Uma Thurman

Onderwerp: Re: Uma Thurman za aug 22, 2015 3:58 am

Terwijl Raven het spartelende, hopeloze geval vast hield, en hoorde hoe hij schor naar adem hapte, bedacht hij zich dat hij misschien toch te ver ging. Hij liet zijn arm iets zakken, maar op dat moment leek Aethan de kans te zien om nog een paar woorden in zijn gezicht te spugen. Zijn laatste woorden. Met nieuwe woede trok Raven hem weer van de grond, de greep om zijn kraag zo stevig dat hij nog net niet zijn luchtwegen dichtkneep. Hij kon niet geloven waar Aethan het lef vandaan haalde, terwijl hij zijn leven met een simpele beweging kon eindigen. En op het moment kookte zijn bloed zo van woede dat dat een hele, hele aanlokkelijke gedachte was. Tot hij Seven's trillende handen aan zijn arm voelde trekken en haar stem tot hem doordrong. Ze klonk kwaad, zoals hij haar nog nooit eerder had gehoord en voor een paar seconden luisterde hij hoe ze hem probeerde te overtuigen dat het dit niet waard was. Het had effect. Hij wist dat ze gelijk had en met een boze frons op zijn gezicht verlostte hij zijn greep zodat de welp op de grond zou vallen.

Onderwerp: Re: Uma Thurman za sep 12, 2015 8:12 pm

AETHAN

I see your face but you won’t tell
I wish that I could lean aside and avoid it all as well

Ook deze actie leek meneer niet goed in de smaak te vallen. Meteen werd hij weer de lucht in geslingerd. Zijn handen grepen naar de arm van de man, al leek het weinig effect te hebben. Hij moest nou eenmaal even accepteren dat degene die hij hier voor zich had fysiek in ieder geval sterker was.
Gek genoeg leek hij wel naar de woorden van Seven te luisteren, en voor hij het wist lag hij op de grond, snakkend naar adem. Net toen hij hem opnieuw naar de keel wilde vliegen bedacht hij zich dat Sevens woorden misschien wel eens de juiste konden zijn. "Best, deze riool rat is mijn tijd toch niet waard." bromde hij zacht terwijl hij opstond en het vuil van zijn kleding klopte. "Laten we 'm smeren." bromde hij opnieuw terwijl hij zich omdraaide en wachtte tot Seven hem zou volgen.

Onderwerp: Re: Uma Thurman za sep 12, 2015 8:15 pm

“If you're going to die, do it on your own.”

Seven keek gespannen toe hoe Aethan uiteindelijk werd losgelaten en op de grond klapte. Ze hoorde hem naar adem snaken en moest zich inhouden niet naar hem toe te rennen om te checken of er niet iets beschadigd was door Raven's grip. In plaats daarvan stapte ze iets van Raven weg, zodat ze zo'n beetje in het midden van de twee kwam te staan. Haar blik was nog altijd gericht op de blonde man die nu overeind kwam. "Gaat het?" vroeg ze. Het kon haar verder niets schelen of dat verkeerd zou vallen bij Raven. Ze had die cursus gedaan en ze kon niemand hier weg laten lopen met de mogelijkheid dat diegene echt wat had opgelopen hiervan. Net als dat ze de blinde man ook niet in het bos had kunnen laten zitten toen hij te koppig was geweest om een dokter op te zoeken na het bijna verdrinken. Ze negeerde Aethans woorden die op Raven doelde dan ook. Toen hij zich omdraaide en voorstelde dat ze hem smeerden, bleef ze echter staan. Hoe graag ze ook zag dat hij gewoon veilig ergens bij een slaapplek belandde, ze wist dat ze het niet kon maken tegenover Raven. Hij had nooit zo ver mogen gaan, maar Aethan was ook niet bepaald vriendelijk geweest en bovendien was het Raven die haar hielp met de informatie over haar ouders. "Als je hier de straat uit loopt en aan het eind naar links gaat dan kom je geloof ik uit bij een pokécenter. Je kan daar overnachten," zei ze dus maar in plaats van met hem mee te lopen.

Onderwerp: Re: Uma Thurman zo sep 13, 2015 1:59 am

Terwijl Aethan bezig was met het terugvinden van zijn ademhaling, stapte Seven tussen hen in zodat ze elkaar niet nog een keer konden aanvliegen. Raven snoof toen hij haar ongerust hoorde vragen of het ging. Het was niets vergeleken met wat hij had kunnen aanrichten en daar mocht de welp dankbaar voor zijn. Natuurlijk was die dankbaarheid ver te zoeken en werd er opnieuw een belediging zijn kant op gegooid. Alsof hij er nog niet genoeg van had, maar Raven reageerde er niet op, wetende dat woorden het beste was wat hij kon doen. Hij zette zich echter schrap toen Aethan naar Seven bromde dat ze hem moesten smeren, niet van plan haar nog een minuut langer alleen met die idioot te laten. Hij blikte schuin op haar neer, maar ze bleef staan, en leek tot zijn opluchting geen aanstalten te maken om de jongen te volgen. In plaats daarvan gaf ze hem instructies hoe hij bij het pokecenter kon komen. Raven draaide zijn hoofd weer zijn kant op. "En ik zou vaart maken," voegde hij er dreigend aan toe, doelend op de avondklok die elk moment kon inslaan. Dan kon zelfs Seven hem niet weerhouden zijn Pokémon in beslag te nemen.

Onderwerp: Re: Uma Thurman zo sep 27, 2015 9:33 pm

AETHAN

I see your face but you won’t tell
I wish that I could lean aside and avoid it all as well

In plaats van gezelschap kreeg hij instructies hoe hij bij het dichtstbijzijnde pokemon center moest komen. Ergens begreep hij het wel. Seven leek de zogeheten 'Raven' al te kennen, en wie weet zou hij haar ook afranselen als ze besloot met hem mee te gaan.
Hij bracht twee vingers naar zijn lippen en floot om Emily weer bij zich te roepen. Meteen kwam de Growlithe achter een van de containers vandaan huppelen. Hij draaide zich om en begon de route te wandelen die Seven hem verteld had, maar hij had nog geen drie stappen gezet toen meneer Raven besloot dat hij het laatste woord moest hebben. Met een ruk draaide hij zich weer om. Emily leek door te hebben wat hij van plan was en trok grommend uit zijn broekspijp om hem tegen te houden. Hierdoor raakte hij uit evenwicht en hinkte enkele stappen achteruit. Natuurlijk moest zich - precies op die exacte plaats - een vuilnisbak bevinden waar de blonde trainer overheen struikelde en opnieuw op zijn achterhoofd terecht kwam. Kreunend en vloekend probeerde hij overeind te komen en wreef even over de pijnlijke plek op zijn achterhoofd om vervolgens de route opnieuw te volgen. Emily trippelde met een licht schuldgevoel achter hem aan, maar haar trainer voor schut zetten was nog altijd beter geweest dan het risico lopen hem kwijt te raken.

{{ Aethan rent even huilend het topic uit hoor~ :'D

Onderwerp: Re: Uma Thurman zo sep 27, 2015 9:42 pm

“If you're going to die, do it on your own.”

Seven bleef stug tussen de twee in staan. Aethan leek echter begrepen te hebben dat het toch echt slimmer was om te gaan. Hij floot naar zijn Growlithe, die gehoorzaam kwam aanrennen, en begon weg te stappen. Bij de opmerking van Raven draaide hij zich tot lichte schrik van Seven weer om. De pokémon leek voor het moment slimmer te zijn dan haar trainer, want ze begon hem achteruit te trekken. De blonde man klapte achterover op de grond, maar kwam gelukkig snel genoeg weer overeind om vervolgens echt weg te lopen. Het was absoluut niet hoe ze hem had willen zien gaan, zeker niet na alles wat er gebeurd was, maar er was even niets aan te doen. Misschien dat ze hem nog eens tegen het lijf zou lopen en dan de kans zou krijgen om een keer goed te vragen of alles wel oké was qua verwondingen. Sev keerde zich naar Raven en haar wenkbrauwen zakte omlaag in een nieuwe frons. Ze had er even geen woorden voor, wat er zich net allemaal had afgespeeld hier.

Onderwerp: Re: Uma Thurman ma sep 28, 2015 6:25 am

Voor het eerst in de korte tijd dat hij hem ontmoet had, maakte de jongen een wijze beslissing, en draaide hij zich om om weg te lopen. Met de nodige kabaal. Het geluid van de vallende vuilnisbak weergalmde luid door de straat. Raven fronste, maar het joch leek nog in staat om weer overeind te komen en liep vloekend weg. Er ging een kleine golf van voldoening door hem heen toen hij eenmaal de hoek om was, maar dit was voor korte duur omdat hij al snel Seven's fronsende blik op hem voelde branden. Hij zweeg even, er niet veel voor voelend om iets te zeggen over wat er zojuist gebeurd was, en draaide zich toen van haar weg. "Je kunt bij mij overnachten," bromde hij kort, met nog de nodige spanning in zijn stem, terwijl hij Luca liet terugkeren en richting zijn appartement begon te lopen. Zijn shift was toch geëindigd en Seven kon maar beter ook binnen zijn voor de klok 11 uur sloeg. Zo onderhand was het normaal geworden dat ze bij hem thuis kwam, dus echt een aanbod was het niet meer.

are you afraid to fall

Onderwerp: Re: Uma Thurman ma sep 28, 2015 9:05 am

“If you're going to die, do it on your own.”

Natuurlijk repte hij er geen woord meer over. Raven zei dat ze in zijn appartement kon slapen en begon al die kant op te lopen. Sev rolde even kort met haar ogen voor ze hem volgde. Het was niet de bedoeling geweest weer een nacht daar te zitten, maar het was een beetje laat om nog een andere slaapplaats te zoeken dan die waar Aethan zojuist naar was vertrokken. Ze wilde de hele situatie niet erger maken. Seven bracht haar vingers ietwat afwezig naar haar lip om de schade daar te voelen en nog wat opgedroogd bloed weg te vegen. "Dus. Wat gebeurde er nou precies daar dat je klaar was hem zijn nek om te draaien?" vroeg ze terwijl ze opzij keek. Waarschijnlijk zou ze er geen antwoord op krijgen, maar naar zij wist was het ook niet normaal dat hij zo kwaad werd om zoiets kleins eigenlijk. Dan was dit waarschijnlijk al veel eerder gebeurd en dan was het logisch geweest als hij haar ook al eens aan was gevlogen. Ja hij was niet moeilijk kwaad te krijgen, maar dat was iets heel anders dan in staat zijn iemands leven te beëindigen.

Gesponsorde inhoud