze had enkel een pijnlijk oog en wat bloed droop uit haar neus door de klap, dus ze hield even een hand tegen der neus aan. "What the Muk denk jij dat je aan het doen bent?!" Klonk er en even lachte ze schuin, kderp. "Heb je je zelf bezeerd?" Klonk er toen en ze schudde haar hoofd waarna ze zich even omhoog trok aan de zijkant van de auto zodat ze weer overeind stond. "Anders zou ik maar heel snel achter August aan gaan als ik jou was...." klonk er even en ze keek even op, maar opeens stond de roodharige man naast haar zus. "Alles oké?" zei hij en even knikte ze langzaam. Nog steeds had ze een hand op haar neus, het bloed dat er langsliep wat negerend. "Sorry..." klonk er even met een rare stem doordat ze nog steeds haar hand op der neus had.

Gesponsorde inhoud