Help!!

Tanguy liep rustig verder, terwijl hij af en toe om zich heen keek. Eigenlijk maakte hij zich helemaal geen zorgen over de Surskit van het meisje – het kon hem maar weinig schelen wat er met de Pokémon zou gebeuren –, maar de gedachte aan de mogelijkheid dat ze hem als een held zou gaan zien hield hem gemotiveerd. Was het slecht? Misschien. Had hij het zelf door? Natuurlijk. Vond hij dat erg? Nope. Hij liep ongestoord verder en liet de neus van Riker zijn werk doen, tot het meisje ineens riep dat hij moest wachten. De blonde jongen stond stil en keek in de richting van het meisje, waarbij hij nog net een Zigzagoon zag wegrennen. “Wat is er?” vroeg hij, waarna het meisje naar de Zigzagoon wees. De blik van Tanguy gleed naar de Pokémon en... hij was nat? Dat kon twee dingen betekenen: er was een waterbron in de buurt, of alleen maar een waterpokémon. Als dat eerste het geval was, zou de kans groot zijn dat de Surskit van het meisje zich daar ook zou bevinden. “Kom, we gaan kijken!” zei hij, waarna hij naar de struiken liep waar de Zigzagoon uit was verschenen en zich er een weg doorheen baande. Er was vaag een pad te zien dat waarschijnlijk enkel door Pokémon werd gebruikt, maar dan was de kans wel groter dat er ook echt een waterbron te vinden zou zijn.

Het paadje was niet bepaald gemaakt voor mensen en Tanguy moest opletten voor de uitstekende takken die dreigden in zijn kleren vast te haken. Hij wist de waterbron echter zonder letterlijke kleerscheuren te bereiken en keek om zich heen. Op dit moment zag hij alleen maar een Zigzagoon bij het water zitten en verder was er geen spoor van een Surskit of ook maar iets dat erop leek. Al snel voegden zijn Pokémon en het meisje zich bij hem, waarna Morph meteen naar het water toe liep. De pseudo-Arcanine boog zich voorover en begon te drinken, wat nogal typisch was voor de zorgeloze Ditto. Als iemand de slogan “Hakuna Matata” moest krijgen, zou die direct voor Morph zijn. En oké, ook een beetje voor Tanguy zelf. Zo te horen zag het meisje haar Pokémon ook nergens, dus nu wist hij niet goed meer waar ze nog zouden kunnen zoeken. Het had logisch geleken dat een waterpokémon zich in de buurt van water zou bevinden, maar dat leek nu niet het geval te zijn... tenzij de Surskit door een Magikarp was opgeslokt, maar dat viel te betwijfelen. Vanuit een ooghoek zag Tanguy dat het meisje een Zigzagoon wegjaagde, maar dat zou niet bepaald helpen in het vinden van haar Pokémon. Hij keek nadenkend om zich heen, zich afvragend waar die Surskit zich in Arceusnaam zou kunnen bevinden. Toen hij zijn blik weer over het meertje liet glijden, zag hij aan de overkant een holle boomstam in het water liggen, dat zeker groot genoeg was om een Surskit in te verstoppen. “Misschien is ze daar wel,” zei Tanguy dus tegen het meisje, terwijl hij naar de mogelijke verstopplek wees.