One chance

Met zijn ogen in de verte gericht leunde hij tegen een muurtje, Arceus, hij kwam echt vaak in steden waar hij niets te zoeken had. Nu had hij er in tegenstelling tot normaal er wel een reden voor, deze keer zou hij gaan proberen een Pokémon te gaan vangen. De laatste keer dat Nathan dat had gedaan was in Mauville City, toen de groenharige in Hoenn op vakantie was gegaan. Echter was hij toen met heel andere dingen bezig geweest dan echt vakantie houden, gelukkig was dat nu over. Het was nog vrij vroeg, waarom hij eigenlijk had besloten om er zo vroeg op uit te gaan, had hij geen idee in. Waarschijnkijk gewoon omdat hij er snel vanaf wou zijn. Als het namelijk eenmaal gedaan zou zijn, hoefde de jongen er niet meer over te gaan denken immers. Ineens schoot er een felle, vooral onverwachtse pijn door zijn arm. Verdomme, wat was dat ineens? Hij voelde het overduidelijk dat dit de arm was geweest die was verbrand. Door zowel zijn Charizard als die.. Een klein grijnsje gleed om zijn mond bij de herinnering met wat er toen was gebeurd. Het was echt apart geweest, zelf vroeg hij het zich af of het wel echt was gebeurd, iets waarin hij echt had deelgenomen en niet verzonnen. Maar nee. Zijn arm was het duidelijke bewijs met dat het echt was gebeurd. een bewijs dat soms ook nog wel eens heel erg veel pijn kon gaan doen, heilige Arceus. Kort kneep hij zijn ogen stijf dicht toen er ineens weer een pijnstoot was te voelen, ook was de grijns opslag verdwenen. Ugh, moest dit echt per sé nu. Precies op het moment dat de jongen had besloten om iets te gaan doen met zijn tijd? Natuurlijk had het wel heel wat erger gekund, bijvoorbeeld in een gym gevecht, of wanneer hij tegen een wilde Pokémon aan het vechten was en deze hem zelf ging aanvallen. Allemaal situaties waarin de groenharige zich liever niet bevond met deze pijn. Oh Arceus no. Het leek nu wel een beetje weg te gaan, gelukkig. Het zo maar wat zijn, de hele tijd, misschien wel zelfs dag met zo een pijn rondlopen. Snel schudde hij zijn hoofd om deze gedachten kwijt te raken, als hij niet voorzichtig was kon het zomaar waar zijn. Niet dat hij in dat soort onzin geloofde of dergelijk. Waarom zou hij, fictie bleef fictie en dat zou ook niet gaan veranderen. Onwillekeurig gingen zijn gedachten wel naar toen, hij was pas terug gekeerd uit Hoenn of er waren ineens heel wat dingen op een bepaalde plek gebeurd. Eerst ontmoette hij dat joch -wat was diens naam ook alweer? Oh ja, Ciro was het. Vervolgens wat random stereotypen piraten, dat was wel een geschikte manier om deze te benoemen ja. Een gevecht met heel wat vuur. Politie, op de vlucht door de stad, een random strandbal. in andere woorden, niet echt heel erg geloofwaardig als het werd doorverteld aan mensen die het zelf niet hebben gezien met hun eigen ogen. Of hij zelf het zou gaan geloven als het hem enkel met woorden werd verteld? Nee, natuurlijk niet. Het was zo een stom en ongeloofwaardig verhaal, iedereen zou maar gewoon denken dat het een mislukt product was uit de fantasie van een gek iemand. Laat ze dat maar denken dat het is verzonnen. Soms is het beter om mensen te laten denken dat dingen die wel echt zijn, dat dus niet zijn. De zon was al de hele tijd aan het schijnen, waardoor het net voelde alsof hij zich bijna geen stap meer kon verzetten zonder neer te vallen van de hitte. Misschien dat het wel wat overdreven mocht zijn, maar het voelde wel zeker weten heet aan. Hij was gewoon zeker aan het overdrijven en als er wel iets was waarmee hij moest gaan stoppen, was het wel overdrijven. Niet dat zoiets een makkelijk iets zou gaan worden, immers was het gewoon een deel van zijn personaliteit en dat was niet zo gemakkelijk te veranderen. Oké, genoeg met het overdrijf gedoe. Als hij wel ergens niet mee ging opschieten, was het dit gezeik in zichzelf over de hitte wel. Hij haalde rug rugzak van zijn rug af en begon er wat in te rommelen. Voornamelijk kon het worden gezien als een kleine check met wat hij nog allemaal had. Poké ball waren er, eten, drinken, Pokédex, Holo-Caster, wat geld en nog wat andere kleinere, minder relevante dingen. Hij had alles in welk geval, dat scheelde wel weer iets meer. Vervolgens werd het ding weer over zijn schouder gehangen en liep hij weer verder, een volledig random kant op. Maar hier in de buurt moesten dus Houndour’s en Houndoom’s te vinden zijn he? Nou, op het moment zag de groenharige wel bijna geen enkele Pokémon, dus hij begon ergens te betwijfelen of het wel waar was. Maar tja, de Pokédex had het eerder aangegeven, waarom zou het verkeerd zijn? Het zou hem niet verbazen als de groenharige bij de goede stad zat, maar gewoon in het verkeerde gebied eromheen. Dat soort dingen gebeurden dus nou eenmaal en er was maar weinig aan te doen, eigenlijk, er waren wel dingen aan te doen. Een van die dingen was bijvoorbeeld naar het goede gebied gaan. welk gebied dat dan nou precies was, tja, moeilijk te zeggen. Eerlijk gezegd had hij geen idee, dat werd dus maar zoeken. Nu hij echt aan het zoeken was viel het de jongen op dat er wel degelijk Pokémon waren, al waren deze vrij goed verborgen, in bomen, struiken. Er vloog een groepje Starly’s over, ongeveer vijf Pokémon waren het. Echter was dit niet de Pokémon waar hij op het moment naar zocht, dus afgeleid raken was niet echt een slim idee. Ineens viel hem een zwarte Pokémon, aannemende dat dit dus een Houndour was. Zonder twijfelen haalde hij de Poké ball van Chryses erbij, de groenharige dacht er niet echt bij na dat het ook nog andere Pokémon die bij de Houndour hoorden. Als dat wel het geval was, zou dat wel snel genoeg duidelijk worden. Toen de Pokémon waarvan Nathan had gedacht een Houndour was uit de struiken kwam, bleek het dat deze wel een andere Pokémon was. Wel ontstond er een grijns op zijn gezicht, de Pokémon die voor hem stond -Chryses niet meegeteld- was een Houndoom. Nog beter zelfs dan een Houndour en Nathan betwijfelde het dat deze heel veel sterker was dan Chryses, misschien op hetzelfde level. Dat zou wel gaaf zijn.

vs.

Hij zou niet teveel aandacht moeten blijven gaan besteden aan het bewonderen van de Houndoom, maar meer aan het gevecht zelf. Zijn blik ging naar de Luxio, welke met vonken die van zijn vacht opspatten naar de Houndoom gromde. Hoe toepasselijk, hond en kat, natuurlijke rivalen. Des te beter dat dit gevecht maar kon gaan worden, nietwaar? De Dark Pokémon bleek heel snel te zijn, nog voordat Nathan een bevel had kunnen uitdelen had deze alweer diens tanden gehuld in vuur en probeerde Chryses lelijk te bijten. Wat de hond nog ook eens goed leek te lukken ook. Een pijnlijke kreet kwam van zijn Pokémon en al meteen hierdoor had Nathan een sterk voorgevoel dat Chryses het misschien niet al te lang zou gaan volhouden. Natuurlijk hoopte Nathan dat niet, dat zou hij nooit willen denken. “Thunderbolt.” klonk zijn stem rustig, de Flash Pokémon had zich alweer losgemaakt uit de beet van de Houndoom. Meer en meer vonken vlogen van de Luxio af tot deze ook al vrij snel daarna de Thunderbolt uitvoerde, gelukkig maar dat het best wel een hoge kans had dat de aanval raakte. Chryses zette voor enkele tellen wat meer kracht achter de aanval, al stopte de stroom elektriciteit al weer snel. Of de aanval echt heel veel nut had gehad, moeilijk te zeggen maar het leek er niet echt bepaald veel op. Er vormden zich weer vlammen bij de bek van de Houndoom, snel beval de groenharige een tegenaanval “Thunder Fang Chryses.” Nu vormde er ook elektriciteit bij de bek van de Luxio, waarna deze op den Houndoom afkwam, vuur tegen elektriciteit. Beiden Pokémon hapten wild naar elkaar, soms was het raak maar soms ook weer niet. Dit leek niet echt bepaald op te schieten zo, zelfs als Chryses het niet ging redden, dat hij als nog Agrona ging inzetten, welke duidelijk een stuk sterker was dan de Houndoom. Een heel stuk sterker. Ineens begon de Houndoom te huilen, het leek er dus op dat deze Howl gebruikte. In zijn hoofd probeerde Nathan te herinneren wat die aanval deed. Als hij het nog goed wist, liet het de aanval omhoog gaan van de gebruiker. Geweldig, was dat er ook nog. Ineens kwamen er blauwe vlammen van de Dark Pokémon, de jongen herkende deze aanval maar al te goed; Inferno. De Spark Pokémon werd met een klap geraakt, waarbij een luid gegrom klonk. Wat volledig onverwachts aankwam, was dat Chryses ineens wit ging oplichten. Eindelijk ging het ding evolueren. Een glimlach vormde rond zijn lippen, maar Nathan wist maar al te goed dat hij niet te vroeg moest gaan juichen. Zelfs al was Chryses geëvolueerd, nog steeds kon de Houndoom sterker zijn. Bijna was de Luxio klaar met evolueren, hij was vooral erg veel groter aan het worden. Toen deze namelijk stopte met groeien kwam hij zeker tot de 1 meter 50, daarbij groter zijnde dan de Houndoom. De jongen nam even de tijd om beide Pokémon te scannen met zijn Pokédex, immers had hij dat nog niet gedaan. Eerst bij de Luxray. ‘Luxray, the Gleam Eyes Pokémon. Luxray is a quadruped Pokémon resembling a fully-grown lion. While its face, hind legs, torso, and the back of its front legs are blue, much of its body is covered with shaggy, black fur. The fur is longer around the shoulders and the base of the tail, and forms a mane on its head. The mane is larger on the male than on the female. It has yellow eyes with red sclera, a blunt muzzle, and rounded ears with yellow insides. There are three yellow, half rings on the back of each foreleg. Its long, thin tail is tipped with a yellow four-pointed star. Luxray has powerful eyesight that is capable of seeing through most objects and walls, like x-ray vision. It uses this ability for hunting and keeping track of its offspring.’ klonk de metalen stem. Nou, die goede ogen konden nog wel eens handig zijn, heel handig zelfs. Vervolgens richtte hij het apparaatje op de Houndoom, rustig zijn tijd nemend ‘Houndoom, the Dark Pokémon. Houndoom is a quadruped, canine Pokémon that is mainly black with a long orange snout and an orange underbelly. It has small, red eyes and a black nose. Around its neck is a white band with a small skull-shaped pendant on its throat. There are two white bands on each of its ankles, as well as three rib-like ridges on its back. Houndoom has a long, skinny tail with a triangular tip and three clawed toes on each paw. On top of its head is a pair of long, curved gray horns. These horns are smaller on the female than the male. As Mega Houndoom, the ridges on its back thicken, and it gains additional, bone-like rings around the base of its tail. The rings on its tail have small spikes on top, causing them to resemble vertebrae. The ridge at the base of Mega Houndoom's neck is longer and curves forward towards its shoulders. Instead of a band with a skull pendant, there is a large, toothed structure around its neck. This bone-like formation has two large spikes on either side and three pointed teeth on the bottom. Mega Houndoom's horns now point straight up with a small, outward curve in the middle. The two bands on its hind legs have vanished, and those on its forelegs are broken in the front. Its claws are a dark red due to its ability to generate more heat. Finally, the tip of its tail is now split down the middle. In a Houndoom pack, the one with its horns raked sharply towards the back serves a leadership role. Leadership is determined by fights within the pack. Its gut is full of toxins, which are used to create fire. This gives Houndoom's fire a foul odor and the wounds it inflicts will never heal. Houndoom appears near volcanic areas. Its howling induces shivering in other Pokémon, and often sends them scurrying back to their nests‘ Damn, dat klonk ook wel erg gaaf en vooral interessant om te hebben als Pokémon. Des te meer reden om hem te vangen.

vs.

Ergens betwijfelde Nathan het of de kansen nu wel echt waren omgedraaid, maar uiteindelijk zou de acties die volgen dat gaan beslissen, niet een een of andere theorie die hij aan het bedenken was. Van de Luxray klonk een krachtige, brul, alsof deze was gevuld met meer energie, er weer tegenaan kon. "Discharge." Chryses liet een seconde nadat het bevel was gegeven de aanval los, de hele omgeving een schok gevend. De Houndoom leek daar overduidelijk niet blij mee te zijn, alles behalve zelfs. Wel had deze zich al ondertussen snel hersteld, heel erg snel zelfs. Al snel werden er meerdere Inferno's gevuurd op de Gleam Eyes Pokémon, in zo een rap tempo dat het te betwijfelen was of deze wel te ontwijken waren. Dat hoorde toch niet? Het was immers geen aanval die Zo snel achter elkaar gebruikt werd, blijkbaar trok de Dark Pokémon zich daar weinig van aan en deed het gewoon. Een raak, twee raak. Er waren twee van de vier aanvallen ontweken en de door andere helft was de Luxray geraakt. Niet echt prettig was dit, alles behalve goed ging het zelfs zo. Want het leek nu net dat enkel door deze aanvallen de hernieuwde energie was weggevaagd. "Spark en daarna Thunder Fang." Gelukkig werkten combinatie aanvallen wel goed, dat was maar al te vaak gebleken. Op een manier dat het voor de jongen meezat maar ook jammer genoeg dat het juist weer niet meezat, dus in andere woorden dat het tegenzat. Toen Chryses al rennen naar de Houndoom werd deze ook omhuld door knetterende elektriciteit vervolgens botstse deze met een knal tegen de Dark Pokémon aan en nog voordat deze meer afstand had, pakte de Luxray deze vast met zijn tanden, waar ook xray moest nog elektriciteit vanaf kwam. Hij zou wel de aanval Elektric Terrain willen gaan gebruiken, maar misschien dat de Gleam Eyes Pokémon niet lang genoeg stand kon gaan houden voordat het effect van de aanval afgelopen zou zijn. Het erop wagen deed de groenharige jongen dus ook niet. De Luxray zou het gewoon nog even een tijdje moeten gaan volhouden. Hopen maar dat het niet makkelijker gezegt dan gedaan was, Nathan had er werkelijk vertrouwen in dat het de Gleam Eyes Pokémon wel zou gaan lukken. Wel zal Chryses het einde van het gevecht niet meekrijgen, daarvoor zou de jongen Agrona voor gaan gebruiken. Een Charizard was in het opzicht met Pokémon vangen wel heel erg handig ja. Een laatste aanval en dan ging hij wisselen van Pokémon, of de aanval nou wel of niet raak zou zijn. "Een laatste Thunderbolt Chryses." Al heen en weer springend, de Bite daarmee ontwijkend die de Houndoom had gebruikt en meteen daarna kwam er bliksem van de Luxray. De Houndoom werd hard geraakt. Dit was het teken om te wisselen, al zou Nathan wel nog eventjes gaan wachten tot de aanval zelf echt was afgerond. Een seconde, meer seconden. Heel wat seconden volgden tot Chryses de aanval los liet. "Je hebt goed gevochten." Met deze woorden pakte hij twee Poké balls van zijn riem, de een van Agrona en de ander behoorde tot Chryses. De Gleam Eyes Pokémon werd terug gekeert in diens Poké ball en meteen daarna liet hij de Flame Pokémon eruit. Tijd voor ronde twee.

vs.

Agrona liet een enrom luide brul klinken, ten teken dat ze er klaar voor was. Een zweem van een glimlach verscheen rond zijn mond, dat was een goed teken dat de Charizard er zo enthousiast voor stond. Hij wist dat Houndoom zwak was tegen Rock aanvallen, Ground, Water -ugh, hij had een hekel aan Water-type Pokémon- en Fighting. Agrona wist aanvallen met drie van deze vier types, dus dat zat wel goed. "Focus Blast en Earthquake Agrona." Als eerste werd zoals opgedragen de Focus Blast uitgevoerd, waarbij de Dark Pokémon met een flinke klap werd geraakt en een flink eind naar achter werd geslingerd, daarbij met diens rug tegen een van de stenen komen. Er werd geen enkele genade getoond door de Charizard, de Houndoom was namelijk nog niet eens overeind gekomen of de volgende aanval werd alweer uitgevoerd. De aarde begon te schudden, meer en meer. Er werd een enkele poging gedaan door de zwarte Pokémon om, weer overeind te komen, maar door de aanval die nu beetje bij beetje minder werd ging dat verselijk moeilijk. Toen de Earthquake eindelijk was gestopt was het voor Nathan zelf ook een stuk makkelijker om te blijven staan. Misschien dat een enkele Rock Tomb het wel zou gaan doen. "Maak het af met een Rock Tomb." Hopelijk werd het eerste gedeelte niet al te letterlijk gebeurd, gezien hij de Houndoom wel wou gaan vangen. Er werden diverse stenen gegooid richting de Houndoom, sommigen leken te raken sommigen niet. Ineens vulde het gebied zich met een dikke vieze rook. Meteen besefte Nathan welke aanval dit was, Smog. Als hij ervan teveel binnenkreeg zou de jongen waarschijnlijk vergiftigt worden en dat kon hij niet echt bepaald hebben. Nog voordat de rook bij hem kwam werd er geroepen "Waai het weg met je vleugels!" De rook kwam er dichtbij. Hij trok een deel van zijn shirt over zijn mond en neus, tegelijk zijn adem inhoudend. De Charizard leek haar uiterste best te doen om de Smog weg te krijgen, het leek deels te lukken. Of de Ohundoom was nog sterk genoeg, of dit was echt een laatste hulpmiddel om zichzelf te kunnen beschermen. Hij nam maar aan dat het de laatste optie was. Een lege Poké ball nam hij in zijn hand, terwijl de ander nog steeds zijn shirt over zijn neus en mond hield. Hij maakte de capsule groter, om het vervolgens richting de Dark Pokémon te gaan gooien met een dof geluid kwam het ding tegen de Houndoom aan, klapte open en zoog de Houndoom in zeg. Wild wiebelde het heen en weer, hopelijk maar dat het ging lukken.

words; 3091