Heb je altijd al een Pokémon trainer, coördinator of breeder willen zijn? Of bewandel jij liever het gevaarlijke pad van een Team Rocket Grunt? Samen met andere leden schrijf jij het verhaal van jouw geheel eigen personage. Doorkruis regio's, vang je favoriete Pokémon en maak nieuwe vrienden onderweg. Laat het avontuur beginnen!
Een trainer met veel ambitie kon je Tynan niet bepaald noemen. Hij voedde zijn pokémon Anrai immers niet helemaal goed op zoals het hoorde, want het beest leek voor geen meter te luisteren naar zijn trainer en leek er ook geen zin in te hebben om tijdens een gevecht zijn bevelen altijd te gehoorzamen. Er was iets aan Anrai dat hem een echte pokémon met karakter maakte, maar helaas was het niet meteen het karakter dat je zou wensen bij een pokémon. Je zou liever iets willen hebben dat ambitie had, wilde vechten en er was voor de trainer - helaas was Anrai alles behalve dat en Tynan had zo'n beetje de hoop opgegeven dat zijn Gligar ook ooit zou veranderen. De paarse pokémon hing dan ook meestal maar gewoon wat rond en tijdens trainingen leek hij zijn eigen trainingen te volgen in plaats van die wat zijn trainer hem wilde geven. Dit had Tynan er uiteindelijk toe gebracht om naar de daycare toe te gaan. Iemand had hem verteld dat ze daar eieren verkochten, eieren die waren achtergelaten in de hokken en waarvan niemand wist wat eruit zou komen. Het onbekende had hem - helaas misschien - altijd al aangetrokken en dus ook nu stond hij voor de balie tegen de vrouw te praten. Een paar complimentjes werden haar kant op geslagen, maar de vrouw leek het alles behalve fijn te vinden en sloeg hem dan ook meteen weer af. Tynan glimlachte haar vriendelijk aan vervolgens, opmerkend dat ze liever wilde dat hij meteen ter zake kwam dan tegen haar ging praten. Zo vrolijk leek ze namelijk niet te zijn vandaag. "Ik ben opzoek naar.. eh, zo'n mystery egg." De vrouw keek hem voor een moment verbaasd aan, alsof ze niet van hem had verwacht dat hij hiervoor naar de daycare was gekomen. Wat? Dacht ze nou serieus dat hij een breeder was? Mhm, misschien dat het ook wel heel erg bij hem paste. Hij was namelijk altijd al zo into de love, maar had er zelf nog nooit over nagedacht. Ach, misschien ooit als hij zijn eigen daycare wilde opzetten, maar voor nu wilde hij nog geen verplichtingen hebben en doen en laten wat hij wilde. "Ik ben zo terug!" Zei ze uiteindelijk, een stuk enthousiaster dan eerst. Ze leek blij te zijn dat iemand zo'n ei van haar over wilde kopen. Uiteindelijk kwam ze terug met een ei en hij bekeek het even, maar gezien alle eieren hetzelfde patroon hadden kon hij er vrij weinig uit maken welke pokémon erin zat. Hij gaf de vrouw achter de balie het geld dat ze van hem vroeg en nam het ei in ontvangst, nadat hij alle uitleg had gekregen over hoe hij het wel niet moest verzorgen en dat hij de pokémon die eruit kwam wel een goed thuis moest geven. Rustig knikte hij. "Dat begrijp ik, wat er ook uitkomt, het zal een leuk thuis hebben bij mij." Even grijnsde hij, waarna hij de vrouw gedag zwaaide en de daycare uitstapte met een nieuwe aanwinst in zijn team, al had hij geen flauw idee wat er uit het ei zou komen en hoe lang dat nog zou duren voordat hij eindelijk te weten kwam wat erin zat. Hij hoopte dat het niet lang meer zou duren, hij had geen zin om eeuwen met dit ei in zijn handen rond te lopen.
