I'm waking up to feel it in my bones

Snel, net zoals de vorige gym? Ja, dat zeker. De enige reden was waarom hij het nu zo snel deed was omdat de groenharige de trainingen wat sneller wou laten gaan verlopen, jammer genoeg hadden de gyms een level limiet ingesteld, dus de jongen zou ze niet zomaar kunnen gaan uitdagen, jammer genoeg. Eigenlijk was het niet zo heel erg verbazend dat dit was gedaan, het zou namelijk wat zijn als het iemand lukte om een hele gym te verwoesten. Hij had twee mega evoluties, bijna zelfs drie. Het was eigenlijk een best raar gevoel, om het zo snel te laten verlopen. Ach, hij moest zich er gewoon overheen zetten en er voor die badge gaan. Hij had gehoord dat er drie Pokémon zouden worden gebruikt, waarvan er een tot de beschikking van mega evolutie stond. Dat kon dus nog wel een interessant gevecht worden, dan zou de jongen namelijk ook echt Agrona kunnen gebruiken voor de evolutie in een echt gevecht, iets wat hij eerder niet had gedaan. Nathan ging het proberen te houden op twee Pokémon in het gevecht, namelijk Abby en Agrona. Abby zou worden gebruikt voor de eerste twee gevechten, met haar huidige level en aanvallen die de Flame Pokémon kon zou dat wel lukken. Voor het gevecht met de laatste Pokémon zou Agrona worden gebruikt, een gevecht tussen twee mega evolueren Pokémon, dat kon nog wel heel iets gaan opleveren, hoopte hij in welk geval. De groenharige jongen liep op zijn gemak door Shalour City, onderweg naar de derde gym. Voor de verandering wist Nathan het wel waar de gym was, in tegenstelling tot de eerste en tweede gym. Kort grinnikte jongen bij die gedachten, het was toch wel veranderd zeg, bijvoorbeeld; zijn gevoel voor richting was beter geworden. Niet veel, maar gewoon een klein beetje. Ach ja, het was iets. In zijn ooghoeken was de tower of mastery te zien, wat was er daar ook veel gebeurd zeg, hij was er maar voor even geweest al was er heel veel gebeurd. Ongeveer nog vijf minuten lopen, dat viel wel mee. Kort strekte Nathan zich uit terwijl hij in het zelfde tempo bleef doorlopen in de richting waarvan de gym zou zijn, in tegenstelling tot anders, had de groenharige jongen zich echt voorbereid en wist dus ook wat voor types zijn tegenstanders zouden zijn, echter wist hij niet welke Pokémon het waren. De eerste was een puur Fighting, de tweede Fighting en Flying, de derde Steel en Fighting. Jammer genoeg zeiden die types hem niets over wat voor Pokémon zijn vijand kon zijn, met name die enkel Fighting was, er waren zo veel Pokémon die dat type hadden. Veel, maar sloom denkwerk zou hem uiteindelijk alleen maar dwars zitten in het werkelijke gevecht, dus eigenlijk moest de groenharige er maar gewoon voor gaan. Er over zitten mokken voordat het gevecht überhaupt is begonnen zou Nathan ook helemaal niets helpen, rustig ademde hij in en uit, om zijn gedachten tot orde en rust te brengen. Eindelijk, het gym gebouw was in zijn zicht gevallen en even greens de jongen. Nathan wist dat de naam van de gymleader Korrina was en natuurlijk de ze Fighting Type Pokémon gebruikte, maar verder had hij geen idee. Ergens zou het hem niet verbazen dat ze net zo gek was als de vorige twee gymleaders, een fotografe die van alles wat bewoog foto's maakte en een man met steentjes in zijn haar. Dat irriteerde hem nog steeds vreselijk, waarom steentjes?! In welk geval, ze zou niet zo erg zijn om steentjes in haar haar te hebben, dat leek hem in welk geval zo.

De deuren schoven open, waarbij de groenharige jongen het gebouw binnenstapte. Al had hij niets gezegd al die tijd, stond hij werkelijk sprakeloos in de gym, eh? Het was een skatebaan, what the Muk? Er waren diverse mensen aan het rollerskaten, alsof het doodnormaal was, een rollerskatebaan in een verdomde gym. Hij bleef echt gewoon sprakeloos, het voelde net alsof zijn mond openging van verbazing, misschien was deze dat wel. Nathan vermande zichzelf en stapte vastberaden naar voren, om vervolgens meteen begroet te worden door een over enthousiaste vrouw, waarvan hij maar aannam dat dit ze gym leader was. "Haha, hallo. Welkom in mijn gym!" Kort haalde hij verbaast zijn wenkbrauw op toen ze ineens een been in de lucht stak, wat? Gymleaders, met name deze in Kalos, waren raar. Hij wou zo snel mogelijk weg uit deze gym, dat was gewoon besloten. De jongen ging met de gymbadge op zak zo snel mogelijk de gym uit, wat een vaag persoon zeg, deze vrouw. Konden ze niet gewoon beginnen met het gevecht ofzo? "Korrina, ik daag je uit." Klonk de stem van de jongen, zonder veel emotie en meteen recht naar het doel. Hij maakte echt geen grapje dat hij er weg wou, de blondine voor hem was een vaag persoon en dit was een vage gym. "Natuurlijk, natuurlijk. Volg mij maar." Sprak Korrina, waarna ze haar omdraaide en er vandoor skate. Serieus. Het leek net of ze tot nu toe de idioten van Kalos de titel gymleader hadden gegeven en de taak om badges uit te delen wie hen versloeg. Als het zo makkelijk zou gaan lukken, twijfelde Nathan er geen seconde over om zijn hoofd tegen een muur te bonken en hopen dat er misschien later, bij de volgende gyms wel normale mensen waren die normaal konden reageren. Vast niet, het was enkel te hopen dat het zo zou gaan zijn. Na een zuchtje te hebben geslagen liep de jongen maar in de richting van waar de rare gymleader was heen gegaan. Hij kwam aan bij een flink strijdveld, welke in het midden van de baan was er eerlijk gezegd verbaasde de jongen het niet, hij was waarschijnlijk wel te verward om er nog meer in de war er van te gaan raken. "Wat zijn de regels?" vroeg de groenharige. Oh Arceus, laat hem alsjeblieft snel klaar hiermee zijn. Gelukkig werden al snel de regels uitgelegd, des te sneller, des te beter "Er worden drie Pokémon gebruikt, alleen de uitdager mag van Pokémon verwisselen. Mega Evolutie is toegestaan" hmm, eigenlijk gewoon hetzelfde, op de mega evolutie natuurlijk na dan. De groenharige knikte snel, ten teken dat hij de gemakkelijke regels had begrepen.

Vs.

Een grijns verscheen op het gezicht van de gymleader, waarna ze een Poké ball in de lucht gooide, waar een.. wat was het? Een Pokémon uitkwam. Snel haalde de jongen zijn Pokédex erbij, om wat verheldering te krijgen. "Mienfoo, the Martial Arts Pokémon. Mienfoo is a yellow, bipedal, mustelid-like Pokémon, with round ears, red eyes, round black ‘eyebrows,’ and pink nose with a whisker on each side. Its red arms look similar to flared sleeves, and the paws are yellow. Mienfoo’s chest has a small red band, and its pelt piles around its thighs resembling a tunic or robe. Its legs are red, and its yellow tail is also tipped red. It is a very skillful attacker." Mienfoo dus. Dit moest dus de pure Fighting Pokémon zijn die werd gebruikt. Zonder enkele twijfels haalde de groenharige Abby's Poké ball tervoorschijn, om deze vervolgens op te gooien waar de Charmeleon uitkwam. Een grom verliet Abby, welke licht verbaast te zijn met was er gebeurde. Tja, de jongen had haar nog nooit eerder gebruikt in een gym gevecht, dus dit zou nog wel wat kunnen zijn. ”Abby, gebruik je Dragon Rage.” eerst zou de groenharige zien wat de tegenstander allemaal wel en niet kon, wat dus betekende dat hij op het moment enkel lange afstand aanvallen zou moeten gaan gebruiken. ”Ontwijk Mienfoo, daarna Force Palm!” werd er terug bevolen, echter was gelukkig voor de jongen Abby snel genoeg om de Dragon Rage wel te laten raken. Me een klap werd de Mienfoo naar achter geduwd, of hoe het dan ook genoemd kon worden. Een kleine grijns verscheen op het gelaat van de jongen, al bleef deze daar niet lang. immers was de Martial Arts Pokémon al richting de Flame Pokémon geschoten op de Force Palm te gaan uitvoeren, mooi niet dat die zo makkelijk ging raken. “Aerial Ace.” het voordeel was aan deze aanval dat die echt altijd raakte, dus de groenharige zou deze aanval wel wat vaker gebruiken in dit gevecht en ook nog wel natuurlijk in andere aankomende gevechten met de Charmeleon. Hij had honger zeg, dat realiseerde de jongen zich zodra hij zijn maag hoorde rommelen. Zou hij later, als dit eenmaal was afgelopen maar eens iets te eten halen, zou hij zijn honger iets kunnen stillen voor de komende uren. Jammer genoeg leek de Force Palm niet ontweken te zijn, wat er in concludeerde dat Abby even gromde. Vervolgens voerde ze haar Aerial Ace uit, welke natuurlijk, zoals eigenlijk gewoon hoorde, de Mienfoo vrij hard raakte. Het was nog eens extra sterk, op de vele basis kracht al na omdat Flying type aanvallen nog eens twee keer zo effectief waren tegen Fighting Pokémon. Zodra Abby klaar was met de Aerial Ace sprong de Charmeleon naar achteren, een veilige afstand creërend tussen haar en de tegenstander. ”Gebruik je Swift, probeer daarna dichterbij te komen en Drain Punch!” de swift zal altijd gaan raken, dus energie er aan besteden om het te ontwijken deed de jongen niet. Wel ging bleef hij de Mienfoo op afstand houden, het leek er namelijk niet echt bepaald op dat de Martial Arts Pokémon veel aanvallen kon die op afstand werden uitgevoerd. “Inferno Abby.” vanaf de Charmeleon kwam een straal vuur, welke regelrecht richting de Mienfoo ging “Ontwijk Mienfoo!” het leek de Martial Arts Pokémon net aan, echt op het nippertje te lukken om de aanval te ontwijken. Ugh, het schoot niet bepaald veel op he, op deze manier. De jongen balde zijn vuist even toen de gele Pokémon dichterbij de Flame Pokémon kwam. “Flamethrower.” poging nummer twee om de Mienfoo op afstand te houden gaat van start. Hij moest nu niet zijn focus gaan verliezen, op deze manier gaat het prima. Er werd een loei hete straal van vuur richting de Mienfoo geblazen, welke het niet kon ontwijken door de afstand, welke gewoon simpelweg te klein was. Er gleed een glimlach over zijn gezicht toen de Martial Arts Pokémon zelfs verbrand leek te zijn, leek het toch een beetje de goede kant op te gaan voor de groenharige jongen. Dat zou het al eigenlijk wel gewoon gaan, immers was de Charmeleon nog net aan ‘slap’ genoeg om aan de gym mee te doen, net was haar level laag genoeg. “Drain Punch!” gezien de Mienfoo eerder was gestopt door diens verbranding, werd er nu gewoon bevolen om verder te gaan. “Ontwijk, daarna Smokescreen.” de aanval werd gelukkig handig ontweken door Abby, waarna er een dikke, vuile rook het veld vulde die hem volledig aan het zicht onttrok. Nu was het dus maar hopen dat de Mienfoo er niet een één of ander vuil trucje ervoor had om de dikke rook te ontwijken, erdoor heen te zien of wat dan ook. “Nog een keertje Aerial Ace.” Al was het niet te zien, was het wel te horen dat de Aerial Ace raakte, er klonk een zwakjes geluid, waarna de Mienfoo in een hoog snelheid de rookwolk uitvloog. Abby zelf bleef nog in de wolk, zodat haar precieze locatie nog onbekend bleef, voor zowel de Mienfoo, als hemzelf en Korrina. “Swift.” Hmp, zou die aanval nog gaan raken, verdomme. Meerdere sterretjes vlogen de dikke rookwolk in, waarna er een luid gegrom volgde van de Flame Pokémon. Het zou hun wel lukken, daar was de jongen gewoon helemaal zeker van. Toen Nathan zag dat de Martial Arts Pokémon het wel erg moeilijk begon te krijgen grijnsde hij even, nog een aanval, dan zou de Mienfoo waarschijnlijk wel uitgeschakeld zijn. “Maak het af met Flamethrower Abby.” weer gromde de Flame Pokémon, waarna er een flinke straal vuur op de Mienfoo afschoot waarbij deze ook nog de dikke rookwolk wegblies en het was duidelijk te zien dat de Martial Arts Pokémon het zwaarder en zwaarder kreeg. Met veel moeite leek de gele Pokémon proberen overeind te staan en lette niet op de bezorgde roep van de gym leader, het was verspilde energie. De Mienfoo kon echt geen andere aanval nog aan, tenzij deze dood wou. Dat leek hem natuurlijk niet, dus er kwam een kleine zucht van Nathan. Het duurde even,het voelde aan als meerdere uren, al was het in werkelijkheid maar een paar seconden of de gele Pokémon viel vermoeid neer. Een - nul voor hem was het. Met een strak gezicht liet Korrina haar Pokémon terug keren.

Vs.

De blondine leek er niet al te blij mee te zijn, maar toch leek ze dat nog goed te kunnen verbergen. “Dat heb je goed gedaan, mijn Mienfoo verslaan.” ugh, de jongen was niet naar de gym gekomen voor complimentjes, hij was er gekomen voor een gevecht en vervolgens de deuren uit te lopen met een nieuwe, derde badge op zak.”Maar kan je ook tegen mijn volgende Pokémon op?” Oh vast wel, het werd zo wel duidelijk. De volgende Pokémon werd erbij gehaald, waarbij de groenharige licht moest fronsen. Een vogel… Echt waar. Verbaast haalde de groenharige zijn Pokédex er weer bij, wat in Arceus naam is dat ding? “Hawlucha, the Wrestling Pokémon.” dat ding leek inderdaad wel klaar om te worstelen, wat een rare Pokémon zeg. “Hawlucha is a small, bipedal bird-like Pokémon. It has red, cape-like wings that are connected to its tail with green undersides and small clawed hands. It has red chest feathers, a white abdominal area and legs with small yellow feet. It has a green, mask-like face with an orange stripe down the middle, as well as orange rings around its eyes. Hawlucha has a small, red beak, and a white patch underneath it. It also has three orange tassle-like appendages jutting out of the back of its head. Its eyes have black sclera and large yellow irises. vHawlucha makes up for its small body with its proficiency in fighting, which allows it to keep up with bigger fighters such as Machamp and Hariyama. It deftly controls its position in the air by using its wings. A favored tactic is to strike from above, as many opponents have a hard time defending against this maneuver. Prior to Omega Ruby and Alpha Sapphire, Hawlucha was the only known Pokémon capable of learning Flying Press.”[/i] wat, dat kleine ding kon tegen een Machamp vechten? Dat kon de jongen maar moeilijk gaan geloven, het leek ook niet bepaald sterk nee. Natuurlijk was het erg gevaarlijk om vijanden te onderschatten, maar de groenharige betwijfelde het ergens of dat wel mogelijk was. Hij moest wel enkel in zijn hoofd houden dat het voor iets een gym Pokémon was, dus nog steeds zou hij moeten oppassen. Net zoals bij de vorige Pokémon zou de jongen eerst even afstand houden, kijken wat voor aanvallen de Wrestling Pokémon kon en hoe sterk deze wel niet echt was. “Abby, Flame Burst.” er werd een flinke bal vuur gespuwd naar de vogel, welke het ding net op tijd kon ontwijken, echt werd de Hawlucha wel geraakt door het opspattende vuur, welke standaard gebeurde als de Flame Burst impact had, op wat dan ook. Op een voorwerp, de grond, een Pokémon, op alles dus wel in het kort. Een luide kreet vulde de gym, de jongen wist niet echt hoe hij het kon beschrijven, het klonk gewoon als een gemarteld beest. In andere woorden, Nathan zou gewoon zijn best gaan doen om dat ding zo snel mogelijk te verslaan. “Hawlucha, gebruik je Encore.” juist ja, waarom zou je in Arceus naam willen dat je tegenstander een vrij sterke aanval door en door ging gebruiken? Of eigenlijk, tot het Encore effect over was. “Flame Burst dan maar weer hé.” Weer werd er een bol vuur op de misvormde vogel afgevuurd, ja, de Hawlucha was een misvormde vogel. “Ontwijk en daarna Flying Press.” dat was toch een Flying soort aanval? Of een Fighting? De Pokédex had er eerder wel wat over opgemerkt, maar zijn aandacht was al weggegaan. de Flame Burst werd niet ontweken, waardoor het net leek alsof de misvormde vogel letterlijk in vuur en vlam stond. Toch probeerde deze nog de eerder opgedragen aanval uit te voeren, alsof het echt alles of niets was. “Ontwijk.” dat Abby ook weer een Flame Burst moest gaan gebruiken, hoefde niet vermeld geworden. Immers was het Encore effect nog niet voorbij, jammer genoeg, want hij wou echt iets meer gaan opschieten nu hoor. Voor de zoveelste keer, in andere woorden de derde maar Nathan was gewoon te lui om het te blijven tellen, werd en een Flame Burst gebruikt, waarbij de Charmeleon ook nog eens probeerde de Flying Press probeerde te ontwijken. Oke, het was een Fighting soort aanval, dat wist de groenharige dus nu ook weer, dat was erg mooi, niet dat hij ineens verrast zou worden door het type van de aanval, dat zou natuurlijk alles behalve goed zijn. Jammer genoeg leek de Flame Pokémon de Flying Press net aan niet te kunnen ontwijken, jammer zeg. Er kwam een luide grom van Abby, maar al snel herstelde ze haarzelf weer en wachtte op verdere instructies van haar trainer. Zou het Encore effect al over zijn? De jongen had werkelijk echt geen flauw idee meer, ach, de enige manier waarop het te zien zou zijn was door Abby bevelen een andere aanval te gebruiken “Aerial Ace.” die vogel was steviger dan die er uitzag, dat was zeker waar. Ja hoor, gelukkig was die vervelende aanval al over, gezien de Flame Pokémon op de Hawlucha afschoot en voerde met een gemak de aanval uit. Door de klap vloog de wrestling Pokémon naar achter, al kwam deze al snel op beide voeten, ehh, poten neer. Er kwam een verontwaardig gekrijs geluid van de Hawlucha af, alsof deze het niet normaal vond om zo geraakt te worden. nou, dan had die mooi even dikke pech, want Nathan zou niet gaan stoppen tot hij de badge op zak zou hebben, in dit tempo zou dat ook wel nog eens heel erg snel gaan lukken. Arceusdank. Het zou nog hoogstens een aanval kunnen hebben maar dan zou de Wrestling Pokémon wel knock out zijn, dat was gewoon duidelijk te merken “Abby, maak het af met je Inferno.” Er schoot een blauwe vlam op de Hawlucha af, welke zich net een seconde te laat bedacht dat dit nog wel eens het einde zou zijn voor hem. Zodra de Inferno zijn doel raakte greens de jongen even, twee nul voor hem. Hopen maar dat het volgende gevecht ook zo makkelijk zou vergaan, dat zou het gevecht immers een heel erg stuk makkelijker gaan maken. Korrina liet de misvormde vogel terug keren in diens Poké ball, terwijl Nathan hetzelfde deed met Abby. Er werd een verbaasde blik naar hem geworpen, waarbij de jongen enkel zijn schouders ophaalde, de Charmeleon kon nog niet op tegen een mega evoluerende Pokémon. Later pas, als zij een Charizard was.

Vs.

Op naar het derde gevecht he, het was al zo snel eigenlijk, niet normaal. Het was niet dat de groenharige jongen daar een probleem mee had, nee, hij vond het zelf heerlijk. Hoe eerder hij klaar was, des de beter zelfs. Als eerste ging de gymleader haar laatste Pokémon erbij halen, welke blijkbaar een Lucario was. Licht greens de jongen, dit kon nog wel ergens op gaan lijken, waarmee hij verwees naar het gevecht met Lugus. De Poké ball van Agrona werd erbij gehaald waarna kort daarna de overmaatse Charizard verscheen, welke een flinke brul liet en vervolgens even snoof, klaar voor het gevecht. “Agrona, Mega Evolve.” zodra Nathan deze woorden ook meteen uitsprak legde hij zijn vingers op de Key Stone op zijn pols. De Charizard begon in meerdere kleuren op te lichten, waarna het zichtbaar werd hoe de mega evolutie haar van vorm veranderde. Uiteindelijk ging de kleur weg en daar stond de Flame Pokémon in mega vorm, klaar om te vechten, misschien wel wat dingen plat te branden. Het mega evolutie teken was te zien voor haar, waarna deze al even snel vervaagde als het te zien was. Nu liet Korrina ook haar Pokémon mega evolueren, best een gaaf beest zeg, de Aura Pokémon op die manier. “Laten we maar gewoon meteen van start gaan.” het enige wat de jongen eigenlijk het gehele gevecht tegen de blondine had gezegd, een toon in zijn stem sprak dat hij al zeker was van zijn overwinning. “Agrona, Thunder Punch.” laat hem maar meteen beginnen en deze aanval zou een heel stuk sterker zijn door diverse redenen, waarvan de jongen simpelweg te lui was om te denken waarom. “Ontwijk Lucario, daarna Aura Sphere.” de vurige vuist werd net aan niet ontweken, waardoor de jongen even glimlachte, dit was mooi. Echter, wat een stuk minder prettig was dat de Lucario nu wel erg mooi was en deze gebruikte dus maar snel de aura Sphere, welke de Charizard volop in haar buik raakte. Een luide grom kwam Agrona, waarna de Lucario snel naar achteren sprong. “Flamethrower.” een flinke straal blauw vuur kwam van de Charizard, recht op de Lucario afkwam, welke met grote ogen naar het ding keek om er vervolgens geraakt door te worden. Een grom geluid, of wat het dan ook mocht zijn, kwam van de Aura Pokémon af zodra het vuur weg was, waarna Korrina meteen bevool “Lucario, gebruik je Dragon Pulse!” oh, dat trucje kon Agrona ook hoor “Jij ook Dragon Pulse.” de twee Dragon Pulses kwamen tegen elkaar, waarbij er een explosie ontstond. Echter stopten beiden niet met de Dragon Pulse, maar het was duidelijk te zien dat Agrona sterker was. Uiteindelijk stopte de Lucario, waardoor de Dragon Pulse van Agrona deze raakte. Geen seconde verspillende, ging de jongen verder met de aanval “Heat Wave.” een bijna onverdraagzame hitte vulde de gym, welke de Lucario niet echt leek aan te kunnen. De Aura Pokémon leek het nogal zwaar te krijgen, maar toch leek de Lucario diens best te doen om gewoon door te gaan “Gebruik je Bone Rush Lucario!” klonk de stem van Korrina weer, waarna de Lucario de Charizard probeerde te slaan met het bot in zijn handen “Ga omhoog.” Dat zou wel de makkelijkste manier zijn om die aanval te ontwijken. Een gemakkelijke en slimme manier zo bleek, want het leek ook nog eens echt te werken. Nu de Charizard in de lucht was zou het een stuk makkelijker moeten zijn om de aanvallen te ontwijken, echt een heel stuk makkelijker. “Flare Blitz.” Zelfs al mocht deze aanval ook schade aan Agrona overhouden, zo raak, het was toch zeker wel een erg sterke aanval. De Flame Pokémon werd volledig omhuld in vlammen en schoot op de Lucario af, welke de aanval echt net aan ontweek. Een luide brul kwam van Agrona toen zij ook doorhad dat het mis was en voerde vervolgens op eigen houtje een Flamethrower uit, natuurlijk, waarom niet wachten op enig bevel van hem zelf? Nee, daar was ze simpelweg te eigenwijs voor op sommige momenten, een moment zoals deze bijvoorbeeld en dat was maar weer al te duidelijk te zien. “Ontwijk, daarna Close Combat Lucario!” een grijns sierde Nathan’s lippen, dit was wel zeker een aanval die hij zou kunnen gebruiken ja, immers zorgde Close Combat ervoor dat de verdediging van de Aura Pokémon omlaag ging en niet eens zo een heel klein beetje ook nog. ”Laat je daardoor raken.” het zou misschien als een wel heel erg domme zet overkomen, maar het was wel zeker nuttig als het ook überhaupt nog eens ging werken. De Charizard liet haarzelf met opzet raken, maar toch leek ze niet volledig mee eens te zijn met de strategie van haar trainer. Nu zou het tijd woorden voor de laatste aanval, welke toch wel een hele mooie en vooral vurig einde zou hebben of in welk geval, als dat de laatste klap zou zijn voor de Lucario. “Eindig het met Blast Burn.” oh, wat een mooie aanval was het ook altijd zeg, de destructie die het kon achterlaten was simpelweg geweldig. De Charizard kwam neer met een enorme klap en sloeg vervolgens met haar vuist op de grond, de grond ging open wat razendsnel op de Lucario ging. De Aura Pokémon werd hard geraakt en met een klap vloog deze naar achteren, zou dit nu genoeg zijn?

4058 words
Gevecht begint bij de derde alinea.