Awkward. [OPEN]

Met een gaap stond North ’s morgens vroeg op om zich te gaan douchen. Petal, welke op het onderste bed lag, besloot om zijn ogen nog even toe te doen en jaloers keek North naar de groene Pokémon. Hij nam een handdoek en ging naar de gemeenschappelijke doucheruimte toe. Onderweg had hij de deur achter zich dichtgetrokken en niet veel later stond hij zich heerlijk te douchen. Zijn haren waren nat en helemaal in de war toen hij er uit kwam. Hij sloeg een handdoek om zijn onderlichaam heen en ging de doucheruimte uit. Hij keek verbaasd, met zijn hand wrijvend over zijn achterhoofd, naar de wastafel waar hij dacht zijn kleren te hebben gelegd. Hij sloeg zijn hand tegen zijn voorhoofd toen hij zich besefte dat hij zijn kleren vergeten was. Nou, dan werd het maar rennen naar de kamer en hopen dat hij niet gezien werd. Hij sloeg de handdoek dichter om zich heen, knoopte hem goed toe en keek naar zichzelf. Zijn blote, redelijk gespierde borstkas was uiteraard zichtbaar. Heel zijn bovenlichaam eigenlijk. En dan enkel zijn behaarde onderbenen en zijn voeten. Heerlijk om naar te kijken, toch? Hij grinnikte, draaide zich om en opende de deur. Nadat hij in de gang had gekeken had hij geconcludeerd dat het veilig was. Met één hand op zijn handdoek en de andere naar voren gestrekt rende hij door de gang, wat er vast hilarisch uitzag. Bij zijn kamer aangekomen wilde hij zijn sleutel tevoorschijn halen… tot hij zich besefte dat zijn sleutel nog in zijn broekzak stak. Heerlijk. ‘Petal!’ riep hij, waarna hij op de deur bonsde. ‘Doe open!’ Na een minuut te hebben gewacht had hij nog altijd geen respons en hij drukte zijn oor tegen de deur. Hij hoorde zachte ademhalingen en besefte dat zijn Pokémon nog in een diepe slaap was. En Petal kreeg je echt niet makkelijk wakker. Al mocht er een bom ontploffen naast de Pokémon dan zou hij het misschien nog niet merken. En wat nu? Weer terug naar de gemeenschappelijke douche? Hij besloot dat het maar tijd werd om daar terug naartoe te gaan tot Petal wakker zou worden en draaide zich om… waarna hij vervolgens tegen iemand botste. En dat zou nog niet eens zo erg zijn geweest als zijn handdoek niet net op dat moment besloot om af te zakken. Met een knalrood hoofd bukte North zich, raapte de handdoek op en sloeg deze beschermend om zijn onderlichaam heen. Jeetje, hopelijk was het een man waar hij tegen gelopen was. Dat zou minder gênant zijn dan een vrouw!

Het was een man. Thank Arceus. Als het een vrouw was geweest en Petal zou dadelijk de deur opendoen, zou hij nog eeuwen moeten luisteren naar het gegrinnik van de Pokémon. Hij knoopte zijn handdoek deze keer echt wel goed vast en keek de jongen schaapachtig aan. ‘Tja, je hebt een gave, denk ik,’ lachte hij, maar zijn wangen waren nog altijd knalrood. Hij schaamde zich echt kapot dat er hier mogelijke getuigen waren van zijn… zaakje. Nou ja, hij wilde niet opscheppen, maar je kon het gerust een… oké, dit ging te ver. Nee. Niet meer verder denken. Er waren grenzen. Hij haalde zijn schouders op op wat de jongen zei en draaide zich naar de deur toe. ‘Het belangrijkste is dat ik mijn lieve Ivysaur nu wek, die me waarschijnlijk de rest van mijn leven uit gaat lachen.’ Dat laatste mompelde hij en vervolgens sloeg hij met zijn vuisten op de deuren. ‘Saur!’ hoorde hij verschrikt. ‘Ik ben het, je nederige dienaar!’ riep hij naar de deur. Wat moest de jongen hier naast hem nu wel niet denken. Oh well. Het was normaal voor North en Petal om op deze manier met elkaar te communiceren. Gelukkig herkende Petal North’s stem, want niet veel later schoof het sleuteltje onder de deur door naar North toe. North hurkte zoals een dame in een korte jurk dat zou doen zodat de jongen achter hem zeker niks zou zien en opende vervolgens de deur. Hij keek opgelucht naar Petal, welke een geluid maakte alsof hij het uitgierde van het lachen. ‘Stom ding,’ mopperde hij, waarna hij zich naar de jongen draaide. ‘Je mag wel binnenkomen, maar ik moet me wel even omkleden,’ zei hij, waarna hij de deur wat verder open deed. Hij nam aan dat de jongen hem wel zou sluiten, nam wat kleren en ging naar de ruimte ernaast om zichzelf om te kleden. Petal bleef ondertussen bij de jongen in de buurt en stelde zichzelf voor door zijn roede uit te steken, zoals hij iedereen begroette. Soms leek hij gewoon echt een mens, vond North.

Ook al was North een andere ruimte in gegaan, hij hoorde precies wat de trainer zei en beet op zijn lip om niet in lachen uit te barsten. Hij wilde Petal’s gezicht nu wel eens zien. Petal maakt een verontwaardigend geluidje en keek de jongen verbaasd aan. Had zijn trainer…? Nee. Voor de laatste keer dat hij zich herinnerde was North niet voor de mannen. North glimlachte bij het idee wat er allemaal in Petal’s hoofd moest omspelen, keek naar de spiegel en begon zichzelf vervolgens aan te kleden. Hij deed een spijkerbroek met een blouse met zwarte hoge kraag aan. De mouwen ervan waren kort omdat North het maar warm vond. Waarschijnlijk kwam dat door de schaamte. Zijn haren lagen nog altijd wild door elkaar omdat hij net uit de douche kwam en zuchtend liet hij ze zo maar hangen. Hij opende de deur en ging weer terug naar de andere ruimte waar Petal en Jun waren. ‘Aangenaam kennismaking, Jun,’ zei North grijnzend omdat hij de naam had opgevangen en Jun dat misschien niet zou verwachten. ‘Mijn naam is North.’ Hij besloot om maar niks over zijn andere opmerking te zeggen. Wie weet was Jun wél voor de mannen. Geen idee. Hij draaide zich om, greep een paar sokken en deed deze aan terwijl hij Jun even aankeek met zijn groenige ogen. Wàt had de jongen gezien? Hij kon het moeilijk gaan vragen, maar de vraag brandde wel op zijn lippen. En toch ging hij het gewoon vragen. Omdat hij North was en omdat het kon. ‘Wat heb je gezien toen mijn handdoek naar beneden viel?’ vroeg hij en hij kneep zijn ogen samen. ‘En waren er op het moment nog anderen in de buurt? Ik heb het niet goed kunnen zien.’ Hij sloeg zijn armen over elkaar en wachtte op antwoord terwijl Petal grinnikte. Die vond het best wel amusant allemaal.

North voelde zijn hoofd rood worden toen hij de opmerking van Jun hoorde. Het had echter net zo goed kunnen zijn omdat hij zich naar beneden moest buigen om zijn sokken aan te doen, dus dat zou Jun misschien niet duidelijk kunnen afleiden. Hij had gewoon geen idee hoe hij met dit soort opmerkingen om moest gaan. Normaal gezien zou hij er wel iets grappigs op reageren of er iets leuks van weten te maken, maar het viel hem gewoon zo duidelijk op dat Jun hem aantrekkelijk vond. En hij wist niet of hij dat moest appreciëren of dat hij dat bedreigend moest vinden. Petal leek het allemaal wel leuk te vinden. North zou eens een Pokémon moeten vinden die van hetzelfde geslacht was en die ook zo op Petal zou reageren. Eens kijken wie dan het hardste zou lachen. Hij kneep zijn ogen samen naar de groene Pokémon, maar dit leek de Ivysaur enkel en alleen meer te amuseren. Oh well. ‘Dat is mooi… denk ik,’ zei hij dus maar gewoon tegen de jongen. Hij had eindelijk zijn sokken aangetrokken. Misschien was het gewoon het beste als hij zoveel mogelijk bedekt was. Hoewel… hij betwijfelde of dat zou helpen. Als je iemand aantrekkelijk vond zonder kleren, was het waarschijnlijk dat je iemand even aantrekkelijk vond met kleren. Tenzij het lelijke kleren waren natuurlijk. De opmerking over de witte billen liet hem in de lach schieten. Arceus, waar was hij nu toch weer in beland? Oh well. ‘Ik denk dat dat een goed ding is,’ zei hij. ‘Niet iedereen kan namelijk tegen de schoonheid van mijn blote reet.’ Hij zei het ook weer zo subtiel, maar deze keer leek Petal het niet erg te vinden en geen aandrang te hebben om tegen zijn hoofd te slaan. Een seconde te laat bedacht North zich waarom en ook wat hij fout had gedaan. Dit zou Jun juist des te meer reden geven om zo’n gekke opmerkingen naar hem toe te maken en dat was waar Petal op hoopte. Stoute Petal, stoute, stoute, stoute Petal! ‘Maar goed, Jun,’ besloot hij om gauw op een ander onderwerp over te gaan voor het echt awkward zou worden, ‘wat doe jij hier in dit hotel? Wil je soms de gym uitdagen in deze stad?’ Hij keek Jun vragend aan en hoopte dat die gekke onderwerpen van daarnet zoveel mogelijk verworpen waren. Hij kon er gewoon echt niet mee omgaan.

OOC: Wat moet dat ding op je sheet eigenlijk voorstellen als ik vragen mag? xD En zijn haar is bruin tot lichtbruin btw c:

Het was al een pluspunt dat Jun niet wist hoe schoon zijn billen waren. Dat was dus al een meevaller. Dan had de blonde jongen inderdaad niet lang kunnen kijken naar zijn blote lijf. Hij had de handdoek ook wel weer vrij snel opgepakt, dus dat zat wel goed. Hij vermoedde dat het een pure gok was geweest van Jun dat zijn billen wit waren. Nou ja. Als hij erover nadacht, wie had zijn billen dan ook bruin? Of je moest het laten zonnen op het strand of onder de zonnebank, of je moest een ongelukje hebben gehad tijdens het naar de wc gaan en dat je het dan per ongeluk over je… oké, nee, dit ging te ver. Hij was blij dat het onderwerp werd verworpen en dat hij er niet al te veel over na hoefde te denken. Jun praatte er gelukkig ook niet meer over door en veranderde eigenlijk vrij soepel naar het nieuwe onderwerp dat North had aangesneden. Mooi zo. Over deze dingen wilde hij nooit meer nadenken en hij hoopte dit soort dingen ook nooit meer mee te maken. Hij grijnsde op het antwoord. ‘Dan neem ik aan dat je iets anders doet dan gyms uitdagen?’ vroeg hij, hoewel hij al vrij zeker was dat het antwoord ‘ja’ zou zijn. Dan zou coördinator, gewoon rondreizen of breeder overblijven. Het eerste leek hem ook wel een beetje af te vallen omdat de jongen het niet specifiek over een contest had gehad. Dan bleven de laatste twee over. Hij haalde zijn schouders op op de wederkerige vraag van de jongen. ‘De kamers in het Pokémon Center waren allemaal volzet, dus bleef dit hotelletje over. In principe ben ik ook gewoon aan het trainen tot mijn Pokémon goed genoeg zijn voor de eerste gym en probeer ik ondertussen niet te ver af te dwalen van Santalune City zodat ik niet te ver terug moet wandelen. Soms ben ik lui.’ Hij grinnikte even. ‘Maar wat voor doel heb jij dan precies? Heb je een fokkerij of…?’ Hij ging er nu wel heel erg van uit dat Jun een breeder was, maar goed. Als hij de gok verkeerd had gewaagd, kon Jun hem nog altijd corrigeren, right?

OOC: Ach, straf jezelf toch niet zo af. Het is lang niet het einde van de wereld ;) Ik zal er de volgende keer niks meer over zeggen als je jezelf zo gaat afstraffen, hoor. Dat mag je niet van mij doen, foei foei :P En oh, klinkt leuk! ;)

North gaf zichzelf een denkbeeldig schouderklopje toen Jun zijn woorden bevestigde. Hij zag de priemende blik van Petal en wist gewoon dat de groene Pokémon wist waar hij aan dacht. North trok met zijn neus en wierp Petal een arrogante blik toe, maar daar leek de grass-type niet van onder de indruk te zijn. Geërgerd draaide North zijn hoofd weg en keek naar Jun. ‘Dankjewel. Er wordt goed aan gewerkt,’ zei hij lachend. Het was nu niet dat hij in zijn opinie super veel aan zijn lichaam deed, maar hij probeerde zo nu en dan ’s morgens te gaan rennen – als hij zin had om uit bed te komen, waar het probleem meestal al begon – en om zo nu en dan naar de gym te gaan als hij het niet te druk had met Petal in toom te houden. Dan werd het ook eens hoog tijd dat hij echt goed ging trainen voor de gym, want wat hij tot nu toe had bereikt was gewoon zielig. Hij was meer bezig met het landschap te ontdekken dan dat hij zich echt concentreerde op zijn uiteindelijke taak: Pokémon meester worden. ‘Laat me iets weten als je een fokkerij bent begonnen,’ zei North grijnzend. ‘Dan kom ik eens langs. Je mag Petal ook wel gebruiken om te fokken. Ben ik tenminste even van hem verlost en wordt hij pappie.’ Petal, die daar zichtbaar niet mee kon lachen, gaf North een harde tik met zijn roede op zijn achterhoofd. ‘Laat dat idee ook maar zitten,’ zei North terwijl hij met een dramatische van pijn vertrokken gezicht over zijn achterhoofd wreef. ‘Hij is te agressief op pappie te zijn. Voor je het weet zijn je kleintjes al dood.’ En dat leverde hem een nieuwe klap op. Au! Wat deed hij toch steeds verkeerd, zeg!?

North grijnsde toen Jun zei dat hij ging nadenken over het aanbod, wat hem een kwade blik opleverde van Petal. Hij haalde zijn schouders naar het beest op. Hé, hij kon er niks aan doen dat hij zo populair was. Een starter was iets dat veel Breeders vast wel konden gebruiken, juist omdat ze zo zeldzaam waren om te krijgen. Ze waren eigenlijk nauwelijks in het wild te vinden en je kreeg ze enkel door te breeden of door naar professor Oak te gaan in Kanto. Maar hij nam aan dat de meesten van Kalos niet naar professor Oak wilden gaan. Hij had Hydro ook gekregen door naar een fokkerij te gaan, want in het wild moest hij niet gaan zoeken. Dat zou echt een verloren zaak zijn. North fronste echter kort zijn wenkbrauwen toen Jun het had over een Bulbasaur. Ook Petal leek even van zijn stuk gebracht te zijn en voelde zich zelfs een klein beetje beledigd, maar wist dat opzij te zetten. Het zou niet de eerste keer zijn dat men hem verwarde voor een Bulbasaur. Dat kwam ook omdat hij best veel op zijn voor-evolutie leek. Als hij echter als een Venusaur verward zou worden als een Ivysaur of een Bulbasaur, zouden de mensen naar zijn mening toch wel eens een bril moeten kopen. ‘Weet je,’ zei North zachtjes en Petal wist dat er weer eens iets ging komen dat nergens op sloeg. ‘Eigenlijk is Petal een uit zijn krachten gegroeide Bulbasaur. Daarom is hij ook zo groot en lelijk.’ Deze keer wist North wat hij kon verwachten en sprong opzij zodat Petal’s roede hem niet raakte, maar Jun wel bijna. Geschrokken trok de Pokémon zijn roede terug en keek met samengeknepen oogjes naar North. ‘Kijk niet zo, het lijkt wel alsof je zit te kakken,’ bulderde North van het lachen. Vervolgens draaide hij zich naar Jun. ‘Hij is eigenlijk een Ivysaur,’ verduidelijkte North vriendelijk aan de jongen. ‘Maar die types klinken wel interessant. Heb je al enkele favorieten?’ vroeg hij snel voordat de jongen zich daar druk over zou maken.

North beet kort op zijn lip toen hij de blik van Jun zag. Hij zag overduidelijk een beetje schaamte op het gezicht van Jun. Het zou echter iets zijn dat hemzelf ook nog wel zou overkomen. Hij zag het nog niet heel gauw gebeuren, maar het kon natuurlijk altijd. Als het niet Jun was geweest, dan zou hij er misschien een tikkeltje spottend over gedaan hebben. Maar Jun had het zeker niet opzettelijk gedaan en dat zorgde ervoor dat de bruinharige zijn spottende opmerkingen inhield en hem gewoon vriendelijk terechtwees. Ook Petal leek deze aanpak beter te vinden, want hij knikte goedkeurend naar North. North voelde zich hierdoor diep beledigd. Het was niet dat hij niets goeds kon doen, hoor! ‘Fairy en normal dus,’ zei hij toen Jun een antwoord gaf op zijn vraag. Hijzelf vond fairy persoonlijk maar niks. Normal viel nog mee, maar daar zou je hem ook niet gauw mee rond zien lopen. ‘Grass,’ zei hij meteen, duidelijk verwijzend naar zijn Ivysaur. ‘Maar zo van die speciale types zoals fire, ghost, electric en water vind ik ook heel interessant klinken. Ik ben eigenlijk overal fan van, behalve van fairy.’ Hij grinnikte even, hopend dat hij Jun hier niet te veel mee zou kwetsen. Hij was over het algemeen een eerlijk persoon – misschien soms een beetje té eerlijk – en vond het belangrijk dat hij zijn eerlijke mening met anderen kon delen en zij die van hun met hem. Hij respecteerde Jun’s mening natuurlijk, dus hij nam aan dat de jongen dat bij hem ook zou doen. ‘Maar hé, verschillende smaken hebben is goed! Het zou jammer zijn als we allemaal robots waren en dezelfde smaak hadden, niet?’ North glimlachte breed naar Jun. ‘Maar welke Pokémon naast je Teddiursa en je Sylveon heb je dan nog?’ Hij nam toch tenminste aan dat de Pokémon die hij daarnet had genoemd de Pokémon van zijn team waren.