The Elevator

Hij haalde nog even zorgvuldig zijn handen door zijn haren heen terwijl hij een laatste blik op de spiegel wierp. Om vervolgens uit de wc's te stappen en terug de Team Rocket Basis in. Hij was hier gewoon om eens even wat wijzer te worden over de dingen die in de basis zelf gebeurden, want normaliter stond hij te patrouilleren het 's nachts of was hij ergens bezig. Want een meester dief was hij duidelijk niet, hier en daar een pokémon stelen zou hem vast lukken, maar iedere dag een nieuwe pokémon van iemand afpakken? Nee, dat zou veel te saai voor hem zijn. Hij wilde meer, hij wilde onderzoeken doen en dingen regelen voor zijn team. Met grote passen liep hij op de lift af van het gebouw, een van de vele liften die het gebouw in bezit had, met de bedoeling een paar etages omlaag te gaan. Hij drukte op het knopje en ging tegen de muur aan staan, wachtend tot de deuren zouden sluiten en hij naar beneden gebracht zou worden.

& Ivy Rivers

Hij klemde zijn kaken op elkaar toen een groenharig meisje de lift instapte. Het was dan ook vrijwel meteen duidelijk wie ze was, dat oninteressante meisje dat hij was tegengekomen en waarbij hij had geprobeerd tot haar grens te komen, haar misschien uit haar kast te lokken. Wat helaas niet was gelukt, waardoor hij tot de conclusie was gekomen dat ze net zo oninteressant was, als hij op het eerste ogenblik gedacht had. "Gezellig." Zei hij, kort met zijn ogen rollend en de andere kant op kijkend. Juist de persoon waarmee hij níet in de lift wilde staan.

Hij duwde zich van de muur af en zette een stap dichterbij, zijn blik even werpend op het nummertje van de lift. Hij ging vlak naast haar staan, waarschijnlijk zomaar haar personal space binnentredend. "Je bent je er toch van bewust dat je nu moeilijk een leaf tornado op mij kan afvuren?" Hij trok een wenkbrauw op en keek haar kort aan, om vervolgens weer voor zich uit te kijken en zijn handen in zijn zakken te stoppen. "Dus, waar waren we de vorige keer gebleven?" Hij draaide zich weer naar haar toe en bekeek haar kort. "Hmm, je hebt me nog steeds niet verteld hoe het zat met je haren." Hij keek haar bijna uitdagend aan. Misschien dat hij toch wel wat interessants kon opwekken bij haar.

Hij keek haar met een opgetrokken wenkbrauw aan toen ze suggereerde dat een leaf storm heel precies zou kunnen raken in een ruimte zoals deze. Daar was hij wel zeker van overtuigd, maar hij had zo'n gevoel dat ze het niet ging riskeren om zelf ook geraakt te worden. "Jij doet maar, maar ik moet je dan wel waarschuwen dat die leaf storm net zo goed jouw gezicht kan aanraken, al zal het vast niet veel uitmaken." Hij keek weer voor zich uit en haalde zijn schouders op. Het meisje ging verder en hij schudde zachtjes met zijn hoofd. Om het bloed nog even wat meer onder haar nagels vandaan te halen. "Nope, komt me niet bekend voor." Natuurlijk wist hij wat personal space was, maar hij nam ieder moment aan om haar uit te dagen. Op wat voor een manier dan ook.

Hij snoof bij haar woorden en rolde met zijn ogen. "Ik had gedacht dat je nog het kleine beetje intelligentie in je hoofd had zitten om zoiets te kunnen begrijpen." Met een rustig gebaar had hij zijn hoofd kort van haar weggedraaid. ".. niet dus." Vervolgde hij zijn woorden, die als een steek onder water naar haar toe werden geworpen. Hij kon voelen dat ze zich alles behalve op haar gemak voelde, maar dat vond hij vrij logisch. Hij stond heel dichtbij en ja, hij zou zichzelf ook niet op zijn gemak hebben gevoeld als een vreemd persoon zo dichtbij hem zou komen staan, maar dit was allemaal om haar uit te testen. Te zien welke knopjes hij moest induwen om haar uit haar huisje te krijgen, het leek op het moment vrij goed te lukken. Hij haalde enkel een wenkbrauw op als antwoord op haar woorden, terwijl hij haar uitdagend aankeek alsof hij wilde zeggen dat ze die subtiele dreiging dan maar eens waar moest gaan maken.